Evening zat ergens hoog in de bergen te liggen op een stuk dat begroeid was met een fris gekleurde laag gras. Hij lag op zijn rug te kijken naar de witte pluizige wolken die langzaam voor hem voorbij zweefden. Echt zo'n activiteit voor als je je verveelde. Hij wou dat Shadow bij hem was, en dat ze samen wolkjes konden tellen of zo iets, of raden waar de wolken op leken. Maar daarom was hij hier boven op de berg. Evening zette kracht op zijn poten en stond op, en keek over het gebied heen. In de verte kon je net een stukje zien van de andere gebergtes, die waar Shadow ook naartoe zou gaan. Het zou wel een tijdje duren voordat ze aan zouden komen. Evening vroeg zich eigenlijk heel erg af waar het nou precies over ging. Maar dat wisten alleen de legendarische pokemon en de leden van de Suerte. Misschien kon hij het aan een lid van de Suerte vragen, want er gingen er maar een paar mee met de Ho-Oh en de Lugia. Dus zouden de anderen nog gewoon in de buurt zijn? Nou ja, hij liet het maar zo als het was. En als hij een Suerte pokemon tegen zou komen, zou hij eindelijk meer weten. Evening ging weer liggen op het gras, dit keer op zijn buik. Het vochtige gras voelde lekker fris tegen zijn buik, en met een kleine glimlach keek Evening naar het stukje Mt. Solare.