Met een kleine sprint schoot de redelijk kleine Umbreon over de verschillende rotsen. Ze rende horizontaal langs de waterval. Ze was niet boven, maar ook niet beneden. Ze rende op zo'n vijf meter hoogte over de grote rotsen die aan de voorkant van de waterval zaten. Het was een perfecte training. Eén misstap kon je dood worden. Maar, Akira had het volste vertrouwen in zichzelf. Haar bewegingen waren namelijk niet alleen sierlijk, maar ook altijd handig. Ze zou haar poten niet zomaar ergens neerzetten. Ze dacht snel na, en voerde alles ook snel uit. Maar, ze kon haar gedachten er vandaag niet bij houden. Secret. Akira gromde zacht. Zonder erover na te denken sprintte ze omhoog, zodat ze op acht meter hoogte boven de grond was. Toen ging ze weer de andere kant op, zodat ze opnieuw over de glibberige stenen kon rennen. Secret was een kind die veel kon leren. Met de nadruk op kind. Als de kleine Pikachu bij Lustro zou komen, zou deze alleen Comet als vader hebben. Akira had hier een vreemd gevoel over. Alsof er iets mis ging in het ouderschap, of.. Dat er iets anders mis ging. Plots gleed Akira uit. Ze had duidelijk haar aandacht verloren, en was op een steen gaan staan die het niet aan kon. Ze wist echter snel te handelen. Met een Hyper beam liet ze zichzelf de lucht in vliegen, waardoor ze boven op de waterval landde. Ze wachtte even tot ze zich weer fatsoenlijk kon bewegen en keek om zich heen. De lentezon scheen op haar vacht. Hmpf. Rotzon. Ookal mocht ze de hitte wel. De winter was niks voor haar. Veel te koud.

Luxor kwam eindelijk bij een waterval. Dit zou een goede oefening voor hem zijn. Hij had namelijk nog niet veel getraind sinds hij hier was, en moest dat wel wilde hij een Luxray worden. Hmpf dacht Luxor dat zijn twee evoluties, dus dan zal ik veel meer dan dit moeten doen.
Luxor keek voor zich uit. Hij scrok uit zijn gedachten door een Hyper Beam die van boven kwam. Hij keek naar de plek waar de aanval vandaan kwam en zag een schim staan. Wie zou dat zijn? Geïrriteerd sprong hij op een steen. Hij zou graag willen weten wie dat was.
De Shinx sprong van steen naar steen tot hij boven was, dat ging moeizaam, want hij was niet zo goed in springen. Eenmaal boven zag hij dat het een Umbreon was. ''En wie ben jij dan?'' vroeg hij verbaasd.

