Een Raichu, wiens naam Spark was, rende naar het meer. De grond stuifde weg onder zijn poten, wanneer hij weer snel een stap zette. Cursed lake was een mooie plek... Het was zo rustig en kalm. Hij rende naar de kant van het meer, en dronk wat. Het water smaakte... Anders. Een beetje heel anders. Hij spuugde het water uit. Het water smaakte smerig. Als hij dorst had, zal hij voortaan maar naar crystal lake gaan. Daar is het water schoon en lekker. Spark liep een eindje van het water weg, en ging op een rustig plekje zitten. Hij sloot zijn ogen, terwijl de wind langs zijn oren streek. Soms was het leven fijn. Eens een keerte relaxen, zonder zorgen aan je kop. De rust werd opeens ruw verstoord, en Spark opende zijn ogen direct. Er was nog iets of iemand dichtbij....

Haast onhoorbare stappen gingen over het gebied heen. Dat maakte Blame het "sluipmoordenaars" type. De vijand besluiten en hem daarna snel en ongemerkt afmaken, dat was zijn beste moordtechniek. Zijn klauwen waren scherper dan messen en ze konden heel makkelijk slagaders doorboren. Vlug sprong hij van rots naar rots. Hij zou een kijkje nemen aan het Cursed Lake, en misschien zou hij wat trainen. Opeens hoorde hij het geluid van snel lopende voetstappen. 'Vriend of vijand?' dacht Blame. Hij sloop zachtjes naar het donkergrijze meer. Daar zag hij een Raichu van het water drinken, dat hij snel weer uitspugde. Het was duidelijk dat je niet mocht drinken van vervloekt water. De Raichu ging naar een andere plaats. Blame volgde hem. Toen de Raichu op de grond ging zitten, werd het hem duidelijk dat hij die Raichu al eerder had gezien; Het was Spark, die aanwezig was tijdens te oorlog van de Suerte. Blame ging naar Spark toe. De Raichu opende zijn ogen direct. 'Het is niet verstandig om te drinken van vervloekt water, he?' zei hij terwijl hij naar Spark toeging. Toen hij er was, ging hij tegenover de Raichu in kleermakerszit zitten. Blame grijnsde lichtjes. 'Mijn naam is Blame..' zei hij beleefd.