Met wijd opengesperde ogen keek Sunny om zich heen. Ze probeerde snel, maar toch zo snel mogelijk te lopen. Het was overal donker, iets wat haar niet bepaald aanstond. Ze zag met haar eigen ogen, met haar staart, en met haar psygische krachten zover ze dat kon. Toch scheen ze geen verder zicht te kunnen krijgen dan een paar meter om zich heen. Het duister dat haar omringde gaf haar een naar gevoel. Alsof ze werd achtervolgd door het bos. Niet verstaanbare en niet hoorbare stemmen suisden door haar hoofd. Het waren de stemmen van de slachtoffers die al waren gevallen door de pokémon die er leefden. De Dark Siders, had Sunny horen zeggen. Helaas was het een feit dat ze het hele gebied door zou moeten voordat ze eindelijk weer wat meer in het binnenland was. Hopend dat zij niet het volgende slachtoffer zou zijn van deze beruchte groep, stapte ze verder.

Een Umbreon liep achter de pokémon aan. Ze gromde zachtjes, onhoorbaar. Ze was stil. Ze wist onderhand wel hoe dit alles moest. Je sloop achter je prooi aan tot een goede plek om aan te vallen. Sunny zou haar niet kunnen zien, maar zij zag Sunny wel. Haar nekharen stonden overeind, terwijl ze op Sunny af sloop. ''Sterf..'' Zei ze met een lage stem, en ze vuurde een schaduwbal af. Weer een aanval die onmogelijk zichtbaar kon zijn voor de pokémon, door de duisternis. Akira gromde, en keek de Giraffe aan. ''Jij zult spijt hebben dat je ooit dit gebied in bent gekomen..!'' Riep ze uit, en ze vuurde nog een schaduwbal af op de Giraffe-Pokémon.

Een gevoel alsof een zachte windbal haar raakte, deed Sunny huvieren. . ''Jij zult spijt hebben dat je ooit dit gebied in bent gekomen..!'' riep een stem. Sunny draaide zich om in de richting van de stem, en kreeg weer een vage bal tegen haar aan. Was het een Shadow Ball? Tja, dat zou wel logisch zijn. "Fijn..." mompelde Sunny. Zich eruit praten zou waarschijnlijk niet helpen, dus het werd zichzelf eruit vechten. Zou ze kunnen vluchten? Misschien als ze het handig speelde... Ze denderde op haar aanvalster af, op volle snelheid. Haar hoeven dreunden op de zachte ondergrond. Voor haar belaagster steigerde ze, en probeerde ze deze een harde dreun te verkopen met haar harde hoeven.

Akira fronste, en sprong aan de kant. Ze liet haar ringen stoppen met oplichten. Ze herinnerde zich nu pas dat dat een Girafarig was. Een pokémon die immuun was voor schaduwballen. Akira gromde zacht, en deed een dubbel team. Hierna deed ze een hyper beam: Hyper beams vlogen van alle kanten naar Sunny toe. Akira zou nu niet kunnen bewegen, maar, Sunny zou meer tijd nodig hebben om alle Dubbelteam's te vinden en te vernietigen, dan de tijd die zij stil moest staan. Dus, ze was even veilig.

Sunny snoof even. Ze had weinig zin om geraakt te worden door een tal van Hyper beam's achter elkaar, en geruikte haar Psychic om de Hyper Beam's van zichzelf af te houden. Alleen vocht Sunny vrijwel nooit, en had dit dus een groot deel van haar energie gevergt. Misschien... misschien kon ze haar belager nog wat schade aandoen. Ze vuurde een zwakke Shock Wave af. Die zou moeten raken. Hijgend van de inspanning die ze al voor de twee aanvallen had moeten geven, stond ze rillend op haar plek. Ze was, Sunny had echt een slechte conditie, uitgeput en kon zich nauwelijks meer bewegen.

Akira werd geraakt door de schokgolf. Het was een niet al te krachtige aanval, en Akira kon zich meteen weer bewegen. De dubbelteam's waren vernietigd, maar dat boeide Akira niet. Akira bukte zich tot aan de grond, en grinnikte. Ze deed een Giga Inpact op Sunny, en grijnsde. Giga Inpact was een gave move, maar de volgende beurt zou Akira niet kunnen bewegen. Daar had Akira echter wel aan gedacht, en ze was net na de aanval weggesprongen: Nét voor de verlamming van één beurt begon te werken. Akira grijnsde, en keek naar Sunny, wachtend op een reactie.

Sunny werd met een harde klap geraakt door de Giga Impact. Maar in plaats van gewoon uitgeschakeld te zijn, was ze dood. Misschien had het met de omgeving te maken, of misschien met de pokémon die de aanval had afgevuurd. Ze zou het nooit te weten komen. Bewegingsloos viel ze op de grond neer.

[Hmn, ik heb geen zin/inspiratie in een lange overlijdens post xd ]

Akira's mond viel van verbazing open. Jezus. Dit ging nog makkelijker dan bij de Azumarill. Maarja. Boeiend. Het was gelukt. Alweer een indringer gedood. Akira grinnikte, en gaf een harde trap tegen het lijk. Ze wiste de sporen van de Girafarig uit, en liep weer naar haar toe. Met haar nagel kraste ze 'Pwned by thirsty bitches' in de huid van de Girafarig. Hierna draaide ze zich grijnzend om, en sprintte ze weg.