Chiara deed een stap naar voren. Deze Eevee was niet van plan haar hele leven bij haar ouders te blijven wonen.''Weet je zeker dat je weggaat?'' vroeg Angel, Chiara's moeder. ''Laat haar toch,'' zei een stem achter Chiara's moeder. Het was haar vader.''Als ze op reis wil gaan moet je haar laten gaan,'' zei Sweet Daddy.''Goed dan,'' zei Angel,''Als je wilt ga je maar, maar wees voorzichtig, niet met vreemde praten en..,'' Chiara onderbrak haar,'' Ja mam ik weet het''.
Chiara nam afscheid, draaide zich om en liep weg. Ze hoorde haar moeder haar nog naroepen om niet bij snelstromend water te spelen.'' Ja vast, waarom zou ik dat nou weer doen,'' dacht Chiara bij zichzelf.
Chiara liep voor een lange tijd door het bos tot ze uiteindelijk bij de Sombra Waterfalls uitkwam.'' Wauw wat een mooi uitzicht van hierboven,'' dacht ze in zichzelf, maar toch moest ze naar de overkant. Chiara keek om zich heen en zag een omgevallen boomstam over het meer liggen. Ze liep erheen, maar overweegde om eroverheen te lopen.
Na een tijdje had ze al haar moed bij elkaar geraapt en ging er toch overheen. Het ging goed totdat ze bij het midden was, ze gleed uit en viel in het water. Toen ze weer boven water kwam snakte ze naar adem en zag de waterval steeds korterbij komen. De paniek brak bij haar uit en ze wist niet wat ze moest doen.
'' Had ik maar naar mam geluisterd,'' mompelde ze.

Een Houndoom liep rustig langs de rivier. Sommige Pokémon gingen alleen maar opzij, anderen renden écht weg. De Houndoom leek ze te negeren. Hij zuchtte, en stond opeens stil, waarna hij naar het water keek. Hij merkte dat een Magikarp wegzwom, een bepaalde richting op. Een tweede Magikarp en een Goldeen volgden de Magikarp. Verbaasd keek Danger, de Houndoom, op, en wat hij zag liet hem schrikken: Een Eevee was in de rivier, en waarschijnlijk kon deze niet zwemmen, of de stroming was te sterk. Vlug rende Danger met de stroming mee, om zo sneller te zijn dan de Eevee. Verderop pakte hij een lange, dikke tak, die hij over het water hing, in de hoop dat de Eevee er tegenaan zou 'zwemmen', of in ieder geval bij de tak kon komen. Nog nahijgend keek Danger naar de rivier, hopend dat de Eevee snel dichterbij zou komen, aangezien hij dit niet lang zou kunnen volhouden.

(Gromzels )

Chiara spartelde, ze kon wel zwemmen maar niet in deze stroming. Opeens zag ze een Houndoom uit het niets achter haar aanrennen. Hij pakte een grote tak op en hong die over het water. Het was duidelijk dat hij haar wilde redden.
Ookal was de stroming sterk zwom Chiara naar de tak. Met haar laatste kracht greep ze hem vast. Hopelijk is ze hier snel uit....

Danger kneep zijn ogen dicht, hopend dat het dan makkelijker zou zijn om de zware tak vast te houden. Aangezien dit niet zo was, opende hij snel zijn ogen weer. Hij liet zijn blik over de rivier glijden, en gelukkig zag hij de Eevee. Deze pakte snel de tak vast die Danger vast hield. Hij riep iets amper verstaanbaars wat op: "Laat die tak niet los!" leek. De Houndoom begon toen aan de tak te trekken, die nu nog zwaarder was door de Eevee. Daarom moest hij slepen. Opeens gloeiden Danger's ogen, waarna het trekken makkelijker werd.
Toen de tak helemaal op het land was, liet Danger de tak los, waarna hij naar de grond keek. Hij gromde lichtjes, en mompelde iets onverstaanbaars. Langzaam verdween de gloed in zijn ogen. Danger zuchtte, en liep naar de Eevee toe, hopend dat zijn ogen niet weer zouden gloeien, of zelfs rood werden. "Gaat het, Eevee?" vroeg Danger zachtjes, omdat hij de Eevee niet nog eens wou laten schrikken. Rustig wachtte hij op haar reactie.

