Een kleine Pikachu zat aan de zee. Ze zag hoe verschillende pokémon uit het water omhoog sprongen, maar al snel weer in het water vielen. Ze zag dat een groep Lapras in de verte voorbij zwom. Ze zag de zon ondergaan. Ze zag.. Ze zag vanaf hier alleen de mooie dingen die er waren. Dit was een perfecte plek. De verwoestingen zag je hier niet. Amore had hier geen slechte herinneringen. Kortom, perfect. Maar, helaas was het al snel afgelopen. Een grote schaduwbal knalde tegen haar aan en ze werd naar voren gegooid, het water in. Gelukkig was het hier nog ondiep. Snel stond ze op en schudde ze haar vachtje uit. Geschrokken keek ze om. Daar stond Akira. Dat was de Umbreon uit de Lustro. Partner van de Leider en tegelijkertijd de Bèta van de groep. En, het allerergste.. De moordenaar van Amore's moeder: Tora. Amore gromde en sprong terug op het strand. ''Wat moet je, Akira?'' vroeg ze. 'Deze keer kom ik hier niet om te vechten,' grijnsde Akira en Akira ging ook aan de rand van het water zitten. Er zat zo'n twee meter tussen Akira en Amore. ''Wat doe je hier dan wel?'' vroeg Amore vals. 'Oh, Amore. Ik wilde dit je eigenlijk niet komen vertellen. Maar, als je het niet weet is het veel minder leuk,' zei Akira rustig. Amore's blik vertrok. Wat wilde Akira? ''Vertel het eens,'' sprak Amore tegen Akira. 'Die kleine Teddiursa.. Die groene,' begon Akira. Amore wist wie ze bedoelde. Ze bedoelde Clio. 'Die is gevangen,' grijnsde ze. Amore gromde. ''Wat!? Je gaat eraan!'' Schokken kwamen uit Amore's wangen. 'Rustig, wijffie,' sprak Akira. 'Als je mij nu iets aandoet, ga ik naar die Teddiursa en dood ik het,' sprak Akira toen. Amore knikte. Het had geen nut. Akira was nu in het voordeel. 'Ik wil dat jij haar persoonlijk op komt halen,' sprak Akira. 'Ik zal je vertellen waar je moet zijn,' vervolgde Akira. Maar, Amore onderbrak haar. ''Hoe weet ik dat dit geen val is?'' vroeg Amore rustig. Akira grijnsde. 'Als je me niet gelooft zie je die Teddiursa niet terug,' sprak ze gemeen. Amore knikte. 'Maarja. Je moet naar het midden van The Cursed Cemetry toe lopen. Als je daar om je heen kijkt zie je het graf van de zogenaamde legende,' sprak Akira. ''Die grote steen?'' vroeg Amore kalm. 'Ja, die,' antwoordde Akira. 'Oke. Je moet even zelf uitzoeken waar de ingang is. Het is een klein holletje waar je doorheen moet glippen,' sprak Akira toen. ''Ik zal er zijn, Akira,'' sprak Amore. 'Goed zo,' sprak de Umbreon. Akira stond op en keek Amore aan. 'Wees er snel. Ik houd niet van wachten,' zei ze, voor ze wegsprintte. Amore gromde. Akira had niet gezegd dat ze alleen moest komen. Amore wist dat dit ook niet nodig was. Daarom deed ze een grote donder de lucht in. Het was een roep naar Shadow en Achi. Shadow was de mede-leider van Suerte, Achi de onderleider. Hierna deed Amore nog een bliksemstraal de lucht in. Ze wilde dat Riolu mee kwam. Hij was per slot van rekening Bèta geweest. Amore haalde diep adem en wachtte af.

In de helder blauwe hemel, waar Riolu zojuist liggend in het gras naar had gestaren, verscheen een donder, gevolg door een bliksemstraal. Verbaasd ging hij rechtop zitten, wat zou Amore willen? Rustig stond hij op en veegde hij de grasprieten van zijn lichaam. Vervolgens zette hij zich stevig af en begon hij te rennen, de richting op waar de twee aanvallen zojuist vandaan waren gekomen.

