''Je krijgt me lekker toch niet!'' Met deze woorden was een kleine Cyndaquil richting de lange kloof gerend. Maar, aangezien het nacht was, zag ze deze niet. Ze viel naar beneden, keihard op een steen. Via deze viel ze weer naar beneden. Het was een lange val. Uiteindelijk viel ze op de grond met een harde klap. Een kreet van pijn volgde. ''Au,'' mompelde ze uiteindelijk. Ze stond moeizaam op en schudde haar vacht uit. Ze keek omhoog. Gelukkig was ze aan het begin gevallen. Hier was het minder diep. Zo'n 8 meter hoog. Nog steeds hoog voor zo'n kleintje, maar niet dodelijk, ofzo. Ze keek om zich heen en concentreerde zich. Haar aderen werden langzaam warm. Ze voelde hoe haar rug begon te prikkelen. En toen schoot er een vlam uit. Ze grijnsde. De vlam zorgde voor licht. Met een frons op haar kleine koppie begon ze te lopen. Ze was Flos niet vergeten. Ze miste hem. Traantjes vormden zich in haar oogjes. ''Flos?'' vroeg ze zacht. Maar, er was niemand. ''Flooohoooos!'' riep ze luid. Ze wist echter niet dat ze zich nu in Lustro-gebied bevond. Met een angstig gezicht liep ze verder de kloof in. Ze kwam in een duistere gang. Het enige licht wat zichtbaar was, kwam van haar. Ze liep langzaam door en zag een Zubat, die wegvloog. Een rilling gleed over haar rug. Waar was Flos? Plots klonken er voetstappen. Met een angstig gezicht draaide ze zich om. ''Flos..?'' vroeg ze piepend.

Op 4 poten rende een kleine Pikachu naar voren. Tear was al een tijdje geleden weggerend van de Magma Terain. Om verstoppertje te spelen. HIj had Tear kunnen volgen door gebruik te maken van Tear zijn geur. Met behulp van zijn sneut zou hij hem wel kunnen vinden. Maar doordat hij helemaal om de Magma Terain heen moest rennen, zou dat heel lang duren. 'Au,' hoorde Force iemand roepen. Was dat niet? Ja! Er verscheen een hele straal achter de kleine Pikachu. 'Flooohoooos!' hoorde Force, Tear hard roepen. Force bleef doorrennen. Hij was dichtbij. Dat wist hij zeker. Soms keek hij heen en weer. Hij had gehoord dat dit Lustro-gebied was. Dus hij moest snel weg gaan, voordat ze in problemen kwamen. Force stopte bij de rand van de kloof. Was Tear, verder naar beneden gegaan? Force zuchtte luid en ging rustig naar beneden, hopend dat niemand hem zag. Bij elke voetstap hoorde je de ego van voetstap van de kleine Pikachu. 'Flos..?' hoorde hij Tear piepend vragen. ''Gevonden,'' sprak Force kalm. ''Laten we hier maar vandaan gaan, het is hier veel te eng.'' Hij pakte de kleine Cyndaquil bij zijn pootje tot hij wat hoorde. Hij draaide zich met een ruk om, kijkend naar de kant van waar het geluid kwam.

'Flooohoooos!' hoorde een Shiny Umbreon een Cyndaquil roepen. Shiny grijnsde, over een paar tellen. En de Cyndaquil was er niet meer. De Cyndaquil was op Lustro gebied gekomen, het gevaarlijke gebied. En daar kwamen de pokemon niet vaak levend uit. Shiny stond rustig op, zijn ogen gloeide. Zijn oog viel op een kleine Cyndaquil. 'Flos..?' vroeg de Cyndaquil piepend. Snel daarna verscheen er een andere pokemon. Het was een Pikachu, het was Force. De broer van de sterke maar kleine Lustro lid, Secret. En de zoon van de ex- Suerte leider Amore. 'Gevonden,' sprak Force kalm. 'Laten we hier maar vandaan gaan, het is hier veel te eng.' Shiny grijnsde, het was hier inderdaad eng. ''Gegroet,'' sprak de Shiny Umbreon kalm. Hij liep rustig naar de Pikachu en de Cyndaquil toe. ''Kan ik jullie ergens mee helpen?'' Hij sloot zijn ogen, en toen hij ze weer opende begonnen al zijn ringen te gloeien zodat de hele grot goed verlicht werd. Force slikte. ''Hallo, Shiny,'' Er verscheen een rare glimlach op zijn gezicht. ''We kwamen alleen langs maar we gaan al, doei!'' Hij trok de Cyndaquil aan zijn poten richting de uitgang. De Shiny Umbreon genaamd Shiny stampte simpel op de staart van de Pikachu zodat ze niet door konden gaan. ''Waar dachten we heen te gaan? Het werd net gezellig.''

