Op 4 poten rende Shiny lang allemaal huizen. Tenminste, wat er nog over was. Vele huizen waren in een kleine kloof gevallen. Maar Shiny had het gevoel dat de Kloof nog groter zou worden. Daarom was hij van plan hier te wachten op de dader van de rampen. Hij zou de dader leren. PokeRPG was van Lustro en Lustro alleen. Shiny snoof even maar hij bleef door rennen. Het leek zo leek, iedereen had zich opgesloten in zijn huis of was gevlucht om een veilige plek te vinden. Maar die waren er niet. Nergens in PokeRPG was je veilig voor de rampen maar dan ook nergens. Shiny had er zelf iets van gemerkt in de Lustro gebied maar dat was heel snel opgehouden. Waarom. Dat wist Shiny niet. Shiny stopte met lopen. Hoorde hij nou iets? Hij sloot zijn ogen en stak zijn oren de lucht in. Hij zou alles horen. Je hoorde voetstappen, ja. Het was duidelijk. Shiny opende zijn ogen weer, nu zag hij een schaduw van een pokemon. Hij zou de pokemon krijgen.. Hij begon weer te rennen, richting de pokemon. ''Gevonden!'' sprak hij luid bij het zien van de Pokemon. Zijn ogen werden groot bij het zien van de Pokemon. Maar. Was dat wel een Pokemon? Hij had de Pokemon nog nooit gezien...

[Alleen voor mensen met toestemming.]

Met stevige, langzame stappen bewoog zich een grote Pokémon door de verwoestte stad. De grond trilde onder haar enorme gewicht, en vrijwel alle Pokémon uit het gebied waren al uit hun vertrouwde huizen weggevlucht. De grote Pokémon die door de stad heen denderde liet een grote triomfantelijke grijns op haar bek zien. Ze keek vanuit haar geel gekleurde ooghoeken gluiperig naar een dak van een winkel, waar een Pokémon op stond. Die probeerde zich te verstoppen door half achter een reclamebord te staan, maar ze zag hem heus wel. De Pokémon sprong van achter het grote bord vandaan, en was klaar om de Groudon aan te vallen.

Maar zoals al gezegd, had die hem al lang al gezien, en ze vuurde een solarbeam af nog voor de Pokémon zelf een aanval af kon vuren. De Pokémon bezweek onder de enorme kracht van de aanval, en viel uitgeschakeld neer op de grond. De Groudon keek er al niet eens meer naar, maar liep zonder naar de aangedane Pokémon om te kijken verder. Alle Pokémon moesten verdwijnen. Verdwijnen uit háár gebied. Ze had het met geweld overgenomen, en wie het er niet mee eens was moest er aan geloven. Wie het er niet mee eens was zou ze in stukken scheuren. De Groudon snoof, en keek om zich heen. Ze had nu het hele hoofdpad door de stad afgelopen, en nu begonnen de straten steeds smaller te worden.

De Groudon had het op gegeven moment ongelooflijk moeilijk om door de smalle straten te passen. Dat vroeg om een simpele oplossing. Een Oplossing die alleen hij zou kunnen gebruiken. De Groudon stond stil, en leek zich te concentreren, doordat ze voor zich uit staarde. Geen twee seconden later gebeurde er iets vreemds met haar. Al haar lichaamsdelen vervormden totdat ze uiteindelijk een heel nieuw gedaante had aangenomen. Waar net een reusachtige en afschrikwekkende lompe Groudon stond, stond nu een kleine, snelle en lenige Linoone die met gemak door de smalste gaten en openingen kon rennen. Ze snoof, en keek om zich heen. Met een grote snelheid rende ze door steeds op iets hogers te springen, het dak van een huis op.

Toen ze op het dak rende verscheen er een witte straal achter haar lichaam tijdens het rennen, wat aangaf dat ze een snelle aanval gebruikte. Ze naderde een open plek tussen twee huizen. Maar door haar snelheid en kracht was het voor haar mogelijk om er gewoon overheen te springen. Haar ogen schoten heen en weer om alles wat in de stad was te controleren op eventuele blijvers. Ze zag een enkeling staan, vlak bij een kloof die ze had gecreëerd om de Pokémon hier weg te krijgen en ook weg te houden. Maar blijkbaar had het niet goed genoeg gewerkt, want er stond nog een Pokémon bij. En ook had de Umbreon hem opgemerkt. De Linoone snoof met een kleine grijns op haar gezicht en rende steeds dichter bij de kloof.

