Een ontspannen geeuw verliet Houndoom’s bek. Ze had een comfortabel lig plekje gevonden in de grote schaduw van een van de Sulfur Caves. Dat ze zichtbaar was voor iedereen die haar wilde zien, deerde haar niet. Ze had het weinig op verborgen blijven. Het was handig als je iemand wilde besluipen, maar geen uitdaging. En een uitdaging was juist waar ze opzoek was… Ze twijfelde er inmiddels niet meer aan, dat ze het juiste besluit had genomen. Ze stak haar neus in de lucht, de zoete geuren die de lente met zich meebracht in zich opnemend. De geuren waren inmiddels weer wat aan het afnemen, gezien het feit dat het inmiddels als weer bijna donker was. Het was vreemd om er over na te denken dat ze al bijna bij de Lustro zat. Ze hoefde nog maar een klein dingetje te doen… Nou ja, klein. Als ze Shadow aan zou vallen, zou ze niet meer bij iemand van Suerte in de buurt kunnen komen, zonder aangevallen te worden. Tenminste, dat was wat ze verwachtte. Houndoom liet een zucht horen. Degene die ze eerder als vrienden had beschouwd, zou ze in de steek laten. Maar maakte dat haar eigenlijk uit? Ze gaf toe vaak gelachen te hebben met ze. Maar de laatste jaren was haar gevoel van blijdschap weggemaakt, en had het gelach plaats gemaakt voor een stilte. Een stilte die niet meer verbroken kon worden, scheen het. Dus wat zou het haar uit moeten maken als ze haar plannen zou doorzetten? Ze sloeg haar ogen neer. Een scherpe geur drong tot Houndoom door. Had ze bezoek? Een zachte grijns vormde zich op haar gezicht. De geur was haar zeker niet onbekend… Ze sloot andere geuren uit, zich alleen concentrerend op de bekende geur, zodat ze de plek kon vinden waar hij vandaan kwam. Ze draaide haar kop naar rechts. Daar kwam hij vandaan… Ze liet haar kop op haar voorpoten rusten, de geur weer negerend. Nee, ze had zich vast vergist. Het was zeker iemand anders…

Een grote Raichu, Tora, zat in de grot. Ze gaapte luidkeels. Ze was niet moe. Nee. Dat ging moeilijk. Al die tijd dat ze dood was had ze genoeg uit kunnen rusten. Nee. Ze verveelde zich. Ze had gedacht dat wanneer ze terugkwam het gebied wel iets interessanter zou zijn. Maar, nee hoor. De enige die ze tegen was gekomen was Blitzy. En, die ging halfdood toen hij haar opmerkte. Tora fronste. Arme pokémon. Iedereen die haar kende zou zich vast een ongeluk schrikken bij haar terugkomst. Tora schudde grinnikend haar hoofd. Ze sloot haar ogen en zakte weg in haar eigen gedachtes. Blitzy had gezegd dat Amore en Shadow een groep hadden opgericht. Suerte. De groep die tegen Lustro vocht. Lustro was dus de DarkSide, or something. Ze hadden blijkbaar een nieuwe, vage naam gekozen. Het deed haar denken aan eten. Maarja.. Bijna alles deed haar denken aan eten. Tora haalde diep adem. Ze had honger. Alweer. Die groep, Lustro.. Tora fronste. Nee. Ze mocht er geen interesse in tonen. Akira en Shiny hadden haar gedood. Oke, ze leefde nu weer. Maar, je ging niet snel naar degene toe die je vermoord had, met de vraag of je je kon aansluiten bij de groep. Hoe zouden ze reageren? Tora schudde opnieuw grinnikend haar kop heen en weer. Plots hoorde ze iets. Ze stond op en keek rond. Hmmn.. Ze sloot haar ogen. Hierdoor werden haar andere zintuigen wat sterker. Ze opende haar ogen na een tijdje weer. Ze keek hierna in de richting van het geluid. Ze zag een Zubat wegvliegen. Tora liep er droogjes achteraan. Plots zag ze iemand liggen. Tora fronste. ''Hallo,'' bromde ze chagrijnig.

