Een slepend bloedrig spoor kronkelde tussen de bomen. Aan het eind van het spoot leunde Toto tegen een steen. Zijn staart was gekneusd en had dus de hele weg bloedend door het zand gesleept. Hij kreunde en keek naar zijn poot die gebroken naast zijn staart zwabberde. Een pijnscheut \trok door zijn hoofd. "Ah!" riep hij en kneep zijn ogen dicht. Het maan licht scheenrustig over het kabbelde water en een paar Poliwag zwommen rustig voorbij. Rustig,nu kon het nog. Binnenkort was het hier in handen van Lustro. Hoe zou Amore ooit iets kunnen hebben met hun? Plots schoot er iets te binnen. de Partner van Amore mocht niet hem aanvallen. Maar de dochter wel? Toto gromde even en zei: "Lustro zal nooit Pokerpg over nemen,totik dood ben teminste" Toto zuchtte, plots gleed hij uit en viel op de grond "Au!" klonk het door het hele omringende gebied. Een traan liep over zijn wangen en verdween in het bloed. Voor andere pokémon zou hij een bebloed lijk lijken. Toto zuchtte en spuugde wat bloederige modder uit.

Jade liep kalmpjes achter de waterpokémon aan. Hij was zwaargewond geraakt met het gevecht tussen de ''lustro'' pokémon. Dat waren pokémon die deze plek wilde overnemen, maar Toto had gezegd dat er nog een groep was.
"Ah!" hoorde ze opeens. Jade schrok op uit haar gedachten. Ze had de hele weg stil bij Toto gelopen. Ze had niks gezegd. Toto was inmiddels tegen een steen gaan leunen, zij ogen waren gesloten. Een paar Poliwags kwamen voorbij, maar Jade had er geen oog voor. Beteuterd keek ze naar de maan, die het meer verlichte. Eigenlijk had het een prachtig gezicht. Jade hoorde Toto grommen. "Lustro zal nooit Pokerpg over nemen,tot ik dood ben teminste," zei hij direct erna. Plots gleed hij uit en Jade haastte naar hem toe,"Au!" Een traan gleed over zijn wangen en kwam in het bloed terecht. Hij zag er veel te gehandhavend uit, om er levend uit te zien tenminste. Jade dacht diep na. Er moest toch een manier zijn om hem te helpen. Zuchtend ging ze naast hem zitten en trok een nadenkend gezicht.

(Sinds waarneer heb jij tegen Lustro gevochten en weet jij er vanaf?.)

Toto zag dat een Oranje pokémon bij hem kwam zitten. "Jij hier?" zei hij kalm en keek over het golvende water. De maan scheen rustig. Een paar wolken schoven als een donkere hand over de maan. "Oorlog raasde over het gebied. En verliezen wilde we niet. Maar de dochter van Amore wist met schokken, Suerte te veranderen in een paar brokken." rijmde hij rustig. Bloed spijpelde het meer in en een paar pokémon vluchtte weg voor het vreemd gekleurde water. Toto zuchtte en greep naar een stok. Hij leunde zich er mee overreind en liet zich op een rots liggen. Zij staart lag in een vreemde houding en zijn hoofdwonden hadden een donkerdere kleur gekregen. Toto's grijsrode ogen keken Jade aan. "Jade, help me. Nu" zei hij een beetje kortaf. Hij sloot zijn ogen en zuchtte. Waarom had Lustro gewonnen? Waarom? Toto zuchtte weer. Er zou vast weer een geheim iets komen dat Lustro zou stoppen. Waarschijnlijk zou dat weer buiten hem vallen.. Toto kreunde even en bleef toen stil liggen.

"Jij hier?" vroeg Toto kalm. ''Ja, ik hier, ja.'' antwoorde Jade bedroefd. Een paar wolken schoven voor de maan, waardoor het licht een beetje werd geblokkeerd. "Oorlog raasde over het gebied. En verliezen wilde we niet. Maar de dochter van Amore wist met schokken, Suerte te veranderen in een paar brokken." Jade keek naar Toto, ze had werkelijk geen idee waar hij het over had. Toch vroeg ze niet waar het over ging. Toto's bloed vond een weg naar het meer. Hij zuchtte, raapte een stok op en kwam overeind. Vervolgens ging hij op een rots liggen. Jade ging bij hem staan, ze wilde hem zo niet achterlaten. Zijn ogen staarde Jade aan,"Jade, help me. Nu."
Zuchtend sloot Toto zijn ogen, terwijl Jade nog steeds iets probeerde te bedenken om hem te helpen. Op dat moment keek ze naar het meer, misschien hielp een beetje water wel. Ze draaide zich om en kwam weer bij Toto staan. ''Misschien helpt wat water uit het meer,'' zei ze dom.

