Een pikachu met helderblauwe ogen liep langs het meer. Dit was de plek waar ze haar oma voor het laatste gezien had.. Waar deze haar had verteld dat ze moest zijn wie ze écht was. Eindelijk wist de Pikachu het. Ze wist haar bestemming, ze had een doel. Alleen, hiervoor moest ze pokémon verlaten die haar dierbaar waren.. Toch besloot ze het te doen. Een bliksemstraal vloog de lucht in, haar manier om naar familie te roepen. Hierna deed ze een soort 'roep' naar Sparky, haar partner.

Haar blauwe ogen glimden van de tranen die erin opwelden. Toch wist ze dat dit móest.. Het was haar bestemming, haar doel. Het zou gevaarlijk zijn, maar tegelijk ook zo spannend. Ze wist het zeker.. Dit was haar lot, er was geen twijfel mogelijk! Ze pakte een boek uit het tasje dat om haar schouder hing. Hierin zat voedsel, wat ze nodig had voor haar reis. Even las ze het briefje:

Lief Dagboek.. 12 September 1989.
Vandaag is het gebied waar ik vandaan kwam verwoest. Ik ben gevlucht, ver weg. Ooit zal ik terugkeren, maar niet nu. Ik heb een groot geheim.. Ik krijg kinderen. De Raichu waarvan ik ze krijg mag van niks weten, hij is een moordenaar, geen vader. Ik heb dus besloten mijn kinderen groot te brengen in een ander gebied, en ik weet al waar.
Waar ik opgroeide was de Pikachu bevriend met de mens. Ik ken een paar mensen, waar ik misschien terecht kan. Ik zal zien, maar eerst moeten ik en mijn twee eieren deze reis overleven. Ik wil snel bij de mens zijn.. Mijn kinderen zullen nooit van dit gebied mogen horen, het is er nu te onveilig.

Amor, Queen of Lightning.

Tranen stonden in Candy's ogen.. Haar oma had dit nooit verteld, maar.. Dit was nog niet zo erg. De volgende bladzijde maakte haar niet veel blijer.

Lief Dagboek.. 20 September 1989.
Ik ben eindelijk aangekomen bij de mensen. Ze hebben mij geaccepteerd, en mijn eieren zijn net uitgekomen. Twee meisjes.. Voltra en Nizley, zijn hun namen. Voltra en Nizley, prinsessen van het Lightning-District. Ik, Queen of Lightning, Amor, zal niet meer terugkeren naar het gebied. De vader van Voltra en Nizley zal dit verder af moeten handelen. Hij is sterk genoeg. Misschien zal mijn nageslacht ooit terugkeren, en de leiding op zich nemen.. Maar ik weet het niet zeker. Ikzelf ga het niet meer doen. Ik ben al 20 jaar oud, en ben net moeder geworden. Misschien zal ooit een van mijn dochters erheen gaan.. Ik hoop het maar.

Amor, Hopefull Mother.

Candy zuchtte, en pakte de volgende bladzijde voor zich.

Lief Dagboek.. 1 December 1989.
Mijn dochters mogen niet terug naar die plek. Het is er afschuwelijk. De oorlog heeft alles verwoest. Ik vertel hen er niet over, ookal zullen mijn dromen over deze plek nooit stoppen. Het is er gevaarlijk, maar toch moet het er ooit weer goed komen.. Daar heb ik alles voor over. Ik vind het niet leuk hier, bij de mens. Maar het is veel veiliger dan daar, dus ik moet wel, voor mijn kids. Laat ik maar hopen dat hij alles zelf kan.. Hij.. Ik mis hem, maarja.

Amor, The worst Queen ever...

Candy zuchtte nog een keer. Ze ging naar dat gebied. Ze had wat rond gevraagd, en sommigen hadden haar verteld waar het lag. Het was 10 dagen reizen van hier naar daar, maar, ze had het er voor over. Nog een bliksemstraal ging de lucht in, als roep naar Sparky & haar familie.. Ze stopte het dagboek van haar oma weer in haar tas, en wachtte.

[Serieuze posts, aub. Alleen Familie, Sparky & andere bekenden...]

Tail rende op 4 poten naar de bliksemstraal, hij had de laatste tijd veel getraind en kon dus snel naar de bliksemstraal toe. "Halloo!"Riep hij van verte af hij keek even naar de pikachu die hij nog herkende. Het was Candy de pikachu die hun had geholpen. Tail rende weer op 4 poten naar zijn nicht toe. "Halooo!" Herhaalde hij!

