Twee rood glanzende ogen namen langzaam de omgeving in zich op. Grassprietje voor grassprietje, kiezel voor kiezel. Het wezen had zich teruggetrokken in de schaduw van een van de grote bomen langs het Crystal Lake, zoals deze wel vaker deed. Het wezen voelde zich thuis in de schaduw. Niet speciaal omdat het er donker was, maar omdat ze er kon nadenken. Ze was een Houndoom, en werd daardoor niet snel gevonden. Laat staan dat ze ook maar gevonden wílde worden. De Houndoom liet een zucht horen. Ze lag al een tijdje te denken over wat ze precies van plan was. Ze wilde haar leven veranderen, en niet zo’n beetje ook. Ze had, zover zij wist, altijd in de schaduw van anderen geleefd. Elk glorieus moment dat ze had gehad, deelde ze wel met iemand. En het ergste was nog wel dat ieder persoon waar ze dat mee deelde beter was dan haar. Hij of zij was speciaal, of wist de vijand sneller uit te schakelen. Ze snoof geïrriteerd. Ze had in de eerste instantie bij Suerte gewild. Maar vreemd genoeg scheen dat vooruitzicht haar niet vrolijk te hebben gemaakt, want naar haar mening zou hetzelfde opnieuw gebeuren.

Ze vroeg het zich al een tijdje af. Wat zou er gebeuren als ze voor de andere kant zou kiezen? Als ze alle zeilen om zou gooien, en voor de Lustro zou kiezen? Ze was er al eerder bij geweest, en toen had ze hen verraden. Maar ja, toen was het ook nog niet vrijwillig geweest… Ze grijnsde lichtjes bij de gedachte aan de vele achterdochtigheid die de Lustro leden voor haar zouden koesteren. Aan de andere kant zou het haar misschien nieuwe kansen geven. Een kans om ergens weer in uit te kunnen blinken, zonder zomaar overschaduwd te worden…

Ze stond op, en liet haar blik opnieuw rond glijden. Wat zou ze eigenlijk hebben gedaan als Kazam haar niet had gedwongen, door die verschrikkelijke hoofdpijn? Ze fronste diep, en besloot uiteindelijk om daar niet over na te denken. Het zou anders zijn geweest, daar was ze zeker van. Haar grijns kwam weer terug. Als ze haar al daadwerkelijk zouden geloven, wat zouden ze haar dan voor een proef geven? Ze gokte op iemand vermoorden. Maar had ze dat niet ooit al eens gedaan? Nee, dat zou vast niet tellen… Ze haalde diep adem, en snoof de geuren om zich heen op. Geen bekende geuren, hoogstens die van een aantal ronddwalende pokémon. Als ze naar een Lustro lid zou huilen, was ze er in ieder geval zeker van dat niemand haar ergens van zou verdenken. Misschien was dat ook beter, want dan zou ze een zogenaamde dekmantel hebben, die haar desnoods zelfs zou kunnen helpen…

Ze hief haar snuit de lucht in, tot ze de toppen van haar hoorns lichtjes op haar schouderbladen voelde steunen. Ze liet een lange, ijzige huil horen zoals ze al een tijdje niet meer had laten horen. Niet té hard, maar hard genoeg om hoorbaar te zijn voor het persoon, of desnoods de personen, waar hij voor was bestemd. Houndoom liet haar kop weer hangen, en ging weer terug naar haar plekje in de schaduw. Hopelijk zou er snel iemand reageren…

Alleen Lustro leden! o.o

Opeens, hoorde hij een luide, lange maar ijzige huil. Hij stopte even en spitste zijn oren. Al snel wist hij dat het uit de westen vandaan kwam. Hij zette een printje naar de richting toe. *Ti.. Tak.. Tik..* Bij elke stap hoorde je een geluidje. *Tik.. Tak.. Tik..* Bleef je horen. Een Shiny Umbreon rende langs verschillende dingen. Door de regen kon je hem horen. Maar doordat zijn ringen geen licht gaven, kon je hem niet zien. Raar genoeg klonk de huil bekend? Een beetje irritant. Misschien was het van een kleine pokemon. Of gewoon een pokemon die hij haatte, maar. Als de gene hem riep, zou de gene of willen joinen, of bij hem klagen dat hij Dustfire had vermoord. heen en weer kijken zocht hij de pokemon. Al snel verscheen er een witte straal achter hem om zijn passen te versnellen. En binnen enkele seconde stond hij bij een zwart gedaante. Jammer genoeg stond degene in de Shaduw. En kon hij hem of haar niet zien. ''Gegroet,'' Klonk zijn kille stem. Zijn ogen gloeide op zodat hij in de Shadow kon kijken...