Vreemd genoeg werd de geur sterker, alsof hij op haar afkwam. Houndoom snoof lichtelijk geïrriteerd. Zat haar neus soms verstopt, zodat ze niet meer goed kon ruiken? Een aantal Zubat vlogen laag over, alsof ze ergens voor op de vlucht was. “Hmpf,” snoof ze alleen maar. Ze waren niet interessant. Niet eens de moeite waard om naar te kijken… “Hallo,” bromde iemand. Die stem… de stem die bij de geur hoorde die ze rook. Ze trok haar wenkbrauw lichtjes verbaasd op, toen ze haar kop ophief om het wezen aan te kijken. Tora? Dus blijkbaar hadden haar zintuigen haar niet bedrogen… Ze grijnsde lichtjes bij het zien van de overduidelijke chagrijnigheid die ze uitstraalde. Ze trok haar wenkbrauwen hoger op, alsof ze van haar hoofd af wilden vliegen. “Tora…?” zei ze verbaasd. “Ik dacht dat jij… dood was?” zei ze met een scheve grijns. Tenminste, dat was wel wat ze had gehoord. Was het anders alleen een vage roddel geweest? Ze herinnerde zich niet wanneer het haar verteld was, dus dat kon nog best wel eens zijn… Ze hield haar kop nu ook scheef, Tora nog steeds aankijkend. “Lang niet gezien,” zei ze vervolgens. Ze koos haar woorden zorgvuldig uit, alsof Tora iets besmettelijks was. Als wat ze gehoord waar was geweest, hoe zou ze dan voor haar kunnen staan? Haar wenkbrauwen waren nu weer gezakt, en vormden zich tot een steeds dieper wordende frons. Hoe kon het…?

'Tora..?' vroeg Houndoom. Houndoom was blijkbaar verbaasd. 'Ik dacht dat jij... Dood was?' Tora rolde met haar ogen. ''Goed gezegd. Ik wás ook dood,'' mompelde ze. ''En nee. Ik ben niet geestelijk gehandicapt, ofsow. Ik weet zeker dat ik dood was.'' Dit had ze eigenlijk meer tegen zichzelf. Ze had het gevoel alsof er iets mis was, ofzo. 'Lang niet gezien,' sprak Houndoom toen. ''Ik heb ook zoveel bezoek gehad toen ik dood was,'' mompelde ze sarcastisch. Ze hief één wenkbrauw op bij het zeggen van deze zin. Het klonk nog steeds vaag. Ze was dood. Ze had nog nooit iemand dat horen zeggen. Ze krabbelde wat aan haar achterhoofd. ''Nou, Houndoom,'' sprak ze rustig. Ze haalde diep adem en plofte naast Houndoom neer. ''Weetje,'' bromde ze droogjes. ''Die Suerte bevalt me niet.'' Ze dacht er niet bij na dat Houndoom er misschien bij zou zitten. ''Maarja, die Lustro.. Akira en Shiny hebben me.. Vermoord. Lijkt me beetje vaag om me dan bij hen aan te sluiten, niet waar?'' Ze keek vaag voor zich uit. Ze had geen idee waarom ze dit met Houndoom besprak. Waarschijnlijk omdat ze geen zin had om het met iemand anders te bespreken. ''Maarja.. Het lijkt me best lullig eigenlijk om tegen mijn eigen dochter en achternicht te moeten vechten, weetje..'' Ze keek Houndoom vaag aan, alsof het normaal was dat iemand die net uit de dood opgestaan was tegen je begon te lullen.

‘Nou, Houndoom…” sprak Tora. Ze was naast Houndoom komen zitten. Houndoom trok haar wenkbrauwen weer op, verwachtend dat er een heel verhaal achteraan zou komen. ‘Weet je… die Suerte bevalt me niet,’ zei ze. Met moeite onderdrukte Houndoom een verbaasd kreetje. Tora die Suerte niet vond bevallen? Bijna haar hele familie zat erbij! Ze vormde haar kreet om tot een lichtelijk gesnuif, en deed vervolgens haar best om de draad van het gesprek weer op te pikken. ‘Maarja, die Lustro.. Akira en Shiny hebben me.. Vermoord. Lijkt me beetje vaag om me dan bij hen aan te sluiten, niet waar?’ vroeg Tora plotseling. Een lichte grijns verscheen op Houndoom’s gezicht. ‘Maarja.. Het lijkt me best lullig eigenlijk om tegen mijn eigen dochter en achternicht te moeten vechten, weetje..’ maakte Tora haar verhaal af. Houndoom knikte begrijpend, en scheen nu pas te merken dat Tora haar vaag aankeek. Het was vreemd om plotseling weer met Tora te praten, vooral nadat er zo’n lange tijd verstreken was. Houndoom keek al even vaag terug. Ze wilde zeggen wat ze was, en wat haar plannen waren. Maar zou ze dat wel kunnen? Ze zou het op die manier waarschijnlijk alleen maar voor zichzelf verpesten… Maar een gewoon praatje zou toch geen kwaad kunnen? Haar vage uitdrukking verdween, en ze glimlachte zachtjes. “Om eerlijk te zijn heb ik zelf ook niet echt iets met Suerte…” ze snoof lichtjes, alsof ze daarmee haar mening duidelijk wilde onderstrepen. Ze hield haar kop opnieuw scheef, niet precies wetend wat ze moest zeggen.