Candy grijnsde licht. Toch zag je aan haar dat de grijns nep was, waarschijnlijk vooral omdat er tranen in haar ogen stonden. ''Hallo, Tail,'' zei ze rustig tegen hem. Ze plofte neer op de grond, ''Kan je al lezen?'' Vroeg ze, en ze hief een wenkbrauw op. ''Nouja, laat ook maar. Ik vertel het je wel in het kort.. Als er meer zijn, vertel ik het wel uitgebreider,'' Ze stopte even. ''Oma Amor was leider van het Lightning-District, een plek waar ze ons nooit van verteld heeft. Het blijkt dat daar oorlog was, enzo. Nouja.. Ik wil dus daarheen gaan, en mijn oma's taak overnemen, om er orde te scheppen.''

Thunder liep weer eens langs het meer, hier kwam ze regelmatig, ze vond het namelijk een erg mooie plek. Bovendien had ze hier prachtige en minder leuke herinneringen aan. Plotseling zag ze Candy en Tail haar kleinere broertje naast erlkaar zitten. . Ze liep er op af. "Hoi..." zei ze toen ze nog een meter van hun af stond. Daarna liep ze naar hun toe en ging naast hun zitten.

Tail keek even naar Thunder , zijn zus. [Nog niet onmeot dat is het raare maar ik speel de zusje van Tora en jij ook =3] Hij keek even naar Candy. "Kan ik al lopen? Dûh ik kan het zelfs een baby kan dat." Hij luisterde rustig naar de verhaalte van Candy. "Oh ga je nu helemaal alleen naar een gebied waar oorlog is. Je weet neit eens of die gebied er nog is en als hij er ngo is zijn er misschien alleen vijhandige pokemon."Zei hij hij keek even naar de Blauwoog pikachu voor hem. "Daarom ga ik met je mee."Zei hij 'stoer'

Candy hief een wenkbrauw op. Nouja, het zou wel goed zijn om met hem te gaan. Hij zou waarschijnlijk niet echt kunnen helpen, maar zou daar wel een leuk leventje kunnen krijgen als het daar rustig geworden was, ''Lezen, niet lopen,'' verbeterde ze hem eerst. ''En.. Van mij mag je mee,'' zei ze toen rustig tegen hem. Toen ze Thunder zag, grijnsde ze licht. Ze vertelde haar hetzelfde als wat ze Tail had verteld. Over dat hun oma de Queen was van het Lightning-District, en dat Candy hier nu heen ging om daar orde te scheppen, en de leiding over te nemen.

Sparky verscheen in het gebied 'Heyy! Lang geleden' zei hij tegen Candy 'Ik zag de bliksemstraal is er iets mis?' vroeg hij. En hij keek naar de blaadjes in de tas 'Hm? Iets aan het lezen?' vroeg hij en hij ging zitten

''Sparky..'' Candy stond op, en keek hem aan. Hierna keek ze even naar Thunder en Tail. ''Ik ga PokéRPG uit, samen met Tail,'' begon ze tegen Sparky. ''Mijn oma had daar een gebied, maar daar is oorlog. Ik wil daarheen om orde te scheppen, en vervolgens het leiderschap weer op me te nemen,'' zei ze tegen hem. Ze pakte het dagboek uit haar tas. ''Oke, ik lees voor.. ''

''Lief Dagboek.. 12 September 1989.
Vandaag is het gebied waar ik vandaan kwam verwoest. Ik ben gevlucht, ver weg. Ooit zal ik terugkeren, maar niet nu. Ik heb een groot geheim.. Ik krijg kinderen. De Raichu waarvan ik ze krijg mag van niks weten, hij is een moordenaar, geen vader. Ik heb dus besloten mijn kinderen groot te brengen in een ander gebied, en ik weet al waar. Waar ik opgroeide was de Pikachu bevriend met de mens. Ik ken een paar mensen, waar ik misschien terecht kan. Ik zal zien, maar eerst moeten ik en mijn twee eieren deze reis overleven. Ik wil snel bij de mens zijn.. Mijn kinderen zullen nooit van dit gebied mogen horen, het is er nu te onveilig.

Amor, Queen of Lightning''

Candy keek even naar Sparky, en toen naar Tail en Thunder. Ze schraapte haar keel, en ging verder met voorlezen.