Nature schudde zich uit. Hij had de hele dag hier doorgebracht in een kuil. De kuil was niet zo diep. Met een kleine sprong landde hij weer op de normale grond. Het was inmiddels nacht geworden. Hij liet z'n ogen wennen aan het donker, knipperde een paar keer met z'n ogen en hij zag helder. Zijn spieren zaten vast. Een klein kreungeluidje kwam uit z'n bekkie. ''Flooohoooos!'' hoorde hij van de verte. Hij draaide zich om naar waar het geluid vandaan kwam. Een zwakke lichtstraal kwam vanuit die kant. Het kinderhartje in z'n lijf begon hart te bonken. Een speelse lach verdween uit z'n bek. Hyperactief begon hij richting het licht te rennen. Het ging helaas niet zo snel, vanwege z'n pootjes. Hij was nog maar net een weekje uit het ei. Het rennen, wat je nauwelijks rennen noemde, ging erg stroef en je kon het eigenlijk wel schuifelen noemen. Met zwakke snelheid probeerde hij toch z'n pootjes in bedwang te houden. Hij had alleen niet door dat er een aantal wortels uitstaken van een verotte boom. Met z'n voorpoot bleef hij haken en maakte een flinke smak, wat erg veel kabaal maakte. Zijn kleine slurfje deed erg veel pijn. Zachtjes begon hij te snikken. Er kwamen tranen in z'n oogjes die langzaam naar beneden gleden over z'n pijnlijke slurf. Met kracht probeerde hij op te staan. Rustig probeerde hij verder te lopen alleen z'n voorpootje wou niet meer meewerken en deed ongelofelijk veel zeer. De andere drie pootjes, die wel normaal werkten, deden alle moeite om vooruit te komen. Nog een paar meter en hij had het licht bereikt. Z'n ogen werden weer scherp gesteld, ondanks het wazige beeld van de tranen. Hij zag daar een grote gedaante en een erg kleine Cyndaquil. Hij kon de grote gedaante niet goed bekijken. Voor zijn zicht stond het achter de Cyndaquil, waardoor het erg moeilijk was om het te bekijken. Iets verderop stond nog een pokemon, wat blauw licht gaf. Hij kon de Umbreon wel zien, maar luisterde niet naar wat hij zei. Een harde kreet verliet Nature z'n kleine slurfje.. Misschien hadden ze het gehoord, misschien konden ze hem helpen. Hij kon nog geen onderscheid maken van de goede en de slechte pokémon. Hij hoopte dat ze hem gehoord hadden. Zachtjes begon hij weer te snikken.

