Met grote passen liep een Weavile een grot binnen. Er waren pokémon. Ze gromde zachtjes. ''Ga..'' Zei ze. De pokémon keken om. De Weavile herkende er één. Het was een pokémon uit haar oude gebied. ''Lady Donna, rennen!'' De pokémon zoefde langs haar, en verdween in de duistere nacht. De anderen vluchtten ook. Donna grijnsde. ''Dit is nu mij.. Onze grot..'' Zei ze grijnzend. Ja, Team Faith had ook een grot nodig. Ze zou niet stoppen met schatten jagen, en.. Ze moesten die schatten toch érgens laten. Donna keek de grot eens rond. Het was redelijk groot, best mooi.. Er was licht: De maan scheen recht in de grot, en bovendien was er een vuurtje in het midden. Er waren dingen die 'bedden' werden genoemd, en ook anderen om op te gaan zitten, of whatever. Ook was er een grote voorraad met bessen. Perfect. Donna grijnsde, en ging op een 'stoel' zitten, terwijl ze naar de bovenkant van de grot keek. Ze gaapte, en viel met haar rug tegen de muur in slaap.

Alleen leden & Bondgenoten =3

'Hallo..' Een piepstem galmde door de grot, een kleine Cyndaquil kwam de grote ingelopen. 'Eindelijk, My Lady D ik heb de groep eindelijk weer gevonden.' Hij glimlachte en keek rond. 'Ken je me nog van de vorige Regio? Ik zat in u team.' Zei hij rustig. Hij keek naar Donna en liep toen naar iets wat bed genoemd werd. Hij zou zijn eigen hoekje was veranderen zodat het echt alleen voor hem was. Hij begon met een Dig zijn hoekje te veranderen.

Donna opende één oog toen ze een stemmetje hoorde, en snoof heel zacht. Ze stond op, en keek naar de Cyndaquil. Een kleine glimlach ontstond op haar gezicht, maar die verdween weer snel. ''Ja, Flame,'' zei ze kort, maar duidelijk, waarna ze weer op haar plek ging zitten. Ze grijnsde, en viel zo'n beetje in slaap, terwijl ze nadacht over de rangen in de groep, die misschien binnenkort verandert moesten worden.

De Cyndaquil glimlachte hij had 1 Treasure mee kunnen nemen. Zijn alle eerste Treasure. De Treasure was een basis Treasure. Geen gevecht, geen vallen dus het was makkelijk maar het bleef zijn eerste Treasure. Cyndaquil de pootjes bleven heen en weer bewegen door de Dig. Uiteindelijk was er een kleine gang in de muur, precies groot genoeg voor een Cyndaquil. De Gang leed naar zijn kamer en als de Pokepoloitie deze grot zou vinden was het ook gelijk een ontsnappingsweg.

''Hallo, Burn,'' Donna gaapte, en besloot om niet meer te gaan slapen. Het had geen zin, hier. Ze keek naar Burn, en zuchtte. ''Gio en Skull.. Ik weet niet.. Ze zullen wel een keer komen,'' gaapte ze, en ze sloot haar ogen weer. Shame, Gio en Skull. De drie hogere rangs uit de Faith Groep. En dan natuurlijk nog de moeder van Chela, maar die was dood. Donna fronste. Hoe zou het met Shame zijn, eigenlijk?

Een Lucario vulde de ingang van de grot. De aanwezigheid van de pokémon had hij opgemerkt. Hij stapte de grot verder in en kwam oog in oog te staan met My lady Donna. 'Zo, zo als we daar de Faith-groep niet hebben,' De stem van de Lucario galmde door de grot heen. 'Dus, My lady D, de geruchten klopte weldegelijk.' Herhaalde de Lucario weer. Shame's silhouet was duidelijk te zien in het licht was naar binnen scheen. Shame grijnsde. 'Ik meld me weer.' Vervolgde de stem.

Donna stond op, en opende haar ogen. Plots keek ze naar iets.. Iemand. Ze keek omhoog, naar Shame. ''Shame!'' Grijnsde ze. ''Welke geruchten?'' Vroeg ze, veel serieuzer, en ze keek hem aan. Ze hoopte niet dat het té bekend werd dat Team Faith hier was. Dan zou de politie misschien gaan zoeken. Achja, erg was het niet. Donna grijnsde, en knikte. ''Waar ben je geweest?'' Vroeg ze aan de Lucario. Ze wist alleen nog dat hij gepakt was door de politie, samen met Trust en nog meer anderen.

Shame liet zijn blik even over de kleine Charmender gaan. Toen wendde hij z'n blik weer naar Donna. 'Er gaan steeds meer geruchten richting het oude gebied, de politie zit ons op de hielen, de denken dat we hier zijn.' Zei hij kalm en duidelijk tegen haar. 'Trust is er ook, we zijn samen ontsnapt.' Deze zin klonk iets spottender. Trust had slim en snel gehandeld. Hij grijnsde. 'Ik ben blij dat ik terug ben, en niet meer opgesloten zit in een hokje.' De stem van Shame stierf weg. 'Ik moest ook melden, enkele leden zijn .. gestorven in de gevangenis..' Shame haatte het om te vertellen waneer er weer doden waren. Hij ging zitten en zuchtte.

''De geruchten boeien niet,'' zei Donna na even nagedacht te hebben, ''We zijn buiten hun gebied. Ze gaan niet zoeken,'' zei Donna rustig. ''Oh.. Dus Trust is ook ontsnapt..'' Zei Donna toen, na een korte stilte. Weer was er even een stilte. ''Ik weet dat er leden gestorven zijn. De andere rechterhand is ook gestorven,'' zei Donna toen, ''De moeder van Chela, dus,'' vervolgde ze. Ze zuchtte, en ging weer zitten. Ze was blij dat ook haar rechterhand terug was.

