Toen DG uit het Timerise Forest was, toen dacht hij: misschien moet ik pokerpg maar weer 'ns opnieuw verkennen, want ik ben hier al zolang niet meer geweest.... toen zweefde hij een poosje, totdat hij bij een groot meer kwam, hij wist dat hij hier in het verleden niet vaak was geweest. dit is zeker Crystal Lake.. hij zweefde naar het meer toe en landde bij de rand van het meer op de grond. Hij keek over het meer en zag af en toe een magikarp of een Feebas uit het water springen. "Magikarp en Feebas... 2 wonderlijke pokemons.." fluisterde DG. "De 1 evolueert van een hopeloze Magikarp, tot een machtige Gyarados, de andere verandert van een foeilelijke Feebas in een wonderschone Milotic" fluisterde DG. "evolutie is iets wonderbaarlijks..jammer dat ik dat niet kan...."zei DG en hij zuchtte hij had het er altijd moeilijk mee gehad dat hij niet kon evolueren...hoe zou het zijn....wat zal hij worden als hij wel kon evolueren? DG fantaseerde erover...

Nariko kwam enthousiast het Crystal Lake binnenlopen. Het eerste wat haar opviel was een paarse pokémon die naar het meer staarde. ''Evolutie is iets wonderbaarlijks.. jammer dat ik dat niet kan....'' hoorde ze de pokémon zeggen. Hoezo kon hij niet evolueren? vroeg ze zich geschrokken af in gedachten. Wat raar.. Langzaam sloop ze naar hem toe. Ze wou hem niet laten schrikken. Met een verbaasde blik ging ze naast hem zitten en keek hem aan. ''Hoezo kan jij niet evolueren?'' vroeg ze zacht en vriendelijk.

DG zat nog steeds te fantaseren wat hij zou worden. "als ik kon evolueren, zou ik dan misschien misschien een tastbaare pokemon worden, die warmte kan voelen?" fluisterde DG. Toen hoorde hij opeens naast zich "hoezo kan jij niet evolueren?" DG keek naast zich en zag een Glaceon die hij niet kende. "o hoi....ik kan niet evolueren omdat ik een Spiritomb ben...en die evolueren niet, maarja, jij kan je dat natuurlijk niet voorstellen, omdat je zelf vroeger een Eevee was..." zei DG. en toen keek hij weer uit over Crystal lake

De pokémon keek naast zich en zag Nariko. ''o hoi....ik kan niet evolueren omdat ik een Spiritomb ben...en die evolueren niet, maarja, jij kan je dat natuurlijk niet voorstellen, omdat je zelf vroeger een Eevee was...'' zei het. En het keerde zich weer om naar het Crystal Lake. Ze schrok van het antwoord maar liet het van buiten niet merken. Wat erg, dat hij het zichzelf niet voor kon stellen hoe het is om te evolueren. Het is tenslotte een prachtig gevoel wat je niet kan omschrijven. ''Maar.. bestaat er dan geen enkele kleine kans dat je op z'n minst kan evolueren? Ik bedoel.. er is altijd hoop, toch? En en en waarom zou het niet kunnen. Ik snap het niet...'' zei ze verbaasd met een hoog stemmetje. Ze had niet in de gaten dat ze steeds sneller en sneller begon te praten. Pas toen ze uitgepraat was realiseerde ze zich dat ze een beetje onzin aan het lallen was. Nariko bloosde. ''Oh.. sorry'' floepte ze eruit. En snel draaide ze haar kop om zodat Dark Ghost het nie kon zien. Binnenin had ze flinke medelijden. Ze wou dat ze iets kon doen.