Rustig liet Nouki zich door haar voorpoten zakken en likte ze met haar roze tong het water uit de snel stromende rivier. Nadat ze haar dorst gelesd had, hief ze haar kop weer omhoog en keek ze een beetje verveeld rond. Wat zou ze nu eens gaan doen? Jagen? Nee.. Ze had geen honger. Trainen misschien? Nouki twijfelde, de vorige keer dat ze ging trainen, pakte het niet echt goed uit. Maar, gelijk opgeven was ook niet haar ding. Uiteindelijk besloot ze het maar even zo te laten, misschien kon ze later op de middag wat aan haar aanvallen gaan doen. Ze stond op en zette zichzelf in beweging. Op een vrolijk trippelpasje liep ze langs de rivier. Het was een mooie lentedag, de zon liet haar warme stralen over pokeRPG vallen en soms kwam er een zacht briesje opzette die met haar vacht speelde. Dit was Nouki's eerste lente, en ze vond het prachtig. Tuurlijk, de winter was ook leuk, lekker in de sneeuw spelen, maar ze bleef een vuurpokemon dat meer van warmte hield. Ook vond ze de winter een beetje grauw, vrolijke kleuren waren toch veel mooier? Een butterfree vloog voor haar snuit voorbij en Nouki keek het wezentje na, totdat deze uit het zicht verdwenen was. Hierdoor merkte ze even niet op dat ze de waterval steeds dichter bij naderde. Haar scherpe oren, die het harde geluid van het vallende water opvingen, waarschuwde haar optijd zodat ze halt hield. Met grote blauwe ogen staarde ze naar de waterval. Een mistap en het zou niet goed met je af kunnen lopen. Plotseling vloog er een zwarte gedaante voor haar snuit omhoog, dit keer geen Butterfree. Geschrokken deinsde Nouki achteruit en verborg ze zichzelf tussen de struiken. Met haar voorpootje veegde ze de bladeren weg en tuurde ze door de opening. Daar stond een umbreon, en niet zomaar een umbreon, het was Akira. Nouki twijfelde wat ze zou doen, naar voren stappen of in de struiken blijven zitten? Akira was een Lustro lid, maar al die keren dat Nouki haar had ontmoet, had Akira haar niks aan gedaan. Ze was wel bot geweest, maar misschien was dat gewoon haar karakter. Plotseling ontstond er een idee in Nouki's kop, maar lang erover na denken deed ze niet. Er verscheen een Shinx. Aan zijn vermoeide blik te zien was hij via de stenen omhoog gesprongen. Verbaasd vroeg hij wie Akira was. Nouki besloot nog even te blijven zitten, gewoon om te kijken wat er zou gaan gebeuren. Ze zat uit de wind, dus niemand zou haar waarschijnlijk opmerken.

'En wie ben jij dan?' klonk een onbekende stem. Akira keek op. Haar duistere blik richtte ze op een kleine Shinx. ''Kleine etter,'' begon ze, ''Toon liever wat respect.'' Ze haalde diep adem en gromde zacht. ''Mijn naam is Akira. Ik ben de Bèta van de Lustro.'' Ze liet opnieuw een zachte grom horen. Plots hoorde ze iets. Ze spitste haar oren. Het geluid was verdwenen. Hmmn. Er was iets of iemand hier. Maar, waarschijnlijk was het gewoon een Pidgey ofzo. Akira keek de kleine Shinx aan. ''Zeg eens, ukkie.'' Ze liet opnieuw een grom horen. ''Nu je weet wie ik ben, zal ik willen hebben dat jij jezelf voorstelt.'' Ze keek even om zich heen. Ze ging zitten en likte haar voorpoot. Ze had haar rug recht en kop hoog terwijl ze dit deed. Haar arrogantie was duidelijk zichtbaar terwijl ze de Shinx aan bleef kijken. Haar bloedrode ogen stonden alsof ze hem terplekke wilde vermoorden. Als hij ook maar één foute reactie maakte over Lustro, zou ze dat namelijk ook doen ook. Zodra hij maar één ding deed, waaruit Akira kon opmaken dat hij bij Suerte hoorde, zou ze ervoor zorgen dat hij hier niet veilig was. Nu Dustfire dood was, hoefden ze namelijk alleen Suerte nog uit te schakelen. Zodra dit gebeurd was, zouden ze PokéRPG over kunnen nemen. Akira grijnsde.

''Keline etter. Toon liever wat respect.'' Luxor sloeg zijn ogen neer en keek naar de grond. ''Sorry,'' zei hij toen hij weer op keek. ''Mijn naam is Akira. Ik ben de beta van de Lustro,'' gromde de Umbreon weer. ''Lustro?'' vroeg Luxor. Het klonk hem wel stoer in de oren. ''Zeg eens, ukkie. Nu je weet wie ik ben, zal ik willen hebben dat jij jezelf voorstelt.'' Akira gromde weer. Bepaald niet een vriendelijke pokémon, maarja dat ben ik ook niet echt, vriendelijk tegen onbekenden.
''Mijn naam is Luxor,'' begon de Shinx,'' en ik ben nieuw hier, dus ik weet nog niet veel.'' Hij zei het niet zacht, maar ook niet bepaald hard. Hij wilde niet respectloos overkomen, omdat Akira een Beta was, veel sterker dan hem dus.
Afwachtend keek hij weer naar de grond, waarschijnlijk zou Akira niks terug zeggen, maar toch bleef hij rustig zitten.