Net voordat de Umbreon hem goed kon zien, transformeerde ze weer, deze keer zonder zich ook maar te concentreren, terwijl ze nog aan het rennen was. Deze keer transformeerde ze terug naar zijn normale vorm. Naar een Zoroark. De specialiteit hebben om in andere Pokémon te veranderen was prachtig, je kon alles bereiken en alles doen wat je maar wilde. Maar toch voelden haar eigen poten het lekkerst om op te rennen. Ze naderde de andere kant van de kloof, en staakte een paar meter van de rand vandaan het rennen. De Umbreon die aan de andere kant stond keek hem aan op een manier die Zoroark niet aan stond. Zou ze hem uitschakelen, net zoals ze bij de andere Pokémon had gedaan?

De gedachten over welke aanvallen ze zou moeten gaan gebruiken gingen door haar hoofd. Ze werd echter uit haar gedachten gehaald wanneer de Umbreon riep dat die hem gevonden had. Zoroark schudde onopvallend maar licht verbaasd haar monsterachtige kop. Daarna keek ze Shiny fel aan, met haar gloeiende ogen. Gevonden? Hoezo gevonden? Niemand wist dat zíj hier voor vernietiging had gezorgd doordat ze steeds op het juiste moment, wanneer niemand het zag, transformeerde in een andere Pokémon. Dus waarom zou zo'n onbelangrijke geniepige Umbreon het wel weten? Zoroark likte binnen d'r mond over haar voorste tanden, terwijl ze de Umbreon bleef aankijken. ''Gevonden?...'' herhaalde ze de zin van Shiny met een lage stem, en er was een lichte vragende toon in te horen. Toch verscheen op haar bek weer een grijns.

Rustig bekeek Shiny hoe de Linoone veranderde, veranderde in Zoroark. Shiny bekeek de Pokémon aandachtig. Was het een ditto die dit voor de grap deed? Nee, het was zeker geen gewone Pokémon. Was het een nieuwe soort? Hadden ze weer iets met DNA's gedaan net zoals wat ze bij Mewtwo hadden gedaan? 'Gevonden?...' herhaalde hij de zin van Shiny met een lage stem. Shiny keek hem even vies aan, ging hij nu doen alsof dit een grapje was. Shiny ontblote zijn tanden. De Pokémon zag er duivels uit. Zwart met rood was een perfecte combinatie daarvoor. Verder gloeide zijn ogen eng rood. En Shiny vond dat de pokemon iets gemeen had met Lucario als je naar de lichaamsvorm keek. Misschien was dit een goeie persoon van Lustro? Nee, zo iemand zou zich nooit aanmelden bij Lustro. Die was nu al alleen bezig met PokeRPG te vernietigen. Waarom zou hij het dan willen veroveren, en waarom zou hij dan hulp willen van een groep als Lustro? ''Verdwijn,'' sprak hij luid. De Zoroark moest weg gaan. Dit was hen gebied, niet die van hem. Hij moest maar een ander gebied vinde om over te nemen. Welke type zou de pokemon eigenlijk zijn? Hij gokte op Dark/Fire, de Dark voor zijn uiterlijk en de vele zwart. En de Fire voor de puntig rode haren. Dus de Psychihc aanvallen zouden niet werken. Maar jammer genoeg zouden de Dark aanvallen ook niet veel doen omdat hij ook dark was. Dus het beste wat hij kon doen was normaal aanvallen afvuren. Hidden Power, Hyper Beam, Double Team enzovoort.. ''Ik heb 2 vraagjes.. Wat ben jij en wat doe jij hier?'' sprak Shiny geïrriteerd. Hij stond klaar om weg te springen voor elke aanval, en dat zou hij dan ook doen als hij werd aangevallen. En als Zoroark klaar zou zijn met antwoorden, zou Shiny misschien zelf in de aanval gaan..

[Flutpost vergelijke die van jou..]

