Aleran lag in de flikkerhete zon te relaxen. Hij vond het wel weer eens tijd dat hij bruin moest worden. Al die fakkin' grijze haren, dat werd hem teveel. Hij lag by the way te denken aan hoe hij Feathers had ontmoet. Hij kon er maar niet op komen, z'n hersens deden teveel ervoor. Het voelde alsof ze elk moment konden ontploffen, of dat kwam omdat er één of andere dorpsgek Murkrow dom aan het fluiten was wat eerder leek op het ontploffingsgeluid. Hij irriteerde zich eraan maar besteedde er niet veel aandacht aan. Heel eventjes keek hij richting de zon met z'n ogen. Het zweet stond op z'n voorhoofd. Hij lag op een open plek, niet dat er dichte plekken waren, waar je gewoon dood kon branden. Gelukkig was hij niet te ver van het bos weggelopen, zodat hij straks nog kon schuilen voor als het hem teveel werd.

??

Aleran was niet de enige Pokémon die zich erg irriteerde aan de schel zingende Murkrow. Pearl was al niet blij om hier in de woestijn te zijn omdat ze niet tegen droogte kon , en dan kwam er ook nog bij dat die Murkrow haar dood irriteerde. Pearl liep nog wat verder, en grijnsde daarna breed. Ze keek ondeugend naar de Murkrow, sprong op en vuurde een krachtige waterpistool af op de vogel. Deze verwachtte het niet, en vloog verschrikt op. Pas toen de vogel enkele meters verder was gevlogen, keerde hij zijn kop om om te kijken wat hem nou had geraakt. Hij kreeg Pearl in het vizier, en gromde, zover een vogel dat kon. Hij zag Pearl wel als een makkelijke tegenstander. Hij keerde zich meteen weer om, en maakte een duikvlucht richting Pearl. Die grijnsde. De Murkrow kon vliegen, maar ze was veel sneller! Grinnikend en lachend rende ze voor de boze Murkrow uit, en wist niet dat ze recht op de Mightyena afrende. Ze draaide haar kop naar achteren, en stak dom haar tong uit naar de Pokémon. ''Slome duikelaar'' riep ze vermaakt. Maar toen voelde ze dat ze tegen iets op botste. Ze stootte tegen Aleran, en viel daarna neer. Maar de Murkrow kwam nog steeds op haar af.

Aleran voelde een of andere pokémon over hem heen struikelen en schoot rechtop omdat hij schrok. Hij draaide z'n kop om naar de richting vanwaar de pokémon vandaan kwam en deed z'n bek open om te gapen. Maar hij ving iets op in z'n bek. Het was een Murkrow, waarschijnlijk de dorpsgek, die niet zo verstandig was. Snel stond hij op en spuugde de Murkrow met veel kwijl uit. ''Gatverdamme, vieze zwerversveren in m'n bek,'' en hij begon luidruchtig haarballen uit te kuchen. Hij wierp eventjes snel een blik naar de vliegpokémon. Onder de veren zag hij een aantal rode strepen met bloed. Dat kwam waarschijnlijk door z'n scherpe tanden, dat kwam ervan als je ze elke dag sleep. Met een vies gezicht schraapte hij de veren van z'n tong af en spuugde ze daarna uit op de Murkrow die inmiddels lag te krijsen van de pijn. Hij gaf er niet om en gaf de vogel een trap met z'n rechtervoorpoot waar scherpe klauwen uit staken. Zo, die zou waarschijnlijk niet meer terugkomen. Aleran draaide zich om en zag daar een Vaporeon liggen, die er best wel koeltjes uitzag vanwege de Shiny kleur. ''Hoi,'' zei hij kortaf en toch droogjes.

*Note: Sorry voor scheldwoord in deze post. Niet voor kinderen onder de 8 xD*

Pearl sloot bang haar ogen. Straks zou ze Murkrow haar wel pakken. Dan stond ze zwaar voor schut. Maar ze hoorde het vleugelgeklapper ineens stoppen. Blij verbaasd hief ze haar koppie weer op, en opende ze haar ogen weer. Wat zou er gebeurd zijn met de Murkrow? Ze zag waar ze tegen aan gebotst was, een Mightyena. Zijn wangen stonden extreem bol, en hij stond snel op, alsof hij moest kotsen. Nou ja, technisch gezien deed hij dat ook, want hij spuugde de Murkrow uit. Deze zat meteen onder het kwijl, en kon niet eens meer vliegen met zo'n natte veren. ''Gatverdamme, vieze zwerversveren in m'n bek,'' zei de Mightyena. Pearl keek blij grijnzend naar de Murkrow. Ze trippelde naar hem toe, en keek hem victorieus aan. ''Takatuku klaar ben ik, ik heb een hele grote Vaporeonpik YEAH!'' zong ze dom, een tekst die ze laatst ergens had gehoord, en het had haar wel aangesproken. Het ging erom dat ze beter was dan de Murkrow. He. De Mightyena maakte het nog af door de vogel een trap te geven. Pearl keek hem grijnzend aan. ''Hoi'' zei Aleran tegen haar. ''Jo Mighty. Wazzup, Yo? Alles kids met je heufd??'' zei Pearl. Misschien had ze de laatste tijd te veel tijd doorgebracht met straatschoffies. Nouja, ze waren gewoon aardig. Daarna keek ze Aleran dom aan. =3