'Om eerlijk te zijn heb ik zelf ook niet echt iets met Suerte,' had Houndoom gezegd. Tora fronste. ''Ik wil Shiny en Akira weleens spreken..'' mompelde ze zacht. Shiny en Akira zouden het vast wel leuk vinden als zij de Lustro zou joinen. Of, misschien ook niet. Ze wist het niet zeker. Als de twee haar niet zouden accepteren, zou ze altijd nog solo kunnen gaan. Het zou haar weinig uitmaken. Ze keek even met haar zwarte ogen rond en sloot ze. Ze haalde een paar keer diep adem. Haar volt schoot naar het 'randje'. Normaal zou ze op zo'n moment flippen. Nu niet. Nee. Niet meer sinds ze het onder controle had. Het was niet zoals bij haar kleine dochter, Amore. Nee, het was veel minder dan bij haar. Dat vond ze niet fijn. Het betekende dat als ze in gevecht was met Amore, die nu waarschijnlijk haar volt volledig onder controle had, dat ze niet zeker was of ze zou winnen. En, natuurlijk zou ze graag winnen. Tora balde haar vuist. Een rilling gleed over haar lichaam en haar ogen kleurden rood. ''Hehe,'' bromde ze. Eindelijk kon ze normaal zien in het donker. Ze haalde diep adem. ''Wat vind jij van die Darks-'' Tora fronste. ''Lustro?'' verbeterde ze zichzelf. Ze grijnsde licht en haalde diep adem.

-Dit is de fluttigste post ooit.-

'Ik wil Shiny en Akira weleens spreken..' hoorde ze Tora vaagjes zeggen. Houndoom knikte vaagjes, niet precies begrijpend waar Tora precies naartoe wilde. Shiny en Akira waren de pokémon geweest die haar vermoord hadden. Waarom zou ze hen dan willen spreken? Zou ze wraak willen nemen over wat er gebeurd was? Nee, vast niet. Als ze hen toen al niet had kunnen verslaan, zou dat haar deze keer waarschijnlijk ook niet lukken… “Hehe…” bromde Tora. Houndoom hief haar kop lichtjes op, lichtelijk onder de indruk van haar rood gekleurde ogen. Haar volt was hoog, zoals ze al eens eerder had gezien. Het gaf haar elektrische aanvallen meer kracht, mits je het onder controle kon houden. Een frons verscheen op Houndoom’s gezicht. Hoe zou het zijn om je eigen krachten niet onder controle te kunnen hebben? Elektrische pokémon hadden hun volt. Zij was een vuur pokémon, en had een simpele abillity. Flash Fire. Zou het effect daarvan misschien ooit hetzelfde kunnen zijn? Ze gokte van niet, aangezien ze nooit problemen had gehad met het afvuren van vuur aanvallen. 'Wat vind jij van die Darks- Lustro?' vroeg Tora plotseling. Met moeite onderdrukte Houndoom een vage uitdrukking op haar gezicht, en wist hem om te vormen in een lichte grijns. “Ik zou ze eigenlijk moeten haten, denk ik… Maar vreemd genoeg is de haat die ik voor ze had weggegaan. Verdwenen,” antwoordde ze. Ze maakte een schouderophalendachtige beweging, alsof het haar weinig uitmaakte welk antwoord ze gaf. Zou ze moeten doorpraten? Waarschijnlijk zou het toch niet zo veel uitmaken wat ze zei… Haar laatste opdracht was simpel te volbrengen, zelfs als ze al ontdekt was. Toch besloot ze vreemd genoeg niet verder te gaan, en het te houden bij een tevreden glimlach. “Waarom deze vraag, eigenlijk?”

'Ik zou ze eigenlijk moeten haten, denk ik… Maar vreemd genoeg is de haat die ik voor ze had weggegaan. Verdwenen,' sprak Houndoom. Tora fronste. 'Waarom deze vraag, eigenlijk?' vroeg de Houndoom hierna. ''Ik denk dat ik eens met die leiders ga praten.'' Opnieuw ontstond er een frons op haar oranje kop. ''Wie zijn ook weer de leiders?'' Ze hief een wenkbrauw op. ''Sorry, maar.. Na al die tijd dood geweest te zijn heb ik niet veel onthouden van mijn vorige leven,'' grijnsde ze droog. ''Wow.. Dat klonk religieus,'' mompelde ze droogjes. Ze rolde met haar ogen en keek Houndoom aan, wachtend op een antwoord. Ondertussen legde ze haar staart op haar knieën en keek naar haar littekens. Zo.. Dus die had ze nog steeds. Ze grijnsde licht. Ze richtte haar blik op haar zij. Ook daar liep nog steeds een lang litteken overheen. Ze haalde diep adem. Hoe had ze kunnen verwachten dat ze genezen waren? Nouja, het maakte niet uit. Als ze bij die Lustro hoorde, zou het er alleen maar angstaanjagend uit zien. En, dat was goed. Bovendien stond ze al niet bekend als de vriendelijkste Raichu. Nee, ze stond eerder bekend als een dode Raichu, maar.. Dat was een ander verhaal. Tora grinnikte zacht en keek Houndoom aan, nog steeds wachtend.