De gedaante kwam dichterbij. Tear keek verbaasd naar de naderende Pokémon, terwijl haar rugvlam groter werd. 'Gevonden.' Bij het horen van die stem begon ze te grijnzen. ''Flos!'' riep ze. Uiteindelijk werd hij zichtbaar. En, inderdaad, het was Flos. Ze grijnsde, maar trok hierna een pruillip. ''Jij speew fas!'' riep ze luid. Ze bedoelde dat hij vals speelde, maar het kwam er nogal vreemd uit. Ze fronste. 'Laten we hier maar vandaan gaan, het is hier veel te eng,' sprak Flos. Hij pakte haar handje beet. Plots hoorden ze een geluid en draaiden ze zich beiden tegelijkertijd om. Een Umbreon werd zichtbaar. Hij had blauwe ringen. ''Ooeeeeh,'' sprak Tear. 'Gegroet,' sprak Shiny. 'Hallo, Shiny..' antwoordde Flos. Shiny. ''Jijnie,'' probeerde ze het na te zeggen. Haha. Plots begon ze te lachen. Dat leek op jij niet! 'We kwamen alleen langs maar we gaan al, doei,' sprak Flos, voor hij haar meesleurde. Maar, Shiny stopte hen. Tear liet Flos' hand los en liep op de Umbreon af. ''Ogen..'' mompelde ze, voordat ze haar handen in de ogen van Shiny stak. ''Hiehie, jij ogen doezjen!'' riep ze uit. Ze begon te lachen. Plots hoorde ze iets. ''Aah!'' riep ze. Ze keek om zich heen, maar zag niks. Iemand had een kreet geslagen, ofzo. Ze hield haar koppie scheef en keek Shiny weer aan. ''Jij ben leluk!''

Shiny bestudeerde de Cyndaquil. Van wie zou deze Cyndaquil zijn. Ze was duidelijk nog heel jong. Hij schatte haar op 2 à 3 weken. Dus niet een een maand jaar oud. 'Ogen..' mompelde de Cyndaquil opeens. Ze liep richting Shiny toe en stak zijn arm in de oog van Shiny. 'Hiehie, jij ogen doezjen!' riep de Cyndaquil daarna uit. 'Jij ben leluk!' sprak ze daarna. Shiny tilde zijn poot op en sloeg de Cyndaquil tegen zijn gezicht aan. Dat kwam er van als je in zijn oog prikte. ''Ik zal het maar snel afmaken,'' sprak de Shiny umbreon rustig. Er verscheen een Shadow Ball voor de mond van de Shiny Umbreon. De Shadow Ball schoot richting de 2. Force trok snel aan de pootje van Cyndaquil en slingerde hem weg, zodat hij niet het doelwit werd. Hij keek geschrokken naar de Shadow Ball. Het was te laat. Hij kon het niet meer ontwijken. Hij sloot zijn ogen. Maar raar genoeg voelde hij geen pijn. Hij opende zijn ogen rustig. Het eerste wat hij zag was een Oranje vlek. Later kon hij het vervormen naar een Buizel. Het was Achi! 'Ik hou jullie al een tijdje in de gaten,' sprak de Buizel. De Buizel bekeek de Cyndaquil even. 'Van wie is de Cyndaquil? Evening & Shadow?' gokte de Buizel. Force glimlachte blij. ''Kom Tear,'' Hij pakte de Cyndaquil weer op en bekeek ondertussen de Phanpy die ook binnen was gekomen. ''Misschien zijn Shadow en Evening je ouders. We moeten ze opzoeken,'' mompelde Force rustig.

Met geluidloze passen rende een Umbreon door de Canyon. Haar oren hadden verschillende geluiden opgepikt, en aangezien dit haar gebied was, had ze besloten om te gaan kijken. Toen ze in de verte Shiny zag, met een Pikachu, Cyndaquil en verderop nog een Phanpy, had ze een wenkbrauw opgeheven. Ze had zich willen omdraaien, tot Achi was gekomen. Ze grinnikte eventjes. ''Kalm aan, lieverdjes,'' klonk haar stem, terwijl ze tevoorschijn kwam. Haar bloedrode ogen gaven licht, maar haar ringen niet. Ze richtte haar blik even op Shiny en haalde diep adem. Hierna keek ze naar Achi. ''Ach, wat jammer nou dat je zo zwak was en weggestuurd werd door je eigen leider,'' sprak ze hoofdschuddend. ''Anders had je geweten dat dit gebied nu van mij is,'' gromde ze. Ze trok haar lippen omhoog, waardoor het maanlicht tegen haar blinkende tanden scheen, wat er angstaanjagend uit zag. ''Laten we dit afmaken,'' mompelde ze. Ze lette niet meer op de rest. Die waren niet belangrijk.
De kleine Cyndaquil voelde dat Force haar handje beetpakte. Ze had zwijgend toegekeken, maar had de namen Ieve (Evening) en Adow (Shadow) onthouden. Ze dachten dus dat dat haar ouders waren. Ze zette een glimlach op haar gezicht. ''Wij Ieve en Adow soeken!'' riep ze luid en vrolijk.