DG keek nog steeds naar de opspringende feebas en magikarps in Crystal lake, toen hij de Glaceon hoorde zeggen: "maar..er bestaat toch wel op z'n minst een kans dat je op z'n minst kan evolueren? ik bedoel, er is hoop toch?" ik geloof niet in hoop dacht DG "en, en waarom zou je het niet kunnen? ik snap het niet..." hoorde hij de Glaceon zeggen. "misschien, misschien..." DG stopte even "maar voorlopig zit evolueren er voor mij nog niet in..." zei DG, nog steeds uitkijkend over het Crysal Lake. Toen zag hij uit het water een Milotic opspringen, met veel glinsterende waterdruppels, toen dook die weer onder. "wauw...wat een schoonheid, wat een elegantie..." zei DG met veel bewondering "dit herrinert me eraan dat wonderen nog lang niet de wereld uitzijn...." zei DG

(Godsamme, dit is ook inspiratieloosheid geval xD)

''misschien, misschien...'' en DG stopte even met praten. ''maar voorlig zit evolueren er voor mij nog niet in...'' zei DG, nog steeds uitkijkend over het Crystal Lake. Een Milotic sprong uit het water met veel glinsterende waterdruppels en dook weer onder water. ''Wauw.. wat een schoonheid, wat een elegantie..'' zei DG waarschijnlijk met veel bewondering. ''dit herinnert me eraan dat wonderen nog lang niet de wereld uitzijn.'' zei DG er nog achteraan. Nariko luisterde aandachtig en zag de Milotic nog trots onder water zwemmen. Die was er waarschijnlijk blij mee dat het in een mooiere pokémon was geevolueerd. Met een glimlach keek ze naar het water. Ze was blij omdat Dark Ghost net iets heel moois zei. Van buiten leek de Spiritomb angstaanjagend. Maar van binnen was het een lieve pokémon, je moest het alleen ontdekken. Plots stond ze op en spuwde met haar bek een lange strook water tot ijs. Een grijns kwam op haar gezicht en met een grote sprong, sprong ze op het ijs. ''Kom.. Ik heb zin om aan de andere kant te zitten, daar zie je de kristallen veel beter. Daar zijn ze veel mooier.'' zei ze om Dark Ghost te motiveren zodat hij aan iets anders dacht. Met haar bek spuwde ze nog een langere strook water tot ijs, zodat ze verder kon lopen. Veel moeite had ze niet met lopen, aangezien ze zelf ook een ijspokémon was en één met het ijs was. Stap voor stap zette ze het voorzichtig op het ijs. Zo dik was het ijs niet, dus inprincipe kon ze er elk moment doorheen zakken. Al had ze daar niet op gerekend.

DG keek naar de Milotic die onderwater zwom, totdat deze niet meer te zien was. DG zuchte dat was vast een pas geëvolueerde Feebas... dacht DG treurig. Toen stond de Glaceon op en spuwde een pad van ijs over het meer ''kom.. Ik heb zin om aan de andere kant te zitten, daar zie je de kristallen veel beter. Daar zijn ze veel mooier." zei de Glaceon met een grijns. en nu pas besefte DG dat er kristallen op de bodem waren. ach ja..daarom heet het ook crystallake... dacht DG. "ok.." zei DG en zweefde de Glaceon achterna. Bij de andere kant aangekomen keek DG in het water. je zag inderdaad de kristallen veel beter. en je zag ook Magikarps en Feebas, en de Milotic er tussen door zwemmen. "wat een prachtig gezicht.." zuchtte DG. hij was helemaal vergeten, waarom ie zo droevig was. toen draaide DG zich naar de Glaceon "ik heet trouwens Dark Ghost, maar noem me maar DG" zei DG

Nariko zag dat de Spiritomb helemaal niet meer droevig was. Daar was ze blij om. Eenmaal aan de andere kant aangekomen keek ze naar beneden en zag ze het heldere water. Ze had bijna zin om ervan te gaan drinken, al had ze geen dorst. De spiritomb draaide zich om naar Nariko. ''ik heet trouwens Dark Ghost, maar noem me maar DG'' zei de pokemon. Nariko begon zich verlegen te voelen. ''Euwhmmm.. okay.. DG.'' zei ze met een trilstemmetje. ''Ik heet Nariko. Ik ben nog niet zo héél lang hier in PokéRPG. En je mag me noemen zoals je wilt.'' Ze vond de naam Dark Ghost wel origineel. Ze had het nog nooit eerder gehoord. Met een glimlach draaide ze haar kop weer naar het water. Een aantal Magikarps sprongen het water in en uit. Blijkbaar hadden ze plezier. En de Milotic zwom nogal snel om de kristallen heen.