-Wow, sorry. Ik kon écht niks verzinnen. x_x-

'Ik denk dat ik eens met die leiders ga praten,' was Tora antwoord. 'Wie zijn ook weer de leiders? Sorry, maar… Na al die tijd dood geweest te zijn heb ik niet veel onthouden van mijn vorige leven,' zei ze vervolgens. Een lichte grijns verscheen op Houndoom’s gezicht. Was dat dan niet nog steeds overduidelijk? 'Wow… dat klonk religieus,’ klonk het al een stuk zachter. “Shiny is nog steeds de leider van Lustro, net zoals eerst. Alleen is er een tweede leider- of liever gezegd leidster, bij. Akira,” beantwoordde ze Tora’s vraag. Ze snoof lichtjes, en merkte vervolgens dat Tora haar eigen littekens bekeek. Onwillekeurig liet ze haar blik over haar eigen lichaam glijden. Ze had lang niet zoveel littekens, op een flinke kras op haar achterbeen na, en een aantal kleinere krassen op plekken waar haar botten ooit gebroken waren geweest. Niet veel, als ze er over nadacht. Het had meer kunnen zijn. Vaagjes vroeg ze zich af of het er nog meer zouden worden. Ze vond haar zwarte vacht prima zoals hij was, en zag niet graag dat hij verpest werd door onbenullige dingen als opgedroogd bloed, en natuurlijk littekens. “Ik ben benieuwd hoe Shiny en Akira zullen reageren als je daadwerkelijk met ze gaat praten,” zei ze plotseling. Ze had haar blik inmiddels weer op Tora gericht. Ze glimlachte zachtjes, en stond vervolgens op. Ze had haar beslissing genomen. “Het klinkt misschien erg vreemd, maar…” begon ze duidelijk twijfelend. Houndoom hield haar kop lichtjes scheef, en keek Tora wantrouwend aan. Alsof ze iets verwachten dat er zou kunnen komen, of juist niet. “Ik heb me aangemeld bij de Lustro,” verklaarde Houndoom. Een kleine vlaag van trots was in haar stem hoorbaar. Niet omdat ze zich bij de Lustro had aangemeld, maar omdat ze haar eigen keuze had gemaakt. Niet naar Suerte zoals iedereen die ze kende, maar de andere zijde. Lustro. Ze trok haar klauwen samen, en haar nagels maakten ondiepe krassen in de grond. Ze zette zich half schrap, niet zeker wetend wat voor reactie ze moest verwachten.

'Shiny is nog steeds de leider van Lustro, net zoals eerst. Alleen is er een tweede leider- of liever gezegd leidster, bij. Akira,' sprak Houndoom. 'Ik ben benieuwd hoe Shiny en Akira zullen reageren als je daadwerkelijk met ze gaat praten.' Tora grinnikte, maar zweeg nog even toen ze merkte dat Houndoom nog iets wilde zeggen. 'Het klinkt misschien erg vreemd, maar..' Ze richtte haar blik op Houndoom, gezien het feit dat Houndoom van plan was iets belangrijks te zeggen. 'Ik heb me aangemeld bij de Lustro,' sprak Houndoom. Tora grijnsde. ''Gaaf. Kunnen we samen elk Suerte-lid tegen ons opzetten,'' mompelde ze rustig. Ze haalde diep adem. ''Hmmn.. Ik ga Shiny en Akira denk ik zo maar eens roepen.. Ik kan niet wachten tot ik hun gezichten zie als ze zien dat ik nog..'' Tora fronste. ''Ik bedoel wéér leef,'' verbeterde ze zichzelf snel. ''Ik ben bang dat ze een hartaanval krijgen,'' mompelde ze droog. ''Ik kan me nog herinneren dat Akira een gebroken rug had na ons gevecht. Ik denk dat ze spontaan rugpijn krijgt als ze me weer ziet,'' sprak ze grinnikend. Ze schudde haar kop even grijnzend heen en weer, en keek weer naar haar staart. Tora's staart ging even omhoog, maar viel al snel weer neer. Ze sloot haar ogen en haalde diep adem, wachtend op een reactie van Houndoom. Misschien zou ze daarna Shiny en Akira roepen..

