Een kleine Quilava liep over Peaceful Plains, hij was net binnengekomen in Pokerpg en hij keek rustig hij was moe hij wou gaan slapen maar hij voelde ook dat zijn pootjes in het gras liepen en hoe de sprietjes kietelden aan zijn kleine voetjes. Zijn vlammetje was uit en je zag nu goed zijn 4 graatjes in zijn rug waar meestal vuur uitkwam de vlam op zijn hoofd was natuurlijk aan hij keek rustig rond. Hij zag een hoop spelende pokemon, vooral kleine pokemons waren aan het spelen de oudere lagen in de hoge struiken of onder een boom.’BAM!’ hoorde je opeens en voordat Castor het door had was hij al omgevallen een kleine Pichu was tegen hem op gerend en zei.’Sorry meneer…’ en rende snel weer weg Castor keek rond en zag een boom hij ging er tegen aan liggen wachtend op een pokemon.

Een Pikachu ging met volle vaart over de Peacefull plains heen. Ze wou ergens heen zonder problemen en zonder gedoe. Maar ze wist bijna wel zeker dat z'n plek niet bestond. Yezlin plofte met een zuchte neer in het gras, binnen het zicht van een Quilava die ze niet had opgemerkt. Yezlin was al weer een paar dagen alleen sinds de Suerte niet meer bestond, had Amore het opgegeven? Was het gewoon inactief? Yezlin wist het niet meer.. maar het maakte niets uit, ze had al genoeg problemen. Haar gedachte zweefden weer naar Light, de Pokémon waar ze zo van had gehouden.. haar eerste echte liefde. Hij was weg, en nam alle warmte met zich mee, alle liefde. Ze moest het van zich af zetten, anders werkte ze zichzelf zo de dood in. Yezlin liet zich achterover vallen op het gras, ze was moe. Moe van zichzelf, door haar gedachtes, door haar gepeins. 'Waarom..' Zei ze zachtjes voor zichzelf, het niet s in. Ze wist niet waar haar woorden heen gingen, maar het maakte niet uit, niets maakte uit.

Castor die nog altijd lag te slapen in het hoge gras, Schrok opeens wakker door iets geels, dat langs hem heen rende hij keek verbaasd naar de pokemon toen hij wat beter keek zag hij dat het een Pikachu was, ze ging liggen en begon tepiekeren althans zo leek het.’Waarom.’ zei ze zachtjes maar Castor kon het net horen. Hij liep op de pokemon af en zei.”Wat is er?” Hij keek de Pikachu vragend aan, hij kende deze pikachu niet. Wie was zij. Waarom zei ze waarom, veel vragen gingen rond door Castors hoofd, die rustig in het gras ging liggen, wachtend op het antwoord van de onbekende Pikachu.