Dikke regendruppels splatten tegen de grond. Lichtjes snuivend probeerde ze haar langzaam nat wordende vacht te negeren. Het deed er niet toe dat ze doorweekt zou worden. Het was water, nou en? Het was geen aanval, maar slechts regen. Het deerde haar niet. Een zacht ‘tik tak tik’ geluid scheen langzaam dichterbij te komen. Ze ademde diep in, en nam elke geur rond zich in zich op. Haar zintuigen was het enige aan haar waar ze trots op was. Haar gespeel met vuur aanvallen? Dat kon elke vuur pokémon. Het tikkende geluid stopte, en de geur was op zijn sterkst. Hij had haar huil dus gehoord… “Gegroet,” klonk de kille stem van Shiny. Een lichte grijns verscheen op Houndoom’s gezicht. Ze draaide zich om in zijn richting, en ze keek in zijn helder gloeiende ogen. “Ook gegroet, Shiny,” antwoordde ze. Ze snoof lichtjes, en liet haar blik over hem heen glijden, alhoewel ze niet meer dan een schim kon zien. Was haar zicht achteruit gegaan? Nee, dat was het niet. Shiny was... anders. Sterker misschien? Dat zou wel moeten, als wat ze gehoord waar was. “Ik zou een verzoek willen indienen om me bij de Lustro aan te sluiten,” zei ze op een zo formele manier als maar mogelijk was. Ze bleef hem strak aankijken, alsof ze dacht dat knipperen een teken van zwakte zou zijn. “En natuurlijk besef ik dat je me niet vertrouwt, gezien de… ehrm… de afgelopen gebeurtenisen,” voegde ze eraan toe. Ze zweeg kort, alsof ze haar woorden tot hem wilde door laten dringen. “Alsnog zou ik mij willen aansluiten bij de Lustro, als dat mogelijk is,” ze zweeg weer, en knipperde eindelijk een paar keer, wat het eerst was sinds het begin van haar gepraat. Ze keek hem weer recht aan, wachtend op een antwoord.

De stem van de pokemon klonk, Shiny knipperde even met zijn ogen en bekeek de pokemon goed. Dus zij was het weer? 'Ook gegroet, Shiny,' antwoordde ze. Shiny keek haar even kill aan. Wat zou ze willen? Een lichte grom verliet zijn mond. Maar Houndoom, de gedaante. Begon weer met praten. 'Ik zou een verzoek willen indienen om me bij de Lustro aan te sluiten,' Shiny keek haar even raar aan, hoe dom dacht ze dat hij was? HIj had haar al niet vertrouwd toen ze lid werd en Shade de baas was. En nu dacht ze dat ze hem er ook in kon luizen, net als ze bij Shade deed. 'En natuurlijk besef ik dat je me niet vertrouwt, gezien de… ehrm… de afgelopen gebeurtenissen, Alsnog zou ik mij willen aansluiten bij de Lustro, als dat mogelijk is,' Voegde ze er aan toe. Shiny keek haar op dezelfde manier aan. ''Wat is dat schattig?'' Zei hij even rustig. ''Denken dat je Lustro kun joinen, alsof er niks gebeurd is in de verleden,'' Zei hij op een kinderachtige toon. ''Weet je wat, je mag joinen,'' Zei hij op dezelfde toon. ''Maar natuurlijk heb je een test, een test die geen een van de Deegballetjes zou doen,'' Hij grijnsde even. Niemand zou durven een van de kinderen van Amore aan te vallen. Dus dat zou haar missie zijn. ''Val een van de kinderen van Amore aan, en ontvoer die, val daarna je vriendin Shadow aan. Ze hoeft niet dood, maar ik hou het in de gaten,'' Zei hij rustig. Hij keek haar even vals aan, hij verwachtte dat ze nu zou tegenstribbelen of zoiets.