'Gaaf. Kunnen we samen elk Suerte-lid tegen ons opzetten,' was Tora’s reactie. Houndoom liet een zachte grinnik horen. Ze ontspande haar poten weer, ergens opgelucht dat het niet meer was dan dat. 'Hmmn.. Ik ga Shiny en Akira denk ik zo maar eens roepen.. Ik kan niet wachten tot ik hun gezichten zie als ze zien dat ik nog..- ik bedoel wéér leef,' Houndoom knikte afwezig, en luisterde maar half naar wat Tora allemaal zei. Akira en Shiny roepen… Het zou in ieder geval geen slecht idee zijn. Ergens in haar achterhoofd klonk iets wat veel leek op ‘in de problemen komen’, maar dat negeerde ze. Als ze al kwaad zouden zijn, zou het onmogelijk op haar kunnen zijn. Ze had geen enkel bevel genegeerd, precies zoals het moest. “Goed dan, roep ze maar,” zei ze op een stuk opgewektere manier dan aan het begin van het gesprek. Ze snoof lichtjes, alsof het haar weinig kon uitmaken of Akira en Shiny zouden komen of niet. Een zachte glimlach verscheen in haar gezicht. “Ik ben benieuwd hoe het eruit ziet als iemand plotseling rugpijn krijgt,” voegde ze er aan toe.

- Flutpost, weet ik.. Dx -

'Goed dan, roep ze maar,' sprak Houndoom. 'Ik ben benieuwd hoe het eruit ziet als iemand plotseling rugpijn krijgt,' sprak ze toen. Tora grijnsde. ''Geef me een moment,'' sprak ze. Ze liep naar buiten. Haar ogen kleurden normaal. Een donder vloog de lucht in. Hierna liet ze een luide roep aan Akira én Shiny horen. Hierna liep ze weer rustig de grot in. ''Nu maar wachten,'' sprak ze rustig. Ze ging zitten en liet haar ogen weer rood worden. Ze ademde diep in en uit, wachtend op de Umbreon.
Niet veel later kwam een duistere gedaante de grot binnen. Het had rood oplichtende ogen en keek naar Tora en Houndoom. ''Wotthefok,'' mompelde de gedaante. Tora grijnsde en stond op. Ze zag hoe de oren van de gedaante van de schrik naar haar nek schoten. ''Akira,'' mompelde Tora. 'Wie ben jij?' gromde de gedaante, Akira. ''Ik ben Tora,'' sprak Tora grijnzend. ''En dat wist je wel,'' ging ze door. Akira gromde. 'Jij hoort dood te zijn!' gromde Akira. ''Ik was ook dood.'' Tora rolde met haar ogen. ''Ik ben hier niet om wraak te nemen, Akira,'' mompelde Tora. 'Maar..' Tora keek Akira kwaad aan. ''Luister nou even,'' bromde ze. ''Ik ben helemaal niet boos dat jullie me vermoord hebben.'' Wow. dat klonk vreemd. 'Maar.. Je was dood!' ''Dat zei ik net ook al.'' Tora rolde opnieuw met haar ogen. ''Ik wilde me graag bij jullie aansluiten.'' Tora zag hoe Akira's ogen groot en rond werden. 'N-Nou.. D-Daar moet ik het met.. Shiny over hebben,' stotterde de Umbreon. Tora grinnikte. ''Neem vooral de tijd, Akira,'' sprak ze. Ze bleef rustig naast Houndoom zitten, niet merkend dat Akira Houndoom heel verbaasd aan keek.

