Only Comet & Amore. <3

Een niet al te grote Pikachu, die luisterde naar de naam Amore, zat aan de rand van een groot meer. Ze keek voor zich uit, terwijl de zon langzaam onder ging. Luisterend naar het geluid van weglopende pokémon, die naar huis wilden voordat de zon onder ging. Voelend hoe een zachte bries langs haar gele vacht scheen. Hoe de schokken door haar lichaam gingen, omdat ze met haar voeten in het Thunder Lake zat. Ze zat met haar gedachten bij haar ontmoeting met Comet. Comet, de partner die ze nu had. Ze hield van hem. Maar, er was iets. Hij had iets.. Iets wat haar vertrouwen in hem beschadigd had. Ze wilde weten wat er aan de hand was. En, voor als er niks aan de hand was.. Ze wilde hem weer zien. Het was een lange tijd geleden dat ze hem voor het laatst had gezien. Rustig stond ze op. Haar ogen kleurden rood en ze schoot een rode donder de lucht in. Ze liet hierna een roep naar Comet horen. Rustig ging ze weer zitten en keek ze voor zich uit. Zou het lang duren voor hij er was? Ze hoopte van niet. Ze had veel vragen, maar nog steeds geen antwoorden. Iets wat haar vreselijk irriteerde. Ze haalde diep adem en liet zich op haar rug vallen. Ze richtte haar blik op de hemel, en keek naar de rode lucht.

De donder die Comet in de verte zag had een aparte kleur; hij was rood. Hij kende maar één Pokémon die dat kon creëren. Amore, zijn partner.. En tegelijkertijd zijn grootste vijand. Na haar stem gehoord te hebben besloot hij er heen te gaan. Waarom ook niet.. Comet haalde diep adem en zette toen zijn handjes op de grond. vervolgens sprintte hij weg met een Quick Attack, om zo snel mogelijk bij het meer te komen waar de roep en de donder vandaan waren gekomen. Terwijl hij het meer naderde vertraagde hij zijn pas. Niet omdat hij moe was, maar omdat hij twijfelde. Amore had hem bij de Lustro grot gezien. Zou ze weten dat hij een van hen was? Als ze het niet wist moest hij het vertellen.. Amore was zijn grote liefde, en had het recht om de waarheid te weten. 20 meter voor hem zag hij het meer al, en de rug van een niet al te grote Pikachu, die Amore wel moest zijn. ''Amore,'' zei hij zacht, zodra hij wist dat ze hem kon horen. Hij hield zijn armen uitnodigend, om duidelijk te maken dat hij haar nog lief had. Hij wilde graag een knuffel van haar. Een fractie van een seconde later besefte hij dat Amore hem waarschijnlijk geen knuffel wilde geven. Teleurgesteld liet hij zijn armen zakken. Misschien was hun relatie hopeloos.. Comet stapte langzaam naar voren, om ook bij het meer te gaan zitten, naast Amore. Als ze vragen wilde stellen was dit het moment..

'Amore,' klonk zijn stem. Zijn bekende stem. Amore liet een zucht van verlichting horen. Zelfs nu, met al die twijfels, was ze blij dat hij er was. Hoe kreeg hij het toch iedere keer voor elkaar. Snel ging ze weer zitten. Ze zag hoe hij naast haar kwam zitten. Meestal gaven ze elkaar een knuffel als begroeting. Wat was er toch aan de hand? Ze keek hem aan, recht in zijn ogen. Opnieuw voelde ze haar lichaam lichter worden. Een last viel van haar schouders nu hij bij haar was. Ze kreeg haar stem weer terug. Ze kon praten. Een diepe zucht klonk, maar uiteindelijk besloot ze toch het woord te nemen. ''Hallo, Comet,'' begroette ze hem. Kalm, maar toch kil. ''Je..'' Ze fronste even moeilijk. ''Je snapt vast wel dat je me een uitleg verschuldigd bent,'' sprak ze toen. ''Maar, ik zal beginnen. Waarschijnlijk hebben we een misstap begaan door elkaar niet te vertellen wie we nou echt waren. Ik zal het even zeggen. Mijn naam weet je, die hoef ik je niet meer te vertellen. Verder ben ik de Duce, leider dus, van Suerte. En, tegelijkertijd ben ik de dochter van Tora. Eén van de pokémon die gedood is door de Lustro.'' Amore beet op haar lip. Oh, ze zou zo graag willen dat haar moeder nog leefde. Even schudde ze haar kop heen en weer. ''Maar, ik denk dat je daar nu wel van op de hoogte was. Ik zou nu graag willen weten wat jij nog te vertellen hebt. Vooral na.. Na die keer in de grot.''

