Julia keek Chiara droog aan, maar stond ook op. ''Zeg, jij bent vast nieuw hier,'' zei de Skitty. Aan het gezicht van Chiara zag je dat ze diep nadacht. Hoe wist ze dat, kun je dat aan me zien? Het duurde niet lang of de Eevee gaf antwoord: ''Ja,'' zei ze,''ik ben nieuw hier, hoezo?''
Ze verwachtte niet echt antwoord en liep door, ze wilde zo snel mogelijk in pokecity aankomen, ze konden onderweg toch ook praten? Chiara wist niet of de Skitty haar volgde of niet, maar liep toch verder. Toen bedacht ze zich iets: Ik ben nieuw hier en het enige dat ik weet is dat pokecity verderop ligt, maar de weg ernaartoe weet ik dus helemaal niet. Chiara trok een vaag gezicht. Ze zweeg en keek vragend naar de Skitty, in de hoop dat ze al wist wat er aan de hand was.

Julia grinnikte even. ''Ach, ik heb je nog nooit eerder gezien,'' zei ze droogjes. Natuurlijk had zijzelf nog lang niet iedereen gezien. Maar toch.. Toch kon ze het zien of iemand nieuw was. Ze kende inmiddels al een aantal Suerte leden en wat Pokémon zonder groep. Julia merkte dat Chiara haar vragend aankeek. Opnieuw grinnikte Julia. ''Natuurlijk,'' mompelde ze. ''je bent nieuw, dus weet je de weg niet, zeker?'' Nu was het haar beurt om vragend naar haar reisgenoot te kijken. Ze verwachtte dat het antwoord ja was, dus besloot ze meteen na te denken waar ze heen moesten. Als het goed was zou Pokécity wel opvallen door de grote gebouwen.. Maar, wie weet..

Julia grinnikte,''Ach, ik heb je nog nooit eerder gezien,'' zei de Skitty. Toen zag Julia dat Chiara haar vragend aankeek. ''Natuurlijk, je bent nieuw hier, dus weet je de weg niet, zeker?'' De Eevee knikte even en er verscheen een glimlach op haar gezicht. Dat deed ze altijd als ze niet zeker wist wat te doen.
Chiara keek weer naar Julia, die diep nadacht. Zou zij zich ook afvragen waar we naartoe moesten? Misschien weet ze de weg zelf niet zo goed. Dit keer grinnikte Chiara kort. Dit wordt een lange reis, maar misschien wel leuk. dacht ze.

Chiara knikte, als antwoord op Julia's vraag. Aha, oké. Julia dacht nog steeds na over de route. Het kon niet ver van hier zijn.. Ze rook eens goed, in de hoop iets uit de stad te ruiken. Er was echter nog niks dat op de stad wees. Ze zuchtte diep en keek vervolgens even naar Chiara. Vreemd genoeg drong er toen wel een geur haar neusje binnen. Direct keek ze voor zich, en jawel. Grote gebouwen rezen op aan de horizon. "Kijk!" riep Julia, al was dat waarschijnlijk overbodig. Ze versnelde haar pas zodat ze rende. Eenmaal bij de eerste gebouwen hield ze halt, om te kijken waar Chiara bleef.

Julia keek recht voor zich, ze had iets gezien, dat was te merken. ''Kijk!'' riep ze, vlak nadat ze dat zei begon ze te rennen. Chiara schrok en gebruikte haar Quick Attack, in de om Julia in te halen. Tevergeefs, ze liep een paar meter achter, uit het zicht van Julia. Pas toen ze bij Julia stond zag ze de grote gebouwen, er kwam een glimlach op Chiara's gezicht en haar ogen kregen een mooie glinstering.
Blij en over haar dolle heen rende Chiara langs de gebouwen, ook naar de paadjes tussen de gebouwen, waar eigenlijk in de meeste gevallen alleen maar afval stond. Maar dat kon haar niks schelen, ze was allang blij dat ze in pokecity was. Toen bedacht ze dat Julia nog voor pokecity stond. Haastig liep ze terug naar de Skitty, met een vrolijke lach op haar gezicht knikte ze naar Julia om dankjewel te zeggen. Chiara had haar eerste doel bereikt.