[Ik vind het geen flutpost ]

Zoroark liet haar lange scherpe hoektanden zien toen de Umbreon zijn tanden ontblootte. Daarna riep Shiny haar toe dat ze moest verdwijnen. Zoroark liet een brede grijns op haar vosachtige en duivelse gezicht zien.. ''Waarom zou ik voor jou weggaan?..'' zei ze met een duidelijke nadruk op het woord 'jou', wat nogal beledigend klonk. ''Je bent maar een kleine Umbreon. Jij kan me niks aandoen...'' sprak Zoroark verrassend rustig tegen de Shiny Umbreon. Een stevige windvlaag kwam van achter Zoroark vandaan, en liet haar enorme bos haar heen en weer bewegen in de wind.

Zoroark spitste haar oren, en keek even naar een steegje aan zijn rechterkant. Maar ze had het vast verkeerd gehoord, want hij kon er geen andere Pokémon opmerken. Zoroark sloot haar ogen, draaide haar kop weer richting Shiny en opende ze toen weer. Ze gloeiden niet meer rood, maar ze hadden hun normale blauwe kleur terug. Zo zag Zoroark er veel rustiger en minder vernietigend uit. Niet dat dat zo was. Ze concentreerde zich alleen op Shiny, omdat die weer begon te praten.''Ik heb 2 vraagjes.. Wat ben jij en wat doe jij hier?'' Zoroark grijnsde triomfantelijk, en opende daarna haar beestachtige bek.

''Wat ik ben?...'' vroeg ze op een rustige, ietwat mysterieuze stem. Ze veranderde in een paar verschillende Pokémon, maar transformeerde uiteindelijk weer in haar normale vorm. ''Ik ben alles wat je je maar kan voorstellen..'' Ze keek spottend naar de Umbreon, die er al klaar voor stond om een aanval te kunnen afwenden. Daar besteedde Zoroark echter geen aandacht aan, want ze ging erna weer verder met spreken. ''Maar noem jij me maar Zoroark...'' Ze strekte een van haar poten, en liep daarna dichter naar Shiny toe, totdat ze op de rand van de kloof stond. Het maakte toch niet uit als Shiny hem zou aanvallen en ze in de kloof zou verdwijnen.

Dan transformeerde ze zich gewoon tot een vliegende Pokémon, en dan vloog ze zo weer uit de kloof. Zolang ze nog genoeg kracht had, zolang ze nog kon transformeren, had ze helemaal niks te vrezen van een normale Pokémon. ''En wat ik hier doe is simpel.. Ik neem dit gebied in...'' zei ze op een toon alsof het de normaalste zaak van de wereld was, en schudde met haar vacht. Ineens richtte ze haar ogen, die weer gloeiden van woede, op de Shiny Umbreon. ''En jij gaat mij niet tegenhouden!'' siste ze vol van ergernis. Ze transformeerde zichzelf tot een enorme Camperupt.

Ze stijgerde, waarbij ze haar bovenlichaam ver boven de grond rees, om daarna met een enorme klap met haar grote poten terug op de grond te komen. Fissure, zo heette de aanval die ze nu deed. Een scheur ontstond bij de plaats waar ze tegenaan geklapt had met haar hoeven. Maar daar bleef het niet bij. De scheur ging verder, tot aan de enorme kloof die er al was. Een laag en bulderend geluid weerklonk, en de grond begon hevig te trillen. Zoroark, die nog steeds een Camerupt was, stapte achteruit. De kloof begon te kraken, en nu kon je merken dat de twee helften nog verder uit elkaar gingen dan ze eerst al waren.

Zoroark bedacht zich, en transformeerde weer naar haar Zoroark-vorm. Ze keek naar de kloof die ze zelf veroorzaakt had, als Groudon. Over deze kloof viel niet meer te springen, zelfs niet voor haarzelf, als een Zoroark. Alleen een vliegende Pokémon zou dit gebied nog kunnen doorkruisen. Zoroark keek weer naar Shiny, en er kwam weer een grijns op haar bek. Ze sprong hoog in de lucht, en veranderde in een Crobat. Ze vloog met hoge snelheid over de kloof heen, en cirkelde enkele keren om Shiny heen. Daarna vuurde ze een Hypnose aanval af richting de Umbreon.

