Geluidloos werd het gebladerte opzij geschoven en keken twee rode ogen door de opening. Zachtjes beet Riolu op zijn lip. Dit was niet goed, dit was zeker niet goed. Overal bevonden zich grote sterke Pokemon zoals Gyarados, die de wacht hielden. Als je als indringer binnen trad, werd je meteen uit het gebied verjaagt of zelfs tot bloedens aan toe aangevallen. Dit was het smerige werk van de Lustro, hij wist het zeker. Zachtjes zette Riolu de takken weer op hun plek en schoof hij wat dichter naar de stam toe. Zijn arm zat nog steeds in het gips, dus hij moest voorkomen dat hij naar beneden zou vallen. Riolu bevond zich namelijk hoog in een boom, de perfecte plek om niet gezien te worden. Hij zuchtte. Wat moest hij doen? The Untamed rivers waren overgenomen, wie weet welke gebieden nog zouden volgen. Hij wende zijn blik naar de bladeren boven zich en fronste. Misschien wist Amore hier meer van. Voorzichtig stond hij op en begon hij aan de klim naar beneden. Dit deed hij door zich zorgvuldig van tak naar tak te laten zakken. Uiteindelijk bereikte zijn zwarte pootjes de grond. Na nog even behoedzaam om zich heen te hebben gekeken, zodat Riolu zeker wist dat hij niet ontdekt werd, zette hij zich af en begon hij te rennen. Voordat hij Amore zou roepen moest hij eerst een wat veiligere plaats opzoeken. Zijn zachte voetkussentjes maakte geen enkel geluid op de aardbodem terwijl hij tussen de bomen door slalomde, en dit was maar goed ook.

Na een tijdje bereikte Riolu een plek, dieper gelegen in het bos. Het was een prima plek om er niet ontdekt te worden, vooral vanwege de vele beschutting. Voorzichtig nam Riolu plaats op een omgevallen boomstam en keek hij nogmaals om zich heen. Er was niemand, nu was het een goede gelegenheid om haar te roepen, zondar dat hij opgemerkt zou worden. Riolu stak zijn arm omhoog en vuurde een Aura sphere in de lucht. Kort hierna liet hij een tweede de lucht in schieten, die tegen de andere opknalde en voor een kleine explosie zorgde met blauw glitter effect. Het was Riolu's manier om Amore te roepen. Zij was één van de weinige die 'het teken' in de lucht zou begrijpen. Weer slaakte Riolu een zachte zucht. Hij verlangde naar Amore. Sinds Shadow pokeRPG had verlaten had hij haar niet meer gezien.

Met haar bloedrode ogen liep een Pikachu langs de rivier. Geen enkele Pokémon durfde haar aan te vallen. Aan de ene kant omdat ze bang waren aangevallen te worden. Ondanks de bevelen van Lunaria, namen ze toch nog hun eigen beslissingen. Soms, dan. Verder had ze iets duisters over zich en leek ze veel op Secret. Dus, dachten ze maar dat ze die Pikachu was. En, die mochten ze niet aanvallen. Ze was dus compleet veilig, ookal was ze een grote vijand van de Lustro. Plots trok iets haar aandacht. Een Aura Sphere. Dat moest Riolu wel zijn. De Aura sphere werd gevolgd door een anderen, en ze knalden tegen elkaar. Ja, dat teken had ze eerder gezien. Ze zette zich af..
''Riolu!'' sprak ze. Niet te luid, maar goed hoorbaar voor de Riolu. Ze was eindelijk aangekomen in het bos. De weg ernaar toe leek eeuwen te duren. Maar, het was niet lastig te bereiken. Met haar snelheid en behendigheid kon ze makkelijk langs de bomen schieten. Toen ze bij Riolu stond, gaf ze hem voorzichtig een knuffel. Ze wist dat hij last van zijn arm had, en raakte deze dus niet aan bij de knuffel. Ze wilde hem geen pijn doen. Dat had ze al genoeg gedaan. Na een tijdje liet ze hem los. Het humeur dat ze hiervoor had gehad was compleet veranderd. Net nog was ze kwaad, omdat de Lustro bezig was met gebieden overnemen. Nu was die woede verdwenen als sneeuw voor de zon. Ze had het gevoel dat ze Riolu al eeuwen niet gezien had, al was het maar ongeveer een week. Een week was, naar haar gevoel, al veel te lang. Haar ogen schoten even langs hem. Er was niks veranderd. Zijn arm was nog niet hersteld, jammer genoeg, maar verder leek hij niet in de problemen te zitten. Waarom had hij dan geroepen? Ze fronste. Ging het om de Lustro?