Chiara rende al snel overal langs. Julia verwachtte dat ze terug zou komen, en grinnikte dommetjes. Niet heel veel later kwam Chiara inderdaad terug, met een vrolijke glimlach. Ook Julia glimlachte vrolijk. ''Ja, Pokécity is geweldig,'' zei ze droogjes. Rustig stapte ze naar voren. Nu Chiara er weer was konden ze gewoon rustig door de stad lopen. Maar, wat wilden ze doen? Julia was alleen mee gegaan omdat Chiara het voorstelde. Dus.. ''Wat wilde je hier eigenlijk doen?'' vroeg Julia aan Chiara. Zelf keek ze rond, om te zien of ze misschien iets herkende. Ze had hier ooit een Aipom en een Monferno ontmoet in een luxe huis. Dat was erg leuk.. Ze zuchtte vrolijk bij die mooie herinnering die ze aan deze stad te danken had.

Julia vroeg aan Chiara wat ze zullen gaan doen. ''Ik weet het niet, dit was mijn allereerste doel. Zullen we anders wat gaan eten?, ik rammel.'' Vragend keek ze naar de Skitty, ze wist de weg niet en ze had echt behoorlijk honger. Ze kon zich alleen herrineren dat Pokécity haar eerste doel was, maar niet wat hier te doen was.
Toen bedacht ze zich dat haar vader hier ook ooit was geweest, samen met haar moeder. Ze waren hier met een uitstapje en Chiara zou pas veel later geboren worden(XD). Haar vader had foto's hiervan gemaakt, van een heel chique restaurant. Gek genoeg wist ze daarvan wel de weg.
Chiara rende de straten door en kwam inderdaad voor een restaurant te staan, maar.....Nee hé het was gesloten, niet zomaar gesloten, het was failliet. Chiara bedacht zich dat Julia nog ergens stond en begon terug te rennen. Gelukkig kon ze haar terug vinden.

''Hé!'' riep Julia nog naar Chiara, maar die was te ver weg. Ze waren hier toch samen? Waarom rende Chiara er dan steeds in haar eentje vandoor? Julia gromde nors, en ging op een bankje zitten. Al snel kwam Chiara al terug, maar Julia werd niet echt vrolijker. ''Waarom ren je steeds weg?'' vroeg ze. Ze klonk niet boos. Eerder teleurgesteld. Ze zuchtte, en sprong van het bankje af. ''Iets gaan eten vind ik goed,'' ze dacht even na over waar ze misschien heen konden gaan, maar kon niks verzinnen, ''Misschien moeten we maar gewoon gaan lopen tot we iets tegenkomen?'' Julia vond dit een goed idee en vond dat het tijd was om Chiara te laten merken hoe vervelend het was als iemand er zomaar vandoor ging. Daarom sprintte ze zomaar weg. Het voelde echter niet goed, dus keek ze om de zoveel tijd om. Het eerste restaurantje dat ze tegenkwam zag er naar haar smaak goed uit, dus stopte ze daar. Even moest ze uit hijgen, wat goed uitkwam. Nu kon ze in alle rust wachten op Chiara.

''Waarom ren je steeds weg?'' zei Julia die niet echt blij klonk. ''Sorry, maar mijn ouders zijn hier vroeger geweest en ze lieten me foto's van een prachtig restaurant zien. Ik besloot hem te zoeken en ik vond hem, maar hij is failliet...''
Chiara keek teleurgesteld naar Julia. ''Iets gaan eten vind ik goed,'' zei Julia weer,''Misschien moeten we maar gaan lopen tot we iets tegenkomen.'' Chiara kon niet antwoorden want dit keer sprintte Julia er vandoor. Dat vond Chiara ook niet gek aangezien zij dat ook deed.
Vlug rende ze achter de Skitty aan, maar die ging iets te snel voor haar waardoor Chiara haar uit het zicht verloor. Chiara deed haar Quick Attack. ''Hopelijk haal ik haar hiermee in.'' Maar dat lukte niet, wel kon ze Julia al zien zitten voor een restaurant, het zag er chique uit en Chiara kon niet wachten om naar binnen te gaan.
Hoopvol staarde ze naar de Skitty en keek vervolgens met een glimlach weer naar binnen.