Wat Chiara hoopte gebeurde, de houndoom trok haar uit het water.
Eenmaal aan land kuchte ze even om het water in haar mond eruit te spugen, dat ze per ongeluk binnen had gekregen. Naast haar hoorde ze een zacht gegrom en keek op.'' Gaat het,'' vroeg de Houndoom.'' Ja het gaat wel,'' was haar antwoord en ze stond op.''Dankjewel,'' zei ze kort, wachtend op een antwoord van de Houndoom.

''Ja, het gaat wel,'' was het antwoord van de Eevee op Danger's vraag. De Houndoom zuchtte, en keek met een vage glimlach maar de Eevee. "Dankjewel," zei de Eevee kort. "Ow, graag gedaan," sprak Danger. Hij liet zijn blik over een Bibarel glijden, die met moeite de tak meetrok waarmee Danger de Eevee uit het water had gehaald. De Houndoom zuchtte weer, waarna hij op zijn buik, tegenover de Eevee ging liggen. "Mag ik vragen hoe je in het water bent gekomen?" begon hij, omdat hij nieuwsgierig was, en omdat hij de stilte wou verbreken, ook al kon je het door de waterval die dichtbij was niet echt een stilte noemen..

De kleine Eevee keek nog steeds naar de Houndoom.'' Ow, graag gedaan,'' antwoorde de Houndoom. De houndoom zuchtte en ging tegenover haar liggen. Even was het stil totdat de Houndoom iets tegen haar zei:'' Mag ik vragen hoe je in het water terecht bent gekomen?''
Chiara keek hem even met een scheef hoofdje aan maar gaf toen antwoord:'' Ik was op weg naar Pokecity,'' begon ze,'' maar daarvoor moet je hier oversteken. Toen zag ik die boomstam en wilde eroverheen lopen, alleen halverwege gleed ik uit.'' Chiara keek de Houndoom recht in de ogen en wachhte weer op antwoord van hem.

Twee felle ogen keken vanuit de struiken naar de twee. Af en toe verdwenen ze; dan knipperde de eigenaar van de ogen. het verbaasde haar dat de twee langs de kant haar niet hadden opgemerkt. Misschien moest ze zich maar laten zien. De ogen verdwenen. Het geluid van een bewegende struik maakte duidelijk dat het wezen naar achteren liep. Even verderop kwam ze tevoorschijn. Haar dikke kraag bewoog met haar stappen mee. Ze wendde haar blik niet van de Eevee en Houndoom af. Wie weet vielen ze haar aan. Hoewel ze een tijdje had zitten kijken had ze niet geluisterd. Nee, alleen gekeken. Afluisteren hoefde ze niet te doen. Zwijgend liet ze haar kop boven de rivier zakken en nam ze een paar slokken. Vanuit haar ooghoek hield ze de twee nog in de gaten. Rustig liet ze haar kont zakken, tot deze de grond raakte en ze zat. Ze was benieuwd wat de Eeveen en Houndoom zouden doen.

Het geluid van een struikgewas zorgde ervoor dat Chiara's blik afwendde van de Houndoom. In plaats daarvan keek ze nu naar een rood/geel gedaante. Toen het gedaante bij het water was zag Chiara dat het een Flareon was, een van de eeveluties. Dus daar kan ik in evolueren, wat mooidacht ze in zichzelf.
Pas toen de Flareon ging zitten had Chiara door dat de Flareon op haar lette. Ze keek weer terug naar de Houndoom om te kijken wat hij deed.

De Eevee keek Danger aan met haar hoofdje een tikje scheef, maar uiteindelijk gaf ze antwoord. "Ik was op weg naar Pokecity," begon ze, "maar daarvoor moet je hier oversteken. Toen zag ik die boomstam en wilde eroverheen lopen, alleen halverwege gleed ik uit," ging ze verder. Danger glimlachte kort, maar al snel verdween de glimlach. "Dat is niet echt slim, wel dan?" sprak hij, geen antwoord verwachtend. De Eevee keek Danger recht in de ogen aan, en als reactie gromde hij kort. Hij sloot zijn blauwe ogen, maar niet heel lang daarna opende hij ze weer. De Houndoom wou net wat zeggen, toen hij een geluid hoorde. Grommend stond hij op, en draaide hij richting de struik, waar het geluid vandaan kwam. Het bleek een Flareon te zijn. Maar dit maakte voor Danger niks uit, hij kende de Flareon niet. Tóch stopte hij met grommen. De Flareon zweeg alleen maar, evenals de Eevee, waarvan Danger nog steeds niet wist wat haar naam was. Maar ja, hij had niet naar haar naam gevraagd, dus het was wel logisch dat de Eevee niets over haar naam zei, toch? Danger kuchte, en ging zitten. Hij keek voor een korte tijd naar de Flareon, maar daarna wendde hij zijn blik weer naar de Eevee. Misschien kende ze de Flareon, of andersom..