Tot Comet's opluchting nam Amore eerst het woord. Ze vertelde dat ze Duce was van Suerte, en de dochter van Tora. Die naam kon hij zich even niet herinneren, maar het was mogelijk dat dat inderdaad ter sprake gekomen was. Comet had niet door dat ze haar kop schudde. ''Ik zou nu graag willen weten wat jij nog te vertellen hebt. Vooral na.. Na die keer in de grot,'' besloot Amore. Comet wist dat hij nu moest uitleggen wat er nou werkelijk aan de hand was. ''Nouja.. Mijn naam weet je al, als het goed is. Ik ben een goede vriend van Shiny en Bèta van Lustro.'' Comet sprak zo rustig mogelijk, en wierp vervolgens een blik op Amore. ''En ik mag natuurlijk niet vergeten te zeggen dat ik echt verliefd ben.. op jou.'' Opnieuw wilde hij haar een knuffel geven, maar deze keer hield hij zijn armen niet uitnodigend naast zich. Amore wilde hem vast geen knuffel geven nu ze wist dat hij lid was van de bende waar zij tegen streed. Comet zuchtte en sloot zijn ogen, om zijn kop weer richting het meer te draaien. Misschien moesten ze uit elkaar gaan, hoe veel hij ook van haar hield.

'Nouja.. Mijn naam weet je al, als het goed is. Ik ben een goede vriend van Shiny en Bèta van Lustro.' Amore's hart verloor zijn ritme. Bèta, nog we. Oh Gawsh. Dit was niet goed. Ze haalde diep adem en probeerde haar hart weer een normaal ritme te laten krijgen. Dit lukte redelijk. 'En, ik mag natuurlijk niet vergeten te zeggen dat ik echt verliefd ben.. Op jou,' sprak hij toen. Haar hartritme werd opnieuw verstoord. Ze stond op en hield haar handen op haar hoofd, wat een geïrriteerde houding opleverde. Ze liep rondjes. ''Oh god, oh god..'' Ze gromde zacht. ''Dit is fout. Heel fout.'' Doordringend keek ze Comet aan. ''Weet je wel dat ik om jullie soort Suerte op heb gericht? Dat jouw soort mijn móeder, tante en achtertante heeft vermoord?'' Ze schudde haar kop heen en weer. ''Fijn dat we er zo snel achter komen..'' Opnieuw gromde Amore zacht. ''Hoe kon dit gebeuren..?'' Haar stem was piepend. Hierna keek ze Comet aan en zuchtte. Ze liet zich op haar kont vallen en verborg haar gezicht in haar handen. Hoe kon ze ooit van een Lústro-lid gaan houden? Hoe.. Het.. Ze fronste en keek Comet aan. De rode gloed in haar ogen was angstaanjagend goed zichtbaar. ''H-Het spijt me,'' mompelde ze toen. Ze liep op Comet af en sloeg haar armen om hem heen. Ze legde haar kop op zijn schouder en haalde diep adem.

Comet luisterde naar haar woorden. ''Weet je wel dat ik om jullie soort Suerte op heb gericht? Dat jouw soort mijn móeder, tante en achtertante heeft vermoord?'' sprak ze. Deze woorden lieten Comet zacht grommen. ''Nee, Amore, je begrijpt het niet,'' zei hij, maar ze hoorde het blijkbaar niet. Het was ook te gek voor woorden. Comet hield van haar,maar was tegelijkertijd haar grootste vijand. Waarom waren ze niet gewoon groepsloos, zoals ze eerst van elkaar gedacht hadden? ''H-Het spijt me,'' mompelde Amore plots. Comet keek haar even aan en zag dat ze op hem af liep. Hij was verbaasd toen ze hem nu eindelijk een knuffel gaf. Ze legde haar kop op zijn schouder, wat erg geruststellend was. ''Je hoeft je niet te verontschuldigen,'' zei Comet zacht. Hij vond het niet fijn dat Amore zich hier rot door voelde. Oké, het was ook eigenlijk belachelijk, maar.. Hij hield echt van haar. ''Is het zó erg dat jij van Suerte bent en ik van Lustro?'' Zijn stem klonk aarzelend, maar hij moest het weten. Als het echt zo vreselijk was, was het misschien beter als ze niet meer met elkaar omgingen.. Comet slikte, en wachtte op antwoord.