'Riolu!' hoorde hij de vertrouwde stem van Amore roepen. Snel sprong hij van de boomstam af en liet hij zijn blik door de omgeving glijden. Een kleine gele gedaante kwam in een hoog tempo zijn kant op gerent. Een glimlach verscheen op zijn gezicht, het was Amore. Al snel stond ze voor hem en voelde hij haar armpjes om zijn middel toen ze hem voorzichtig een knuffel gaf. Zachtjes gaf hij haar een kus op haar voorhoofd. Uiteindelijk nam hij weer plaats op de boomstam en keek hij Amore in haar bloedrode ogen aan. De meeste Pokemon waren bang voor die ogen, maar Riolu niet. Nee, hij had nog nooit angst voor Amore gekend, dit kon hij zich ook niet voorstellen. "Amore," begon hij zachtjes, "De Lustro hebben The Untamed rivers overgenomen, zoals je misschien al gemerkt hebt." Hij balde zijn kleine handje tot een vuist. Die verdoemde Lustro, moesten ze nou altijd de boel verzieken?! "Maarja, ik vroeg me dus af, of jij misschien een idee hebt wat we eraan kunnen doen. Ik weet dat de Suerte er niet meer is, maar dat betekend niet dat we ze niet.." Riolu staakte zijn zin en glimlachtje vaagjes. Nee, hij moest het anders formuleren. Rustig nam hij een hap lucht. "Maarja, wat ik dus wilde zeggen. Ik ben niet van plan dit maar zo te laten. Wie weet welke gebieden nog zullen volgen. De Lustro moet worden tegengehouden en ik hoop dat .. je me hiermee wilt helpen," vervolgde hij. Hij zette zijn voetjes weer op de grond en ging voor haar staan. Met zijn blauwe handje pakte hij de hare vast, "Alsjeblieft Amore, ik kan dit niet alleen," zei hij zacht.

-Flutpost o.O-

'Amore,' had Riolu zacht gezegd. Plots herinnerde Amore zich dat haar ogen nog rood waren. Ze schudde haar kop heen en weer. Toen ze stopte, waren haar ogen weer zwart. 'De Lustro hebben The Untamed rivers overgenomen, zoals je misschien al gemerkt hebt,' sprak hij. Amore knikte. Dat was de reden dat ze tegenwoordig vaak met haar rode ogen rondliep, hopend wat informatie te verzamelen. 'Maarja, ik vroeg me dus af, of jij misschien een idee hebt wat we eraan kunnen doen. Ik weet dat de Suerte er niet meer is, maar dat betekend niet dat we ze niet.. Maarja, wat ik dus wilde zeggen. Ik ben niet van plan dit maar zo te laten. Wie weet welke gebieden nog zullen volgen. De Lustro moet worden tegengehouden en ik hoop dat .. je me hiermee wilt helpen,' ging hij door. Hij pakte haar hand vast. 'Met zijn blauwe handje pakte hij de hare vast, "Alsjeblieft Amore, ik kan dit niet alleen," zei hij zacht. Amore grijnsde en schudde haar kop. ''De Suerte heeft verloren. Het is niet meer,'' sprak ze rustig. ''Maar, dat betekent niet dat wij niet meer zijn. Zij hebben dat niet opgemerkt, denken dat we klaar zijn. Ze denken er niet aan dat wij iets nieuws mogen openen, zonder dat dat problemen geeft.'' Ze grijnsde haar witte tandjes bloot. ''Je denkt toch niet dat ik dit zomaar aan zou kunnen zien? Riolu.. Dat is onmogelijk,'' grijnsde ze. Ze keek om zich heen. ''We zijn in het voordeel. Ze zien niks aankomen. Daar moeten we gebruik van maken, denk ik..'' Ze fronste, dacht na over wat ze zouden kunnen doen.