Chiara hield haar blik nog steeds op die van de Houndoom, die nu naar de Flareon keek. Zou hij haar kennen? dacht ze. Niet snel daarna keek de Houndoom haar aan. Het was even stil.
Chiara kon niet tegen stiltes, daar werd ze zenuwachtig van, dus besloot ze iets te zeggen. Maar wat. Zal ik vragen hoe hij heet? dacht ze weer.
Ze keek de Houndoom weer aan en zei:'' Ik heet Chiara,'' begon ze en glimlachte even,'' En hoe heet jij?
Wachtend op een antwoord keek ze weer recht in de Houndoom zijn blauwe ogen.

Zira merkte dat de twee haar even aankeken. Dat was logisch; als er iemand aan kwam keek je diegene altijd aan. Tenminste, als diegene zichtbaar was voor je. Zira hield haar oren gespitst. Misschien kende ze de Eevee. Ze hoorde dat ze haar naam zei; Chiara. Nee, die kende ze niet. Zira zuchtte, en stond op. Ze draaide zich zo dat haar gezicht richting de twee Pokémon stond. Vaak was ze afstandelijk naar anderen. Moest ze dan nu naar hen toe gaan? Ach, wie weet.. Langzaam stapte ze richting de Eevee en de Houndoom. Zodra ze dicht bij genoeg was liet ze haar kont zakken. Oké, en nu? Ze had het gesprek niet echt gevolgd en wist niet waar ze moest beginnen. Een simpel 'hallo' zou misschien niet op zijn plaats zijn. Zira keek even doordringend naar de Eevee, en toen naar de Houndoom. Toen besloot ze haar naam te zeggen. "Zira," sprak ze duidelijk. Ze klonk gewoon kalm, niks bijzonders dus. Zwijgend wachtte ze op een reactie.

Eevee keek de Houndoom niet meer aan, ze verwachtte geen antwoord. In plaats daarvan gleed haar blik naar de Flareon die naar hun toekwam, de Flareon ging zitten.
'' Zira,'' sprak ze opeens. Dat moest haar naam wel zijn. Chiara keek van de Houndoom naar Zira en sprak toen haar naam luid.
Wat best wel dom was want de Flareon had haar vast al gehoord. Toch liet ze haar blik hangen op Zira, ze verwachtte een antwoord.

''Ik heet Chiara,'' sprak de Eevee opeens met een glimlachje, ''en hoe heet jij?" ging ze verder. "Ik ben Danger," sprak Danger, waarna hij zijn blik afwendde, om naar de Flareon te kijken. Hij stond op het punt om het zelfde te vragen als wat Chiara aan hem vroeg, toen deze begon te spreken. "Zira," sprak de Flareon. Danger glimlachte even. "Hallo, Zira. Ik ben Danger, maar-" begon hij. Hij kon zijn zin niet afmaken, doordat hij opeens een Water Gun tegen zich aankreeg. Vlug liet hij zijn blik over het water glijden. Niemand. Hmm, vreemd. Danger zuchtte, en keek weer naar de Flareon, Zira. "Maar dat had je volgens mij net gehoord," ging hij verder. In zijn stem was een lichte irritatie te horen, maar dat was wel logisch voor als je aangevallen werd zonder reden. Al kon Danger wel een reden verzinnen..

Zira keek opnieuw naar de Houndoom toen hij begon te spreken. Aha, Danger, dus. Ze knikte, als teken dat ze hem gehoord had. "Aangenaam," sprak ze kalm. Hierna keek ze even naar de Eevee, als teken dat het ook voor haar bedoeld was. Misschien was het asociaal om zomaar ergens bij te gaan zitten. Vooral omdat Zira nooit zoveel sprak. Ach, misschien was het een goede training.. Zira merkte dat Danger nat was geworden. Ook zij wierp een blik op het water, maar zag niks. Ze fronste diep. Net toen ze haar blik weer op Danger wierp voelde ook zij een straal water in haar gezicht. Pardoes viel ze achterover. Grommend kwam Zira weer overeind, om vervolgens naar het water toe te stappen. Wat daar ook zat, ze zou het krijgen.. Grom.