-Akira & Tora.-

Een bliksemaanval schoot de lucht in, Shiny sloot zijn ogen en ademde diep in. Toevallig was hij in de buurt van de Sulfur Caves. Hij hoefde maar enkele seconde te wankelen en hij zag de 2 pokemon. Het was een Raichu en een Houndoom. De Houndoom herkende hij wel, dat was Houndoom. Maar wie was de Raichu? Hij liep iets dichterbij maar sprong snel naar achteren van schrik. Was dat Tora? 'Wotthefok,' Hoorde hij opeens. De stem was maar al te bekend. Het was duidelijk Akira. Verder pikte hij maar een paar dingen op zoals, 'Ik ben Tora.' , 'Ik was ook dood.' , 'Ik ben helemaal niet boos dat jullie me vermoord hebben.' en 'Ik wilde me graag bij jullie aansluiten.' Dat waren gelijk de belangrijkste dingen van het gesprek. Er verhsceen een glimlach op zijn gezicht. Maar het was niet te zien omdat hij in een donkere grot zat. 'N-Nou.. D-Daar moet ik het met.. Shiny over hebben,' stotterde Akira uiteindelijk. Shiny knikte tegen zichzelf. Dit was het moment dat hij tevoorschijn moest komen. Hij sprong simpel weg uit de grot waar hij in zat. en hij stond voor de 3 pokemon. Hij bekeek Tora van top tot teen. Hoe was het mogelijk, Hij wist zeker dat ze dood was. Dat was 100% zeker. En ze zei elf dat ze dood was. Was ze herleefd? Als dat zo was, dan zou ze echt onverslaanbaar zijn. Hij rilde even bij de gedachten dat hij nooit van Tora af kon komen. opeens schot hem te binnen dat Tora net vroeg of ze Lustro mocht joinen. Hji keek even naar Akira en toen weer naar Tora. ''We kunnen haar een kans geven,'' Mompelde hij. ''Secret moet het ergens vandaan hebben, en ik denk dat ze het van Tora heeft,'' Mompelde hij iets later. Daarna keek hij weer naar Tora. Ze wist vast niet wie Secret was. ''Secret is je duivelse klein dochter die bij Lustro zit,'' Mompelde hij blij. ''Het is de dochter van Amore en Comet, Comet is bèta in Lustro,'' Mompelde hij daarna. Hij keek even naar de lucht, dit was raar. Hij sprak met iemand die hij eerder had vermoord. Maar, als Tora tot leven kon komen. Zou Dustfire dat dan niet ook kunnen? Dan moesten ze snel PokeRPG overnemen. Voordat dat gebeurde..

Een rilling schoot over Tora's rug toen een koude bries door de grot heen kwam. 'We kunnen haar een kans geven,' mompelde iemand. Tora keek op. Shiny. Tora keek even verbaasd naar Akira, die snel een stap achteruit deed, zodat ze verder van haar af stond. 'Secret moet het ergens vandaan hebben, en ik denk dat ze het van Tora heeft,' sprak Shiny. ''Wat?'' vroeg Tora dom. Ze zag hoe Akira een wenkbrauw optrok. 'Secret is je duivelse kleindochter die bij Lustro zit,' mompelde Shiny vrolijk. ''WAAT!?'' Tora's ogen werden groot.Ze keek even naar de grond, omdat ze van de schrik moest bekomen. 'is de dochter van Amore en Comet, Comet is bèta in Lustro,' hoorde ze Shiny vaag in de achtergrond zeggen. ''Ik ben oma..'' mompelde Tora verbaasd. ''IEL, IEL, IEL!'' riep ze toen uit. Ze keek naar Shiny. Shiny was niet veel jonger dan zij. Hah. Maar er zou vast en zeker niemand zijn die hem opa zou noemen. Hij mocht blij zijn. Koude rillingen gleden over haar rug. Ze hoorde Akira zacht grinniken, maar besteedde er geen aandacht aan. Tora hield haar hand op haar hoofd. Nee. Ze hallucineerde niet. Jammer. 'Het is waar,' hoorde ze Akira zeggen. 'Je hebt vier kleinkinderen,' sprak Akira pesterig. Tora gromde. ''Vier?'' piepte ze. Fijn. Geweldig. Iedereen wilde op zijn/haar 19e horen dat hij/zij opa/oma was. Akira snoof zacht, hoorde Tora. 'Ik vind het best als ze erbij komt, zolang ze belooft niet stiekem-' Akira hoefde haar zin niet af te maken. ''Ik zei al, ik ben niet boos,'' bromde Tora. ''Ik vind jullie hardstikke lief,'' zei ze sarcastisch en chagrijnig, waardoor het best humoristisch klonk.

'WAAT!?'Riep de Raichu uit het niets. Haar ogen werden groot. Ze had vast niet verwacht dat ze al kleinkinderen had. Dat was ook al raar als je zo jong was. Hij was maar 3 jaar jonger. En had niet eens een zoon dochter. 'IEL, IEL, IEL! Riep ze toen uit. Shiny keek haar even raar aan. Ze reageerde overdreven. 'Het is waar,' hoorde ook Shiny, Akira zeggen. 'Je hebt vier kleinkinderen,' Zei Akira iets daarna. Shiny grijnsde, en keek even naar Tora. Hij besefte opeens dat Houndoom er ook nog bij stond. Had ze eigenlijk beide dingen al gedaan? Hij had gehoord dat Force zich nu bevond in de Lustro grotten. 'Ik vind het best als ze erbij komt, zolang ze belooft niet stiekem-' Shiny bleef Akira aan kijken, maar ze werd opeens onderbroken. ''Ik zei al, ik ben niet boos,'' Bromde ze. Shiny keek Akira even aan. ''Dan verzinnen we meer een opdracht, hé?'' Shiny keek Akira even aan en toen weer Houndoom. ''Heb jij je opdracht eigenlijk al gedaan? De Shadow aanvallen opdracht?'' Mompelde hij rustig. ''Akira, verzin jij iets voor onze Tora?'' Mompelde hij iets later. Weer keek hij naar Akira, maar al snel wende hij zijn blik weer af naar Tora. Ze zag er hetzelfde uit als voor de dood. Ook al was dat normaal. Tenminste, het was niet normaal om eerst dood te gaan en dan te herleven...

