Met grote stappen liep Tora door de Abondoned Factories, tot ze een electrische pokémon zag. Deze was bezig bij een machine, maar, natuurlijk deed deze het niet. Toen de pokémon een bliksemstraal erop deed, wilde Tora 'Neee!' Schreeuwen, maar, het was te laat. De machine explodeerde door te veel electriciteit, en de andere machines volgden. Tora hield haar handen bij haar oren, en zag de pokémon wegrennen. Ook zij rende de Abondoned Factories uit, en bleef voor de deur staan. Nog steeds hoorde je enkele knallen van exploderende machines, maar, het werd al minder. Tora kuchtte; er zat Rook in haar longen.

Tunder was appels aan het verzamelen, omdat hij zich verveelde. Hij nam een hap. Toen ontplofte de fabriek bij de appelbomen, een paar werden dan ook omgeblazen. Hij keek goed, zag hij nou een Raichu? Was dat.. Ja! Tora! Hij legde de appels neer en nam een sprint die snel veranderde in een volt tackle. Hij kwam al snel bij Tora aan en keek haar aan. Hij trok haar daar weg en nam haar mee naar de bomen. Hij was toch sterk genoeg. Tunder schoot bliksem de lucht in en keek naar Tora. Ze kuchtte wat. 'Tora idioot! Wat deed je daar!' Vroeg hij half in paniek,

Dragon kwam aangestapt. Hij was rustig aan wandeling aan het doen en hoorde een knal. Toen zag hij vuur en rende direct naar het huis dat in brand stond."Wat is hier aan de hand?" vroeg hij toen hij naast een Raichu stond. "Ik noem Dragon ( de Bagon (kon het niet laten))" zei hij rustig. Hij voelde een harde knal tegen zijn voet. Er was een stuk beton op zijn voet gevallen. "aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah" schreeuwde hij. De pijn werd alleen maar erger.

''Dat deed ik niet!'' Riep Tora onschuldig, ''Een electrische pokémon deed zijn donder op de machines, en deze ontploften,'' legde ze kort maar krachtig uit. Ze keek naar de Bagon, ''Boeh,'' zei ze vaag, en ze snoof. Ze keek weer naar Tunder; een Raichu, wat ouder dan haar, maar, niet veel groter, aangezien zij nogal groot was voor haar leeftijd.

Tunder keek naar Tora. 'Oww.. ' Zei hij toen tegen haar en keek naar de grond. 'Je wa bijna gestikt gek ding!' Grilde hij. Tunder had te veel suiker gehad en het werd hem een beetje té veel. Hij keek Tora aan. 'Oké, je leeft teminste nog.' Zei hij kalm.

''Ik ben dé Almighty Tora.. Ik overleef alles,'' zei ze dom, en ze snoof. Ze zuchtte, en grinnikte, ''Ik was meteen weggegaan toen alles ontplofte, dus ik heb niks fout gedaan,'' zei ze toen opnieuw onschuldig, en ze grijnsde breed.

'Omg.' Zei Tunder droog. 'Oké, nu weet ik het zeker, jij bent vaag.' Mopelde hij. Hij keek Tora aan. 'En hoe is het met je kinders?' Vroeg hij dom. 'En je partner?'

''Mijn Partner zie ik nooit,'' mopperde ze, en ze snoof. ''Ook 2 van mijn kinderen zie ik nooit, de ander zit in een fase met.. Voltverhoging,'' ze slikte. Het kon erg worden, met rode ogen, en een grote woede uitbarsting..

'Oww,' Zei hij. 'Das naaiend.' Hij keek Tora aan. 'Voltverhoging hé? Heb ik ook gehad.' Zei hij tegen haar en keek naar een pichu die een appel jatte. 'Godver!' Zei hij en wou er heen lopen maar deed het toch maar niet.

