Dustfire vloog door de lucht, tot ze ineens aan de burning tower dacht.
Haar schuilplaats, en van vele andere pokemon, en het was nog steeds kapot!
Snel vloog dustfire richting haar vertrouwde toren. Ze landde voor de toren, en keek er aandachtig naar.
Met haar ogen keek ze over alle stenen. het leek nog best mee te vallen, zo in het zonlicht.
Tenminste, vergeleken met de vorige keer toen ze hem zag.. in de duisternis.. Leek hij zo toegetakelt.. en verloren.
Ze moest de toren zien te herstellen.. het was allemaal haar eigen schuld..
Ze keek nog eens aandachtig naar de toren. Aan de zijkant van de toren, bovenin, zat een groot, gapend gat.
en van het dak was ook maar de helft over. De stenen die daar zouden horen zitten lagen nu overal op de
grond rond de toren.. tot Haar verbazing waren ze niet verbrijzeld tot kleine stukjes, zodat ze onbruikbaar zouden zijn..
Het leek wel, alsof iets de stenen beschermd had tegen het stukspatten tegen de grond.
Dustfire dacht na. Ze zou dit nooit alleen kunnen. Ze had hulp nodig. Ze riep pokemon om hulp.
Langzaam kwamen er pokemon uit de burning tower, zij leefden hier nog, en ook van het gebied om de toren
kwamen er langzaam pokemon op dustfire af die wouden helpen om hun thuis weer op te bouwen.
Welke pokemon zouden er goed kunnen helpen? iniedergeval sterke pokemon.. dat was het! vecht pokemon!
Dustfire keek tussen de pokemon, die nu een aardig grote groep hadden gevormd. Er zaten verschillende pokemon
bij die ze kon gebruiken.. Machokes, machamps, gravelers, golems, en nog veel meer ruige, sterke pokemon
stonden er tussen. Dustfire wenkte ze, en ze wisten wat ze konden doen. Dustfire keek nog maals
tussen de pokemon. en daar, ergens achter in de grote groep stond een hele kudde venesaurs. Perfect.. dacht dustfire.
Even later vloog ze naar het hoogste punt dat nog over was van de toren, en de sterkste venesaurs
van de kudde kwamen met de trappen omhoog. Na een tijdje stond dusttfire op de top, met de venesaurs.
''We kunnen beginnen!'' Riep ze. De pokemon die onder aan de toren stonden, gooiden stenen in de lucht,
en de venesaurs deden hun roede, om de stenen vast te kunnen grijpen en ze daarna omhoog te
kunnen tillen. Dit deden ze. De stenen waren zo groot en zwaar, dat de pokemon ontdanks hun sterkte zich
nog in moesten spannen.En opeens gleed een venesaur door het gewicht naar de rand van de toren, maar
Dustfire kon hem net optijd vastpakken, zodat Hij niet zou vallen. de venesaurs hadden de stenen naar boven
getild, en legden de stenen op de plaatsen waar stenen ontbraken.Dustfire vloog naar beneden. De andere
pokemon moesten ook nog een taak krijgen.. De Sterkste vlieg-pokemon konden stenen naar boven vervoeren
en ze neerleggen.. en de vuur pokemon konden de groeven tussen de neergelegde stenen Zo erg verhitten
dat ze vast zouden smelten, en niet naar beneden zouden kunnen vallen. De water-pokemon
Konden de verhitte stenen afkoelen met een waterstraal, zodat alles sneller en makkelijker ging. Zo kreeg
elke pokemon een taak.Dustfire vloog langs de toren, en deed een enorme vlammenwerper op de stenen,
zodat ze allemaal tegelijk verhit werden. Achter haar vloog Miracle, die een gigantische hydro-pomp deed,
zodat alles afkoelde. Dustfire glimlachtte. nu ging het nog veel sneller! Na een lange dag, avond en
nacht samenwerken met alle pokemon, was de toren hersteld. Hij zag eruit alsof ie nooit kapot
Geweest is. Alle pokemon, inclusief dustfire en miracle, waren doodop, en vielen op de plek waar ze toen stonden, in slaap...