'Dan verzinnen we maar een opdracht, hè?' Tora en Akira keken Shiny beiden aan. 'Heb jij je opdracht eigenlijk al gedaan? De Shadow-aanvallen opdracht?' vroeg hij vervolgens. Akira zuchtte. 'Ik vind dat Houndoom het goed doet. Voor mijn part mag ze erbij. Ik denk dat ze ons vertrouwen wel verdient. Bovendien heeft ze Force al ontvoerd,' sprak Akira. Plots grinnikte ze. Force en Secret samen in de grot. Haha. Dat was hilarisch. Ze kraakten elkaar maar af. 'Akira, verzin jij iets voor onze Tora?' Tora snoof. Akira knikte. 'Amore heeft een of andere pleegdochter. Coda. Ik wil dat je die vermoord voor Amore's neus.' Akira grijnsde vals. 'Is dat goed, Tora?' Tora fronste. ''Als ik dat doe zullen ze doorhebben dat ik bij jullie hoor,'' sprak Tora. ''Kan ik niet beter eerst even doen alsof ik aan hun kant sta?'' Ze hield haar kop scheef. Akira fronste. 'Ja.. Je hebt gelijk. Maar, dood Coda alsnog. Dan niet voor Amore's neus. Hierna wil ik dat je de Suerte bespioneerd. Ik heb iets gehoord over dat ze op een missie gaan. Zoek voor ons uit wát ze gaan doen.' Tora knikte. ''Maar natuurlijk, Akira,'' zuchtte Tora. Ze merkte dat Akira haar nog steeds een beetje eng vond. Waarschijnlijk omdat het redelijk eng was als degene die je had vermoord ineens opstond uit de dood. Achja. Boeiend. Akira zou er wel aan wennen. Tora grijnsde dommetjes.

'Ik vind dat Houndoom het goed doet. Voor mijn part mag ze erbij. Ik denk dat ze ons vertrouwen wel verdient. Bovendien heeft ze Force al ontvoerd,' hoorde hij Akira zeggen. Shiny keek hem even rustig aan. ''3 Jaar geleden ofzo, Houndoom joint Lustro. Een paar maanden daarna gaat ze weg en helpt ze Dustfire enz. ontsnappen. Daarna toont ze nog dat ze mij haat, en nu vind je dat ik haar moet vertrouwen,'' Mompelde hij. Hij keek Akira even rustig aan. ''Ik vind het goed!'' Er verscheen een grote glimlach op zijn gezicht. Op zulke momenten zag hij er heel dom uit, wat hij niet vaak deed. 'Amore heeft een of andere pleegdochter. Coda. Ik wil dat je die vermoord voor Amore's neus.' Shiny zijn glimlach veranderde in een duivelse glimlach. Dat was wel wat goed. 'Kan ik niet beter eerst even doen alsof ik aan hun kant sta?' Was de Raichu haar reactie. 'Ja.. Je hebt gelijk. Maar, dood Coda alsnog. Dan niet voor Amore's neus. Hierna wil ik dat je de Suerte bespioneerd. Ik heb iets gehoord over dat ze op een missie gaan. Zoek voor ons uit wát ze gaan doen,' Zei de Umbreon daarna. Dat was inderdaad een beter idee. Hij had iets gehoord over een missie. Maar hij wist niet precies wat het was. ''Houndoom, je bent officeel toegelaten bij Lustro,'' Mompelde hij. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. ''Tora ik heb een vraag, hoe komt het dat jij kan herleven?'' Mompelde hij rustig.

