Ver over de velden liep een prachtige Rapidash merrie, en ze had sierlijke passen. Haar manen en
staart gingen mee met de wind, en ze liet een hinnik horen over de lange velden. Haar hoeven raakten
amper de grond tijdens het rennen, maar dat kon haar niet schelen. Ze was vrij van alles, en ze kon
doen wat ze maar wilde. De vlammen van haar staart en manen waren prachtige kleuren, nouja dat
vond zijzelf natuurlijk. Alweer gaf ze een hinnik terwijl ze dan halt hield op een heuvel, en zo keek ze
naar de hele omgeving. Ze kon goed met vele pokémons omgaan, maar toch was ze meer iemand
dat erg wantrouwend deed tegenover anderen. Dit allemaal dankzij de trainers die haar altijd achterna
zaten met hun pokémon, maar nu was ze sterker geworden en dus zal ze de trainers hun pokémon
aanvallen als het moet.

Yuma kwam aanhobbelen. Ze kon nog steeds niet zo goed zien, en dat was wel lastig. Opeens voelde ze een warmte, en keek goed naar het silhouet voor haar. Het leek op die van een paard (Rapidash), maar met wel heel kleurrijke manen. Yuma kuchtte. "H-hallo?" vroeg ze voorzichtig, en keek Ariana aan. Ze deed een stapje achteruit, en keek nog eens naar Ariana. Ze zag er niet gemeen uit...

Ariana merkte plots een pokémon op, en ze keek even naar beneden. Ze hoorde dat de pokémon wat zei,
en ze wist eerst even niet wat zeggen. "Hallo." Zei ze dan maar weer, en ze ging met haar hoofd naar
omlaag. "Wie ben jij?" Vroeg Ariana dan aan haar, en ze zwiepte heel even met haar staart. Dan kijkt ze
weer even op, en ze bekijkt de omgeving voor kort.

"Ik? Ik ben Yuma. En jij?" vroeg Yuma. Ze keek even naar beneden, en ging met haar arm over het gras. Toen ze merkte dat dat niet veel nut had, keek ze weer naar boven. "Je hebt mooie manen..." begon Yuma, omdat ze niks wist te zeggen. Net op dat moment vlogen er een aantal Beedrills over, wat Yuma als bijen zag. Yuma zei niks, want dat zou de 'bijen' (Beedrills dus) kwaad maken, dacht ze. Toen de Beedrills weg waren, keek Yuma om naar Ariana.

Ariana keek haar rustig aan, en ze glimlacht dan ook vriendelijk. "Aangenaam ik ben Ariana." Zei Ariana
dan vriendelijk, en ze merkt dan de Beedrills op, waarna ze rustig en kalm bleef staan. Ze keek weer
even om haar heen, om te zien of er geen gevaar in de buurt was. Ze zag niets wat op gevaar leek dus
stond ze gewoon kalm bij Yuma. Bij het horen van haar woorden glimlacht ze even, en ze kijkt haar dan
ook rustig aan. "Dankje, jij hebt ook een leuk kroontje(?)." Zei ze dan zachtjes tegen haar, en ze bleef
gewoon vriendelijk staan.