Shiny bleef naar de Zoroark kijken, hij schatte de Zoroark sterk in. En anders kon hij in Pokémon veranderen die bij hem in de voordeel waren om hem te verslaan. 'Ik ben alles wat je je maar kan voorstellen..' Shiny bleef de Zoroark aan kijken. 'Maar noem jij me maar Zoroark...'. ''Zoroark,'' sprak Shiny de Zoroark na. Dus zo heette de Pokémon. Hij moest de naam goed onthouden. Dan kon hij na afloop informatie over hem kunnen vinden, en wat het echte was. 'En wat ik hier doe is simpel.. Ik neem dit gebied in...' zei hij op een toon alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Shiny grinnikte rustig. Dacht hij echte dat hij zo gemakkelijke PokéRPG kon overnemen? Er waren altijd de legendarische Pokemon. En als de Legendarische Pokémon niks konden doen. Dan zou Lustro het zeker doen.'En jij gaat mij niet tegenhouden!' riep de Zoroark genaamd Zoroark opeens. Hij veranderde in een enorme Camperupt. Hij steigerde zodat de grond begon te beven. Shiny hield zich vast aan de grond zodat hij niet neer viel. Maar het was niet de bedoeling van Zoroark om de grond te laten beven. Nee, hij vuurde een aanval af. Fissure. Er ontstond een scheur. Shiny grijnsde, er verscheen een witte straal achter de pokemon. Met een behendige beweging sprong de Shiny Umbreon weg. Snel richtte Shiny zich weer op de Zoroark. Deze was onder andere terug veranderd. Niet snel daarna verandere Zoroark weer in een Crobat. Hij cirkelde om Shiny heen en vuurde een Hypnose af richting Shiny. Shiny sloot even zijn ogen, bij het openen verschenen er verschillende klonen. Dubbel Team. De Hypnose kwam op de verkeerde Umbreon terecht. Een 5- tal van Umbreon rende richting de Crobat, sommige sprongen in de lucht en sommige bleven op de grond staan. Voor alle 5 de Double Teams verscheen er daarna een paar paarse ringen. Een Dark Puls schoot naar de Crobat toe, op volle snelheid.

(Het spijt me voor mijn laatheid. Ik had een PC-verbod, en gister heb ik een hele lange post hier gemaakt, maar wanneer ik tabbladen aan het sluiten was heb ik per ongeluk ook die met de post gesloten. Was er nogal kapot van. )

De hypnosis die Zoroark afgevuurd had raakte wel, maar echter niet op de goede Umbreon. Shiny had double team gebruikt, en de geraakte Umbreon viel in een diepe slaap, maar de vijf andere Umbreons kwamen met een grote snelheid op de Crobat af. Enkele van hen bleven op de grond staan, andere sprongen met een grote kracht de lucht in. Zoroark kon alleen maat grijnzen. Het maakte hem niet uit welke aanval er op hem gebruikt zou worden. Doordat hij in elke Pokémon kon veranderen kon hij ook op elke aanval iets anders verzinnen. Hij was nog jong, en was geen expert, maar van de basis dingen zoals super effectieve aanvallen wist hij wel het merendeel.

Al snel zag hij wat de Umbreon van plan was. Shiny opende zijn bek, en de klonen deden hem precies na, zoals ze meestal deden. Het waren nooit echte klonen, maar eerder hologrammen. Toch werkten hun aanvallen net zo als een aanval afgevuurd door hun originele versie. De Umbreons vuurden een Dark Pulse af, waardoor er binnen een paar seconden vijf paarse ringen op Zoroark afkwamen. Hij dacht na. Onprofessioneel, dat was hij. De duistere, psychische en spook type aanvallen haalde hij altijd door elkaar als het om zwaktes ging. Dan maar een Pokémon die hetzelfde type had, want meestal kon je goed tegen een aanval van je eigen type op.

De eerste duistere Pokémon waar hij aan kon denken was Absol. Een sterk en gespierd wezen, doch gezwind en lenig, waardoor het een perfecte Pokémon was om in de aanval te gebruiken. Het transformeren ging snel, en wanneer hij in een Absol was veranderd, en dus geen vleugels meer tot zijn beschikking had, viel hij als een baksteen naar beneden. Maar zijn ogen bleven uitzonderlijk rustig staan, en hij raakte ook niet in paniek, zwaaide niet om zich heen met zijn poten om zijn evenwicht terug te willen. Hij kwam keurig en haast katachtig op de grond terecht, op zijn vier poten. Alsof de afstand die hij net gevallen was niet meer was dan een halve meter. De Dark Pulse aanvallen waren door de lucht verder gegaan, en hadden hem dus niet geraakt.