''Ik ben Danger,'' sprak de Houndoom. Danger keek naar Zira, die haar naam luidt uitsprak. ''Hallo Zira, ik ben Danger maar-,'' toen Danger sprak kwam er water tegen hem aan. Danger keek naar het water, Chiara deed dat ook net als Zira, maar er was niks te zien. Danger zei nog iets maar Chiara hoorde dat niet, zij keek nog steeds naar het water. Net toen Zira weer naar Danger en Chiara wilde kijken kreeg ook zij water in haar gezicht, Chiara zat bij haar en kreeg nog spetters op haar vacht. Zira stond grommend op en liep naar het water toe. Ook Chiara was nieuwsgierig maar bleef op haar plek. Ze had geen zin om bij het water in de buurt te komen en er vervolgens in worden getrokken. Een keer bijna verdrinken is genoeg.

Danger gromde kort, terwijl hij het water van zich af probeerde te halen. Water.. Hij haatte water. Hij wierp een blik op de rivier, in de hoop zo de Pokémon te vinden die hem had aangevallen. Maar hij zag niks, op twee ogen na. Wacht eens, twee ogen? Danger had niet eens de tijd gekregen om te reageren, want meteen sprong de eigenaar van de ogen uit het water. Een Vaporeon. "Ha, Houndoom," grinnikte de Vaporeon honend, "ben jij er ook al?" ging hij kalm verder. Nu wist Danger wie de Vaporeon was. Het was de Vaporeon die hij eerder had ontmoet. De Vaporeon was toen alleen weggerend. Danger snoof. Zijn ogen begonnen te gloeien, maar de Vaporeon bleef gewoon staan.
"Dat maakt me heus niet bang," grijnsde hij. De Vaporeon ging in aanvalshouding staan, maar Danger niet. Deze keek kil naar de Vaporeon. Domme Pokémon. Hij stapte kalm op de Vaporeon af. Opeens maakte hij een snelle beweging. Met een Thunder Fang greep hij de staart van de Vaporeon stevig vast. Deze trilde zachtjes door de Thunder Fang, om vervolgens verlamd op de grond te vallen. Zijn ogen vielen dicht, het leek net alsof de Vaporeon dood was. Gelukkig was dit niet zo. Danger snoof weer, als reactie. Hij trok de Vaporeon rustig het water in, en toen deze in het water lag, liep Danger weer naar Chiara en Zira toe. In zijn ogen was de gloed duidelijk te zien. Het was dus ook aan zijn ogen te zien dat er iets aan de hand was..

(Oke, dit keer gebruikte ik geen berichten van anderen.. vreemd.. O_o)

Chiara keek weer naar het water en zag twee ogen glinsteren. Geschrokken en verbaasd sprong ze achteruit. Zij was niet de enige die sprong want de pokemon van het water sprong op het land, het was een vaporeon, nog een eeveelutie. ''Oké, komt er ook dadelijk ook nog een Jolteon!'' riep Chiara een beetje geïrriteerd.

Blijkbaar kende Danger de Vaporeon al, maar waren ze niet de beste vrienden. Danger gebruikte zijn Thunder Fang aanval en verlamde de Vaporeon die keihard op de grond viel en roerloos bleef liggen. Danger draaide zich om en Chiara zag dat zijn ogen een vreemde gloed had.

Nogmaals sprong Chiara achteruit, uit angst voor zijn ogen. Normaal gesproken zou ze nooit zo snel schrikken, maar de gloed in Danger's ogen beviel haar niet. Wat is dat met zijn ogen, daarnet had hij nog kalme en mooie, blauwe ogen. Chiara was diep in gedachten verzonken en wist niet wat er om haar heen gebeurde.

Danger merkte dat Chiara achteruit sprong. Hij grijnsde even, en stapte naar de twee toe. Toen hij eenmaal bij de twee stond, bleef hij gewoon staan. "Dus," begon hij, het klonk rustig, maar ergens ook spottend. De grijns verdween langzaam van zijn snuit. Zijn nu gloeiende ogen keken strak naar de twee. Opeens sloot hij zijn ogen, maar dit duurde niet heel lang. De gloed leek na een tijdje te verdwijnen. Dit was ook zo, maar toen Danger zijn ogen geopend had en iets wou zeggen, verscheen de gloed weer in zijn ogen. Zijn grom liet een paar Pokémon wegrennen. De Houndoom liet zijn blik kort over de wegrennende Pokémon glijden, maar keek vervolgens weer naar Chiara en Zira. Vreemd, waren zij nog niet weggerend? De meesten deden dat wel. Hij snoof even door de gedachte. "Het is stil," sprak Danger, weer klonk het niet vriendelijk, of tenminste, zoals het normaal wel zou moeten klinken. Maar dat kon hem niks schelen. Of nee, dat kon hem nu niks schelen.