Riolu zwarte flaporen wapperden naar achter vanwege zijn snelheid en zijn sterke zwarte poten droegen hem met gemak over het landschap. Al snel werd deze heuvelachtiger en Riolu besefte dat hij zich in de duinen bevond. Dit betekende waarschijnlijk dat Amore op het strand was. Een fel wit licht verscheen achter zijn lichaam en hij gebruikte zijn Snelle aanval om makkelijker door het mulle zand te komen. Na een tijdje liet hij de duinen achter zich en rende hij over het strand, richting het enorm uitgestrekte wijde water, de zee. Vlak daarvoor stond Amore. Langzaam minderde Riolu vaart totdat hij uiteindelijk voor haar halt hield. "Hallo, Amore, is er iets?" vroeg hij. Eerst was het zo dat hij altijd een zwarte steen in zijn hart voelde, iedere keer dat hij bij haar was. Maar, dit was nu over, de steen in Riolu's hart was vele malen lichter geworden en Amore en hij konden weer normaal met elkaar omgaan, als vrienden. Toch voelde Riolu altijd nog een lichtelijke verdriet als hij terug dacht aan die dag dat ze hem vertelde dat het over was. Maar dit was nou eenmaal gebeurd, en Riolu had het leren accepteren. Even wende hij zijn blik naar de hemel en keek hij naar de voorbijvliegende Wingull. Al snel keek hij weer richting Amore, geduldig afwachtend op haar antwoord.

''WaterPuls!'' Net als de keren daarvoor verscheen er een Water bal in zijn handen. Eerst was hij heel klein maar daarna werd hij iets groter. Hij schoot de Water Bal met handen af. De bal raakte een boom die omver viel. ''En weer een geslaaggde aanval,'' Zei hij opgetogen. Hij stak zijn vuist blij in de lucht als een echte winnaar. Hij ging weer op 4 poten staan en liep rustig terug naar de plek waar hij eerst stond. Weer maakte hij een Water Puls. Er verscheen een Donder gevolgd door een Bliksemstraal. Hij stopte met zijn aanval en ging weer op 4 poten staan. Amore wou hem dus spreken? Vondt hij goed. Hij rende naar Amore toe. Ook hij zag meerdere Landschappen. Uiteindelijk zag hij Amore. Het was eerst een kleine zwarte stip. Die steeds groter werd. Daarna kwam er nog een zwarte stip bij. Hij vernauwde zijn ogen tot spleetjes om de pokemon te kunnen zien? Wie was het? Toen hij wat dichterbij was zag hij hem, het was Riolu. Achi grijnsde en rande de laatste paar stappen door toen hij voor Amore & Riolu stopte. ''Hey,'' Zei hij rustig.

'Hallo, Amore, is er iets?' Amore keek op naar de persoon die dit gezegd had. ''Hallo, Riolu. Ja, er is zeker iets.'' Ze zuchtte eventjes. Amore grijnsde dommetjes. 'Hey,' klonk plots een andere stem, die ook bekend was. Amore grinnikte. ''Hallo, Achi.'' Ze zuchtte nog een keer. Waar zou Shadow blijven? Achja, ze zou het alvast gaan vertellen. Dan kon ze Shadow onderweg naar de Cursed Cemetry wel bijpraten. ''Achi, Riolu,'' begon ze. ''Er is een Suerte-Lid ontvoerd. Akira is mij komen opzoeken om mij dit te melden. Ze zei dat ik naar de Cursed Cemetry moet gaan om de Pokémon, Clio, te redden. Maar, ik weet niet zeker of het een val is. Ik weet zeker dat ze daar niet alleen is. Daarom wil ik dat jullie twee, samen met Shadow, mee komen. Áls het dan een val is, kunnen wij ze makkelijk met zijn vieren aan.'' Amore richtte haar blik even op Ach, maar toen weer op Riolu. ''Jullie drie hebben, of hadden, alle drie een speciale rang in Suerte. Dit is niet zomaar.'' Amore haalde diep adem voordat ze verder sprak. ''Daarom.. Achja.. Ik geloof dat we Clio kunnen bevrijden met zijn vieren, maar alleen zal het mij niet lukken,'' sloot ze haar verhaal af.

Riolu schrok toen hij hoorde dat er een Suerte lid was ontvoerd. Die vuile Lustro.. Wisten ze dan nooit van ophouden? Eerst Dustfire, en nu dit! Een woede onstond in zijn lichaam, maar Riolu wist zich in te houden. 'Ik geloof dat we Clio kunnen bevrijden met zijn vieren, maar alleen zal het mij niet lukken', Riolu maakte een knikkend gebaar, "Goed, op mij kun je rekenen, Amore," zei hij met een klein glimlachje op zijn gezicht. Hij was zeker van plan te helpen, niet alleen om Clio te redden, maar ook om die Lustro een lesje te kunnen leren.

[sorry voor korte post, maar ik moet gaan x.x]

Shadow kwam ietwat laat aan gewandeld. Ze had haar ogen gesloten en zag er niet echt vrolijk uit, maar ook niet heel erg boos of verdrietig. Ze had de woorden van Amore opgevangen en dacht er over na. Aha, Lustro was weer bezig.. Ze snoof zachtjes terwijl ze zich bij de rest voegde. ''Ik heb niks gemist,'' zei ze direct, zodat ze wisten dat Shadow gehoord had wat er aan de hand was. Ze was het met Amore eens; met zijn vieren konden ze het wel aan. Ze had wel zin in wat spanning, een gevecht of zo. Ze was er vrijwel zeker van dat het daar op uit zou lopen. Ze opende haar ogen en zag Riolu, Achi en Amore. Naar iedereen wierp ze een vriendelijk knikje. ''Ik doe mee,'' sprak ze kortaf, waarna ze haar ogen weer sloot, klaar voor nadere instructies.

