Met rustige stappen liep de duistere pokémon langs het meer. Haar rode ogen lichtten op. Ze zakte een beetje door haar rug en maakte sierlijke stappen. Je hoorde haar niet; het enige wat je merkte was dat haar ogen rood oplichtten. Maar, geen enkele pokémon durfde op de twee oplichtende ogen af te gaan. De pokémon, een Umbreon genaamd Akira, liep dus ongestoord door. Na een korte tijd besloot een Alakazam haar aan te vallen. Hij gaf haar een stoot, waardoor ze bijna in het water viel. Grommend keek ze de pokémon aan. Haar ogen stopten met licht geven en ze grijnsde. Oke. Ze zou eens laten zien wat ze kon. Ze was niet bang. De Alakazam deed een verborgen kracht. Akira sprong richting het meer: Dit was namelijk de enige manier om eraan te ontsnappen. Snel deed ze een verborgen kracht, maar wachtte met afvuren. Ze haalde diep adem en dook het water in. Met een redelijke snelheid zakte ze naar de bodem. Ze opende haar ogen en grijnsde. Oke, ze had niet lang voor ze weer lucht nodig had. Haar ogen waren nog steeds wit van de verborgen kracht. Golven kwamen van haar ogen af en het water schoot alle kanten op. Akira sprong hierna het water uit en deed een schaduwbal op de Alakazam. Met een sierlijke beweging landde ze op het land, voor de Alakazam die net geraakt was door de lading water en de schaduwbal. Akira ontblootte haar tanden en liet haar ogen oplichten. Ze hield haar kop boven de Alakazam. Een bal ontstond en ze vuurde een straal af: Haar Hyper Beam. Ze grijnsde toen de Alakazam keihard tegen een boom aan knalde. ''Dit zal je leren,'' gromde ze droogjes. Met rustige stappen liep ze naar een hoge steen. Ze sprong er sierlijk op en schudde haar vacht uit. Ze sloot haar ogen.

~ Only met Toestemming.

Een Shiny Teddiursa liep vrolijk langs het Crystal Lake. Ze had een Oran Berry in haar pootjes, die al voor de helft opgegeten was. Ze besloot om te gaan zitten, wat ze dus ook deed. Rustig keek ze naar het water. Opeens hoorde ze iets vreemds. Verbaasd keek Clio, de Shiny Teddiursa, op. In de verte zag ze een Umbreon en een Alakazam. Ze waren met elkaar aan het vechten..! Clio liet van schrik de Oran Berry in het water vallen. Vlug pakte ze de Oran Berry uit het water. Ze zag hoe een Magikarp teleurgesteld wegzwom. Clio zuchtte, maar besloot om op te staan. Ze liep rustig richting de Umbreon, waarvan ze niet wist dat het iemand van de Lustro was.
Eenmaal bij Akira aangekomen, slikte Clio, en zweeg kort om goede woorden te vinden. Toen ze deze gevonden had, begon ze te spreken. "Mevrouw Umbreon, gaat het?" vroeg ze zachtjes, aangezien ze het gevecht niet helemaal had gezien. De Alakazam lag nog steeds bij de boom. Clio begon zich af te vragen of het wel met hem goed ging, maar ze zou niet naar hem toe gaan. Ze wou eerst een antwoord van de Umbreon, maar ze wist niet zeker of ze hem wel zou krijgen..

(Lolzels XD)

'Mevrouw Umbreon, gaat het?' Klonk een zachte stem. Akira keek om. Haar rode ogen stonden duister en lichtten felrood op. ''Denk je nou echt dat díe pokémon mij iets aan zou kunnen doen?'' Vroeg ze duister. ''Ik kan dat soort vuilnis makkelijk buiten zetten,'' sprak ze vaag. Ze keek naar Clio. Plots herinnerde ze zich iets. Die keer dat ze Amore bespiedde. Clio en Amore waren bij elkaar geweest en Amore had wat gezegd. Uiteindelijk had Clio Suerte gejoind. Akira grijnsde vals. Een plan kwam in haar op. Als ze Clio mee zou nemen, zou Amore haar op komen zoeken. Ze zou Clio verstoppen in het oorlogsgebied en zorgen dat Shiny en Poison er eerder waren dan Amore. Amore zou tegen hen strijden en verliezen. Dan zouden ze de leider hebben verslagen en zouden ze Clio doden. Alleen kon het ook gebeuren dat Amore die Shadow mee zou nemen. Maar, als ze Amore doodden zaten ze goed. Akira had gehoord dat Shadow emotioneel minder sterk was dan Amore: Als ze Amore doodden, zou Shadow zwakker zijn en konden ze Shadow doden. Dan was suerte voorgoed afgelopen.