'Kalm aan, lieverdjes,' hoorde hij opeens. Achi draaide zich om en keek nu recht in de ogen van Akiar. De Leidster van Lustro. 'Ach, wat jammer nou dat je zo zwak was en weggestuurd werd door je eigen leider,' sprak Akira hoofdschuddend. 'Anders had je geweten dat dit gebied nu van mij is,' gromde ze daarna. Achi keek even naar Force en Tear. Vervolgens keek hij weer naar Akira. ''Het is waar dat mijn eigen leider me heeft weggestuurd, maar als ik zo zwak ben, waarom lukte me het dan om je oude leider weg te laten rennen?'' Gromde hij ze toe. Een grom verliet de bek van Shiny. 'Jij weet maar al te goed door wat het komt,' snauwde hij de Buizel toe. ''Inderdaad, maar nu denkt iedereen wel dat je een watje bent,'' mompelde hij. 'Wij Ieve en Adow soeken!' riep de cyndaquil luid en vrolijk. Force keek even naar Achi die knikte. 'Kom mee,' sprak Force. Hij rende snel weg, de Cyndaquil meeslepend. Er verscheen een glimlach om de bek van de Buizel. Snel daarna deed hij zijn poten bij elkaar. Er verscheen een Water Puls, die gooide hij naar Akira.

'Het is waar dat mijn eigen leider me heeft weggestuurd, maar als ik zo zwak ben, waarom lukte me het dan om je oude leider weg te laten rennen?' Akira schudde haar kop. ''Dat je iemand laat vluchten, betekent niet dat je sterk bent. Het betekent meestal gewoon dat de ander een watje is,'' sprak Akira kil. Ze zag dat de Pikachu en Cyndaquil wegliepen, maar reageerde er niet op. Ze boeiden haar echt niet. Ze zag dat de Buizel, Achi, glimlachte en een Water Pulse op haar af schoot. Snel opende ze haar bek en vuurde ze een grote schaduwbal af. De Waterpulse en Schaduwbal raakten elkaar. De waterpulse was sterker, maar werd afgeremd door de Schaduwbal, waardoor Akira de tijd had om te ontwijken. Kalm keek ze Achi aan. Ze liet haar ogen stoppen met licht geven toen ze zag dat de maan tijdelijk achter een wolk verdwenen was. Hier moest ze gebruik van maken. Met een snelle aanval sprong ze richting de Buizel, die haar niet zou kunnen zien in deze duisternis. Maar, ze viel hem niet aan met een snelle aanval. Met een Confuse Ray probeerde ze hem te verwarren. Als hij verward was, zou alles veel makkelijker worden voor haar en Shiny.. Ze gromde binnensmonds. Dat ze ooit nog eens moest samenwerken met die.. Die.. Ze schudde haar kop. Achja.. Het moest maar.

'Dat je iemand laat vluchten, betekent niet dat je sterk bent. Het betekent meestal gewoon dat de ander een watje is,' sprak Akira kil. Achi grijnsde. ''Hoor je dat Shiny? Je word een watje genoemd,'' mompelde Achi snel. Hij zag dat Akira een Shadow Ball gebruikte. De 2 aanvallen raakte elkaar. Maar het was Achi de aanval die door ging. Achi bleef Akira aan kijken, zo te zien keek ze naar de maan. Achi keek even naar de maan. Een wolk vloog er langs. Hij zou nu niet kunnen zien. Achi beet even op zijn lip. Dan moest dat maar. Akira gebruikte haar Confuse Ray, het was raak. Maar het lukte Achi om een Surf aanval te gebruiken. Die hoogstwaarschijnlijk raak was aangezien ze zo dichtbij stond. Shiny rende ondertussen richting de Buizel toe. De staart van de Shiny Umbreon lichte op en hij sprong in de lucht. De IJzerstaart was raak omdat de Buizel nog steeds niet kon zien in de duisternis. Achi 'vloog' tegen de stenen muur aan. Hij keek ven de lucht in en grijnsde. De wolk dreef weer weg en hij zou weer kunnen zien. Maar nu had hij een ander probleem. Hij stond onder verwarring. Er verscheen een Water Puls tussen zijn poten maar die schoot hij in een hele andere richting dan zijn 2 tegenstanders door de verwarring.