-Deze is erger.-

Amore grijnsde en shudde haar kop. Riolu was benieuwd naar hetgene wat ze ging zeggen. 'De Suerte heeft verloren. Het is niet meer. Maar, dat betekent niet dat wij niet meer zijn. Zij hebben dat niet opgemerkt, denken dat we klaar zijn. Ze denken er niet aan dat wij iets nieuws mogen openen, zonder dat dat problemen geeft,' sprak ze. Riolu grijnsde, wat ging er door dat koppie van der? 'Je denkt toch niet dat ik dit zomaar aan zou kunnen zien? Riolu.. Dat is onmogelijk. We zijn in het voordeel. Ze zien niks aankomen. Daar moeten we gebruik van maken, denk ik..' Riolu knikte. Ze had volkomen gelijk. Maar, er was één probleempje. Als ze nu toe zouden slaan, zou dat alles meteen verraden. Dan zou alles weer van voor af aan beginnen. Hij zette een bedenkelijk gezicht op waarbij hij zijn blik richting de grond wende. Ook waren ze maar met zijn tweeën. Ze konden niet de hele groep Lustro aan. Ondanks dat ze samen een sterk team vormde. Een team.. Ja, dat was het! Opgewekt wende Riolu zijn blik weer naar haar ogen en grijnsde hij breeduit. "Amore, wat als we een team gaan vormen? Een klein groepje Pokemon die de Lustro bestrijden, in het geheim," sprak hij.

-Nou, deze bereikt anders de top van flutterigheid xD. Btw. sorry voor een beetje een afgerageld einde van de post, ik moet weg..-

Plotseling ontstond er een grijns op de kop van Riolu. 'Amore, wat als we een team gaan vormen? Een klein groepje Pokemon die de Lustro bestrijden, in het geheim,' sprak hij, voor Amore er naar kon vragen. Met een grijns knikte ze. ''Precies. Zo maken we genoeg kans om te winnen. Ze zullen niks aan zien komen. Maar, we moeten het dan écht geheim houden.'' Ze grijnsde licht. ''Ghagha. Riolu, zoals altijd weer een geweldig plan,'' grijnsde ze. Ze keek even naar de lucht. ''Het moet een groepje zijn, een kleine groep. We zullen niet voor altijd geheim kunnen blijven. Dit hoeft alleen tot we de gebieden terug hebben. Anders wordt het te overdreven en te lastig. Ik denk dat ik geen zin heb om de helft van de tijd in het geheim dingen te doen.'' Plots fronste ze. In het geheim. ''We zullen de Pokémon niet zo aan mogen vallen. We moeten iets hebben waardoor ze ons niet herkennen,'' grijnsde ze. ''Wat dacht je van een cape? Ik heb ooit twee Suerte-leden getest. Ik viel hen aan, terwijl ik een cape droeg. Ze wisten van niks.'' Ze grinnikte. ''En, als je een beetje speelt, denken ze zelfs dat je heel anders bent. Van mij dachten ze dat ik een psychic-type pokémon was.'' Ze grinnikte even bij de gedachte hieraan. Ze dacht aan een naam voor het groepje. Sleutel. Het moest zoiets zijn. De sleutel tot succes. En.. De sleutel tot het geheim. Deze groep was de sleutel tot succes, en.. De groep was geheim, dus het tweede klopte ook. Ze fronste en dacht diep na. Clave, Chiave.. Chiave! Dat klonk wel gaaf, eigenlijk. ''Wat dacht je van Chiave? Dat is italiaans voor sleutel..'' Ze fronste. ''Chiave, de sleutel tot de vrijheid, ♪'' grinnikte ze, terwijl ze Riolu aankeek. ''Wie mogen allemaal mee doen?''