Hij schudde de lange witte plukken vacht voor zijn gezicht vandaan en richtte daarna zijn kop hoog op. Een grijns kwam op zijn gezicht, waarbij zijn twee witte hoektanden zichtbaar werden, waarna hij zijn keel schraapte. ''Denk je nou echt dat je mij ook maar iets aan kan doen?..'' sprak hij tegen Shiny met een rare ondertoon in zijn zware en lage stem. ''Jíj, een miezerige kleine Umbreon, tegen míj, praktisch alle Pokémon die er maar bestaan? Probeer al je trucjes maar op mij, maar je kán en zál nooit winnen...'' Hij klauwde zijn stevige poten in de grond, en zette zich daarna af om met een snelle pas richting Shiny te lopen, met in zijn ogen een dreigende blik.

Hij ging echter sneller lopen, steeds sneller, tot hij uiteindelijk aan het rennen was, en er een felle witte straal achter zijn lichaam verscheen . Hij gebruikte een snelle aanval, waardoor hij extreem snel naar Shiny toe bewoog. Zijn zwaard begon blauw te gloeien, en terwijl hij nog steeds met een enorme snelheid bewoog, rende hij door de Umbreons heen en hakte met zijn zwaard. Allemaal verdwenen ze als sneeuw voor de zon, nadat hij ze aangevallen had. Alleen de echte Shiny niet. Zoroark grijnsde, en maakte twee bewegingen, die samen een kruis maakte, tegen Shiny aan. Het was een X-schaar aanval. Het was een insect aanval, erg effectief dus tegen een duister type zoals Shiny.

Nadat hij aangevallen had, sprong hij majestueus over Shiny heen, en rende nog een tijd door. Pas op een grote afstand staakte hij zijn pas, en draaide hij zich terug naar de Umbreon. Dit ter voorkoming dat die snel weer een aanval terug kon doen. Zijn zekerheid werd gereflecteerd door de duistere blik in zijn ogen, en zijn naar boven gekrulde mondhoeken. De zon liet zijn hoektanden glimmen. Maar er veranderde iets aan hem. Zijn hoektanden werden kleiner en scherper, en er verscheen een extra rij hoektanden achter. Wanneer dat voltooid was werd zijn neus puntig en vosachtig, en de rest van zijn lichaam transformeerde er even snel achteraan. Binnen een paar seconden stond er weer een Zoroark op de grond, en staarde hij naar de Umbreon, wachtend op een volgende zet die hij kon afslaan. Of zou de Umbreon slim zijn, en beseffen dat hij hem niet in zijn eentje kon verslaan?