Een tweede grijns verscheen op Houndoom’s gezicht. ''Wat is dat schattig?'' had Shiny gezegd. Ze had haar kop lichtjes opgeheven, alsof ze haar oren niet geloofde. Maar, het leek haar niet verstandig om erop in te gaan. Als hij haar zogenaamde leider zou worden, kon ze haar huidige positie het best niet nog slechter maken dan hij al was. ''Weet je wat, je mag joinen,'' was Shiny’s conclusie. Dat was in ieder geval deel één van wat ze wilde bereiken. Maar dat was natuurlijk nog niet alles. Zoals ze zelf ook dondersgoed wist, zou ze een zogenaamde proef moeten afleggen om haar trouw te bewijzen. ''Val een van de kinderen van Amore aan, en ontvoer die, val daarna je vriendin Shadow aan. Ze hoeft niet dood, maar ik hou het in de gaten,'' sprak Shiny. Houndoom snoof lichtjes. Dus Amore was inmiddels een moeder? Vreemd dat ze daar niks over gehoord had… Ach, ze was vast niet belangrijk genoeg om dat soort nieuws te horen. Ze dacht kort na, alsof ze twijfelde over haar besluit. Een kind van Amore ontvoeren. Dat zou nog een hele klus worden, want Amore zou haar kinderen heus niet zomaar ergens laten rond dwalen, bedacht Houndoom. En Shadow aanvallen… Zou ze dat kunnen? Of beter gezegd, zou ze dat wel overleven? “Goed, ik doe het,” snoof ze uiteindelijk. Een uitdaging, dat was precies wat ze nodig had. Helaas zou haar zogenaamde dekmantel dan wel vervallen… Maar ach, dat had ze er inmiddels wel voor over.

Shiny keek haar doordringend aan, ze bleef even stil. Twijfelde ze ofzo? Dat betekende dat ze het niet zo graag wou. Of de had gedacht dat het veel makkelijker zou zijn. Ze wou niet dat haar vrienden haar zo zagen. Toch? Hij bleef haar even stil aankijken. Uiteindelijk gaf ze haar antwoord, 'Goed, ik doe het,' Antwoordde ze toen maar. Shiny knikte, als ze inderdaad slecht was. Wat hij niet dacht. Zou ze een goeie aanwinst zijn voor Lustro. Ze bezat duidelijk over vele kracht, maar als je slecht was, ging je er altijd iets vrijer mee om. Dan als je een goedzakkige was. Shiny sloot zijn ogen rustig. Even daarna opende hij ze weer. Hij bleef de Houndoom aan kijken. Vanaf nu kon ze het wel zelf aan, ze moest hem maar later opzoeken. Als ze beide missies had voltooid. Maar dan echt alleen dan, dan zou ze Lustro mogen joinen. En dan moest hij maar wachtte op de leden. Hij draaide zich rustig om, en liep weg. Uiteindelijk verdween hij..

Ruw liet Houndoom de Pikachu die ze had gedragen op de grond neer vallen. “Bah…” mompelde ze terwijl ze geïrriteerd een aantal haren uit haar mond spuwde. Was de Pikachu soms in de rui dat er plots zoveel haren in haar mond zaten? Of was het een of ander afweer systeem? Ze snoof lichtjes, en richtte haar blik kort op de Pikachu. Het zag er naar uit dat hij nog buiten bewust zijn was. Ze legde haar kop in haar nek en liet een lange huil horen, naar een van de leiders van Lustro, voor de tweede keer in precies een week tijd. Het maakte haar weinig uit wie kwam, zolang ze de Pikachu maar kon afgeven. Vaagjes vroeg ze zich af of ze de Pikachu ook naar de zogenaamde schuilplaats zou moeten brengen. Ze verwachtte van niet, want ze had nog maar de helft van de opdracht voltooid. Waarschijnlijk zouden ze het nog te gevaarlijk vinden, ofzo… Ze haalde diep adem, en nam elke geur om zich heen in haar op. Ze was tevreden. Het enige wat ze nog zou moeten doen om officieel een lid te zijn van de Lustro, was het aanvallen van Shadow. Een zachte glimlach verscheen op haar gezicht. Zou ze Shadow straks moeten uitleggen waar haar keuze op was gebaseerd? Of zou het genoeg zijn om haar zonder pardon aan te vallen? Ze liet een zucht horen, nog steeds geen enkele nieuwe geur oppikkend. Ze was benieuwd naar de reactie die ze zou krijgen. Een preek? Een woede uitbarsting? Teleurstelling? Of gewoon pure onverschilligheid? Het was tenslotte een eeuwigheid geleden dat ze een gesprek hadden gehad over iets. Sterker nog, ze vond het zelfs een eeuwigheid geleden dat ze haar voor het laatst had gezien. Ze pikte een nieuw geur op, en draaide zich kalm om in de richting waar de geur vandaan was gekomen.

