Luid gapend stond Houndoom op, en rekte ze zich uitgebreid uit. Ze maakte een slaperig smakkend geluidje, en wreef met haar poot het slaapzand uit haar ooghoeken. Ze had voor de verandering eens goed geslapen, en het beviel haar wel... Ze begroette de nog laag staande zon met een lang gerekte huil, en grijnsde even goedkeurend. "Goedemorgen, zon." mompelde ze. Houndoom trippelde naar een brede tak toe, en nam deze in haar bek. Ze gebruikte de tak, om haar kaakspieren te trainen. Want wat was een Houndoom, die niet kon bijten? Het duurde niet erg lang, of de tak was door midden gebroken. "Beter..." zei ze goedkeurend, en ze ademde diep in om alle ochtend geuren in zich op te nemen. Ze hupte heen en weer op haar plaats, als een soort van warming-up, en begon in steeds grotere rondjes te rennen. Uiteindelijk draafde ze in volle snelheid op een boom af, en sprong er tegen op. Ze zette zich weer van de boom af, en landde op de grond, nog steeds met dezelfde snelheid als waarmee ze op de boom was afgegaan. Houndoom draaide zich met een ruk om, en vuurde een aantal Shadow Ball's achter elkaar op de boom af. Toen het stof was opgetrokken, zag de boom er behoorlijk gehandhaafd uit. Houndoom snoof even, en besloot het af te maken met een Vlammenwerper, om de resten van de boom te laten verdwijnen. Het was een behoorljike boom, waardoor het langer duurde voordat de boom in as was veranderd. Na de Vlammenwerper gaf Houndoom zichzelf een korte tijd om even op adem te komen, en ze begon weer rond te dribbelen.

Blitzy en Sparky zaten verderop naar de opgaande zon te kijken. Daarna keek Sparky naar rechts en zag houndoom trainen. Ze gingen samen naar Houndoom af en Blitzy zei:"Wat ben je aan het doen?" Sparky keek nieuwsgierig naar Houndoom. Blitzy sprong daarna tegen een boom en stootte zich met volle kracht af. Sparky deed een volttackle naar Blitzy. Sparky ging op de gekatalputeerde Blitzy staan. Toen Blitzy naarkwam,zat Sparky op zijn schouders. Daarna zei Blitzy:"Mooie hé! De opgaande zon.."

[Ik ben zowel Sparky als Blitzy ]

Houndoom trok haar wenkbrauw op. "Ik train mezelf." beantwoordde ze zijn eerste vraag. Uit beleefdheid, keek ze naar wat Sparky en Blitzy deden. "Ja, prachtig..." zei ze vlug. Haar staart schraapte over de grond, en zorgde ervoor dat er een diepe kras in kwam. Ze grijnsde even. Haar staart was nog scherp, zo te merken... "Zo... En wat brengt jullie hier?" vroeg ze om het gesprek maar op gang te houden. Eigenlijk, had ze weinig behoefte aan een vrolijk gesprek... Maar ach, ze kon ze toch moeilijk negeren?

Blitzy zei:"Weet niet...mijn eeuwige zoektocht verderzetten......naar mijn ouders." Daarna zuchtte hij. Sparky legde zijn hand op de schouder van Blitzy en zei:"Ik zal je wel helpen." Daarna haalde hij izjn hoofd op en zei:"Ik ben nu al jaren op zoek....Er zal ooit een dag komen dat ik ze zal vinden." Daarna liep Blitzy een heuvel op een schreeude luid:"IK ZAL ZE VINDEN!" Daarna ging hij zitten.

Houndoom liet een vermoeide zucht horen. "Je, ouders zeg je?" ze fronsde even. "Sorry als het ongepast is... Maar waaróm wil je ze eigenlijk zo graag vinden?" vroeg ze niet begrijpend. Zelf had ze nooit een erg hechte band gehad met haar ouders... Vandaar, dat ze Blitzy niet helemaal snapte. In haar opzicht, waren ouders er alleen maar voor om je net zo lang te blijven kneden, tot je een gehoorzame slaaf was, die niet meer voor zichzelf zou kunnen denken.

Blitzy zuchtte. Daarna zei hij:"Ik weet niet eens of ze nog leven..." Daarna liep hij naar de eerste pokémon die hij zag en maakte die uit woede af. Sparky ging zitten en zei:"We vinden ze wel terug,Blitz!" Blitzy antwoordde met:"Ik hoop het!"

Houndoom liet een waarschuwend gegrom horen, toen Blitzy de pokémon afmaakte. "Blitzy!" riep ze. "Het is oké om kwaad te zijn. Maar daar hoeven onschuldige pokémon niet voor te lijden!" snoof ze. Tenminste, in haar opzicht, was dat zo. Ze bleef even kwaad naar hem kijken, en wendde haar blik daarna af. Ze sloeg haar ogen neer, en was alweer gekalmeerd van haar plotselinge woede uitbarsting. "Sorry..." mompelde ze.

Blitzy zuchtte. "Geeft niet." Zei hij daarna hardop. Daarna psrong hij recht en deed flamwe Wheel dwars door de lucht. toen Blitzy weer neerkwam zei hij:"Whew.... Dat deed goed!" Daaran richtte hij zijn blik naar Sparky.

Houndoom knikte even goedkeruend naar Blitzy, blij dat hij zich niet weer op een onschuldige pokémon afreageerde. De training waar Houndoom net aan was begonnen, was ze nu al weer totaal vergeten. "En als je jezelf al af wilt reageren op iemand." zei grijnsde. "Laat het dan iemand zijn die bij de Dark Side zijn, of ermee samenzweert." grinnikte Houndoom.

Blitzy sshrok toen hij het woord"Darkside" hoorde. Daarna zei hij:"Hm...ik was ooit eens bijna dood geweest door de DarkSide." Daarna balde hij zijn vuisten en zei:"Weet je, soms scheelt het niet veel of...je word vermoord...of je ziet een vriend sterven,vlak voor je ogen." Blitzy zakte radeloos in elkaar. Daarna zei hij:"Toen ik hier toekwam,wist ik na een paar dagen dat er hier meer aan de hand was. En nu..maanden later,sta ik hier...met maar slechts een paar sleutels tot mijn mysterie." Blitzy zuchtte. Daarna bekeek hij zijn hartvormige litteken op zijn been.