(Ik kon écht niks verzinnen, dus heb ik iets in elkaar gezet =o)

Ondanks alle opschudding door de Vaporeon bleef Zira rustig zitten. Danger kon het wel aan, zag ze. Ze liet nergens uit merken dat ze ook maar één pootje wilde helpen, of dat ze ook maar door had dat het wezen dat haar natgespoten had gevonden was. En inderdaad, Danger had de Vaporeon al snel weer het water in gekregen. Zijn ogen hadden een vreemde gloed, maar nog steeds toonde Zira geen teken van angst of nieuwsgierigheid. Ook toen hij luid gromde bleef ze kalm zitten. Ze snoof bij het zien van de Pokémon die wegrenden. vervolgens wierp ze een doordringende blik op Danger. ''Daar krijg je mij niet mee weg,'' zei ze kalmpjes, alsof hij dreigde met een tandenstoker. er was iets met hem. Wat er was wist ze niet, maar daar zou ze snel genoeg achter komen, vermoedde ze.

Chiara schrok weer uit haar gedachten en keek naar Zira. Zij leek niet geschrokken te zijn van Danger, ze leek niet eens interesse te hebben. Chiara's blik werd aangtrokken door een Beautifly, die wanhopig overvloog.
Chiara keek Danger weer aan die naar haar gromde. Waarom red hij haar eerst uit het water om haar vervolgens bang te maken, of misschien wel aan te vallen. Ze had al vaak dat ze wegdroomde maar nu deed ze dat wel erg veel.
Plots hoorde ze Zira iets zeggen:"Daar krijg je mij niet mee weg. '' Wat bedoeld ze daar nou weer mee, wild Danger alleen zijn? Chiara werd een beetje duizelig van haar gedachten en ging even liggen. Ze sloot haar ogen om echt even alles te vergeten, ze was erg moe en had geen zin in ruzie, laat staan vechten. Dat heeft ze nooit wat gevonden, waarschijnlijk omdat ze een meisje was, maar toch.

''Daar krijg je mij niet mee weg,'' zei Zira, de Flareon, kalmpjes. Danger keek fel naar haar, zonder het door te hebben. "Alsof ik jou weg wil. Ik bedoel, heb ik dat gezegd? Ik dacht toch echt van niet," gromde hij fel. Even liet zijn blik over Chiara glijden, maar uiteindelijk wendde hij zijn blik weer af naar Zira, waarna hij zweeg. Hij bleef een tijdje staren, alsof hij naar iets probeerde te staren wat in de Flareon zat. Hij hoopte dat de gloed dan zou verdwijnen, maar het ging de verkeerde kant op. Grommend sloot Danger zijn ogen. Hij trilde zachtjes, maar dit was bijna niet te zien. Hij ging goed staan, waarna hij de controle over zichzelf probeerde te vinden en houden. Maar dit mislukte. Danger opende langzaam zijn ogen. Nu waren ze allesbehalve blauw. Ze waren helemaal rood. Felrood.

Danger gromde weer, maar ergens klonk deze anders. Het klonk kwaad en geïrriteerd, maar ergens vreemd genoeg ook triest. Maar omdat het een grom was, en omdat hij rode ogen had, leek de grom dreigend. Danger leek naar Chiara te kijken. Dit was ook zo. Hij snoof even, maar deed niks. Net toen hij zijn blik weer naar Zira wou wenden, voelde hij dat hij werd aangevallen. Woest keek hij om, om vervolgens recht in de ogen van de Vaporeon te kijken. Danger had geen tijd om te reageren, meteen viel de Vaporeon hem aan met een Water Gun. De Water Gun raakte Danger. Deze schudde zijn hoofd, en sloot zijn ogen, waarna hij zijn nu weer blauwe ogen opende.