'Takatuku klaar ben ik, ik heb een hele grote Vaporeonpik YEAH!'' zong de Vaporeon ineens vet melig. Op de toon waarop ze het zong lag Aleran helemaal dubbel van. 'Jo Mighty. Wazzup, Yo? Alles kids met je heufd??' zei ze er achter aan. En Aleran kon het niet meer bijhouden van het lachen. ''Yo bitches,'' miskraamde hij eruit. Met z'n poot pinkte hij een traantje weg en ging rechtop zitten. Hij keek naar de grond, daar lagen twee mieren te 'bek' vechten. Hij zette de ene mier voorzichtig op de andere mier en zei droog: ''Lekker mieren neuken!'' Met een homo stem. Even klonk er een verneukte kraai geluid. De Murkrow was inmiddels proberen op gaan staan, met z'n vleugels die nog vastzaten van het kwijl. De vogel probeerde zich uit te schudden maar viel toen weer keihard neer. Snel stond hij op en sprintte weg. Maar zo te zien liet hij wat achter. Aleran z'n bek vertrok, alsof hij een zure citroen in z'n bek had. ''Ligt.. Ligt daar nou wat ik denk dat het is?'' Stamelde hij. Z'n bek stond open van verbazing. Er leek wel een stukje vogelpik te liggen, wat eraf gescheurd was door Aleran z'n tanden. ''Heb ik nou net een stuk vogellul afgebeten?'' En Aleran z'n rechteroog begon irritant te verrekken, alsof er een spiertje aan het hyperen was.

De Mightyena lag door haar helemaal in een deuk, waar ze blij mee was. Ze had iemand vrolijk gemaakt met haar domheid, cool! ''Yo bitches'' zei hij miskraamd. Daarna prutste hij wat in het gras, en zei; ''lekker mieren neuken!'' met een homo-achtige stem. Pearl proestte en lag even later op de grond van het lachen. Zo gayerige en pieperige stem, bij een Mightyena! Verneukt gewoon! Pearl liep naar de mieren toe, en keek er dom naar. ''Weetje, mieren zijn lekker.'' zei ze droogjes, en sloeg haar kop tegen de grond aan. ''Ah, KUT!!'' schreeuwde ze, en hief haar kop weer op. Haar voorhoofd was helemaal rood door de klap. ''Ik kan dus echt niet richten'' zei ze, terwijl ze een overdreven vertrokken mond trok. De Mightyena keek om, met een blik alsof hij op een stuk citroen gekauwd had. ''Ligt.. Ligt daar nou wat ik denk dat het is?'' Pearl keek dom de richting uit waar hij ook naar keek. Er lag een klein worstachtig stukje vlees op de grond. Pearl hield haar kop schuin. ''Braadworst?'' raadde ze dom. Ze deed een paar stappen naar voren. ''Heb ik nou net een stuk vogellul afgebeten?'' Pearl stopte meteen weer met lopen. Ze keek om naar Aleran, die blijkbaar een zenuwinzinking had in een van zijn ogen. Daarna liep ze weer door, en rook aan het stukje Murkrow piemel. ''Nee joh, het is echt gewoon braadworst. Het ruikt lekker zout'' zei Pearl terwijl ze een geleerd gezicht trok. Ze bewoog haar kop naar de grond en pakte het pikkie op, en at het op. ''Lekkah'' zei ze dom en begon te kwispelen.

Nadat Pearl een stuk 'braadworst', volgens haar, had gegeten draaide Aleran z'n kop om. Hij kon het niet aanzien en begon te kokhalzen op een Wurmple die voorbij kroop. De worm keek hem debiel aan, alsof hij één of andere polio patiënt was. Aleran keek hem evil aan en liet hem ietsjes verder kruipen. De Mightyena draaide z'n kop ietsjes schuin en liet z'n oortjes hangen. Een grijns kwam op z'n kop. Eventjes wachtte hij met praten. ''Kijk, er is een granaat - kernbom uit de lucht komen vallen en kruipt nu weg,'' hij wees met z'n poot naar de verneukte Wurmple die zich aangesproken voelde en omkeek. 'Ach, fuck you man!' Klonk er een smurfenstemmetje. De tranen sprongen in Aleran's ogen, niet van het huilen maar van het lachen. De stem van de Wurmple klonk alsof hij een heliumballon in z'n bek had laten leeglopen. ''Waar komen smurfen toch vandaan,'' begon Aleran ineens heel episch te zingen, terwijl hij er een gillachje bij had. ''Uit de kut van Tante Sjaan,'' vervolgde hij er nog bij. Daarna kwam hij gewoon niet meer bij en viel om op de grond, met z'n buik tegen de grond. Hij sloeg z'n poten tegen de grond en de tranen vielen op het zachte hete zand.