- Flutheid x_x -

'Je hoeft je niet te verontschuldigen,' had hij haar gezegd, maar Amore had er niet op gereageerd. 'Is het zó erg dat jij van Suerte bent en ik van Lustro?' Ze liet hem los en deed één stap naar achteren, waarna ze ging zitten. Ze sloeg haar armen om zichzelf heen, alsof dat nodig was om alles bij elkaar te houden. Om niet uit elkaar te vallen. Ze sloot haar ogen. ''Als ik de leider niet was.. Dan was er geen probleem geweest,'' zuchtte ze. Ze opende haar ogen weer, en keek Comet rustig aan. ''Ik hoor jou te doden, Comet. Ik hoor iedereen aan te sporen om de Lustro,'' ze sprak dat woord vol walging uit, ''uit te roeien.'' Ze zuchtte. ''Dan kan ik toch niet aanpappen met,'' ze haalde diep adem voor ze verderging, ''de vijand?'' Ze hield haar kop een tikkeltje scheef. Haar ogen op Comet gericht. Ze herinnerde zich hoe het voelde om ter plekke uit elkaar te kunnen vallen. Om het uit te willen schreeuwen. Amore kneep haar ogen dicht, en sloeg haar armen dichter over haar lichaam heen. Het mocht niet weer gebeuren. ''Als.. Als we allebei geen speciale rang hadden, ofzo,'' vervolgde ze uiteindelijk, ''dan was het niet erg geweest. Dan maakte het niet uit. Nu wel. Jij bent belangrijk voor..'' Amore fronste. ''Hen,'' opnieuw sprak ze het met walging in haar stem uit, ''en ik voor Suerte.'' Why does everything has to be so complicated? schoot het door haar hoofd. Ze haalde diep adem. Waarom vond ze dit zo erg? Waarom..? Ze zuchtte. Ze was zwakker geworden. Bij haar moeder had ze zichzelf in de hand kunnen houden. Ze had beter gereageerd dan Shadow. Maar nu.. Nu had ze het gevoel dat ze bij alles uit elkaar zou vallen. Fijn.

Comet luisterde zwijgend naar Amore's woorden. Damn.. Waarom moesten net zij twee verliefd worden? Sommige woorden drongen niet tot hem door. Dat was maar goed ook, eigenlijk. ''Als.. Als we allebei geen speciale rang hadden, ofzo,'' vervolgde ze uiteindelijk, ''dan was het niet erg geweest. Dan maakte het niet uit. Nu wel. Jij bent belangrijk voor.. Hen, en ik voor Suerte.'' De manier waarop Amore hen uitsprak beviel Comet eigenlijk niet. Ook toen ze het eerder over jouw soort gehad had beviel hem dat niet. Het klonk alsof hij een gedrocht was, een wezen dat niet thuishoorde op deze planeet. Comet zuchtte, en schudde zijn kop. ''Waarom..'' mompelde hij, maar verder ging hij niet. Hij deed zijn armen over elkaar en sloot zijn ogen. ''Shiny is een goede vriend van me. Ik kan hem niet teleurstellen..'' sprak hij toen, al had hij meteen het gevoel dat hij de fout in was gegaan. Hij opende zijn ogen en keek Amore aan. ''Maar, ik wil jou ook niet teleurstellen.'' Hij zocht woorden die hij kon gebruiken, maar leek met alles de fout in te gaan. ''Zoals ik al zei hou ik van je, Amore. Ik.. ik wil je niet kwijt.. Zelfs al hoor je me eigenlijk te vermoorden.'' Comet zuchtte en sloot zijn ogen weer. Hij herinnerde zich hoe Shiny naar het meer was gekomen, net toen Amore was vertrokken. Als ze iets langer gebleven was had hij het meteen al geweten, maar nu.. Nu hadden ze een grote fout gemaakt, al voelde het eigenlijk ook wel goed..