''Lief Dagboek.. 20 September 1989.
Ik ben eindelijk aangekomen bij de mensen. Ze hebben mij geaccepteerd, en mijn eieren zijn net uitgekomen. Twee meisjes.. Voltra en Nizley, zijn hun namen. Voltra en Nizley, prinsessen van het Lightning-District. Ik, Queen of Lightning, Amor, zal niet meer terugkeren naar het gebied. De vader van Voltra en Nizley zal dit verder af moeten handelen. Hij is sterk genoeg. Misschien zal mijn nageslacht ooit terugkeren, en de leiding op zich nemen.. Maar ik weet het niet zeker. Ikzelf ga het niet meer doen. Ik ben al 20 jaar oud, en ben net moeder geworden. Misschien zal ooit een van mijn dochters erheen gaan.. Ik hoop het maar.

Amor, hopefull mother.''

Weer stopte Candy eventjes. ''Voltra is de moeder van Tora..'' Legde ze even kort uit, ''Nizley.. Is mijn moeder.'' Ze snoof eventjes, en ging verder met lezen..

''Lief Dagboek.. 1 December 1989.
Mijn dochters mogen niet terug naar die plek. Het is er afschuwelijk. De oorlog heeft alles verwoest. Ik vertel hen er niet over, ookal zullen mijn dromen over deze plek nooit stoppen. Het is er gevaarlijk, maar toch moet het er ooit weer goed komen.. Daar heb ik alles voor over. Ik vind het niet leuk hier, bij de mens. Maar het is veel veiliger dan daar, dus ik moet wel, voor mijn kids. Laat ik maar hopen dat hij alles zelf kan.. Hij.. Ik mis hem, maarja.

Amor, The Worst Queen Ever..''

Candy keek weer naar iedereen, ''Jullie begrijpen dus vast wel dat ik dat gebied wel móet helpen. Vooral, ik lijk op oma. Ze zullen mij zien als haar dochter of kleindochter, en ik bén haar kleindochter, wat betekent dat ik de rang die zij had heb moeten erven, dus ik kan het overnemen,'' legde ze rustig uit, en ze wachtte op een reactie.

"Ahá.."Zei Tail droog hij keek weer naar Candy. "En aangezien het ook mijn Oma is heb ik er ook een soort rang."Zei hij blij. Hij keek even naar Candy. "Ehh maar wanneer vertrekken we?" Riep Tail rustig en hij ging zitten.

''Ja, Tail,'' zei Candy rustig, ''Jij zou worden beschouwd als een soort.. Onderalfa. Je bent daar alleen nog veel te jong voor, ookal weet ik zeker dat als de orde er weer terug is, je als een alfa-kleintje behandeld wordt,'' zei ze toen. ''Het spijt me Spark,'' fluisterde ze in Sparky's oor, ''Maar.. Dit is dan echt het einde,'' zei ze hierna. Rustig gaf ze hem een klein likje over zijn wang, en hierna knikte ze even naar Thunder. ''Tail,'' zei ze, en ze wenkte hem. Rustig liep ze weg. Ze stopte het dagboek weer in het tasje, en begon de reis naar het gebied. PokéRPG uit, ver weg van de rest van haar familie.

Een zwarte gedaante liep een eindje verderop naar haar familie toe. Ze struikelde, en rolde verder. "Waaah! Kijk uit!" gilde ze rollend. Ze rolde langs de familie, en kwam met een grote plons in het water. Rustig klom ze er uit. Ze schudde haar kop even, en keek naar iedereen. 'Hehe... Oeps..." zei ze droog, terwijl ze met haar poot langs haar achterhoofd wreef.
(inspiloos x'd)

Riolu liep achter Shadow aan en keek verwonderd om zich heen, niet veel verderop zag hij twee pikcahu's en een pichu staan. De pikachu en pichu waren net van plan weg te lopen. Opeens struikelde Shadow voor hem en rolde ze van de heuvel af. 'Shadow!' riep Riolu een beetje geschrokken en hij rende achter haar aan. Eenmaal beneden aangekomen zag hij dat ze niet veel mankeerde, behalve dan dat ze flinke hoofdpijn er aan over zou houden. Riolu keek haar aan en had moeite zijn lach in te houden, het zag er dan ook zo stom uit... 'niet echt slim van je hè?!' zei Riolu voor de lol en hij grinnikte. Daarna draaide hij zich om en toen zag hij dat de pikachu Candy en de pichu al waren verdwenen. Wel stond er nog een andere 'Heey sparky!' riep hij vrolijk, hij herkende namelijk namelijk de pikachu die Amore samen met Candy wel eens eerder aan hem had voorgesteld.