Nouki luisterde even naar het gesprek, maar kon niet echt goed opmaken of Akira de shinx wat zou doen of niet. Van het stilzitten werd ze best wel stijf, maar bewegen deed ze niet, aangezien ze wist dat Umbreon's super gevoelige oren hebben en één enkele beweging je kon verraden. Twijfelen of ze tevoorschijn zou komen deed Nouki niet meer, nee, ze maakte er eerder een spelletje van. Kijken hoe lang ze het vol kon houden om niet gezien te worden. Een kriebel kroop haar zwarte neusje binnen en zonder er echt op te letten bewoog ze haar snuit eventjes. Haar blauwe ogen waren strak gericht op de Shinx, die zich als Luxor had voorgesteld en Akira. Zal ze ze laten schrikken? Nee, dat zouden Luxor en Akira vast niet leuk vinden. Weer die kriebel, en geschrokken realiseerde Nouki zich wat er zou gaan gebeuren. Voordat ze zichzelf tegen kon houden, ademde ze lucht in en liet ze een nies los. "Hatjsi!" klonk er uit haar snuit. Hmpf.. dat was balen, nu hadden ze haar zeker gehoord. Snel stapte ze uit de struiken en deed ze alsof er niks gebeurd was. De vele blaadjes en takjes verraadde echter waar ze zojuist had gezeten. "Ghehe.. Hoi Akira en Shinx," zei ze onschuldig terwijl haar pluizige staart voorzichtig wat heen en weer kwispelde. Zou ze nu problemen krijgen?

'Lustro?' had de Shinx, die zichzelf voorstelde als Luxor, gevraagd. Hij scheen een nieuweling te zijn. Akira gromde binnensmonds. Als ze hem nu af zou maken, zou niemand hem missen. Maarja.. Als niemand hem ging missen was het zinloos om haar moeite aan hem te verspillen. Bovendien zou hij geen partij zijn voor haar. Plots vingen haar gevoelige oren een geluid op. Een geluid van een beweging. Een fractie van een seconde erna hoorde ze iemand niezen. Akira keek naar de richting van het geluid. Hier kwam Nouki uit de bosjes gestapt. Oh god. Was ze een stalker ofzo? Ze kwam dat ding echt overal tegen. ''Oh, hallo Nouki.'' Akira onderdrukte een grom, waarna ze de Shinx, waarvan ze de naam weer vergeten was, aankeek. ''Je weet blijkbaar niet wat Lustro is,'' sprak ze. Het maakte haar niks uit dat haar reactie nogal laat was. ''Het is de groep van Pokémon die PokéRPG over willen nemen. De groep wordt geleid door Shiny.'' Akira rechtte haar rug. De partner van de leider zijn had zo zijn voordelen, ookal voelde ze zich altijd een beetje klein bij hem, aangezien hij tegelijkertijd haar leider was. Akira schudde haar kop heen en weer. ''Wat motten jullie hier?''

Luxor hoorde iemand niezen achter zich. Hij schrok ervan, maar liet dat niet merken. ''Het is de groep van pokémon die pokéRPG over willen nemen. De groep wordt geleid door Shiny.'' De umbreon wist blijkbaar waar ze het over had. Luxor keek achter zich en zag een Growlithe achter zich, die blijkbaar Nouki heet.
Luxor zuchtte. Was Sora maar hier. Hij had haar niet meer gezien sinds hij een bezoekje gaf bij de Peaceful Plains.
Luxor dacht na over wat Akira zei. Dat overnemen klonk hem als muziek in de oren, hij zou graag mee willen doen. Even keek hij weer naar de grond, maar niet lang, want zijn blik gleed weer naar de Umreon. Luxor keek haar vragend aan. Hij vroeg zich af of Lustro nog nieuwe leden zocht.