Amore keek Comet aan en haalde diep adem. Twee handen om te pakken. Twee benen om te lopen. Twee ogen om te zien. Twee oren om te luisteren. Twee longen om te ademen. Maar, maar één hart. Eén enkele breuk is genoeg om niet meer te kunnen leven, dacht Amore bij zichzelf. Ze voelde hoe haar ademhaling een paar tellen zwaarder werd. Wat zou ze doen als ze Comet.. Als het over zou zijn tussen hen? Amore sloot haar ogen. Plots zag ze het helemaal voor zich. Het zou moeilijk worden. Maar, het kon, toch? Amore opende haar ogen. Ze keek Comet aan en haalde diep adem. 'Shiny is een goede vriend van me. Ik kan hem niet teleurstellen.. Maar, ik wil jou ook niet teleurstellen. Zoals ik al zei hou ik van je, Amore. Ik.. ik wil je niet kwijt.. Zelfs al hoor je me eigenlijk te vermoorden,' sprak Comet uiteindelijk. Amore keek hem verbaasd aan. ''Ik hoef helemaal niks,'' zei ze met een lichte, maar ietwat valse grijns. ''We moeten iets kunnen rege-'' Amore hoefde haar zin niet af te maken. ''Ik zal je tot bondgenoot benoemen. Dat betekent, niemand zal jou wat aan mogen doen. Totdat je een van ons aanvalt. Denk dus goed na voor je dat doet. Je mag voor mijn part doen wat je wil. Maar, zodra je.. Zodra je iemand vermoord.. Iemand uit Suerte.. Dat zal ik niet toestaan,'' sprak ze toen. Ze keek hem doordringend aan. Als Bondgenoot zou hij goed zitten: Iedereen zou hem moeten respecteren. Maar, als hij iemand zou aanvallen, zou Amore hem absoluut nevernooit meer willen zien.

-Flutheid-

Comet knikte. Hij begreep Amore. Bondgenoot, dat klonk goed.. Hij moest zelf misschien nog iets regelen met Shiny, al verwachtte hij niet dat hij hem zover kon krijgen dat hij Amore neit aanviel. Ach, dit was in elk geval beter dan niks.. ''Dank je,'' was het enige wat Comet kon bedenken om te zeggen. ''Het enige probleem is dat ik niet alle Suerte leden uit mijn hoofd ken.. Maar, ik zal zorgen dat ik geen Suerte leden te grazen neem.'' Comet was sowieso niet echt van plan om iedere Pokémon die hij tegen kwam te vermoorden. Moord moest iets zijn dat hard aan kwam. Als er iedere dag iemand stierf kwam het natuurlijk ook hard aan, maar dan werd het.. saai..? Je moest op een bepaald moment toeslaan om het exra hard aan te laten komen. En, dat moment was moeilijk te vinden. Comet ademde diep in en uit. Hoewel het nu ongeveer geregeld was maakte hij zich toch nog zorgen. Moest hij tegen Shiny zeggen dat hij en Amore uit elkaar waren, en dat ze elkaar dan stiekem ontmoetten? Nah, dat was vast teveel gedoe.. Comet zuchtte, en dacht verder. Van Shiny mocht hij vast niet bij Amore blijven.. Hmmn..

- Dit is pas flut. x_x -

'Dank je,' had Comet gezegd. Amore slikte. Ze moest Riolu en Achi dan wel vertellen dat ze Comet en Secret met rust moesten laten. Amore balde haar vuist. 'Het enige probleem is dat ik niet alle Suerte leden uit mijn hoofd ken. Maar, ik zal zorgen dat ik geen Suerte leden te grazen neem,' had Comet vervolgd. Amore haalde diep adem. ''De Suerte-leden herken je meestal wel.'' Ze sloot haar ogen. Ik zal zorgen dat ik geen Suerte leden te grazen neem, had hij gezegd. Dus, hij zou wel anderen te grazen nemen. Zou ze daarmee kunnen leven? Ze wist het niet. Maar, ze zou het proberen. Amore haalde diep adem. ''Secret.. Staat dus aan jouw kant.'' Het was geen vraag. Ze wist het zeker. Ze haalde diep adem. ''Oke.'' Ze zuchtte. Was ze bereid om alles kapot te maken voor hem? Ze fronste. Nee. Er was niks meer kapot te maken. Amore stond op en zette een nep grijnsje op. ''Ik denk dat ik even rust nodig heb..'' Ze wachtte niet op een antwoord, maar gaf hem snel een knuffel, waarna ze zich omdraaide. Ze ging op vier poten staan en haalde diep adem. Ze zette zich in beweging en rende vervolgens weg. Deze keer zonder een snelle aanval: ze had geen haast. Ze wilde alleen zijn. En.. Het liefst zo lang mogelijk. Amore beet op haar lip en verdween vervolgens uit het zicht.

- Deze is het fluttigste *Nee, dat is geen woord* =D -