Shadow spitste haar oren. "Sparky?" Herhaalde ze. Ze keek op, en zag Candy weglopen. "Dat is...!" begon ze, maar ze zou haar zin niet afmaken tot ze helemaal het water uit was. Ze trok zich op de kant, en keek Candy na. "Mijn halfzus..." Ze grijnsde, en keek weer naar Riolu. Het was fijn haar halfzus weer even te hebben gezien, al was het alleen haar achterkant. Shadow had een besluit genomen, en keek strak naar Riolu. "Ik ga niet meer zoeken..." zei ze. "En ik zal ook niet verdriet hebben omdat ik het niet heb." Misschien begreep Riolu haar niet, al iwst hij wel waarom ze zat te huilen. "Ik wacht tot ik de liefde op mij pad vind, al duurt het jaren. Candy is het ook gelukt, dus mij lukt het ook." ze wendde haar blik af naar de maan, die inmiddels goed zichtbaar was.

Met snelle passen rende de pikachu door de gebieden. Haar ademhaling ging nogal onregelmatig, en een witte streep achtervolgde haar, aangezien ze een snelle aanval gebruikte. Het leek wel of ze uren onderweg was, voor ze eindelijk het groepje zag. Ze scheurde naar de weglopende Candy toe, ''Candy!'' Riep ze, en ze kwam tot stilstand voor de Pikachu. Deze vertelde haar alles, en Amore knikte, ''Succes,'' zei ze rustig tegen haar soort achtertante. Candy knikte, en de Pikachu verdween uit het zicht. Amore keek naar de anderen, en liep hiernaartoe, ''Haai,'' zei ze dom, niet merkend dat Riolu er ook was.

Riolu knikte naar Shadow, hij was blij dat ze niet meer zo verdrietig was. 'Mooi zo, dat is de juiste insteling!' zei hij met een brede grijns. Opeens rende er iemand zo snel voorbij dat Riolu alleen een wit/gele gedaante zag. Pas toen de 'gedaante' voor Candy stopte zag hij dat het Amore was. 'Hooi!' zei Riolu vrolijk wanneer Amore terugliep en zich bij de groep voegde.

(inspiloos -.-')

Amore keek grijnzend wat rond. Sparky, Shadow, Thunder en.. Riolu! Net toen ze hem opgemerkt had, riep hij haar naam. Ze keek hem grijnzend aan, ''Riolu!'' Riep ze uit, en ze gaf hem een knuffel. Nogal vaag snoof ze, ''Dit zijn Thunder, Shadow en Sparky, ookal had ik je al aan deze voorgesteld,'' zei ze, niet wetend dat Riolu Shadow al kende. ''Thunder is mijn tante, Shadow is de half-zus van mijn achtertante, dus een soort half-achtertante,'' zei ze nogal dom, en ze snoof.

Shadow keek vaag van Riolu naar Amore. "Zijn jullie... partners?" vroeg ze verward. Ze grijnsde echter ook, omdat het leuk was te weten dat Riolu een héél ver familielid was. Maar tegelijkertijd coelde ze ook een gevoel dat niet te beschrijven was. Een schreeuw om de liefde die anderen gevonden hadden. Maar ze zou niet op zoek gaan; ze zou wachten tot het haar tegenkwam. Ze ging zitten, en schudde zich nog eens uit, om nog wat water uit haar vacht te krijgen.

[niet té vlug posten aub. Ik kan gwn niet meer meevolgen + ik nu minder op P'RPG kan]

Sparky schrok 'Huh, ma-maar.' slikte hij 'Kan ik niet gewoon mee?' zei hij vlug. Sparky zuchtte en keek romdom hem heen. Hij liet zijn hoofd vallen en keek nog steeds naar snoepje 'Als er iets met je zou gebeuren,zou ik het mezelf nooit vergeven' zei hij triest.

[korte post,ben inspiloos x.x]

Shadow keek bezorgd naar Sparky. Ze wist hoe het was om uit elkaar te gaan. Voorzichtig ging ze bij hem staan en gaf ze hem een mep op zijn rug. Het was goed bedoeld, maar ze sloeg iets te hard. "Geen zorgen..." Mompelde ze. Ze vond het niet leuk om te zien dat iemand droevig was, al was ze het zelf ook vaak.

Riolu luisterde naar de vraag van Shadow en bedacht zich dat hij haar nog helemaal niks over Amore en hem had gehad. 'Eeh.. Ja we zijn partners' zei hij met een brede glimlach op zijn snoet. Ook Riolu ging in het gras zitten en even keek hij om zich heen. Daarna wende hij zijn blik weer naar de drie pikachu's en de Raichu.
(ben wel erg inspiloos vandaag xD)