Hij zuchtte, en keek naar de Vaporeon. "Misschien vind je het vreemd dat ik het zeg, maar bedankt," sprak Danger met een klein glimlachje. De Vaporeon knikte zwijgend, en rende richting de rivier, waarna hij in het water sprong. Meteen was hij verdwenen. Danger keek vervolgens weer terug naar de twee. Zijn nu blauwe ogen waren duidelijk zichtbaar. Het was ook duidelijk zichtbaar dat hij weer zichzelf was. Zijn glimlachje verdween bijna meteen. "Sorry, ik-" begon Danger, maar stopte meteen met zijn zin. Hij slikte. Misschien waren de twee, of was een van de twee, bang geworden. Danger hoopte van niet, maar ja, waarschijnlijk was het wel zo..

Chiara was opeens bang, ze was van plan weg te rennen, maar stond als vastgenageld aan de grond. Waar ben ik mee bezig, bang zijn voor iemand die me net heeft gered. Tss, dat is laag, zelfs voor een bangerik als ik. Er is iets met zijn ogen dat ik niet begrijp.
Chiara was weer weg aan het dromen en merkte niet dat Danger iets zei. Pas toen hij gromde merkte ze dat ze van de wereld was geweest. De vaporeon was teruggekomen en viel Danger aan met een Water Gun. Die raakte. In plaats dat Danger kwaad werd en ging vechten zei hij: ''Dankjewel,'' tegen de Vaporeon, die droogjes knikte en er vervolgens van doorging.

Chiara zag weer een vertrouwde blik in zijn ogen en zuchtte opgelucht. Vervolgens ging ze weer zitten. Ze was te verlegen om te zeggen waarom hij dat had en hield zich stil.
In plaats van praten staarde ze naar Zira, die als gewoonlijk daar nog steeds zo zat alsof er niets gebeurd was. Komt ze nog in actie of blijft ze daar nou zitten?
Chiara likte haar pootje af en je hoorde een hard gegrom. Die kwam niet van Danger, nee, in tegendeel, ze had honger!

De woorden van Danger bevielen Zira wel. Hij kwam voor zichzelf op, wat een goed teken was. Zijzelf zweeg bijna altijd, maar zou ook voor zich op komen als het nodig was. Danger begon opnieuw te grommen. Kwader en geïrriteerder, maar het deed Zira nog steeds niks. En opnieuw viel de Vaporeon Danger aan. Zira had de neiging tijdens deze afleiding Danger zelf neer te halen, maar dat was niet nodig. Hij bedankte de Vaporeon en bood zijn excuses aan aan Zira en Chiara. Zijn ogen waren weer normaal. Toch was Zira er niet zeker van of Danger wel zichzelf was. Maar, wat hij ook zou doen, ze zou blijven zitten. Desnoods zou ze vechten, en anders bleef ze gewoon zitten. Ze vroeg zich ergens af waar ze het nu over moesten hebben. Zira besloot dat ze maar beter dingen kon vragen, andrs kwam ze er nooit achter. En.. ze wilde graag meer weten over de gloed en de Vaporeon. ''Wat had dat te betekenen?'' vroeg ze. Haar stem leek emotieloos, al bedoelde ze het niet zo. Het geluid van Chiara's hongerige maag hoorde ze wel, maar was voor haar nu niet belangrijk. Ze wilde weten wat die gloed betekende..

Danger zuchtte. Het werd wel heel stil. Maar ja, hij vond dat ook wel logisch. ''Wat had dat te betekenen?'' klonk het opeens. Danger keek naar de Pokémon die het vroeg: Zira. "Je bedoelt de gloed, en volgens mij ook de rode ogen..?" begon hij vragend, en hij slikte even. "Ehm, dat heeft te maken met.." ging hij verder. Hij kuchtte kort. "Met een vloek," sprak hij uiteindelijk. Even wendde hij zijn blik naar Chiara, die blijkbaar hongerig was. Hij keek omhoog, waar hij een Berry zag hangen. Hmm. Hij snoof, en sprong omhoog, de tak grijpend. De tak waar de Berry - die een Pecha Berry bleek te zijn - aan hing, brak meteen. Maar Danger landde rustig met vier poten op de grond. Hij legde de Pecha Berry bij Chiara neer. Vervolgens ging hij rustig weer op zijn plek zitten. "Oke, waar was ik?" sprak hij, even was het stil. Maar dat was ook omdat hij nadacht. Tenminste, hij deed alsof hij nadacht. Hij wist eigenlijk wel waar hij het over had, maar wou de goede woorden zoeken om zijn verhaal te vervolgen.

(Grom, inspiratieloosheid O_o)