'Houndoom, je bent officeel toegelaten bij Lustro,' mompelde Shiny. 'Tora ik heb een vraag, hoe komt het dat jij kan herleven?' Tora grijnsde. Ze zou hem eens pesten. Haar gezicht werd weer serieus. ''Ik denk dat ik machtiger ben dan jij denkt,'' begon ze haar verhaal. ''Ach, laat ook maar,'' grijnsde ze droogjes. ''Ik werd ineens wakker. Ik lag onder de grond. Dat was fkn scary. Gelukkig werkte mijn volt eens mee en ontstond er een voltexplosie. Mijn hele graf knalde uit elkaar, maar.. Ik kon weer ademen.'' Ze grijnsde haar tanden bloot. ''Gefeliciteerd, Houndoom,'' zeiden Tora en Akira toen tegelijk. Tora keek naar Akira. Deze grijnsde droogjes. Tora snoof en keek Shiny weer aan. Plots kleurden Tora's ogen feller rood. Een rilling gleed over haar rug. Ze herinnerde zich iets. ''Ik ben niet de enige die gaat herleven,'' sprak ze. Ze keek Shiny aan. ''Er komen er nog een paar bij,'' vervolgde ze. Ze zag dat Akira ging zitten en haar voorpoot likte. 'Tora, weet je ook wie er gaan herleven?' ''Ik ben niet helderziend.'' Tora hief haar wenkbrauwen op en snoof opnieuw hard. ''Ik denk dat ik Amore een hartaanval ga geven,'' besloot Tora te zeggen. ''Iedereen die ik tot nu toe tegen ben gekomen was verbaasd om me te zien.'' Ze grijnsde vrolijk. Hah. Tora keek Akira aan. Plots zag ze dat er bij Akira een rilling over haar rug liep. ''Rustig. Ik laat je rug met rust,'' lachte Tora. 'Niet grappig,' bromde Akira chagrijnig.

Zwijgzaam had Houndoom naar het gesprek tussen Shiny, Akira en Tora geluisterd. Ze ahd zich er niet in gemengd. Het was hún gesprek, en niet het hare. Ze ving glimpen op van haar eigen naam, en begon op dat punt pas werkelijk te luisteren naar het gesprek dat plaatsvond. 'Houndoom, je bent officeel toegelaten bij Lustro,' mompelde Shiny. Een lichte grijns verscheen op Houndoom’s gezicht. 'Gefeliciteerd, Houndoom,' zeiden Tora en Akira in koor. Houndoom trok haar wenkbrauwen verbaasd op. Vreemd dat ze dat tegelijk zeiden… Hoe dan ook, ze kon maar beter doen alsof ze het niet had gemerkt. “Bedankt,” knikte ze. Een bedankje, meer niet. Wat wilde ze anders doen? Als een halve gare hyperactief rondjes gaan rennen? Vroeger had ze dat misschien nog gedaan, als er andere omstandigheden waren geweest. Maar nu? Nee, zo was ze inmiddels niet meer. Ze fronste lichtjes. Wat wilde ze eigenlijk doen nu ze werkelijk lid was van Lustro? “Sorry als ik jullie gesprek verstoor, maar is er misschien iets wat ik zou kunnen doen?” vroeg ze op een zo beleefd mogelijke manier. Ze besefte dat ze een lage rang had, en het beter niet kon verpesten voor zichzelf. Ze liet haar blik kort op Shiny rusten. Hij vertrouwde haar nog steeds niet, wat ze niet eens vreemd vond. Ach ja, dat zou uiteindelijk nog wel komen…

'Ik denk dat ik machtiger ben dan jij denkt, ach, laat ook maar. Ik werd ineens wakker. Ik lag onder de grond. Dat was fkn scary. Gelukkig werkte mijn volt eens mee en ontstond er een voltexplosie. Mijn hele graf knalde uit elkaar, maar.. Ik kon weer ademen.' Shiny keek haar even beledigd aan toen ze zei dat ze machtiger was dan hij was. Maar ze ging al snel door. En bekende dat het maar een grapje was. En toen begon ze over een voltexplosie. De laatste tijd waren er wel heel veel van die dingen. Hij had het Secret zien doen, hij had het Amore zien doen. En nu hoorde hij dat Tora het ook deed. Die dingen moesten zeg maar zeldzaam zijn. Misschien was er iets met de grond, zodat de pokemon extra energie kregen. En dan extra gemakkelijk voltexplosies kregen? Hij had er geen andere oplossing voor. Het kon ook zijn dat het gewoon in de familie zat. En dat deze familie snelle voltexplosies kreeg dan andere families. 'Ik ben niet de enige die gaat herleven. Er komen er nog een paar bij,' Zei de Raichu, De Shiny Umbreon keek haar even raar aan. Wat bedoelde ze daarmee? Als er een paar bij kwamen. Was er dan niet iets wat ervoor zorgde dat ze weer tot leven kwamen. 'Sorry als ik jullie gesprek verstoor, maar is er misschien iets wat ik zou kunnen doen?' hoorde hij Houndoom vragen. Misschien was Houndoom wel geschikt als spion. Niemand wist dat ze bij Lustro hoorde. Ook al was ze bevriend met de leiders van Lustro. Shiny grijnsde. Ja, dat zou slim zijn. Hij keek even naar Akira. ''Misschien, een spion. Dan gaat ze bij Suerte en verzamelt ze informatie,'' Mompelde hij.