Een witte schim met blauwe en rode vlekken racete door de bossen, Behendig vloog Taika tussen de bomen door en ontweek toevallig passerende Pokémon. Bijna botste tegen een Hoppip aan.
''Sorry, sorry!'' riep ze snel en herstelde zich.
Taika wist eigenlijk niet waarom ze zo deed. Misschien om energie kwijt te raken? Dat kon niet, want bijna al haar energie was op en ze vloog op de laatste reserve die ze had. Gewoon, omdat ze het leuk vond? Kon ook niet, want er zat een reden achter, maar wát was die reden nou...? Terwijl ze zachter begon te vliegen, dacht ze na. Welke reden was het nou? Haar kop bonsde ervan.
''Hé, kijk uit!'' riep een Leafeon.
Taika schrok van het plotselinge geluid en zag dat ze bijna tegen de grond aanzat met haar vleugels.
''S...sorry!'' gilde Taika. Ze zag de stam van een boom steeds dichterbij komen. Ze probeerde omhoog te vliegen, maar het was te laat...
KRAAAAK... klonk het.
Taika was tegen de boom aangevlogen. Roerloos lag haar lijf tegen de boom aan en haar vleugels waren in een vreemde positie gevouwen.

Tora wandelde rustig rond, toen ze de Togekiss zag. Ze rende er naar toe, en keek haar met grote ogen aan. ''Hallo...?'' vroeg ze dom, terwijl ze haar van de boom af haalde, en op de grond legde. Ze propte een oran bes in haar mond.

(Heb altijd besjes bij me )

Langzaam opende Taika één oog. Ze keek de Raichu aan en glimlachte flauwtjes.
''H... hai,'' zei ze schor, en probeerde op te staan, maar dat lukte niet en viel met een plof weer op de grond. ''Aargh, mijn vleugels!'' piepte ze, en deed Extremespeed, waardoor ze een meter verderop lag.
''Oké, dit werkt ook niet...'' zei Taika droog, en bleef dit keer liggen.

''Aha, ik zie het.'' zei Tora met een moeilijk gezicht, en ze wandelde weer naar Taika toe. ''Hmm..'' zei ze, ze was niet bepaald goed in.. Dokterdingen. Droog keek ze naar Taika's vleugels. ''Ja, eh..'' zei ze toen weer, en ze deed een bliksemstraal de lucht in, omdat haar volt best hoog was én om misschien aandacht te trekken van anderen. Ze keek Taika aan. ''Ja, ik ben niet bepaald.. Hoe zeg je dat, een medicus.'' zei ze toen dom.

''Oké, prima...'' zei Taika droogjes en probeerde op te staan. Ze wankelde even, maar werd opgevangen door een boom. ''Misschien is het een goed idee om een noodsignaal te zenden?''
Ze deed Aura Sphere met een Air Slash erachteraan. De bol knetterde en werd groenpaars toen hij de lucht in gestuurd werd.
''Goed. En nu afwachten dan maar.''
Taika keek pijnlijk naar haar vleugels. ''Ik denk dat ze gebroken zijn...''

''Au..'' zei Tora toen, met een moeilijk gezicht. Ze keek naar de lucht, en deed nog een donder. Het zou nu wel op vallen dat hier iemand was, die hulp nodig had. Tora deed een klein roepje, en gaf Taika toen nog een oran bes. ''Dit helpt een beetje tegen de pijn.'' zei ze toen rustig.

''Dank je,'' zei Taika, en glimlachte breed toen ze de Oranbes opgegeten had. ''Heerlijk.''
Ze keek naar de lucht, die mooi blauw van kleur was. Een paar wolkjes zweefden voorbij en de zon vormde stipjes op het gras.
''Oké, ik denk dat het tijd wordt voor serieuze maatregelen. Dek je oren af en ga een paar meter verderop staan. Dit is serious business.''
Ze schraapte haar keel en zong een lied, dat angstaanjagend veel leek op een Perish Song. Taika hoorde een paar Pidgey's krijsend wegvliegen, en Diglett's kropen massaal de grond in.

(Moet gaan... Byeeee! ='[ )

(Baybay)

Tora sprong een paar keer achteruit, en hield haar handen tegen haar oren, om niks te horen. Ze hoorde het ook niet, maar zag wel dat Taika een lied zong.. Ze wist alleen niet waarom. Ze zuchtte, en wachtte tot ze haar oren weer mocht gebruiken

Blitzy hoorde het lied en liep er als de bliksem naartoe.(ik ben geen electric type) En toen hij zag de Togekiss zingen en riep:"Wat is hier een de poot?" En Blitzy stopte gras in zijn oren, stopte zijn vingers er diep in en rolde over het gras. En hij rook de heerlijk ruikende bloemen!

Taika stopte met het lied toen ze zag dat er een Chimchar over de grond rolde. Ze hoestte even, en toen ze het gezicht vanTora zag, zei ze: ''Het was een soort noodsignaal...''
Ze stopte even met praten en zei toen tegen de Chimchar: ''Weet je misschien iets van geneeskunde? Want ik denk dat mijn vleugels gebroken zijn.''
Met veel moeite hief ze een vleugel op, die blauw zag van de kneuzingen.

Tora keek nogal moeilijk. Een electrische schok hielp alleen als ze buiten westen was ofzo, maar niet in dit soort gevallen. Ze keek met een scheve kop naar Taika.

Taika keek Tora niet-begrijpend aan en zuchtte. ''Oké. Ik denk dat ik weet wat je bedoelt. Ik ben al sinds dat ik een Togepi was als de dood voor bliksem, dus...''
Ze kuchte even en shcoof wat dichter tegen de boom aan.

''Ja, ik doe niks.'' zei ze droog. ''Want, ik denk niet dat het helpt.'' zei ze toen, en ze keek naar de grond.. ''Kan jij geen herstel?''

''Oké, prima,'' zei Taika opgelucht. Ze zuchtte diep en keek naar de lucht, die rood was. ''Ik kón Roost, maar de mensen hebben me het afgeleerd...''
Ze fronste haar wenkbrauwen. ''Dat zou nu wel handig geweest zijn, Roost,,,''

''Probeer het gewoon.'' zei ze kalm. ''Ik heb mezelf ook genoeg aanvallen geleerd.'' zei ze toen. ''Ook aanvallen die de mens niet kent.''

''Oké...''
Taika sloot haar ogen, en ademde langzaam in en uit.
Kom op, Roost, werk! dacht ze de hele tijd.
Ineens verschenen er allemaal donzige witte veertjes die een soort draaikolk om Taika vormden. Toen de veertjes langzaam verdwenen, was de blauwige gloed om Taika's vleugels weg.
Voorzichtig flapperde ze ermee.
''Ik kan weer vliegen!'' riep ze blij. ''Dankjedankjedankje! Hoe kan ik je bedanken?''
Glunderend keek ze naar Tora, afwachtend op een antwoord.

''Waarom zou je mij moeten bedanken?'' vroeg ze droog, en ze keek Taika grijnzend aan. ''Je hebt het zelf gedaan..'' zei ze toen kalm.

''Maar jij kreeg me zover om het te doen!'' zei Taika alsof het de normaalste zaak van de wereld was. ''Serieus, wat wil je als bedankje?''
Ze glimlachte scheef en wachtte op antwoord.

''Niks, zoals ik al eerder zei.'' zei ze kalm. ''Ik heb alles wat ik wil, al.'' zei ze toen met een brede grijns.