Een niet al te grote Umbreon lag in het bos te slapen. Haar ademhaling was regelmatig. Ze droomde, maar de dromen die ze nu had zou ze zich waarschijnlijk niet meer herinneren als ze wakker zou worden. Ze rolde op haar zij, genietend van de korte rust die ze had. Haar rust werd verstoord door een lange huil. Ze opende haar ogen langzaam en spitste haar oren. Ze stond op en rekte zich uit. Even liet ze een gaap horen. Haar ogen lichtten rood op. Zou de pokémon alleen naar Shiny gehuild hebben, of ook naar haar? Ze zag Shiny nog steeds als haar meerdere. Ze zuchtte diep en besloot om er maar op af te gaan. Als het iemand was die interesse had, mocht zij, met haar leiderrang, er ook opaf gaan. Langzaam zette ze zichzelf in beweging, en rende ze naar de plek waar de huil vandaan was gekomen.
Eindelijk aangekomen bleef ze stilstaan. Haar blik viel op een Houndoom met een Pikachu. De Pikachu kwam haar bekend voor. Comet, Amore.. Waarschijnlijk was het een zoon van hen twee. Of in ieder geval familie van één van de twee. Ze haalde diep adem. Met rustige passen kwam ze tevoorschijn. ''Hallo,'' begon ze. ''Mijn naam is Akira. Eén van de twee leiders van Lustro,'' stelde ze zichzelf kalm voor. Ze ging zitten en keek Houndoom met een kalme, maar arrogante blik aan. ''Zal ik je ergens mee kunnen helpen?'' Ze keek naar de Pikachu, en hief vragend een wenkbrauw op. Wat was dit? Akira hield haar kop scheef. Haar staart ging heel zacht heen en weer, waardoor je afentoe een zacht klopje op de grond hoorde. Haar ogen kleurden weer normaal. Ze was niet bang voor de Houndoom. Ze was niet bang dat deze haar iets zou doen. De Houndoom had waarschijnlijk andere bedoelingen.

Langzaam liet Houndoom haar blik glijden over de gedaante voor haar. ''Hallo,'' begroette deze haar. ''Mijn naam is Akira. Eén van de twee leiders van Lustro,'' stelde de pokémon zichzelf voor. Akira… was ze haar niet eerder tegen gekomen? Haar naam had ze in ieder geval wel eerder horen vallen. Ze trok haar wenkbrauwen lichtjes verrast omhoog. Dus de Lustro had 2 leiders..? Dat was in ieder geval nieuw voor haar. ''Zal ik je ergens mee kunnen helpen?'' vroeg Akira vervolgens. Houndoom knikte. “Houndoom is mijn naam,” stelde ze zichzelf voor. Ze snoof lichtjes, alsof ze haar naam haatte. Houndoom de Houndoom… wat belachelijk klonk het eigenlijk. “Zoals Shiny misschien wel of niet heeft verteld, ben ik nu in mijn proeftijd om opnieuw bij de Lustro te kunnen komen,” legde ze uit. “Aangezien ik eerder een fout heb begaan, droeg hij mij op om twee opdrachten te volbrengen,” legde Houndoom uit. Ze draaide haar kop in de richting van Force. “Een van de twee opdrachten was het ontvoeren van een van Amore’s kinder. En gezien het feit dat ik geen flauw idee heb waar jullie grot zou moeten zijn, kom ik hem afleveren,” legde ze uit. Ze draaide haar kop weer naar Akira, vaagjes glimlachend. Ze verwachtte een grote achterdochtigheid, net als Shiny had gehad toen hij haar de opdrachten had gegeven.

'Houndoom is mijn naam,' stelde de Houndoom zich voor. Houndoom de Houndoom.. Hoe origineel. Akira onderdrukte een grinnik. 'Zoals Shiny misschien wel of niet heeft verteld, ben ik nu in mijn proeftijd om opnieuw bij de Lustro te kunnen komen,' sprak (de) Houndoom. Akira fronste. Opnieuw? Dat betekende dat ze eerder bij de Lustro had gezeten. Dat moest dan vóór de tijd zijn dat zijzelf erin kwam. Maar ja.. Dat was wel meer het geval, gezien het feit dat zij hier nog niet zo lang was. 'Aangezien ik eerder een fout heb begaan, doeg hij mij op om twee opdrachten te volbrengen,' vervolgde de Houndoom. Akira knikte opnieuw, maar zweeg. 'Eén van de twee opdrachten was het ontvoeren van één van Amore's kinderen. En gezien het feit dat ik geen flauw idee heb waar jullie grot zou moeten zijn, kom ik hem afleveren.' Akira knikte. Oke, dan. ''Het spijt me zeer,'' mompelde ze zacht. ''Maar.. Wat was de fout die jij gemaakt had?'' Akira hief haar wenkbrauwen op. Ze was nieuwsgierig. Bovendien wilde ze het liefste zo veel mogelijk weten van deze Houndoom. Ze zag er krachtig uit. Misschien zat er wel een goede rang in voor dit schepsel. Akira snoof zacht en grinnikte. ''Waarom zou Shiny het kind willen van Amore en Comet..? Comet is de Bèta van Lustro, en zijn goede vriend. Ik begrijp dat hij Amore wil irriteren.. Maar, waarom Comet ook..?'' Akira dacht na. Waarom zou Shiny dit doen, en zou hij niet iets kiezen waarbij er niks zou gebeuren voor Comet?

