Celeny stond bij een waterval. Ze zuchtte, en sloot haar ogen. Ze luisterde naar het water dat naar beneden viel, maar hoorde opeens ook een Butterfree. Celeny deed haar ogen open, en zag dat de Butterfree heel snel de waterval in vloog. Ze wachtte even, maar zag geen drijvende Butterfree in het water. Daarom stond Celeny op, en sprong op een paar rotsen. Die brachten haar steeds hoger, en uiteindelijk sprong ze de waterval in. Ze belandde in een grot. De Butterfree lag in de grot, en keek bang naar Celeny, die glimlachte. "Ik doe niks... je hoeft niet bang te zijn..." zei ze rustig, en ging in de grot liggen. De Butterfree steeg op, en vloog door de waterval naar buiten. Celeny keek haar na. Ze liep verder, en kwam een vreemd kistje tegen, samen met een tafeltje, een versleten bank en een ladenkast. De ladenkast leek leeg, maar toen Celeny een la opentrok, lagen er allemaal verkreukelde papieren en twee boeken. Celeny duwde de la weer dicht, en liep naar het kistje. Ze opende de kist, en daar lagen evolutiestenen...! Celeny keek ernaar, en deed de kist weer dicht. De sleutel van de kist verborg ze ergens. Daarna ging Celeny op de versleten bank liggen, en keek naar het vallende water. Het was best rustgevend. En omdat Celeny nog nergens woonde, had ze besloten om hier te wonen. Ze zuchtte, en sloot haar ogen.

(Best lang bericht o.o)