Helos kwam aanzweven. Hij keek naar de bomen, maar daarna weer vooruit. Uiteindelijk landde Helos op de grond, bij een steen. Tenminste, hij raakte net niet de grond aan. Helos dacht even na, maar zijn rust werd door iemand verstoord. Snel steeg Helos op, en keek rond.

Tunys kwam met rustige passen aangelopen, ''Hallo.'' zei ze, en ze 'keek' naar Helos, ze kon hem dan niet zien, maar ze voelde zijn aanwezigheid wel. Ze zuchtte eventjes. ''Wie bent u?'' vroeg ze daarna kalm, en ze liet niet merken dat ze blind was. Ze ging zitten, en bleef naar de richting kijken waar Helos was.

Moonlight kwam aanlopen, en hij keek naar Helos. ''Hallo,'' zei hij rustig, en hij keek met grote ogen naar Tunys.. Wat was er met haar gebeurt? Haar ogen, haar kristal (ding op hoofd xD) en haar oren.. Waren helemaal verkleurd.. Hij zuchtte, en liep naar zijn moeder toe. ''Mamm..?'' vroeg hij rustig, en hij gaf haar een likje, hij ging tegen haar aan zitten, en keek toen weer naar Helos.

Tunys knikte naar Moonlight, ze wilde hem niet vertellen dat ze blind was, hij zou schrikken. Ze zuchtte even, en keek toen weer naar Helos, ''Vertel, wie ben jij?'' vroeg ze toen, en ze keek naar de grond, ze moest het weten, ze was niet bang, maar ze kon hem niet zien, en wilde weten wie er bij haar in de buurt was, Moonlight herkende ze meteen, maar Helos had ze nog nooit gezien, dus kon ze ook onmogelijk herkennen. Na een lange stilte keek ze Helos fel aan. ''Zeggen, nu.'' zei ze toen wat kwader, en haar rode ogen keken eventjes naar Moonlight, maar toen weer naar Helos.. Als ze normaal zou kunnen zien was dit probleem er nooit geweest, ze zuchtte diep.

"Doet er niet toe... en je kan het ook aan iemand anders vragen..." zei Helos kalm. Hij zwoof wat lager, en deed niks bijzonders, behalve naar de Espeon en Eevee kijken.

''Kijk, ik ben blind, en wil graag weten wie ik voor me heb.'' snauwde ze kwaad, en ze staarde naar zijn richting, ''En nee, ik ben niet zwak omdat ik blind ben.. Dus waag het niet iets uit te halen,'' zei ze rustig, en ze zuchtte even. Ze staarde naar Moonlight.

"Oke... mijn naam is Helos... en die van jou, of jullie...?" antwoordde Helos. Hij vertelde bijna nooit zijn naam... maar dit keer wel. Helos keek even naar een boom, maar daarna weer naar de twee.

''Ik ben Tunys, en dit is Moonlight,'' zei ze, en ze knikte eventjes naar Moonlight. ''Aangenaam, Helos.'' zei ze toen rustig, en ze grijnsde licht. ''Zit je hier al lang, of pas net? Ik heb je nog nooit gezien..'' zei ze toen droog.

"Ik ben niet lang in dit gebied. Ik zat eerder in een ander gebied, dat dichtbij dit gebied was..." zei Helos. "Maar ik ben hier gekomen, om een speciale reden, dat ik liever niet vertel..." vervolgde Helos.

Tunys knikte eventjes. ''Oke.'' zei ze rustig, en ze keek naar de grond. ''Ik zit hier ook pas een tijdje, nog niet eens 3 maanden.'' zei ze toen kalm, ''Maar, het is hier altijd wel fijn, dus ik hoef hier niet meer weg.'' zei ze toen.