Ook gio kwam rustig de grot binnen. 'Gegroet..'' Mompelde hij droog en hij liep droog naar 1 van de 2 betá plekken.'Ik ga werker aan een geheime doorgang voor het geval dat de Pokemon Politie ons vindt.' Mompelde hij. Hij keek rustig naar de grot welke oplek was het slimste om een geheime doorgang te maken. Hij besloot om een gang via de ondergrondse te maken die uitkwam bij de Peacefull Plain's.

Skull kwam brommend de grot binnen. "Lang niet geweest.." Skull keek naar een plek bij de muur. "En dit eis ik op als mijn slaap plek" Skull ging op een plateau liggen langs de muur. "Comfortabel genoeg denk ik.." Skull schraapte wat stro bij elkaar en legde het neer als een bed. "Zo, dat is ook weer klaar" Zei Skull. "Je vind het toch vast niet erg, my lady?" Vroeg Skull die op het plateau stond.

Donna grinnikte. ''Ik vind niks erg, Skull,'' zei ze droog, waarna ze weer opstond, en hierbij bijna met haar kop tegen Shame aanknalde. ''Waah!'' Riep ze dom, waarna ze achterover viel. Een beetje rood aangelopen stond ze weer op. ''Ehm.. Oeps?'' Merkte ze dom op, terwijl ze snel rond ging lopen in de grot. Skull en Gio. Zouden ze Bèta's blijven, of niet? Donna fronste. Ze waren goed. Misschien moest ze hen maar gewoon als bèta's houden..

Gio zijn staart begon wit te gloeien en hij begon op de grond te staan. Er kwam een gat in de grond. Het was een goeie begin. Gio bleef even op de grond staan tot het groot geneog was om verstoppen voor een paar pokemon, hij zou de gang later af te maken.

Shame keek naar Skull en rolde met z'n ogen. Hij keek even naar Donna. 'Dat kan, ik weet niets van Chela af, ik heb haar daar niet gezien.' Herhaalde hij riching Donna. Hij zuchtte. 'Het was zwaar, maar ik weet niet waar Trust is.' Zei hij tegen My lady. Hij keek even naar Gio. 'Ook goed jou weer te zien, Gio.' Zei de Lucario langzaam. Shame stond op, klopte zich af en ging weer zitten. Hij keek weer naar Skull een plek opees. Toen kwam Donna's hoofd op en hem, lenig ging Shame een stuk naar achter. Hij hield Donna overeind. 'Maakt niet uit.' Mopelde hij afwezig.

Burn keek heel blij, hij zag de grote lokken van Skull. hij rende naar hem
toe. en gaf hem een likje. hij vondt Skull een aardige vriend. zou hij hem nog kennen.' Skull.. Ken je mij nog ?' hij keek hem rustig aan.

Donna grinnikte. Burn was.. Vreemd. Hij was nog jong, dacht Donna. Iedereen wist dat hij haar pleegkind was, en dus mocht niemand hem ook maar iets aandoen. Wat trouwens ook niet mocht bij de andere leden, maarja.. Familie van de leider(s).. Tjah. Donna grinnikte, en keek naar Shame. Een klein grijnsje kwam op haar gezicht. Ze zou hem ook graag zien als Bèta, of whatever. Rechterhand was niks voor hem. Maarja.. Er waren al 2 bèta's.

Skull keek geïrriteerd naar Burn. "Oh god.." Mompelde Skull. "Natuurlijk ken ik je nog.." loog skull. "Hoe heet je ook alweer.." Zei Skull. De kleine charmander wou degelijk skull zijn vriend zijn, dus skull probeerde maar aardig te doen.

'Ohja..' Gio keek even rustig naar de Lucario. 'FIjn om je weer te zien Shame, het is leuk dat je nog leeft.' Zei hij rustig. Hij glimlachte terwijl hij naar zijn slaap plek liep. Gio bleef heen en weer kijken de grot was idd heel erg vol. Gio glimlachte even terwijl hij heen en weer bleef kijken. De teamleden hadden gehoord dat Team Faith nu in PokeRPG was dat was goed.

'ik heet Burn!' Riep hij zachtjes. zijn kleine vlammetje was iets groter geworden hij zou nog gaan trainen alleen hij moest iemand vinden die mee ging.' Skull?' vroeg hij. ' Zou jij samen met mij een Training willen doen ik wil graag een Charmeleon worden?' hij keek Skull aan met liefe puppy oogjes.

Op 4 poten kwam de Cyndaquil uit zijn hol gelopen. Hij had zijn slaapplaak goed gemaakt. In de muur zat nu een geheimen gang die naar zijn bed leide. Niemand hoefde hem te storen tijdens zijn slaap. Flame glimlachte en keek naar de grote pokemon. De enige pokemon die niet zo groot was als de rest was Burn.

Skull keek boos naar de homo-oogjes. "Ehm..Weetje ik heb nog veel dingen te doen.." Begon Skull. "Maar, ik kan wel een klein ieniminie beetje tijd besten aan jouw eh..training" Zei Skull. Skull zuchtte. "Zeg het maar wanneer je me nodig hebt.." Skull plofte neer, en ging een dutje doen.

Flame luisterde even naar Skull zijn gesprek met Burn. Zo te zien wou Skull niet echt veel aandacht aan Burn besteden. Oppeens keek Burn met homo-oogjes naar skull en zei skull dat hij wel wat tijd aan hem kon besteden. Flame glimlachte, hij had een andere manier van trainen. Hij zou zelf trainen en bij de eerste Treasure Jacht waar hij aan mee zou doen zou hij de betà's en leider verstelt zien staan.