Akira wist dat de maan zo weer tevoorschijn zou komen, dus deed ze geen moeite om de Surf te ontwijken. Het raakte haar, waardoor ze haar ogen even sloot. Ze voelde hoe het maanlicht weer op haar begon te schijnen en grinnikte. Ze deed haar moonlight. Haar HP schoot meteen omhoog door het heldere licht van de maan. Ze grinnikte toen ze zag dat Achi zijn water pulse de verkeerde kant op gooide. ''Nu,'' gromde ze tegen Shiny. Ze opende haar bek. Een oranje-achtige bal verscheen. Het werd groter, voordat er een krachtige straal uit schoot, die naar Achi toe ging. Ze zou zich nu even niet kunnen bewegen, maar Achi was toch verward. Dus, dat maakte niet echt super veel uit. Ze richtte haar blik even op Shiny. Hij deed zijn best om zijn rang omhoog te werken, ookal wist hij dat hij geen leider meer kon zijn, omdat een groep geen drie leiders nodig had. Althans.. De Lustro was daar nou niet echt actief genoeg voor, ofzo. Akira sloot haar ogen en gebruikte haar oren. Dat vond ze fijner. Misschien was dat omdat ze alles waziger begon te zien. Althans, echt wazig was het niet, maar het was niet meer scherp, wat haar vreselijk irriteerde. Met haar gehoor was, gelukkig, niks mis. Ze snoof zacht en wachtte af.

-Flutpost.-

'Nu,' gromde Akira tegen hem. Shiny knikte. Hij zou eerste Akira laten aanvallen, Dat deed Akira dan ook. Ze gebruikte een Hyper Beam op hem. Achi werd tegen de muur geslingerd. Je zag de afdruk van de buizel bij de muur. Maar de Buizel sprong weer op de grond. Hij wreef even tegen zijn maag. Shiny rende zo snel mogelijk naar de Buizel die uit de verwarring was. Met een IJzerstaart lukte het de Shiny Umbreon om de Buizel genaamd Achi de lucht in te gooien. De Buizel bekeek de hele grond laag. Hij wou niet zo dood gaan. Tenminste. Hij moest tenminste wat doen bij zijn tegenstanders. Anders was hij nog zieliger dan hij zelf dacht. Er verscheen een Draaikolk tussen zijn poten. Hij gooide het naar Akira toe. Hopend dat ze er in vast zou zitten en dieper de Canyon in werd gegooid. Hij gooide de Whirpool naar Akira toe. En dit keer ging het wel de goeie richting op. Maar door dit, merkte hij niet dat de Shiny umbreon. Ondertussen ook een aanval had geladen. Hij vuurde een Hyper Beam af op volle kracht. De Buizel werd weer in de maag geraakt. Hij werd hoger de lucht in geworpen en lande enkele seconde later dood op de grond. Achi was niet meer..