'Oh, hallo Nouki,' zei Akira en Nouki ontspande zich. Geen problemen, alleen een wat chagerijnige uitdrukking, maar dit was Nouki wel van haar gewend. Ze ging een beetje wijdbeens staan en begon druk met haar lichaam te schudden zodat alle blaadjes en takjes uit haar vacht vielen. Geritsel weerklonk in haar oortjes en Nouki ging weer in een normale houding staan om te kijken wat het was. Een kleine spinarak kwam uit de bosjes gekropen. In Nouki's oogjes verschenen pretlichtjes en met een ondeugende uitdrukking zakte ze door haar voorpoten en sloop ze op hem af. De spinarak had niks door en kroop op zijn gemakje richting een boom. Nadat Nouki nog maar een meter of drie van de spinarak was verwijderd, hield ze halt en wiebelde ze even met haar kontje. Vervolgens zette ze zich stevig af en sprong ze naar voren. "Boe!" blafte ze vrolijk. De spinarak maakte geschrokken een spastische beweging en kroop zo snel als hij kon de boom in. Zodra hij door had dat zijn belager een kleine growlithe, die nu lachend over de grond rolde, was geweest zette hij een kwade blik op. "Mormel!" piepte hij boos en uiteindelijk verdween hij tussen het gebladerte. Grinnikend kwam Nouki weer overeind en trippelde ze terug richting Akira en Luxor. 'Het is de groep van Pokémon die PokéRPG over willen nemen,' had Akira kort geleden gezegd. Niet begrijpend hield Nouki haar kop scheef. "PokeRPG overnemen? Waarom zou je dat doen als iedereen hier vrij is om te doen en te staan waar hij wilt?" vroeg ze. Nieuwschierig keek ze Akira met haar helderblauwe ogen aan.

Een zachte grom klonk uit haar borst. Akira keek Luxor aan, die met een vragende blik terugkeek. Akira fronste. Nogmaals gromde ze, waarna ze besloot even geen aandacht aan Luxor te besteden. Ze had geen interesse. Nouki daarintegen trok haar interesse zoals gewoonlijk weer. Wat een irritant, vervelend en dom beest was dat, zeg. Waarom was het overal waar zij ook was? Wilde het soms dood, ofzo? Akira grinnikte. Jammer genoeg was er iets. Ze zou de kleine Growlithe niet doden. Voor haar zou het zo'n hapslikweg geval worden. Daar was geen lol aan. Misschien later. Als ze haar dan nog steeds elke keer tegenkwam. Akira fronste. Oh god, liever niet. 'PokeRPG overnemen? Waarom zou je dat doen als iedereen hier vrij is om te doen en te staan waar hij wilt?' vroeg Nouki. Akira rolde met haar ogen. ''Dat is het nou juist. Als wij PokéRPG overnemen, zullen we machtig zijn. PokéRPG zal veranderen, met Shiny aan het hoofd.'' Ze grijnsde. Hmmn.. Shiny. Ze zou zich dan nóg kleiner voelen als ze bij hem was. Want, dan was hij niet alleen haar leider in de groep, maar ook nog eens de leider omdat ze in PokéRPG woonde. Oh god. Akira grinnikte zacht.

