(alleen Shadow, ik en degenen die zich goed kunnen verdiepen in de gevoelens van mij en Doos xD (onze vrienden dus))
Karai kwam aan bij de Hoppip plains. Het was al lang tijd om te gaan, maar hij wou niet gaan. Karai zuchtte. En riep Shadow. Hij moest haar vertellen dat hij weg ging.

Shadow kwam haastig aan rennen. "Kraai!" riep ze dom. "Je wil met me trouwen, ja! Ik wil!" ze likte hem helemaal onder xD

Karai lachte hard. "NIet doen! Dat kietelt!" hij probeerde voor Shadow te vluchten.

"JE kan niet ontkomen aan de vloek van Doos!" Shadow rende achter Karai aan.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
NA een tijdje waren Karai en Shadow uitgeput van het rennen, en Doos had zelfs geen adem meer om te lachen xD

KArai hijgde na. "Shadow, ik wil met je praten" hij klonk al een stuk minder vrolijk.

Shadow keek hem bezorgd aan. "Wat is er?" vroeg ze. Ze voelde een brok in haar keel.

"Ik ben hier al veel langer dan ik eigenlijk wou" Karai keek Shadow diep in de ogen aan. "Ik moet verder, anders verlies ik al mijn fans" Hij deed zijn ogen even dicht, en staarde daarna naar de grond.

"Nee! Ik wil niet dat je gaat!" riep Shadow verdrietig. "Ik hou van je, en jij van mij, toch?"

Karai zei niks. Hij beet op zijn lip. "Ja' kwam er toen zachtjes uit. "Maar... mijn roeping..." hij wou Shaodw echt niet alleen laten.

Shadow gaf KAra een likje. "Laat me niet alleen" zei ze zachtjes, met tranen in haar ogen.

"Sorry, ik moet gaan"Karai draaide zich om en liep langzaam weg. Ineens stond hij stil, en draaide hij zijn kop half om. "Ik beloof je, dat ik weer eens langs kom" Toen rende hij weg, zo hadr als hij kon.

"Daar hou ik je aan!" Riep Shadow naar Karai, waarna ze in tranen uitbarstte. "Waarom..." zei ze zachtjes.

Karai bleef rennen zonder achterom te kijken. Hij liep over de grens, en zou misschien ooit terug keren.

(Dit is zo oneerlijk met je zelf RPGen)
Achi kwam met een kado aangeronnen en hij overhandigde de Kado. "Gefeliciteerd"Zei hij dom en hij gaf hem de Kado waar kots inzat xD

Shadow schopte tegen de doos zodat de kots in Achi's gezicht kwam. "Ongevoelige *******" zei ze boos.

Akina zat stilletjes in de struiken te huilen. Ineens kwam ze uit de struik en ging ze tegen Shadow aan staan.

Shadow keek bezorgd naar de Bayleef. Haar mond stond even open van verbazing, maar ze deed hem gauw weer dicht. Ze staarde weer naar de plek waar Karai was weggerend en veegde een traan weg.

"Ik weet hoe je je voelt" zei Akina zachtjes. "Mijn ouders hebben me verlaten. Ze dachten dat ik sliep maar ik was klaar wakker" Ze snikte.

"Sorry"Zei hij Sip aan Shadow en hij gaf ook een Doos aan Shadow. "Dat is veel beter."(Hier zit geen Kots in maar wat je wil wat niet te groot is xD)

'Waar is het eigenlijk voor?" vroeg Shadow droef. Ze keek bezorgd naar Akina, en streelde haar kop.

Achi LIet een Scheet xD

Akjina begon harder te huilen. "Ze lieten me alleen om gevangen te worden door een trainer!" snikte ze.

"Dus je hebt eigenlijk geen ouders meer?" vroeg Shadow. "Bij mij is het andersom, ik liet hun achter" ze staarde voor zich uit.

Achi liet nog een Scheet en ging naast hun staan terwijl hij in zijn neus peuterde. "Ik heb wel ouders"

"Niet echt nee" zuchtte Akina. Hoopvol keek ze naar Shadow. "Zou jij mijn moeder willen zijn? Ik vind je heel aardig" zei ze.