Yuma liep rond. Terwijl ze liep, keek ze angstig rond. Ze was dan wel een Cacnea, Yuma dacht dat ze een levende cactus was, die op onbekend terrein was. Yuma ging uiteindelijk bij een échte cactus zitten, die misschien wel vier keer zo groot als haar was. Ze zuchtte. Ze had nog nooit Pokémon gezien, en wist niet eens dat ze ook echt bestonden. Yuma had wel een vreemde vogel met een lange snavel (Fearow) gezien... en die leek haar best eng. Hopelijk waren er vriendelijkere 'dieren' in dit gebied...

Blaze was aan het rond wandelen, ze verveelde zich. "stomme Raichu," mompelde ze. Dan zag ze een Cacnea. 'Hé leuk. Cacnea pesten.' Ze wandelde naar de Cacnea en zei eerst vriendelijk. "Hallo, kleintje, wat doe je hier helemaal alleen?" 'Waarom doe ik toch zo vriendelijk? Ah, ja, vals vertrouwen.'

Yuma keek onzeker naar Blaze. Ze leek best vriendelijk, maar schijn bedroog, had ze geleerd. "Ik ben verdwaald..." zei Yuma zo rustig mogelijk, en keek van Blaze naar de cactus naast haar, en weer terug. "Jij bent toch een... wolf? Of een hyena...?" vroeg Yuma plotseling.

Blaze lachtte in zichzelf. "Ik ben een Mightyena, een pokemon. Ik ben geen gewoon dier. en weet je wat jij bent?"

"Mightyena? Pokémon?" vroeg Yuma verbaasd. Wat was een Pokémon? Was een Pokémon een wolf-achtig dier? En wat bedoelde Blaze met: Geen gewoon dier? Waren die 'Pokémons' dan bijzonder? Yuma snapte er steeds minder van, en keek naar Blaze.

Blaze glimlachte naar de kleine cacnea. "ehm, kijk, een pokemon is iets zoals mij of jou. pokemon kan je als dieren beschouwen maar dan met krachten. Jij bent bijvoorbeeld een Cacnea."

"Dus een bijzondere cactus heet: Cacnea?" vroeg Yuma verward. Ze begreep het nog steeds niet goed. "En... welke krachten... bedoel je?" vroeg Yuma, en keek naar Blaze. Ze duwde haar arm tegen de Cactus aan. "Iets met water?"

Flair kwam aanlopen, ze zette een lieve grijns op, en liep naar Yuma toe. ''hallo.'' zei ze met een lieve stem. ''ik ben een vulpix. Ik heb jullie gesprek gehoord, en ja, zoiets. Alleen jouw kracht is niks met water.'' Ze keek even naar Blaze, en grijnsde toen. Maar al snel keek ze weer met een nep-lief gezichtje naar Yuma.

blaze lachte vriendelijk naar de cacnea. "ik weet niet wat jouw krachten zijn, maar de mijne zijn dark." Ze lachte naar Flair.

''En mijne vuur.'' zei ze, en ze deed een sintel, die voor de voeten van Yuma landde. ''Oh, sorry, dat ging perongeluk.'' zei ze toen geschrokken, en ze ging zitten. Ze likte haar voorpootje, iets wat ze vaker deed.

Yuma geloofde de twee niet. Ze bleef toch volhouden dat ze zelf een bijzondere cactus was, en de twee anderen een hyena en een vos. Yuma keek bang naar de Ember die Flair maakte, en rende weg. Ze was geschrokken. Die dieren zijn vreselijk...! dacht Yuma, en verdween uiteindelijk.