Een jonge Eevee dribbelde over de zachte bosgrond van Timerise forest. In andere plaatsen stond ze bekend als een berucht moordenaar, maar hier werd ze vast gezien als een berucht moordenaar. Ze was bij winigen bekend bij haar naam, Broken. Ze zou maar proberen een beetje aardig te doen tegen de plaatselijke bevolking, zodat ze daarna haar slag kon slaan. Een Wurmple kwam langs schuivelen, die een beetje dommig naar haar keek. Broken lachtte vals. ''Hallo, jij bewoner plaatselijk hier?'' Zei ze met haar spraakgebrek. De Wurmple keek haar nog dommer aan, en zei met een slome stem: ''Ik praat niet met imbecielen.'' Daarna schuivelde hij weer weg. Broken gromde. Nouja zeg! Wat dacht die Wurmple wel! Even leek ze op het punt te staan de Wurmple aan te valllen, maar ze hield zich nog net in. Ze ademde diep in en uit. ''Broken rustig... Kwaad niet worden...'' Zei ze zachtjes tegen haarzelf. Brokens oren hingen slap naar achteren, totdat ze opeens weer overreind veerde. Er kwam iets of iemand aan.

Zakura snuffelde aan de bessenstruik. Het rook zuur, té zuur. Ze hield veel meer van zoete bessen. Vooral de Pecha Berry, het had ook zo'n mooie cocktail kleur en was driehoek vormig, als hij in de struik nog vastzat. De zure geur in haar neus werd haar teveel en ze liep verder, naar een ander bosje met bessen. Haar lievelingsbessen waren altijd makkelijk te vinden, behalve als je ze nodig of honger had. Ze zette haar reukvermogen in en ademde diep door naar snoet. Een bekende geur vloog door haar neusje heen. Ze spitste haar oren, tegelijkertijd dat ze iets bekends rook hoorde ze ook een stem, die ze nog niet kende. Het was een vage stem. ''Hallo, jij bewoner plaatselijk hier?'' Zakura begon te grinniken. Waarschijnlijk een nieuweling in PokéRPG die nog niet zo goed in Nederlands was.
Deftig hief ze haar kop op en begon op een drafje naar de geroken geur te lopen. Daar. Daar hingen haar favoriete hapjes. Op de precieze hoogte waar zij met d'r kop bij kan. Ondertussen luisterde ze ook of ze nog meer stemmen hoorde. En dat klopte, een andere vage stem zei ook iets. ''Ik praat niet met imbecielen.'' En bij die zin barstte ze in lachen uit. Ze vond het nu wel grappig worden, die buitenlander. Na op een aantal bessen te hebben gekauwd en doorgeslikt, begon ze wel nieuwsgierig te worden naar wie dat nou was. Ze kende het sowieso niet, anders had ze wel een herkenning gehoord aan de stem. Netjes hief ze haar kop weer op, liep door een aantal prikkelbosjes, waar ze geen last van had, en begon zachtjes te grinniken. Zakura keek niet zo goed uit en zag de kleine Eevee niet, omdat ze haar kop omgedraaid had vanwege een voorbijkruipende Wurmple die nogal chagrijnig keek. Een grijns kwam op haar kop te staan, ze had het wel erg naar haar zin vandaag, buitenlanders.. chagrijnige pokémon. Terwijl ze nog in gedachten zat, met een grote grijns op d'r gezicht, botste ze onwetend tegen de Eevee aan en schrok wakker uit dromenland.