Julia zag Chiara al snel aankomen. ''Joepie!'' riep ze dom, waarna ze van het bankje af sprong. ''Op naar binnen?'' vroeg ze, maar opnieuw wachtte ze niet op antwoord. Het lag nogal voor de hand dat ze naar binnen moesten. Ze draaide zich om en stapte met zwaaiende staart naar binnen. Direct had ze het gevoel dat dit een goede keuze was geweest. Het restaurantje had een erg gezellige sfeer, en Julia werd er heel vrolijk van. Ze koos een tafeltje uit met een soort bankje, tegen de muur aan. Het zat heel lekker zacht. Julia keek eens rond, en zag dat er planten op sommige plekken stonden. Ook stond er op ieder tafeltje een klein maar mooi bloemetje. In de muren zaten potjes met lichtgevende stenen. Julia keek even achter zich om te zien wat voor stenen het waren. Het bleek dat het evolutie-stenen waren. Julia grinnikte even zachtjes. Zij had zelf een Moon-Stone nodig om te evolueren. Maar wilde ze wel evolueren? Daar dacht ze nog over na. Het zou wel gaaf zijn, natuurlijk.. Hmmn..

Chiara hoorde Julia Joepie ''roepen!'' toen ze aankwam. ''Op naar binnen?'' vroeg de Skitty, maar ze liep al zonder een antwoord te hebben gekregen naar binnen.
Chiara aarzelde even om naar binnen te gaan, al had ze geen idee waarom. Er zouden veel pokémon binnen zitten, want het ziet van buiten al gezellig uit. Bij die gedachten begon ze een beetje te trillen. Ze was altijd blij geweest met gezelschap, maar ze was altijd te verlegen geweest om iets te zeggen. Hmmm, ik MOET naar binnen, anders ga ik dood van de honger.
Ze deed een stap naar voren en toen ging de deur voor haar neus dicht. ''Huh, wat krijgen we....?'' ze besefte dat ze lang heeft zitten kniezen en liep toen zo gauw mogelijk naar binnen. Zou Julia al een plekje hebben gevonden? spookte het door haar gedachten.
Toen keek ze pas echt om haar heen. Haar ogen konden het niet geloven, het was zo mooi hier! Overal stonden bloemen en op alle tafels stond er zelfs een kleintje. Als lampjes waren er lichtgevende stenen op de muur ''geplant''. Die zaten in kleine bloempotjes en ze gaven prachtig licht. Maar waren het wel gewone stenen? Chiara keek eens goed en zag dat één van de lampjes een vuursteen was. Toen ze dat zag begon ze weer te denken. Had zijzelf niet een evolutiesteen nodig voor evolutie?
Ze had veel om uit te kiezen, want ze had veel evolutieroutes, maarja ze kon wel maar één keer evolueren en het terugdraaien kon ook niet. Als ik zou evolueren, dacht ze dan zou ik in een Flareon willen evolueren. Ze zag de Flareon weer voor zich die ze al eerder was tegengekomen. Wat was haar naam ook alweer? O ja Zira! En Danger was er ook bij.
Op die plek had ze ook een Vaporeon gezien, die was ook best mooi, maar die zwom de hele dag. Daar had ze dus echt geen zin in, vooral omdat ze bijna kopje onder ging en van een waterval sodemieterde. Eigenlijk was ze wel blij dat ze die twee pokémon had ontmoet, anders stond ze hier nu niet.
Chiara schrok uit haar gedachten en besefte, maar weer eens, dat ze had staan dromen. Snel zocht ze Julia, die zag ze zitten bij een muur. ''Hoi, soory dat het zo lang duurde,'' grinikte Chiara even, maar ging toen naast de Skitty zitten.

(Wow, veel getypt enzo XD)