Toto zuchtte even, zijn grijsrode ogen weerspiegelde in het water. Golfjes kabbelde op het zand. ''Misschien helpt wat water uit het meer,'' Toto knikte. Een water bol verscheen in zijn bek. Plots gloeide zijn staart wit en Toto flusiterde. "Heel even" en klapte met een zwiep Jade achteruit. Een brede straal schoot het water in en water spetterde op hoog en belande op Toto. "Dat was lekker." Modder spoelde van Toto af en ook het bloed was minder. Toto la rustig op de steen. "Jade, wil je even een dikke stok zoeken. van ongeveer 30 centimeter. twee strakke stevige bladeren. Niet scherp. en wat lange zachte blaadjes. Ik moet me een beetje opknappen. Dus als je het zou willen." Toto keek Jade aan. "Ik vertel zo wel aan wie ik die wondente danken heb eerst heb ik die spulletjes nodig."

Toto knikt naar haar. Daarna verscheen er een waterbol in zijn bek en gloeide zijn staart wit op. ''Heel even,'' fluisterde hij en duwde Jade met zijn staart aan de kant. Een brede waterstraal kwam van Toto in het water terecht. Het water uit het meer spetterde omhoog en kwam op hem terecht. Alle modder en bloed verdween, zo zag hij er een stuk beter uit. "Dat was lekker." De Totodile ontspande zich. "Jade, wil je even een dikke stok zoeken. van ongeveer 30 centimeter. twee strakke stevige bladeren. Niet scherp. en wat lange zachte blaadjes. Ik moet me een beetje opknappen. Dus als je het zou willen." Met zijn grijsrode ogen keek hij Jade aan. Ze knikte en ging vrijwel meteen zoeken. Terwijl ze zocht zei Toto nog iets tegen haar:"Ik vertel zo wel aan wie ik die wondente danken heb eerst heb ik die spulletjes nodig."
De lange stok lag in de buurt van Toto. De zachte blaadjes waren overal te vinden, maar de twee stevige bladeren waren wat moeilijker. Toen Jade de spullen bij elkaar had liep ze terug naar de Totodile. Wat zou Toto er eigenlijk mee willen?

"Dankje." zei hij. Hij probeerde recht op te staan. Hij sterke kreundend zijn gebroken poot. Hij gromde en beet zijn tanden op elkaar. Hij leunde tegen de steen en hield de stok tegen zijn been. Hij bond er vanonder een lang blad aan en vanonder een blad aan. Hij zette zijn been op de grond. "Mooi gespalkt." zei hij. Hij pakte een paar wat langere zachte bladeren en bond ze om zijn hoofd. Hij stopte de iets korte blaadjes er tussen. "Kijk dat ziet er al stukke beter uit toch Jade." Hij grijnsde en zag een paar Ledyba bij een struik spelen. Hij zuchtte kalm en ging op de steen zitten en keek naar zijn gespalkte been. "Ik zal het allemaal vertellen." hij zuchtte en keek naar zijn verspiegeling. "Je weet dat je een goede en een slechte groep was. Lustro en Suerte. En ik was uiteraard Suerte lid. Een tijdje geleden zou er een geweldig grote oorlog komen. Ook ik was van de partij. Ik vuurde een Hydro pump af gemengt met ijspegels. Toen moest ik bukken voor een Dark pulse. Ik zag dat er een Ninetails was die niet mijn kant op keek en schoot met een Aqua jet er op af. Maar een Psychic smeet mij weg en ook een Grovyle had het op mij gemunt. Riolu wou mij gelukkig helpen. Maar toen kwam er een Pikachu. Gigantische schokken en een mega explosie slingerde me met grafstenen de lucht in en werd gewond op de grond gesmakt. Met overal andere gewonde pokémon Suerte was voorgoed verdwenen..."