'Precies. Zo maken we genoeg kans om te winnen. Ze zullen niks aan zien komen. Maar, we moeten het dan écht geheim houden. Ghagha. Riolu, zoals altijd weer een geweldig plan' Riolu grijnsde, zoals vaak dachten hij en Amore weer op één lijn. 'Het moet een groepje zijn, een kleine groep. We zullen niet voor altijd geheim kunnen blijven. Dit hoeft alleen tot we de gebieden terug hebben. Anders wordt het te overdreven en te lastig. Ik denk dat ik geen zin heb om de helft van de tijd in het geheim dingen te doen,' vervolgde ze. Riolu knikte, "Nee, ik ook niet," sprak hij grinnikend. 'We zullen de Pokémon niet zo aan mogen vallen. We moeten iets hebben waardoor ze ons niet herkennen. Wat dacht je van een cape? Ik heb ooit twee Suerte-leden getest. Ik viel hen aan, terwijl ik een cape droeg. Ze wisten van niks. En, als je een beetje speelt, denken ze zelfs dat je heel anders bent. Van mij dachten ze dat ik een psychic-type pokémon was.' Een cape, geniaal! De grijns op zijn gezicht werd breder waardoor zijn scherpe tandjes werden blootgelegd. Hij zag aan Amore's blik dat ze ergens diep over nadacht en geduldig wachtte hij af. Ondertussen liet hij zijn blik nogmaals door de omgeving glijden. Het was rustig, wat ook niet gek was. De Lustro hadden alle Pokémon uit het gebied verjaagd. Riolu balde zijn vrije hand tot een vuist, dit zou niet voor lang meer zijn.
'Wat dacht je van Chiave? Dat is italiaans voor sleutel..' Fronsend wende Riolu zijn blik weer naar die van Amore. Chiave? Ze bedoelde vast de naam. 'Chiave, de sleutel tot de vrijheid, ♪' Hij grinnikte en knikte opgewekt. "Perfect," sprak hij vrolijk. Toen kwam de grote vraag, wie mochten er allemaal meedoen? Riolu bracht zijn hand naar zijn kin en dacht diep na. "Uhm.. het moeten goede vrienden van ons zijn. Pokémon die we kunnen vertrouwen." Zijn gedachtes gingen meteen naar Shadow en Evening. Maar, Shadow was er niet. Ze was uit pokeRPG vertrokken om de oorzaak van haar geheugenverlies te zoeken. En Evening was hier waarschijnlijk nog heel verdrietig over. Oke, wie hadden ze nog meer.. Een zucht verliet Riolu's mond. Dit was best moelijk. Hij keek Amore aan. "Wie had jij in gedachten? Ik Shadow en Evening, maar ik vraag me af of.. die op dit moment beschikbaar zijn, om zo maar te zeggen." Hij glimlachte flauwtjes en wachtte af wat Amore's reactie hierop zou zijn.

'Perfect,' had Riolu gezegd. Amore grijnsde. ''Jeej,'' grinnikte ze droogjes. Ze was vrolijk. Ten eerste omdat ze Riolu weer zag, voor haar altijd een reden om vrolijk te zijn. En, ten tweede omdat ze PokéRPG zouden gaan herroveren en de Lustro zouden stoppen. 'Uhm.. het moeten goede vrienden van ons zijn. Pokémon die we kunnen vertrouwen. Wie had jij in gedachten? Ik Shadow en Evening, maar ik vraag me af of.. die op dit moment beschikbaar zijn, om zo maar te zeggen.' Amore knikte. ''Shadow, Evening en..'' Ze fronste. Levy was ooit hun Bèta geweest, maar die had zich weinig laten zien. Bovendien was hij niet geschikt als spion, vond ze. Misschien die andere aap. Die ehm.. Blitzy! Die had het wel goed gedaan in het gevecht, toen. ''Blitzy?'' Ze hief een wenkbrauw op. Plots hoorde ze een roep. Ze spitste haar oren en keek om. ''Evening!'' riep ze uit. Ze keek Riolu met een gehaaste blik aan. ''Er is iets mis,'' sprak ze. ''Kom mee.'' Ze ging op vier poten staan en keek Riolu even aan. Ja, hij zou haar wel bij kunnen houden. ''Naar de velden,'' zei ze voor de zekerheid. Misschien deed hij voorzichtig door zijn arm, ofzo. Wist zij veel. Hij wist waar de velden waren, dus nu was er niks wat fout kon gaan. Ze zette zich af en begon te rennen, naar de Peaceful Plains.

Amore noemde de naam Blitzy op. Riolu glimlachte. Blitzy had zich goed bewezen in de Suerte. Hij maakte een knikkend gebaar. Ja, Blitzy was een goede keuze.
Plots weergalmde een roep door het woud. Riolu's blauwe oortjes gingen recht overeind staan. 'Evening!' hoorde hij Amore roepen. Hij knikte bezorgd, wat zou er zijn? Het klonk alsof hij hulp nodig had. Amore vermoedde hetzelfde. 'Er is iets mis, kom mee. Naar de velden,' sprak ze. Ze ging op vier pootjes staan en rende weg. Zonder aarzelen zette ook Riolu zich af en rende hij achter haar aan. Ondanks zijn arm, wist hij haar gemakklijk bij te houden. Een paar Gyarados en Tyranitar keken verbaasd op toen ze de Pikachu en Riolu voorbij zagen racen. Maar, ze hadden the Untamed rivers al verlaten, voordat ze ook maar de kans kregen om ze aan te vallen.