Luxor kreeg geen antwoordt op zijn vragende kop. Misschien moest hij het dan maar vragen. Luxor snoof licht. Toen ging hij liggen, haalde diep adem en zuchtte. Zijn blik gleed over het water, langs de Umbreon, maar stopte weer op Nouki. Blijkbaar konden die twee elkaar al langer, of hadden ze elkaar al vaker gezien. Zou zij dan ook misschien bij de Lustro horen? Vast niet, want ze komt veel te aardig over.
Luxor had al zijn moed bij elkaar geraapt, haalde nogmaals adem en trok zijn mond open. Sora had hem waarschijnlijk dom gevonden om bij deze groep te willen horen, maar dat maakt hem nu niets meer uit.''Zoekt Lustro nog leden?'' vroeg de Shinx en staarde dom voor zich uit.
Luxor keek weer verder om zich heen. Hij zag Butterfree's in paren overvliegen, gevolgd door een zwerm van Pidgey's en Pidgeotto's. Toen tuurde hij weer naar Akira en ging rechtop zitten. Wachtend of hij wel een antwoord zou krijgen deed hij z'n ogen dicht.

Rustig liet Nouki zich door haar poten zakken en rolde ze op haar rug. Met nog steeds haar blauwe ogen op Akira gericht, luisterde ze naar haar antwoord. 'Dat is het nou juist. Als wij PokéRPG overnemen, zullen we machtig zijn. PokéRPG zal veranderen, met Shiny aan het hoofd.' zei ze. Nouki hief een wenkbrauw op, wat er vrij apart uit zag in haar houding. "Wil je dan niet dat Pokemon vrij zijn?" vroeg ze, terwijl ze met haar blik de vlucht van een pidgeotto volgde. "Dat is toch juist het mooiste wat je je kunt indenken? Ik zou echt geen leider willen hebben, continu luisteren naar zjn bevelen, doen wat hij zegt, het gevoel krijgen alsof er de hele tijd iemand boven je staat. Degen naar wie je moet luisteren zijn je ouders en die zijn lief, die beschermen je, latenje vrij en leren je te overleven, niet hoe je de macht over moet nemen over pokeRPG," ratelde ze maar door. Luxor had ondertussen gevraagd of de Lustro nog leden zocht en niet begrijpend rolde ze weer terug op haar buik. Wat bezielde de Shinx? Waarom zou hij zijn vrijheid weg willen gooien? Met een zucht legde ze haar kop op haar voorpoten, sommige Pokemon waren zo moeilijk te begrijpen.

'Zoekt Lustro nog leden?' vroeg de Shinx. Akira keek hem doordringend aan. ''Wij nemen niet elk miezerig wezentje aan. Er is een toelatingstest. Wil je bij de groep, dan zul je je moeten bewijzen. Ik snap best dat je interesse hebt, maar ik ga hier niet over. Als je erbij wil, moet je naar Shiny roepen.'' Akira snoof hard en keek naar Nouki. 'Dat is toch juist het mooiste wat je je kunt indenken? Ik zou echt geen leider willen hebben, continu luisteren naar zijn bevelen, doen wat hij zegt, het gevoel krijgen alsof er de hele tijd iemand boven je staat. Degen naar wie je moet luisteren zijn je ouders en die zijn lief, die beschermen je, latenje vrij en leren je te overleven, niet hoe je de macht over moet nemen over pokeRPG.' Akira fronste. ''Houd je bek, snert.'' Droogjes bleef ze Nouki aankijken. ''Toevallig is de leider mijn pártner. Dus, ik heb liever dat je respect toont. En, niet iedereen heeft lieve ouders..'' Een zachte grom kwam opnieuw uit haar borstkas. Akira keek even van Nouki naar de Shinx en weer terug. Rustig stond ze op en schudde haar vacht uit. Hierna ging ze weer zitten. Haar blik richtte ze op Nouki. ''Snert.'' Ze bromde hierna nog wat onverstaanbaars, maar het klonk niet al te vriendelijk.