Broken keek om, maar zag niemand. Het zal wel weer een van die plaatselijke bewoners zijn. Ze sloot haar ogen, terwijl ze dacht aan de vele Pokemon die ze had vermoord. Ze was berucht in verschillende gebieden, maar hier zal het natuurlijk moeilijk worden... In haar eentje kan ze dit gebied niet overnemen. Mischien was er hier ergens een slechte groep? Ookal werkte ze solo, Broken wist toch dat je samen sterker bent. Ze kon ook haar eigen slechte groep maken. Dan zou ze alles overnemen. Eerst moest ze maar eens sterker worden... Een evolutie zal helpen. Maar waar in zal ze dan evolueeren? Espeon? Umbreon? Flareon? Glaceon? Vaporeon? Jolteon? Of toch Leafeon? Dan zou ze ook een evolutie steen moeten vinden of iets dergelijks. Om een Leafeon of een Glaceon te worden zou ze dit gebied uitmoeten, en naar Sinnoh gaan. En dan kwam ze terug als een sterke moordenaar... Zo bleef ze nog even doordenken, totdat er iets tegen haar aanbotste. Snel deed ze haar open open, en ze zag een Electrike die net iets jonger was dan zij. ''Hallo...'' Begon ze. Eerst maar eens vragen of er in dit gebied een slechte groep was. ''Is groep slecht een hier?'' Vroeg ze met haar sukkelige spraakgebrek. Nu maar hopen dat de Electrike haar geen 'Imbeciel' vond.

''Hallo...'' zei er een Eevee voor haar. ''Hoi,'' zei ze kortaf en snoof terwijl ze haar kop een stukje omdraaide om een Rattata in de smiezen te houden. Nog geen seconde later begon de kleine pokémon alweer te praten, met hetzelfde stemmetje wat ze eerder had gehoord. ''Is groep slecht een hier?'' vroeg de Eevee aan haar. Ze verstond er geen sikkepit van, maar probeerde er iets uit te halen. Hmm.. Is groep slecht een hier.. Groep slecht? Slechte groep! Is hier een slechte groep! ''Hmm.. tuurlijk, alleen daarmee wil je echt niet in aanraking komen. Tenzij jij,'' en ze keek eventjes heel arrogant naar de pokémon voor haar, ''je daarvoor slecht genoeg voelt.'' Zakura grijnsde. Alsof dat kleine ding ooit sterk genoeg is om ook maar met de Lustro te vechten of om erin te komen. En bovendien zat het al vol, ze willen niet meer pokémon die meevechten tegen de Chiave. Een zachte grom verliet haar bek. Ze irriteerde zich aan de omgeving hier. Het leek wel uitgestorven op dit moment. Het enige wat zij meestal tegenkwam waren kleine, zwakke pokémon die een enorm grote fantasie hadden van hier tot Tokio.

''Hoi,'' Zei de Electrike kortaf terug. Ze draaide haar hoofd een klein beetje om naar een Rattata. Daarna gaf de Elektrice antwoordt op Brokens vorige vraag. ''Hmm.. tuurlijk, alleen daarmee wil je echt niet in aanraking komen. Tenzij jij,'' en ze keek eventjes heel arrogant naar Broken. ''je daarvoor slecht genoeg voelt.'' Broken keek met haar gedachten ergens anders naar de Electrike. Ze had het gevoel dat de Electrike dacht dat ze slap en zwak was. Dat was ze dus zeker niet, en dat zal ze op de een of andere manier wel bewijzen aan de Electrike. Broken gromde zacht. ''Ik weten wat denken jij nu. Ik sterk wel. En jij respect wat tonen moet. Ouder ik dan jou.'' Volgens haar snapte de Electrike daarvoor al bijna niets van wat ze zei, en dit kon die Pokemon vast al helemaal niet vertalen. Mischien moest ze wat doen aan haar spraakgebrek...

''Ik weten wat denken jij nu. Ik sterk wel. En jij respect wat tonen moet. Ouder ik dan jou.'' Zakura keek echt letterlijk met zo'n 'wtf' blik naar de Eevee. Ze verstond er geen ene flikker van. Naja zolang zij maar wist dat zij in elk geval niet gek was. ''Ja.. Yeah right.''
Iets anders wist ze niks te zeggen. Verveeld keek ze rond met half dichtgeknepen ogen of er nog een prooi was om op te jagen, dat vond ze zo leuk.. Pokémon opjagen. Tenzij het om Smile ging.. Hij was zo lief voor haar. Al hadden ze elkaar nog maar net ontmoet. Het was een Pichu, een hele schattige Pichu. Nogal verlegen, maar dat maakte haar niks uit. Zij was ook verlegen als het om liefde ging. Met haar kop in de wolken staarde ze nog steeds voor zich uit.