Een pikachu schoot iedereen razendsnel voorbij. Haar vier pootjes gingen razendsnel heen en weer terwijl ze zich voortbewoog door PokéRPG. De pokémon die achter haar aan zat zag er niet echt vriendelijk uit.. Snel rende ze door. Toen een grote muur haar weg versperde, stopte ze. Ze ademde diep in, en sprong op een kist, en nog één, en nog één, tot ze eindelijk hoog genoeg was om over de muur te springen. Eindelijk weer op de grond, sprintte ze verder. De voetstappen achter haar verdwenen langzaam, en een hard gebonk tegen de muur was nog van verre te horen. Blijkbaar had hij het op gegeven, want, ze hoorde niks meer. Ze rende door; door verschillende steegjes, door grote groepen pokémon heen.

Na een tijdje struikelde ze over iets, en na een paar koprollen kwam ze tot stilstand tegen een muur. Vluchtig stond ze op, en keek om zich heen. Ze zag niemand.. Ze schudde haar vacht even uit, en keek wat rustiger rond. Dit steegje leek verlaten.. Toch stond er een winkel, maar, ook deze was verlaten. Het enige wat er lag waren.. Langzaam liep ze er naartoe. Evolutie stenen! Ze keek naar een dondersteen. Vol stof, maar, waarschijnlijk nog wel bruikbaar. Ze besloot alles te laten liggen; het was niet van haar, en bovendien.. Wist ze nog helemaal niet of ze wel wilde evolueren. Rustig draaide ze zich om. Toen haar oren geluid op pikten, sloot ze haar ogen. Want, als ze iets had geleerd, was het dat als het ene zintuig uitgeschakeld werd, de anderen beter werkten. Inderdaad, de voetstappen waren beter hoorbaar, en leken dichterbij te komen. Toen ze haar ogen opende, zag ze de pokémon staan. Maar, het was niet de pokémon die haar achterna gezeten had.. Toch..?