Door de lucht van Marble mountains kronkelde een slangachtige pokemon, Swift. Vandaag de dag was ze al meerdere keren gehuld in een wit licht. Een teken dat ze zou evolueren? Het was nog zo pas geleden dat ze een Dragonair werd. Gek, dat ze nu al een Dragonite zou worden... Wou ze dat wel? Het zou natuurlijk fijn zijn om voorpoten en achterpoten te hebben, en niet overal te kronkelen. En dat ze gewoon kon vliegen, zonder dat ze door andere Pokemon werd nagewezen omdat ze vloog zonder vleugels. En om gewoon te zitten, of rechtop te staan. Nadat ze een tijdje aan het nadenken was, richtte ze haar blik op een best grote rots. ''Laten we het maar doen...'' Fluisterde ze, en met al haar kracht beukte ze tegen de steen aan, die in duizenden stukjes viel. Ze keek even glazig naar de lichtbruine steentjes, totdat een wit licht haar omhulde. Haar vorm veranderde. Het witte licht verdween, en er stond nu een Dragonite naar de stukjes steen te kijken. Haar kleur was veranderd van blauw naar oranje, en ze had twee lichtblauwe vleugels. Ze had klauwen, achterpoten, een grote staart,en twee sliertjes aan haar kop. Ze leek totaal niet meer op wie ze eerst was. Ze opende haar mond en lachte, zoals ze nog nooit gedaan had. Het was heerlijk om eens je mond te openen. Ze grijnsde, en trok allemaal gekke bekken. Dit had ze nog nooit meegemaakt.

Een Delcatty rende behendig door de bergen. Ze was hier voor een training, die ze niet had kunnen afmaken bij Groudon's Canyon. De Lustro was daar namelijk langsgekomen om de boel over te nemen, en helaas was daar niks tegen te doen. Nu trainde ze in de bergen, door over en onder rotsen door te springen, wat Pokémon aan te vallen en te rennen naar de top. Tot nu toe had ze nog niks speciaals gezien. Behalve misschien die Golem die opeens de berg af kwam rollen.. Julia's blik viel plotseling op een Dragonair. Deze sloeg een steen kapot en begon opeens te gloeien. Die gloei.. Julia wist meteen wat het was. Evolutie! Zijzelf had dat ook eens meegemaakt. Maar, bij haar ging het anders. Zij stond in het prachtige licht van de volle maan, voor de grootste maansteen die er waarschijnlijk bestond. Dragonair kon blijkbaar zonder een steen evolueren. Dat leek Julia wat onhandiger. Met een steen kon je het helemaal zelf bepalen. Zonder steen moest je op een bepaald moment wel evolueren, behalve als je een Everstone vasthield. Deze Dragonair - Sorry, Dragonite, had dus geen Everstone vast. Ze begon allemaal gekke bekken te trekken wat Julia liet fronsen. Ze zette zich wel flink voor schut, maar ach.. Julia hoorde bewegende stenen en keek om. Een Graveler klom naar een ander plekje aan de muur. Julia nam de moeite niet hem aan te vallen. Misschien moest ze eventjes rusten.. Ze keek even om zich heen en spotte een steen waar ze mooi op kon zitten, en dat was precies wat ze ging doen. Ze stapte er rustig naartoe en legde haar voorpoten er tegenaan, om te kijken of hij niet weg zou rollen. vervolgens zette ze kracht en kwam ze er ook met haar achterpoten op terecht. Nadat ze even goed ging zitten richtte ze haar blik weer op de Dragonite.

Swift stopte met gekke bekken trekken. Ze had het gevoel dat ze werd bekeken... Ze schoot omhoog, en bleef in de lucht hangen om een beter zicht over het gebied te hebben. Ze zag een Dellcatty, die er niet slecht of gemeen uitzag. Swift landde voor de Dellcatty, en begroette haar. ''Hallo. Mijn naam is Swift, voormalig lid van Suerte.'' Zo kon de Dellcatty iniedergeval weten dat ze geen slechte Pokemon was... Ze stak haar hand uit, maar trok hem gelijk weer in. Dellcatty's konden geen handen schudden, wnat die liepen op vier poten. Een grijnsje verscheen op Swift haar gezicht. ''Eeeem, sorry. Ik was vergeten dat jij geen handen kan schudden... Hehehehe...'' Ookal begon ze serieus, altijd begon ze weer te stotteren of te lachen. Ze zou eens moeten oefenen in serieus spreken.

Korte post, ik heb heel weinig inspiratie.

De Dragonite stopte met gekke bekken trekken en vloog een stuk omhoog. Ze keek even rond tot haar blik op Julia viel. Zij fronste. De Dragonite kwam op haar af. Ze landde voor haar, waardoor Julia's vacht naar achter werd geblazen door de wind. Ze schudde met een snuif haar kop voor de Dragonite begon te spreken. ''Hallo. Mijn naam is Swift, voormalig lid van Suerte,'' sprak ze. Julia fronste nog meer. Swift, dus. Die had ze nog nooit eerder gezien. Ze stak een arm uit, als vriendschappelijk gebaar. Julia staarde er eventjes naar en net toen ze haar voorpoot wilde uitsteken trok de Dragonite haar arm terug. Julia richtte haar blik weer op het gezicht van de Pokémon. Die was vast de snuggerste niet. ''Eeeem, sorry. Ik was vergeten dat jij geen handen kan schudden... Hehehehe...'' Julia irriteerde zich aan haar lachje, maar zei daar niks over. Sommige dingen moest je beter verzwijgen. ''Kan ik wel,'' zei ze kortaf. Ze zette haar borst wat arrogant naar voren. ''Ik heb voorpoten, zie je?'' Ze tilde een voorpoot op en hield hem even naar voren, op de plek waar Swift haar hand had gehouden. Ze trok hem terug en schudde zich uit, waarna ze haar blik weer op het gezicht van de Pokémon richtte. ''Julia,'' stelde ze zich kortaf voor. Voor haar was er geen reden om te zeggen dat ze Suerte lid was geweest. Ze was er niet voor niets uitgestapt. Het nieuws dat Suerte niet meer was had haar ook vrij weinig gedaan. Maar blijkbaar was deze Dragonite, Swift, er trots op dat ze Suerte lid geweest was.. Nouja, als zij dat zo leuk vond dan mocht ze er ook trots op zijn.