''Oke,'' zei ze droog. Ze snoof eventjes. Een bliksemstraal vloog naar de voorpoot van de Pichu, die geschrokken weg sprong. Ze liet de appel vallen, en de appel rolde weer naar Tunder toe. ''Ksst,'' bromde Tora naar de Pichu, die angstig wegrende.

Tora grijnsde. 'Thanks.' Zei hij tegen haar. 'Tora, weet jij meschien waar Ayelinn is?' Vroeg hij. 'Ze is mijn partner, zoals je meschien allang wist.' Zei hij tegen haar. De Pichu was weggegaan. Dat meschien ook wel slimmer. 'Weetje, ik lijk best wel dik vind je niet?' Zei hij toen droog

''Nee, ik weet niet waar Ayelinn is,'' zei Tora kalm. Ze snoof, en grijnsde, ''De meeste Raichu's zijn vet,'' zei ze dom. Zelf was ze wat minder, aangezien ze veel meer vocht, en trainde dan dat ze lui was. Helemaal naar het mensendorp rennen was goed voor de lijn.. xD

'Oké..' Zei Tunder droog. 'En wat doe jij om van je extra kilo's af te komen dan?' Vroeg hij nieuwsgierig, Tunder vocht al een tijdje niet meer, er was ook niet veel om tegen te vechten vond hij. Als Ayelinn maar niet een ander had, Tunder schudde zijn hoofd. Dat kon niet!

''Rennen, vechten..'' Ze keek hem vaag aan, ''Erg lui kan je niet zijn, als je moeder en zus buiten dit gebied wonen, en je kinderen overal en nergens zijn,'' zei ze droog, en ze snoof. Soms ging ze wel lui ergens zitten en praten, zoals nu, maar niet altijd.

Tunder keek naar Tora. 'Das waar, ik heb geen kinderen, als je niet weet waar je partner is.' Zei hij tegen Tora. Hij keek naar zijn bruine poten. 'Weetje ik denk dat ze me haat, dat moet ik wel ik ben té lang weggeweest!' Zei hij toen. Hij ging zitten. 'Ze houd niet van me.' Zei hij.

Tora snoof eventjes, ''Misschien,'' ze was even stil, ''Maar misschien ook niet,'' zei ze toen vaag. Ze kon er niet veel antwoord op geven, dus bleef maar dom voor zich uitstaren, wachtend op een reactie.

Tunder keek Tora raar aan. 'Wtf..' Zei hij. 'Daar heb ik ook niks aan.' Zei hij toen. Hij keek Tora aan. 'Ik wil haar ook niet zien, m'n gevoel zegt dat ze me niet meer wilt.' Zei hij tegen haar en zuchtte. Waarom overkwam die hem, het was eigenlijk z'n verdiende loon.

[Laatheid.]

Tora keek hem aan, en snoof. ''Ik weet verder niet wat ik daarop moet zeggen,'' zei ze kalm, dom, maar eerlijk. Ze grijnsde even licht, ''Je vind de ware ooit wel,'' zei ze toen rustig, ''Je moet alleen wachten tot.. Tot jij en zij dat weten,'' zei ze toen, en ze snoof. Ze keek wat omhoog, en snoof nog eens.

Tunder keek naar Tora. 'Maakt niet uit hoor.' Zei hij tegen haar. 'Ik wacht wel af.' Zei hij tegen haar. Hij stond op en ging voor Tora staan. 'Ik ga me ergens even ontladen.' Zei Tunder droog. Hij slofte toen naar een plek om te ontladen, even stroom kwijt kunnen. 'Zie je Tora!" Zei hij en stak z'n poot op.

''Ehm.. Dag?'' Zei ze dom, en ze snoof. Rustig stond ze ook op, en gaapte eventjes. Ze smakte wat na, en draaide zich om. Snel dacht ze na.. Waar zou ze heen gaan? Nouja.. Ze besloot maar gewoon ergens heen te lopen, en verder zou ze wel zien. Rustig liep ze weg.