Ik ben zowel Sparky als Blame en heb dus toestemming van mezelf om Blame Sparky te doden/godmodden..
Sparky liep uitgeput over de moerassen.. Hij had gezworven en gezworven sinds de dood van Candy. Hij zou het wel overleven als hij maar genoeg te eten vond. Opeens kreeg Sparky een slijmerig gevoel onder zijn voeten, hij stond midden in een moeras. Een gedachte welde op in Sparky's versufte brein; lopen! Sparky liep zo snel mogelijk als zijn kleine beentjes konden verdragen. Sparky welde een Donder op in zijn wangen. Een bliksemstraal spatte wat moerasmodder weg, razendsnel sprong naar een tak. Hij was gered.. Althans, dat dacht hij.
Wat verder liep een donkere gedaante tussen het moeras. Blame's ogen waren het al gewend om in het donker te zien. Maar zijn allegrootste voordeel was dat hij er niet uitzag als een Duistere Pokémon, op zijn rode ogen en donkere bladeren na. Hij was nog steeds op zijn opdracht, een opdracht van Shiny die zijn grootste droom ooit zou laten uitkomen, een Pokémon doden! Dan zou een Gewaardeerd lid worden in de Lustro. Opeens zag hij het perfecte doelwit.. een Pikachu! Hij zag er redelijk zwak uit, opeens zakte hij. 'Fuck!' dacht Blame. 'Als die Pikachu verzuipt mag ik m'n promotie fluiten.' De Pikachu begon te lopen. Zou hij het nog redden? Als hij echt zou verdrinken, zou hij de Pikachu redden en dan doden. Meteen daarna lichtte iets de hele omgeving op. Een Thunder! en nog geen zwakke ook. De Pikachu sprong in een boom. Daar was hij even veilig, voor het drijfzand dan toch. Blame kwam uit de struiken. 'He Pikachu, gaat het?' schreeuwde hij. 'Yes..' dacht Sparky. 'Een Grovyle.. ik ben veilig.' Sparky sprong uit de boom, op de aarde waar Blame stond. 'Alles ok..' zei hij grijnzend. Blame knikte. 'Goed..' Hij probeerde de Pikachu niet in de ogen aan te kijken, zijn rode ogen zouden alles verraden.. 'Weet jij soms een uitweg uit dit moeras?' vroeg Spraky. Blame knikte, dit was zijn kans. 'Gewoon het noorden blijven volgen, dan kom je automatisch het moeras uit. 'Bedankt!' zei Sparky. 'Kom je mee?' 'Nee..' zei Blame. 'Ik moet hier iets ..eh.. doen.' Sparky knikte. 'Ok, wees voorzichtig.' zei hij en na die woorden draaide hij zich om. Blame draaide zijn kop naar de Pikachu die wegliep. Dit was zijn kans! Het was nu of nooit.. Blame sprong stak zijn klauwen uit en sprong naar de Pikachu. 'Huh?' zei Sparky. 'AAAAA!' schreeuwde hij terwijl Blame's klauw recht door zijn nek boorde. 'Waarom?' schreeuwde hij. 'Sorry..' zei Blame grijnzend. 'Je moet sterven!' 'Waarom..?' zei Sparky zacht. Hij deed een Donderschok recht in Blame's rechteroog. 'AARHG! Mijn gewonde oog!' schreeuwde Blame. Hij had het zicht van zijn rechteroog verloren, maar zijn linkeroog werkte nog perfect. Hij probeerde de pijn in zijn oog te negeren en sprong opnieuw naar Sparky. zijn klauw zonk opnieuw weg in zijn nek, deze keer boorde hij een slagader door. Warm bloed vloog over de grond, langs zijn poten. Sparky kreunde.. 'Candy.. ik kom..eindeleijk.. zie ik je.. opnieuw..' zei hij zacht. Sparky's ledematen verstijfden, zijn ogen werden strak, en zijn mond stond wijdopen en ademde niet meer.. Sparky was nu nog enkel een herinnering.. Blame grijnsde. Hij tilde het lijk van de kleine Pikachu over zijn schouder om het aan Shiny te tonen, twee diepe klauwsteken in de nek.. Enkel zijn rechteroog werkte nog steeds niet, misschien zou hij halfblind moeten leven. Blame liep traag met Sparky naar de Lustro grot.