Akira hoorde het geluid van water. Stromend water. Ze opende haar ogen en zag de draaikolk die Achi creëerde. Akira haalde diep adem en sloot haar ogen. Ze rechtte haar rug. Ze voelde hoe het draaiende water haar raakte. Ze werd naar achteren gelanceerd. Ze had haar ogen gesloten om zich te concentreren. Uiteindelijk lukte het, en landde ze op vier poten op de grond. Ze gromde zacht, maar zag dat Achi al dood was. Ze grinnikte binnensmonds en wilde zich omdraaien, maar bedacht zich. Met haar rode ogen keek ze Shiny aan. Ze schudde haar natte vacht uit. Gelukkig ging hij niet pluizen. Ze liep naar Shiny en Achi toe en keek naar Achi. Ze keek naar haar poot en zette deze op de borstkas van Achi. Ze liet een lange, lage grom horen, waarna ze grinnikte. Hij was echt dood. Niks meer mee te beginnen. Ze ging met haar nagels over zijn huid, gewoon om het te zien bloeden. Hierna zette ze haar poot weer op de grond en keek ze naar Shiny. ''Goedgedaan, denkik,'' sprak ze veel te snel, waarna ze haar blik richtte op de maan. Ze sprak niet graag met Shiny. Vooral niet nu ze niet meer wist of ze boos op hem moest zijn, of juist niet. Ze haalde diep adem, en wachtte af tot Shiny iets zou zeggen.

Shiny keek hijgend naar Akira. Het ging eigenlijk sneller dan verwacht, maar hij was al 2x degen de muur aan geworpen. En verder had hij nog 2 Hyper Stralen tegen zich aan gehad. Dus was het ook wel een beetje begrijpelijk. Akira werd geraakt door de Whirpool maar kwam er uiteindelijk weer uit. Ze liep rustig naar Shiny en Achi toe en begon te krassen over het huid van de Buizel. 'Goedgedaan, denk ik,' sprak Akira hem veel te snel toe. Shiny keek haar raar aan. Hij had niet verwacht dat ze dat zou zeggen. Akira was namelijk de gene die hem het meest haatte. ''Dankje,'' sprak hij rustig. ''Voordat ik het vergeet te zeggen, ik zei toch dat ik werd geraakt door de Water Puls en daardoor onder verwarring stond. Dat heeft hij daarnet zelf toegegeven,'' sprak hij vervolgens. Hij keek richting de maan en toen naar de kant waar de Pikachu, Force. En de Cyndaquil, Tear waren weggelopen. ''Jammer, als we Force in gevangenschap hadden, konden we Amore dingen voor ons laten doen, ze zou niet willen dat een van haar zonen werd vermoord. Tenminste, dat denk ik.'' Hij bleef even stil. Had Shadow een kind? De Cyndaquil. Volgens mij had de Buizel dat gezegd. Daarom was ze altijd zo dik.

'Dank je,' sprak Shiny kalm. 'Voordat ik het vergeet te zeggen, ik zei toch dat ik werd geraakt door de water puls en daardoor onder verwarring stond. Dat heeft hij daarnet zelf toegegeven,' vervolgde hij. Akira draaide zich om en ging een paar meter bij Shiny vandaan zitten, met haar rug naar hem toe, de maan aan haar voorkant. Het licht van de maan scheen op haar grijze vacht, waardoor deze een blauw-achtig gloedje kreeg. 'Jammer, als we Force in gevangenschap hadden, konden we Amore dingen voor ons laten doen, ze zou niet willen dat een van haar zonen werd vermoord. Tenminste, dat denk ik,' sprak Shiny toen. Akira zuchtte. Nu ze hem niet aan hoefde te kijken, was het al veel makkelijker. ''Je zei inderdaad iets in die trend. Maar, dat is geen goed excuus om zo lang weg te blijven,'' sprak Akira rustig. ''Verder.. Die Amore is niet dom. Ze hebben vaker iemand uit de grot weten te halen. Volgens mij geeft die Pikachu meer om haar groep dan om haar familie,'' sprak Akira twijfelend. Ze wist het niet zeker. De Pikachu scheen er in ieder geval geen problemen mee te hebben om tegenover Secret en Tora te staan in de oorlog. Ze haalde diep adem. ''We hebben niks meer nodig.'' Haar blik bleef op de maan rusten, terwijl Akira nadacht. Niemand wist al wat het plan was, omdat Akira bang was dat iemand het er perongeluk uit zou floepen. Niemand wist bijvoorbeeld dat de rivier enkel en alleen een soort val was. Ze zouden ervoor zorgen dat Amore, en waarschijnlijk nog anderen, de rivier makkelijk over konden nemen. Ze zouden denken dat de Canyon ook zo makkelijk ging, maar.. Dan zou de Lustro ze daar opwachten.