Achi keek even rustig naar Amore. Ze zag er niet echt vrolijk uit. Het kon zijn door de dood van Dustfire. Maar dat betwijfelde hij. Hij vouwde zijn armpjes over elkaar en wachtte op wat ze te zeggen had. Ze praatte over een ontvoerde pokemon. Clio, een Shiny Teddiursa. Hij zelf kende de pokemon niet. Maar dat betekende niet dat hij haar/hem niet zou helpen. 'Goed, op mij kun je rekenen, Amore,' Hoorde hij Riolu zeggen. Hij knikte zelf even. 'Ik doe mee,' Hoorde hij Shadow daarna zeggen. Hij had niet gemerkt dat ze er was. ''Natuurlijk doe ik ook mee,'' Besloot hij te zeggen. Hij keek even met een glimlach naar Amore. ''Is er een plan? Want volgens mij hebben ze niet gezegd. 'Kom met z'n vieren.' Zeker alleen. En als ze ons aan zien komen met z'n allen vluchten ze misschien.''

'Natuurlijk doe ik ook mee,'' Besloot hij te zeggen. Hij keek even met een glimlach naar Amore. ''Is er een plan? Want volgens mij hebben ze niet gezegd. 'Kom met z'n vieren.' Zeker alleen. En als ze ons aan zien komen met z'n allen vluchten ze misschien,' sprak Achi. Amore besloot even te wachten met haar reactie en keek naar Shadow en Riolu. ''Fijn dat jullie meedoen,'' sprak ze. ''En, ik ben ook blij dat jij meedoet, Achi. Maar, over wat jij zei. Dit is niet waar. Ik ken de plek waar ze zijn. Tenminste, ik heb het een keer gezien. Ze zitten in een grot met één opening. Als wij naar binnen gaan, kunnen ze ons onmogelijk aan zien komen, omdat het een soort klein holletje is waar je doorheen moet glippen. Verder.. het maakt niet uit. Als ze vluchten, hebben we Clio terug. Ik vind alles best.'' Amore schudde haar kopje heen en weer. ''We gaan.'' Ze gromde zacht en draaide zich om. ''We improviseren wel. We weten namelijk niet hoe ze daar zitten,'' zei ze toen. ''Volg mij naar de Cursed Cemetry.'' Ze sprintte weg met een snelle aanval, op naar de Cursed Cemetry.

-Wow, fluttigheid.-

Shadow luisterde zonder ene woord te zeggen naar wat Amore te zeggen had. Improviseren, leuk. Amore sprintte weg voor Shadow nog iets kon zeggen. Niet dat ze dat wilde. Ze zette haar voorpoten op de grond en zette haar Quick Attack in, achter Amore aan. Zij was natuurlijk sneller, maar dat maakte niet veel uit. Shadow wist wel waar de Cursed Cemetry was. Amore zou wel ergens gaan staan waar ze haar zag als ze er eenmaal was. Shadow keek af en toe achterom, om te zien of Riolu en Achi achter haar en Amore aan kwamen. Tussen haar en Amore kwam steeds meer ruimte, maar Shadow kon haar de hele weg zien. Hmmn, dan was Shadow toch niet zo traag als ze dacht. En toch was een beetje vechten wel belangrijk. Het was wel weer tijd voor een training, en in die grot zou een leuke training toepasselijk zijn. Of, er voor, misschien. Achja.. Het ging er om dat ze Clio zouden redden.. Dat was het belangrijkste..

Zwijgend luisterde Riolu naar de woorden van de andere en probeerde hij alles zo goed mogelijk te verwerken. Een vast plan had Amore niet, maar waarschijnlijk wist zij het ook pas net van Clio. Bovendien, een plan was niet echt nodig, met zijn vieren waren ze slim en sterk genoeg om Clio te kunnen bevrijden. Tenminste, als er niks in de weg kwam te staan. 'We gaan. Volg mij naar de Cursed Cemetry' zei Amore. Riolu knikte en zag hoe Shadow en Amore over gingen tot en Snelle aanval. Voordat hij achter ze aan ging wende hij zijn rode ogen even naar de Hemel. "Geen zorgen Dustfire, we krijgen de Lustro wel.." zij hij zachtjes, bijna onhoorbaar. Vervolgens zette hij zich stevig af en rende hij met een Snelle aanval achter Amore aan, richting de begraafplaats van pokeRPG.