Houndoom snoof lichtjes toen ze eindelijk was uitgepraat. ''Het spijt me zeer,'' mompelde de Umbreon zacht. ''Maar.. Wat was de fout die jij gemaakt had?'' Houndoom glimlachte vaagjes terug. De fout die ze gemaakt had… Eigenlijk was het meer Kazam’s fout geweest, vond ze. “De vorige keer dat ik bij de Lustro zat, toen nog de Dark Side, was ik er onvrijwillig,” legde ze uit. Ze fronste lichtjes, terwijl ze probeerde te bedenken hoe ze haar verhaal het beste kon verwoorden. “Na de eerste moord die gepleegd moest worden, was ik weggegaan bij de Lustro. Daarna had ik ze, tot nu toe, ook altijd als een vijand beschouwd vanwege het moorden,” ze stopte even, opnieuw nadenkend hoe ze de situatie het beste kon uitleggen. “Ik ben alleen terug gekomen om niet meer in de schaduw te hoeven leven van de Suerte leden. Niet omdat ik zogenaamd ‘slecht’ ben, zoals andere misschien kunnen beweren,” ze snoof lichtjes. ''Waarom zou Shiny het kind willen van Amore en Comet..? Comet is de Bèta van Lustro, en zijn goede vriend. Ik begrijp dat hij Amore wil irriteren.. Maar, waarom Comet ook..?'' vroeg Akira vervolgens. Houndoom schudde met haar kop. “Ik heb geen flauw idee waarom, eerlijk gezegd,” beantwoordde ze de vraag. “Is er nog iets dat je van me moet weten, Akira?” vroeg Houndoom. “Ik zou graag verder willen gaan naar mijn tweede opdracht. Shadow aanvallen,” voegde ze er aan toe. Vragend keek ze Akira aan, wachtend op een antwoord.

'Ik ben alleen terug gekomen om niet meer in de schaduw te hoeven leven van de Suerte leden. Niet omdat ik zogenaamd ‘slecht’ ben, zoals andere misschien kunnen beweren,' sprak de Houndoom op gegeven moment. Akira fronste. ''Zolang je niet in staat bent te moorden, te vechten en je te gedragen zoals een Lustro-lid zich hoort te gedragen zul jij het niet lang volhouden in de groep, Houndoom.'' Ze keek Houndoom doordringend aan. Houndoom beantwoordde haar vraag. Ze wist het niet. Akira zuchtte. Houndoom had dus al eerder bij de Lustro, toentertijd Dark Side, gezeten. Bovendien was ze niet slecht. Oke. Akira vond Slecht ook een verkeerde definitie. Maar, Houndoom bedoelde dat ze niet zoals hen was. Akira begreep dat niet helemaal. Als ze niet zoals hen was, waarom wilde ze dan in godsnaam bij Lustro? Akira fronste. 'Is er nog iets dat je van me moet weten, Akira? Ik zou graag verder willen gaan aan mijn tweede opdracht. Shadow aanvallen,' sprak de Houndoom. Akira dacht na. ''Ik wil jou later nog een keer spreken. Maar, volbreng eerst je volgende opdracht maar,'' mompelde Akira rustig. ''Ik neem deze wel mee.'' Ze knikte naar de Pikachu. ''Ga maar,'' mompelde ze hierna. Ze wachtte tot Houndoom weg zou gaan, terwijl ze haar blik op de Pikachu gericht hield.