DG landde op de grond, toen hoorde hij de Glaceon zeggen, ''Euwhmmm.. okay.. DG". het viel 'm op dat ze een trilstemmetje had. ''Ik heet Nariko. Ik ben nog niet zo héél lang hier in PokéRPG. En je mag me noemen zoals je wilt." zei de Glaceon. "aah..dus je bent een nieuwkomer? nou dan bof je maar, want ik ben al heel lang in pokerpg, dus kan ik je er alles van leren" zei DG. Toen voelde hij opeens iets, iets dat hij al heel lang niet meer had gevoeld. dit gevoel ken ik...maar waarvan... dacht DG en toen keek ie weer naar de Glaceon, die naar de kristallen zat te kijken. wat een schoonheid... dacht DG. ze is zelfs nog mooier dan de kristallen..., en toen wist hij waar het het gevoel wat hij had van herkende. Hij had het ook gehad bij Wing en Tunys. ik ben verliefd... dacht DG. Toen zweefde hij naar haar toe wacht...ik moet niet te hard van stapel lopen...ik bedoel, ik ken haar nog maar net... dacht DG. Hij keek weer naar haar, en zag dat zij nog steeds keek naar het meer. DG zuchtte

''aah..dus je bent een nieuwkomer? nou dan bof je maar, want ik ben al heel lang in pokerpg, dus kan ik je er alles van leren'' zei DG. Ze draaide haar kop niet om, maar ze luisterde wel aandachtig. De kristallen waren echt prachtig om te zien, maar verveelde ook weer na een tijdje. Ze had zin om naar een ander gebied te gaan, maar ze wist niet wat DG wou. Hij keek zo bewonderend naar de kristallen. Ze hoorde dat hij zuchtte. Ze draaide haar kop om naar DG en bloosde. ''Wat is er?'' vroeg ze nieuwsgierig en draaide haar kop heel schattig een tikje schuin. De blos op haar wangen werden steeds roder. DG zag er eng uit van buiten maar hij was lief van binnen. Ze kreeg een tintelend gevoel in haar buik. Waren het vlinders? Vroeg ze zichzelf af. Ze wist het niet. Haar hart begon harder te bonken dan normaal. Wat was er aan de hand met haar lichaam. Met haar poot ging ze langzaam naar haar hart en voelde voorzichtig. Het ging echt keihard. Was ze nou verliefd...?

Toen draaide Nariko zich om "wat is er?" vroeg ze, met een stem zo mooi.... DG zag haar kop schuin draaide en dat ze steeds roder werd, DG vond het er heel lief uit zien..en mooi. "um..." er kwam een licht paarse blos op z'n gezicht en keek naar de grond zou ik het zeggen of niet? dacht DG vertwijfeld toen keek hij naar Nariko toen zag hij dat ze met haar poot naar haar de plaats ging waar haar hart zat heeft ze soms hetzelfde gevoel als ik? en toen wist hij het zeker zij is ook verliefd op mij... dacht DG gelukkig ach wat, laat ik er dan maar niet meer omheen draaien toen ging DG dicht bij Nariko's oor en fluisterde: "wil je mijn partner zijn?"

Nariko wist niet wat ze moest zeggen. ''Ja + Nee = JaNee.'' Ze draaide zich om en liep van DG weg. Ze zakte door haar achterpootjes heen en ging op haar kontje zitten. Met haar kop schudde ze zodat haar flapdingen heen en weer schudden. De topjes van haar oortjes hingen naar beneden. ''Sorry DG, maar euwh.. maar ik.. ik ken je helemaal niet. Gaat het niet wat snel ofzoooww?'' zei ze met een verdrietig klinkende stem. De blos op haar wangen verdween.