"Dankje." Toto keek dankbaar naar de Charmander. Jade werd al een beetje vrolijker toen hij zijn been verbonden had. "Mooi gespalkt." De Totodile had zijn been goedgekeurd en ging verder met zijn hoofd. "Kijk dat ziet er al stukke beter uit, toch Jade?" Het zag er inderdaad een stuk beter uit. Jade knikte naar hem. "Ik zal het allemaal vertellen." Jade keek op bij dit te horen. "Je weet dat je een goede en een slechte groep was. Lustro en Suerte. En ik was uiteraard Suerte lid.'' Jade knikte nog een keer, ten teken dat ze luisterde. '' Een tijdje geleden zou er een geweldig grote oorlog komen. Ook ik was van de partij. Ik vuurde een Hydro pump af gemengt met ijspegels. Toen moest ik bukken voor een Dark pulse. Ik zag dat er een Ninetails was die niet mijn kant op keek en schoot met een Aqua jet er op af. Maar een Psychic smeet mij weg en ook een Grovyle had het op mij gemunt. Riolu wou mij gelukkig helpen. Maar toen kwam er een Pikachu. Gigantische schokken en een mega explosie slingerde me met grafstenen de lucht in en werd gewond op de grond gesmakt. Met overal andere gewonde pokémon. Suerte was voorgoed verdwenen..."
Jade kon haar oren niet geloven. Dus de Suerte groep was eigenlijk zo weggevaagd. ''Maar, wat wil je dan nu doen? Ik bedoel, zonder groep kun je niet vechten tegen de Lustro. Je kunt niet iets opknappen in je eentje, niet veel.'' Jade schrok van haar eigen woorden. Beteuterd keek ze naar het meer, dat kleine golfjes maakte. Het meer glinsterde, het had een prachtig gezicht. Wachtend op wat Toto zou zeggen dacht ze aan haar broertje. Zijn weerspiegeling verscheen in het meer. Heel even maar. Daarna verdween het. Even overwoog ze om aan Toto te vragen of hij wou helpen om Blake te vinden. Maar ze hield haar mond. Eerst dit, daarna Blake.

Jade had rustig geluisterd en zei daarna ''Maar, wat wil je dan nu doen? Ik bedoel, zonder groep kun je niet vechten tegen de Lustro. Je kunt niet iets opknappen in je eentje, niet veel.'' Toto zuchtte en knikte. "Wat zou ik moeten doen. mezelf opeten?" zei hij droog. Hij pakte een dun takje en tekende wat heuvels in het natte zand. Hij tekende een zonnetje erbij. "Over een tijdje zal Lustro Pokerpg overnemen" Hij veegde de heuveltekeningen weg en keek Jade aan. "Er zal ooit nog wel weer een groep komen die ze terug pakt of iets in die richting. Maar nu nog niet" Hij rekte zich uit en slaperig ging hij op een steen liggen. Toto sloot zijn ogen en viel in slaap. Al snel hingen zijn ledematen slap en klonk er een licht gesnurk.

Toto zuchtte en knikte naar haar. "Wat zou ik moeten doen. mezelf opeten?" antwoorde hij droog. Jade kon hier niet om lachen, ookal had ze dat graag gewild. De Totodile pakte een klein takje op en begon te tekenen in het zand. De Charmander hield haar blik op de lijnen die tak langzaam zette. Langzaam maar zeker kon ze wat heuvels en een zon eruit halen. "Over een tijdje zal Lustro Pokerpg overnemen," zei Toto en hij veegde de tekening weg. Daarna keek hij Jade aan. "Er zal ooit nog wel weer een groep komen die ze terug pakt of iets in die richting. Maar nu nog niet." Nadat hij dit zei rekte Toto zich uit en ging slaperig op een steen liggen. Vervolgens viel hij in slaap. Jade ging opnieuw naast hem zitten, nouja, naast de steen. Daarna besloot ze te wachten, tot hij wakker werd.

Plots trilde Toto in zijn slaap. Zijn staart sloeg zenuwachtig heen en weer, en hij balden zijn vuisten. Een kwam een grom uit de slapende Totodile bek. Hij was aan het dromen. Heel diep aan het dromen:

Grote donder wolken razen over het gebied. Umbreons Noctowls en Raichus slopen alles en iedereen die ze tegen komen. Kleine baby pokémon worden bij hun moeder weg gesleurd en vervolgens dood gebeten. Toto zit vast genageld aan de grond en schreeuwd het uit. Langzaam wordt het weer zwart

Plots schrikt Toto wakker en springt op. Zijn rechter klauw krijgt een paarse kleur, en met een draai snijd hij een jonge boom doormidden. Hij hijgt en zijn bijna felrode ogen lijken naar Jade te kijken maar hij kijkt er 'doorheen' hij gromt. Als hij ziet dat het Jade is gaat hij zitte en zucht. "Sorry nachtmerrie" bromt hij.

(Uberlaatheid)

De Totodile begon opeens te trillen. Jade merkte het niet, zij had haar ogen gesloten en luisterde naar de omgeving. Pas toen hij gromde opende Jade haar ogen. Verbaasd keek ze naar het blauwe wezentje dat er lag. Toen ze over hem wou buigen, om hem wakker te krijgen, sprong hij op. Jade viel bijna achterover van de schrik. Toto draaide zich met een ruk om en sneed een jong boompje doormidden. Jade keek hem beduusd aan, niet wetende dat hij een nachtmerrie had gehad.
Zijn grijsrode ogen staarde doorde Charmander heen. Hij liet een lage grom horen. Maar direct erna zag hij herkenning in Jade en zuchtte. "Sorry nachtmerrie," bromde hij. ''Ow, gelukkig,'' zei ze. Als het geen nachtmerrie was geweest had ze het wezentje voor gek verklaard. Gelukkig bedaarde hij net op tijd. De geschrokken expressie verdween van haar gezicht. In plaats daarvan verscheen een glimlach. Zou ze het hem nu vragen? Even overwoog ze het, maar algauw had ze al haar moed bij elkaar verzameld. ''Toto? Wil je me helpen met iets?'' vroeg ze, maar had al snel door dat Toto zou vragen waarmee....