Shiny sprong op volle snelheid op de Crobat af. Hij wist al dat een Crobat sneller zou zijn dan hem. Op het moment probeerde hij de tegenstander alleen maar in te schatten. Moest hij hem alleen bevechten, of zou hij eerst alles moeten melden bij Akira en Houndoom? De tegenstander leek op het moment wel krachtig te zijn. Shiny volgde de Crobat met het oog tot hij de Dark Puls af schoot. Shiny dacht heel even dat de Dark Puls raak zou zijn. Maar Zoroark had er blijkbaar over na gedacht. Hij had zich veranderd in een Absol, een zowel een krachtige en snelle tegenstander. En daarbij, was een Absol van het zelfde type als Shiny was. Namelijk het type dark. ''Denk je nou echt dat je mij ook maar iets aan kan doen?..' Shiny keek hem vies aan. 'Jíj, een miezerige kleine Umbreon, tegen míj, praktisch alle Pokémon die er maar bestaan? Probeer al je trucjes maar op mij, maar je kán en zál nooit winnen...' Shiny keek even naar de grond. Daarna richtte hij zijn blik weer op de Absol. ''Zeg nooit tegen je tegenstander dat ze miezerig zijn, voordat je hebt gezien wat ze kunnen,'' sprak hij rustig. De Absol begon sneller te lopen, en uiteindelijk liep hij zo snel. Dat het meer op rennen leek. Er verscheen een witte straal achter de Absol. Shiny stond klaar. Het boeide hem niet zo veel als zijn Double Teams werden aangevallen. Zoals verwacht versloeg Zoroark eerst de double Teams. Niet dat hij het verschil tussen de echte en de neppen kon zien dan. Zoroark kwam al snel naar hem toe rennen, dit keer met een X-Scizzor. Shiny sloot zijn ogen, hij moest zich goed consenteren al wou hij 2 aanvallen tegelijkertijd uitvoeren. Er verscheen een gele bal in zijn mond, zodat Zoroark het niet kon zien. Daarna verscheen er een groen schild om Shiny heen. Zoroark de aanval brak door de schild heen, en Shiny werd ook hard geraakt. Hij keek naar de Absol die weer naar zijn echte vorm veranderde, de zoroark vorm. Shiny grijnsde, het was nooit de bedoeling geweest om zich te verdedigen tegen de X- schaar. Het was de bedoeling om tijd te rekken om zijn hyper beam te laden. En nu was hij veranderd in Zorark. Dat was nog beter! Shiny schatte de Zoroark vorm in als zijn zwakste vorm. Hij opende zijn bek, er verscheen een geel/oranje straal. Deze raasde over de grond naar de zoroark toe. De grond waar de aanval boven vloog vloog alle kanten op door de kracht van de aanval. Na de aanval te hebben uitgevoerd verscheen er rook. Nu was Shiny zijn vraag. Was de aanval raak of niet?

(Zoroark = vrouwelijk. Ik = faal.)

''Zeg nooit tegen je tegenstander dat ze miezerig zijn, voordat je hebt gezien wat ze kunnen,'' had de brutale Umbroen nog met een vies staand gezicht tegen Zoroark gezegd, voordat de tegenaanval werd uitgevoerd. Hij had een protect uitgevoerd, maar Zoroark haar aanval was zo krachtig geweest dat ze er makkelijk doorheen kon breken, en Shiny volop had geraakt. Nu ze weer in haar originele vorm was getransformeerd, en uit Shiny zijn buurt was, wachtte ze net zolang af totdat Shiny weer iets zou doen om haar proberen te verslaan. De zin die Shiny zojuist gesproken had hing echter nog ergens in haar achterhoofd. Zoroark was koppig en kon er nooit goed tegen wanneer iemand een opmerking maakte, en ze niet terug kon reageren. Maar dat kon ze in dit geval wel. Op haar bek verscheen weer een door en door valse grijns, en ze leek nog net iets groter en trotser te worden.


‘’Oh, maar ik heb al genoeg van je gezien..’’ zei ze licht lachend. Wat ze zei vond ze de waarheid. Een goede tegenstander zou haar niet zomaar laten aanvallen, en haar zeker niet zo op haar gemak laten staan. Wat nu als ze een verborgen aanval aan het voorbereiden was? Maar dat had ze verkeerd gedacht. Diegene die een geheime aanval aan het voorbereiden was, was haar eigen tegenstander. De oranje straal leek even uit het niets te komen, maar gelukkig voor Zoroark stond ze ver van de Umbreon weg, zodat ze de aanval kon zien aankomen. Precies de reden wáárom ze daar was gaan staan. Transformeren kostte haar niet veel tijd, wat ervoor zorgde dat de Zoroark binnen een paar seconden omgetoverd was tot een Mismagius. De hyperbeam kwam ondertussen aanrazen met de snelheid van een kogel, en spoedig zou hij Zoroark bereiken.

Maar de enige reactie die de Mismagius gaf was dat ze lichtjes doorzichtig werd, waarna de hyper beam met een grote snelheid door het midden van haar lichaam heen vloog. Wanneer de hyper beam voorbij was geraasd, en zijn kracht ondertussen had verloren en verdween samen met de opgewaaide stof en zand, werd Zoroark weer geheel zichtbaar en lachte schel en luid. Mismagius was een spook- Pokémon, en verkreeg dus nooit schade door een normaal type aanval. Ze zweefde zigzaggend heen en weer door de lucht, met een spottende lach op haar mond, die half verscholen zat onder haar ‘hoed’, doordat ze haar hoofd duister naar beneden richtte. Langzaam kwam ze dichterbij Shiny, maar onderweg teleporteerde ze enkele keren waardoor het sneller ging en daarbij was de kans dat ze dan geraakt kon worden kleiner.

