Vrolijk sprong Mimi over de Destroyed Fields. Er was geen Pokémon te zien, dus maakte ze zich geen zorgen. Toch deed ze stiller dan normaal. De dode bomen en andere planten waren erg.. verontrustend. Ze maakte een salto en landde. Een voetstap was te zien in de droge grond. Hier was duidelijk een Pokémon geweest. Mimi was echter neit goed met voetsporen herkennen, dus veegde ze hem droog weg met haar voetje en huppelde ze door.
Mimi was zich niet bewust van het paar gloeiende ogen dar haar volgde. Ze was weliswaar waakzaam, maar neit waakzaam genoeg. Waarschijnlijk door het liedje dat ze in haar hoofd had. Ze durfde het niet te neuriën, omdat ze op een of andere manier tóch het gevoel had dat ze werd bekeken..
[één persoon toegestaan, verplicht DarkSide member/wannabe (het liefst wannabe, ben ik ook nog ergens nuttig voor geweest xD).]