'Je zei inderdaad iets in die trend. Maar, dat is geen goed excuus om zo lang weg te blijven,' had Akira hem gezegd. Shiny had alleen gezucht. 'Verder.. Die Amore is niet dom. Ze hebben vaker iemand uit de grot weten te halen. Volgens mij geeft die Pikachu meer om haar groep dan om haar familie,' had Akira daarna gezegd. Akira had een punt, de laatste keer dat ze de Shiny Teddiursa gingen bevrijden. En ze speelde dat Secret gevangen zat. Liep Amore gewoon weg zonder Secret mee te nemen. Maar ze had wel een hele tijd met Comet een partner schap ding gehouden. Ook al wist ze dat Comet een Lustro- Lid was. Dus familie was best belangrijk voor haar. 'We hebben niks meer nodig.' Shiny keek Akira raar aan. Waar had ze het over. ''Moet ik hier blijven, om op wacht te staan bij dit gebied. Of kan ik weg gaan?'' Sprak hij rustig. Hij keek even naar het lijk van Achi. Dat konden ze aan de Groundon's Canyon bewoners laten zien. En zeggen dat dit gebeurde als je ze tegen ging. Een grote grijns verscheen op het gezicht van Shiny.

[Flutpsot]

'Moet ik hier blijven, om op wacht te staan bij dit gebied. Of kan ik weg gaan?' vroeg Shiny kalm. Rot op, blijf weg, zorg dat ik nooit meer aan je denk, verdwijn. Akira schudde haar kop en haalde diep adem, om weer even tot rust te komen. Ze opende haar ogen weer en zuchtte diep. Een rilling liep over haar ruggengraat, terwijl ze haar ogen weer pijnlijk sloot. And I've been needin to tell you, that I've felt this way for so long. And since you've been in my life, it all has gone wrong.. Ze opende haar bloedrode ogen en stond op. Ze haalde een keer diep adem en liep op Shiny af. Ze ging recht voor hem staan en haalde diep adem. Het was gewoon iets wat ze wilde bekijken. En, het was zoals ze al verwacht had. In een korte tijd had ze een groeispurt ondergaan. Sommigen dachten dat het kwam door haar plotselinge dominantie. De 'alfa' was namelijk meestal de grootste van een 'roedel'. Akira haalde diep adem. Ze was nu bijna even groot als shiny. Het scheelde net één centimeter, terwijl het eerst zeker een veel groter verschil was geweest. Ze zwiepte een keer met haar staart heen en weer en keek hem aan. ''Ik zal, omdat ik vind dat je het wel verdient, je promoveren tot verhevene. Ik wil je nog steeds niet vertrouwen.'' Ze fronste. ''Nee, dat klopt niet. Ik kán je niet vertrouwen. Laten we het daar maar op houden.'' Ze haalde een keer diep adem, liep snel terug naar haar plek, en ging zitten, met haar blik op de maan.

Het bleef een tijdje stil. Misschien moest hij maar gaan. 'Ik zal, omdat ik vind dat je het wel verdient, je promoveren tot verhevene. Ik wil je nog steeds niet vertrouwen,' hoorde hij de Umbreon opeens zeggen. Shiny keek Akira rustig aan. 'Nee, dat klopt niet. Ik kán je niet vertrouwen. Laten we het daar maar op houden.' Shiny bleef maar stil. Dan vertrouwde ze hem maar niet. Maar hij zou vechten voor Lustro. Om te bewijzen dat hij niet laf was. Hij keek Akira nog even aan. Die ging zitte op haar plek en ging kijken naar de maan. Shiny bleef maar rustig staan. Hij wierp een laatste blik op de dode buizel die voor hem lag. Daarna draaide hij zich rustig om. Hij liep dezelfde richting als Force en Tear eerder waren weggerend. Hij wist niet waar hij naartoe zou gaan. Maar hij zou niet bij de Groundon's Canyon blijven. ''Tot de volgende keer,'' sprak hij rustig. Voordat hij verdween.

[Srry voor de flutflut post.]