[ENKEL SPARKY EN CANDY!]

Sparky liep langs het crystal lake. Daarna keek hij naar de prachtige maan. Er vlogen overal Volbeats en Imulsse's langs het meer. Sparky zei:"Wow..magisch." Daarna keek hij naarde prachtige kristellen. Sparky zuchtte. Daarna ging hij liggen en richtte zijn ogen op de maan.

''Boeh,'' klonk de stem van Candy. Grinnikend liep ze op Sparky af, en ging naast hem liggen, kijkend naar de maan. ''Zo, wat doe jij hier?'' vroeg ze grijnzend, terwijl ze naar de maan bleef kijken. Het was mooi, maar ze had het al héél vaak gezien.

Sparky zchtte. "Ik kom hier vaak...soms blijf ik hier zlfs slapen. Mocht er ooit eens een huis of hol komen,kwam ik hier wonen." Sparky voelde zich opeens heel raar. Zou het door het maanlicht komen?

Candy ging weer zitten, en keek naar het water. ''Ik slaap nooit buiten, eigenlijk. Ik heb mijn eigen grot, met een voedselvoorraad.'' zei ze grinnikend, en ze keek hem aan, maar keek daarna weer naar het water. Ze keek naar de overkant, waar een chikorita lag te slapen.

"Hm" Sparky's ogen waren totaal op een grote ster gericht. Daarna schoot hij recht en keeek ook naar de Chikorita. Daarna ging Sparky weer liggen. Hij zei:"Waw...ik moet iedere dag zelf mijn voedsel zoeken."

Candy grinnikte wat. ''Ik ook, maar dichtbij mijn grot zijn een paar grote bomen en bosjes met bessen. Daar haal ik ze vandaan, en dan leg ik ze in mijn grot.'' zei ze droog tegen hem, en ze keek naar de Chikorita, die wegliep. Hierna keek ze naar een Finneon, die rond zwom.

Sparky keek naar de maan. Daarna keek hij naar een Hoothoot die machtig het meer overvloog. "Ik zou hier een grot kunnen maken..." Sparky ging liggen en zuchtte.

Candy grijnsde. ''Het kan, maar je bedoelt vast een huis. Grotten kan je, voor zover ik weet, niet maken.'' zei ze grijnzend, en ze keek nog steeds voor zich uit. Haar blauwe ogen straalden door het licht van de maan.

Sparky knikte. "Een huis,ja." Het was Sparky opgevallen dat het een warme nacht was. Daarna liet hij zijn oren slap hangen en zei:"Zalige nacht."

Candy keek nog steeds voor zich uit, en zag hoe een volbeat langsvloog. Het was de enige die nog alleen was. Ze grijnsde licht, en zag dat hij op gegeven moment toch naar zijn partner toevloog, een Illumise. Ze grijnsde wat, en keek naar het water, waar de maan in weerspiegelde.

Sparky keek ook voor zich. Daarna zei hij:"Geeeeuw..." Sparky ging liggen. Daarna keek hij met fonkelende oogjes naar de Volbeat en de Imulse.

''Waarom zeg je Geeuw?'' vroeg Candy dom, en ze keek hem aan. Hierna geeuwde ze even normaal, en keek weer in het water, naar haar spiegelbeeld. Haar oma was dood, en ze begon steeds meer op die pikachu te lijken. Een grijns kwam weer op haar gezicht, waarna ze Sparky aankeek.

Sparky was even in verdachten verzonken. Hij schudde met zijn oren en keek naar de maan. Daarna keek hij naar Candy en zei:"Euw...waarom kijk je me zo aan?"

''Omdat ik niks beters te doen heb,'' zei ze dom tegen hem, en ze hief een wenkbrauw op. Rustig bleef ze hem aankijken, en grinnikte. Al snel keek ze weer naar het water, kijkend naar haar eigen spiegelbeeld.

Sparky rolde met zijn ogen. Toen kwamen er overal lichtvliegjes rond het meer gevlogen. Hun licht fonkelde in het water. Sparky zei met fonkelendogen:"Waaw....Prachtig!" Sparky voelde zich gelukkig bij het zien van het prachtige zicht.

Candy hief haar wenkbrauwen op, en draaide zich om. De lichtvliegjes, de illumises en Volbeats dus, vlogen gezellig rond. Je zag dat het elke keer 2 bij 2 was, geen enkele was alleen. Ze keek naar de chikorita, die weer op haar plekje lag, en grijnsde.

Sparky kreeg opnieuw een raar gevoel. Daarna keek hij naar naar de weerspiegelingen van alle pokémon. Wat hem wel opviel was dat er een groep Finneons rondzwom. Als eerste zwom een Lumeon.

Candy gaapte even, en ging zitten. Rustig keek ze naar het water. Het was nu te stil, niemand zei meer wat. ''Zooooo,'' zei ze droog, om van de stilte af te zijn. Ze keek weer naar de Lumineon, het was een mooie pokémon.

Nadat Candy Zoooo zei,vlogen er overal pokémons uit bomen. Sparky moest de lach inhouden omdat het best grappig leek. Sparky richtte zijn blik naar de maan. Daarna zuchtte hij:"Prachtig gewoon..."

Candy keek weer naar de maan. Hij deed er zo.. Zo fascinerend over. ''De maan is er elke nacht, hoor,'' zei ze droog tegen hem, en ze hief haar wenkbrauwen weer op. Natuurlijk, het was mooi.. Maar het was niet iets waar zij elke keer naar keek. De waterpokémon leken haar altijd interessant. Ze wilde best een Lumineon zijn, die waren zo sierlijk.

Sparky pufte:"Pff...ik heb het te warm." Sparky zette een poot in het water. Daarna sloot Sparky zijn oogjes en zei:"Zaalig..." Toen hij zijn ogen waar opdendaag,zag hij waterpokémon door het prachtige heldere water.

Rustig keek ze hem aan. ''Okay,'' zei ze. Ze duwde hem het water in, en grijnsde breed. ''Je had het toch warm?'' veroeg ze grinnikend, en ze keek hem aan. Ze ging op haar buik liggen aan de kant van het water, en bleef hem in de gaten houden.

[Dat verwachtte ik al]

Sparky dook helemaal naar de bodem en sprong weer aan het eilandje waar Candy lag. Daarna sshudde hij zijn vacht uit. En zei:"Zo..." Sparky duwde Candy ook in het water.

Candy viel het water in, maar wist optijd Sparky's staart te pakken, en sloeg hem ook weer het water in. Grinnikend klom ze weer aan de kant, en keek hem aan. Een grijns stond op haar gezicht, en ze schudde haar vacht uit, die pluizig werd.

Sparky zwom ook aan de kant en schudde zijn vacht uit. Daarna zei hij:"Tsk..." Sparky ging met een glimlach liggen. Hij keek naar de volle maan. Sparky keek daarna naar Candy.