In deze post lees je dat Akira Clio en Amore had bespied, toen Amore Clio vroeg bij Suerte te komen. Dit is echter niet gepost in dat topic.

De Umbreon keek om, met duistere, felrode ogen, die ook nog eens licht gaven. Clio schrok even. Ze had ongeveer zulke ogen gezien toen ze bij Amore was. Zouden die ogen van de Umbreon zijn geweest..? Clio schrok op uit haar gedachten, toen Akira reageerde. ''Denk je nou echt dat díe Pokémon mij iets aan zou kunnen doen?'' vroeg ze op een duistere toon, ''ik kan dat soort vuilnis makkelijk buiten zetten,'' ging ze vaag verder. Clio slikte. "Sorry," begon ze, "ik dacht dat dat niet zo was. Blijkbaar zag ik dat verkeerd," ging Clio verder. Ze zuchtte, en sloot haar blauwe ogen even. Na een korte tijd opende ze ze weer. Ze keek naar het meer, waar ze nog net een Vaporeon zag verdwijnen. Clio schudde haar hoofd, en besloot om weer naar Akira te kijken. Deze grijnsde. Verbaasd keek Clio naar de Umbreon. Ze wou iets zeggen, maar besloot om dat toch maar niet te doen. Straks zou de Umbreon dat nog verkeerd opvatten..

'Sorry,' sprak de Teddiursa. 'Ik dacht dat dat niet zo was. Blijkbaar zag ik dat verkeerd,' sprak de Teddiursa. Akira herkende de stem nu echt goed. ''Jij bent dat snertbeest uit Suerte,'' sprak Akira. Ze grijnsde vals. Ze zou Amore eens even gaan pesten. Akira opende haar bek en deed een Yawn. Als het goed was zo Clio dan zometeen in slaap vallen. Als ze sliep zou Akira haar goed kunnen ontvoeren, en.. Ze wilde niet dat Clio ging krijsen. Dat viel nogal op, natuurlijk. Akira ging met haar poot over de grond en liet een valse grom horen. Haar ogen kleurden wit. Opnieuw zou ze haar verborgen kracht gebruiken. Golven kwamen van haar ogen en hadden als doel om Clio naar achteren te slaan. Als het goed was zou Clio zometeen in slaap vallen; tot die tijd moest Akira ervoor zorgen dat Clio hier bleef. En, hoe kon dat nou beter dan de kleine Teddiursa flink wat pijn bezorgen?

Clio slikte. De Umbreon antwoordde maar niet. Opeens leek het alsof deze wel begon te spreken. ''Jij bent dat snertbeest uit Suerte,'' sprak de Umbreon, Akira. "Ik ben geen snertbeest!" riep Clio uit. Opeens herinnerde ze zich iets. Iemand had haar verteld dat er ook een slechte groep was in PokéRPG: de Lustro. Zou deze Umbreon dan een van die 'Lustro' zijn, of zou het gewoon een chagrijnige Pokémon zijn? Clio schrok wakker uit haar gedachten toen ze werd geraakt door een aanval. Een Yawn. Geweldig, dat moest er ook echt bij. Clio voelde zich slaperig, maar ze kon nu niet gaan slapen. Dat mocht gewoon niet gebeuren..!
Weer lette Clio niet op, en ze werd ook geraakt door de Hidden Power. Ze viel achterover op de grond, en zo bleef ze even liggen. Uiteindelijk stond Clio toch op, waarna zij ook Hidden Power deed. Nadat ze klaar was met de aanval, zakte ze in elkaar, waarna ze op de grond ging liggen. Ze begon te slapen, door de Yawn.

(Grom.)

'Ik ben geen Snertbeest!' Riep de Teddiursa. Akira keek toe hoe ze geraakt werd door de Yawn en de Verborgen Kracht. De Teddiursa besloot toen zelf ook een verborgen kracht te doen. Akira gromde en liet de aanval raken. Hierna deed ze een moonlight; de schade werd hersteld. Ze keek naar de Teddiursa die in slaap viel. Eindelijk. Akira liet een zachte grijns zien. Ja, ze had gewonnen. Ze liep op de Teddiursa af en pakte het ding bij zijn nekvel. Ze gooide de Teddiursa hardhandig op haar rug. Zo zou ze naar de plek lopen die ze eerder had ontdekt. Ze zou Clio hier gevangen houden.. Clio had dan geen schijn van kans. Het was daar donker, en waarschijnlijk wist ze de weg daar niet. Akira grijnsde breder. Ja. Ze hield van de Cursed Cemetry. Een geweldige plek, en dan vooral die ene grot was erg geweldig. Akira keek even naar de slapende Teddiursa die op haar rug lag. Oke, ze zouden vertrekken. Met rustige stappen liep Akira, met Clio op haar rug, weg van het meer, op naar de grot bij de begraafplaats.

[Topic uit. =3]