De kleine PIkachu knipperde even, enkele seconde werd hij verblind door de vele zon. ''Waar ben ik?'' Hij zette zijn pootjes bij zijn hoofd waar hij een pijn scheut voelde. Weer sloot de Pikachu zijn ogen. De pijn, het was gewoon te veel. 'Is er nog iets dat je van me moet weten, Akira? Ik zou graag verder willen gaan aan mijn tweede opdracht. Shadow aanvallen,' Hoorde hij opeens. De Pikachu spitste zijn oren. 'Ik wil jou later nog een keer spreken. Maar, volbreng eerst je volgende opdracht maar,' Hoorde hij iets later een andere stem zeggen. 'Ik neem deze wel mee. Ga maar,' Wacht, als ze naar hem keek. Kon ze dan niet zien dat hij wakker was? Hij beet even op zijn lip. Zou hij moeten opkijken? Hij twijfelde even maar besloot het toch te doen. Hij opende zijn ogen en keek naar het gedaante dat naar hem keek. Hij keek haar recht in de ogen aan, het was een Umbreon..


[Ik vind dat hij nog wakker moet zijn, als je wilt. Mag je hem weer uitschakelen ='d]

Plots opende de Pikachu zijn ogen. ''Verdomme,'' bromde Akira. Ze keek Houndoom aan, en keek om zich heen. Oke, als ze de Pikachu nú mee nam, en ze deed een snelle aanval, zou hij de weg nooit kunnen volgen. Of.. Ja, dat was beter. Akira keek Houndoom aan. ''Ik ga alvast, Houndoom,'' sprak ze. ''De Pikachu is wakker,'' gromde ze vervolgens chagrijnig. Ze deed een confuse ray. Ze grijnsde. Zo zou de Pikachu nooit slim genoeg zijn om op de weg te letten. Met een felle beweging smeet ze de Pikachu op haar rug. Ze bromde iets onverstaanbaars. ''Ik heb vertrouwen in jou, Houndoom. Misschien zit er voor jou wel een hoge rang in, bij Lustro. Maar, dan moet je snel je missie voltooien. Doe je dit, en bewijs je dat je ons niet zal bedriegen, dan zal ik er veel voor doen om jou de rang te geven die je verdient.'' Akira snoof eventjes en keek naar de Pikachu. Oke, deze zou het nooit kunnen volgen. ''Houd je vast. Als je van mn rug af gaat zal ik al je botten persoonlijk breken,'' gromde ze tegen de Pikachu. Hierna zette ze zich in beweging. Met een snelle aanval sprintte ze naar de grotten van de Lustro, om de Pikachu hier gevangen te houden. Ze wist niet of dat wel de bedoeling was, maar de Houndoom had gezegd dat ze niet wist waar de grot was. Dus, waarschijnlijk had Shiny haar gezegd dat ze de Pikachu naar de grot moest brengen. Akira grinnikte, en ging richting de grotten. Als de Pikachu al op de weg lette, zou hij het nooit kunnen volgen door de snelheid waarmee ze renden.

Laat die Confuse Ray svp ff raken. Want, Force mag de weg naar de grot niet weten. =)

'Verdomme,' Klonk er. Force sloot zijn ogen weer snel maar kon het niet laten weer te kijken. Ze werd nu vastgehouden door de Umbreon. 'Ik ga alvast, Houndoom, De Pikachu is wakker,' Hoorde hij. Hij knipperde even toen de Umbreon opeens een aanval op hem gebruikte. Haar ogen kregen een rare gloed en ze gebruikte een Confuse Ray. Zijn ogen begonnen raar te draaien en hij keek duizelig heen en weer. Alles leek dubbel.. Hij wankelde heen en weer en keek vebaasd naar de houndoom die er nu heel raar uit zag. De ogen zaten noder de mond. En de hoorns zaten bij de staart. Force grinnikte. Zo zag ze er raar uit. 'Ik heb vertrouwen in jou, Houndoom. Misschien zit er voor jou wel een hoge rang in, bij Lustro. Maar, dan moet je snel je missie voltooien. Doe je dit, en bewijs je dat je ons niet zal bedriegen, dan zal ik er veel voor doen om jou de rang te geven die je verdient.' Klonk er. Force vouwde zijn armpjes om elkaar heen. ''Al mijn moeder hier achter komt,'' Mompelde hij bijna onverstaanbaar. 'Houd je vast. Als je van mn rug af gaat zal ik al je botten persoonlijk breken,' Force slikte en besloot haar aan haar haren vast te pakken. Force grijnsde, nu kon hij er niet afvallen. Hij keek heen en weer. Alles zag er nog steeds raar uit. Het werd steeds beter en beter maar het was nog steeds raar..