'Houd je bek, snert,' was Akira's reactie. Droog staarde Nouki haar aan, dat ze haar bek moest houden vond ze logisch, ze wist dat ze af en toe behoorlijk irritant kon zijn. Maar, wat was een snert? Aardig klonk het niet, maar dit kon ook aan Akira liggen. Vervolgens begon Akira erover dat de leider van de Lustro haar partner was, Nouki wat respect moest tonen en dat niet iedereen lieve ouders had. Vaagjes hield Nouki haar kop scheef. "Maar ik ken jou leider niet eens," zei ze verontwaardigd. Over het onderwerp ouders zei ze maar niks, waarschijnlijk zou ze Akira dan kwetsen en grote problemen krijgen. Toen ze voor een tweede keer het woord 'Snert' hoorde besloot Nouki te vragen wat dat woord betekende. "Wat is een snert?" vroeg ze terwijl ze Akira aankeek met haar nu ondeugend staande ogen.

''Wij nemen niet elk miezerig wezentje aan. Er is een toelatingstest. Wil je bij de groep, dan zul je je moeten bewijzen. Ik snap best dat je interesse hebt, maar ik ga hier niet over. Als je erbij wil, moet je naar Shiny roepen.''
Luxor keek even kwaad. ''Ik ben geen miezerig wezentje,'' kon hij zichzelf nog onderdrukken, hij wilde het harder roepen, maar dan had hij waarschijnlijk een probleem. De umbreon, Akira, praatte tegen de Growlithe, maar dit kreeg hij niet mee.
''Waar is Shiny dan?'' vroeg hij, maar toen besefte de Shinx dat hij irritant bezig was en hield verder zijn mond. Hij keek kwaad naar de grond, hij was geen miezerig wezentje, of wel? Een beteuterde blik verscheen op zijn gezicht en hij staarde naar het water. Zou hij toch nog antwoordt krijgen op zijn vraag?

'Maar ik ken jou leider niet eens.' Akira keek met een dodelijke blik naar Nouki, die dit had gezegd. ''Snertbeest,'' gromde Akira. 'Wat is een snert?' Akira's ogen werden groot. Wat een dom beest was dat, zeg. ''Jij bent een snert. Een snert is een vervelend persoon.'' Ze rolde met haar ogen. ''En jij bent héél vervelend.'' Ze gromde zacht en keek toen naar de Shinx. 'Ik ben geen miezerig wezentje,' had de Shinx gezegd. Akira deed een ijzerstaart, waardoor hij als het raakte op de grond zou vallen. ''Bek dicht, snert.'' Ze gromde weer. ''Als ik je een miezerig wezen vind, dan ben je dat.'' Ze rolde met haar ogen. 'Waar is Shiny dan?' Akira zuchtte diep. ''Oke, bepaald slim ben je blijkbaar ook niet.'' Chagrijnig stond ze weer op. ''Ik kan toch ook niet zíen waar hij is, vanaf hier? Róép hem gewoon, en val mij niet lastig,'' gromde ze toen naar de Shinx. Hierna keek ze de twee aan en je kon in haar ogen zien dat ze zichzelf in de hand probeerde te houden. ''Ik ben weg hier, voordat ik iemands kop van zijn romp trek uit pure frustratie,'' zei ze rustig, beheerst, alsof het normaal was dat je zin had om iemand te doden. Achja, voor haar was het normaal. En, het liefste zou ze het nu doen ook. Rustig draaide ze zich om en liep weg.

Akira gaf antwoord op haar vraag, duidelijk met tegenzin. 'Jij bent een snert. Een snert is een vervelend persoon. En jij bent héél vervelend,' Oh, dus dat was een snert, Nouki vond het meer als een bepaald soort groente klinken. Een vervelend persoon, Nouki wist dat ze irritant kon zijn, maar was ze echt zo vervelend? Ze was nog maar jong en wilde graag alles weten. Plotseling deed Akira een ijzerstaart en verontwaardig keek Nouki toe. Waar was dat nou voor nodig? Ach ja, Akira had duidelijk haar dag niet. 'Ik ben weg hier, voordat ik iemands kop van zijn romp trek uit pure frustratie,' zei ze even later. Nouki onderdukte een grinnik en keek toe hoe ze zich omdraaide en weg liep. "Dáág Akira!" riep ze nog even vrolijk als altijd.