(Nog meer Uberlaatheid, het is nu al een paar dagen later oké)

Toto draaide zich om en liep naar het water. Hij keek naar zijn weerspiegeling en zuchte. Hij schopte watzand in het water en hief zijn kop op. ''Toto? Wil je me helpen met iets?'' Klonk het. Met een zwaai draaaide Toto zich om en vroeg: "Oh vast wel hoor, alleen waarmee?" Hij zuchtte even en klom op een boomstam die over het water hing. Hij raakte de bladeren op zijn hoofd aan. Plots groeide zijn klauwen paars en de bladeren klapte uit elkaar. "Die bladeren hebben duidelijk geholpen" en hij wees naar de al goed gezende wonden op zijn hoofd, ze bloedde niet meer en zagen er niet ontstoken uit. Hij keek weer naar Jade wachtend op het antwoord van zijn vraag.

"Oh vast wel hoor, alleen waarmee?" vroeg de Totodile. Hij had zich omgedraaid, maar verdween al snel weer in een boom. Met zijn kleine pootjes raakte hij de bladeren op zijn hoofd aan die hij ervan af trok. "Die bladeren hebben duidelijk geholpen," zei hij en wees naar zijn hoofd. De wonden bloedde niet meer en waren zo te zien niet ontstoken. Daarna keek hij naar Jade. Zij keek opgelucht naar hem, omdat zijn wonden goed genezen waren, maar ook omdat hij waarschijnlijk wilde helpen.
''Met het vinden van mijn broertje, hij is veel jonger dan mij dus je snapt wel dat ik bezorgd ben om hem....'' ze stopte even. ''Ik ben hem kwijtgeraakt omdat ik moest vluchten. Sindsdien heb ik hem eigenlijk niet meer gezien.'' Beteuterd staarde de Charmander voor zich uit, wachtend op wat de Totodile zou antwoorden.

(is goed hoor xD)

Toto keek naar de bladeren op de grond en veegde ze in het water, een paar Poliwag schoten weg in het water en Toto klom verder op de over het water liggende boom. Hij keek in het water en zuchtte "Lustro.." gromde hij kort. Hij draaide zijn hoofd weer naar Jade die zei: ''Met het vinden van mijn broertje, hij is veel jonger dan mij dus je snapt wel dat ik bezorgd ben om hem....'' Het was heel even stilletjes ''Ik ben hem kwijtgeraakt omdat ik moest vluchten. Sindsdien heb ik hem eigenlijk niet meer gezien.'' Toto keek omlaag. Hij zag een steen in het water staan golfjes kabbelde stil als de nacht tegen de steen. Toto liet zich zakken op de steen en zei: "Uiteraard, ik had ook familie. Twee Croconaw. Ze wouden dat ik een sterke Feraligatr zou worden maar ik wou gewoon een Totodile blijven. En toen ben ik weggelopen..." Hij schudde zijn hoofd en keek weer naar Jade. "En hoe wil je hem vinden? Pokerpg is gigantisch en wieweet is hij wel niet in Pokerpg, of weet je dat zeker?"

Toto liet zich zakken op een steen in het water. "Uiteraard, ik had ook familie. Twee Croconaw. Ze wouden dat ik een sterke Feraligatr zou worden maar ik wou gewoon een Totodile blijven. En toen ben ik weggelopen..." Na dit gezegd te hebben schudde hij zijn hoofd. "En hoe wil je hem vinden? Pokerpg is gigantisch en wieweet is hij wel niet in Pokerpg, of weet je dat zeker?" vroeg hij vervolgens.
De Charmander keek naar het golvende water. In het maanlicht zag het water er heel mooi uit, maar voor geen goud zou ze zich ooit erin wagen. Omdat ze een vuursoort was hield ze gewoon niet van water. Ze kwam er wel bij in de buurt, maar niet om te zeggen dat ze erin zou springen. Soms als ze alleen was liep ze naar een groot meer, of iets anders waterachtigs, waarin ze haar weerspiegeling kon zien. Dan was ze niet echt meer alleen. Of het water was dan rustgevend.
''Nee, ik weet niet heel zeker dat hij hier is, maar ik ben ervan overtuigd hem te vinden.'' Zelfverzekerd keek ze naar Toto. ''Maar als je niet mee wilt helpen, dan doe ik het wel alleen...''