Eenmaal bij Shiny aangekomen richtte ze haar hoofd weer op, waardoor de zon weer op haar gezicht scheen. Haar pupillen verkleinden toen ze haar ogen richting de Umbreon draaide. Triomfantelijk maakte ze nog een vreugdebeweging in de lucht. ‘’Sorry Umbreon, maar op elke aanval is iets te bedenken waardoor die nutteloos word… Helaas, een onmogelijke klus voor jou..’’ Ze knipperde enkele keren met haar ogen, en keek licht geïrriteerd naar die gele lichtgevende bol in de lucht. Het nadeel van spook Pokémon was dat ze niet erg van zonlicht hielden. Weer draaide ze haar hoofd zo dat haar hoed het zonlicht weerhield van het schijnen in haar ogen. Ze schudde haar hoofd, en keek licht verward terug. ‘’Ugh..’’ kreunde ze met een krakerige stem. Er waren vormen waar ze zich fantastisch in voelde, en vormen waar ze zich belabberd in voelde. En dit was nou typisch zo’n Pokémon waarmee ze zich niet in haar hummetje voelde.


Waarom was ze hier eigenlijk nog? Dit stuk, de steden van PokéRPG, waren al overgenomen. Nu moest ze naar een ander gebied toe, want PokéRPG was nog lang niet helemaal van haar. En als de Pokémon die hier hadden gewoond nou probeerden hun stad terug te veroveren? Simpel. Dan teleporteerde ze gewoon weer hier naartoe. Ze slaakte een kleine tevreden zucht. Het was werkelijk geweldig om een Zoroark te zijn. ‘’Zeg, Umbreon, ik ga me tijd hier niet meer aan verdoen..’’ zei ze met een verveelde stem, en gaapte zachtjes. Die Umbreon ging maar lekker weer terug naar zijn vriendjes, maar Zoroark wist dat hij haar niet echt tot last zou zijn. In ieder geval niet in zijn eentje. Ze giechelde vermaakt, en transformeerde daarna. Deze keer in een ijzeren vogel, genaamd Skarmory. Met Mismagius kon ze ook verder vliegen, dat was waar. Maar Skarmory was behendiger, en bovenal véél en véél sneller.


Zonder nog een blik te werpen naar de Umbreon, of nog wat laatste woorden tegen hem te zeggen, begon ze snel met haar roodgekleurde vleugels te slaan waardoor ze behoorlijk snel al tientallen meters was opgestegen. Ze focuste zich op de grote scheur in de aarde, en vloog er met het grootste gemak overheen. Ze keek even naar beneden, in de grote zwarte leegte van die scheur. Duisternis en leegheid, zo moesten er nog veel meer gebieden worden. Dan zou ze door niemand meer gestoord worden, en dan was het gebied van haar. Alleen van haar! Een grote blije maar valse grijns kwam op haar snavel, terwijl ze zich verder door het luchtruim bewoog. In haar ooghoeken begon het gebied te veranderen. Straattegels werden vervangen door het gras wat er origineel had horen te liggen, en tussen de bomen door kon je grote grijze en saai uitziende gebouwen zien. Hij was bijna in een nieuw gebied, de Abandoned Factories. Ze daalde weer, en terwijl ze nog enkele meters boven de grond was transformeerde ze zich tot een Raikou. Ze viel neer, en rende door of ze nooit in de lucht was geweest. Op naar háár volgende gebied.

'Oh, maar ik heb al genoeg van je gezien..' zei ze licht lachend. Shiny keek haar even geïrriteerd aan. Het liefst zou hij haar nu willen vermoorden. Op haar lijk spugen en dan haar vlees en botten in de hete lava van de Magma Terrain gooiden. Hij keek naar de Zoroark. Daarna vuurde hij de Hyper Beam af. Hij opende zijn bek, er verscheen een geel/oranje straal. Deze raasde over de grond naar de zoroark toe. De grond waar de aanval boven vloog vloog alle kanten op door de kracht van de aanval. Jammer genoeg stond Zoroark zo ver dat zij de aanval zag aankomen. Ze gebruikte slim gebruik van haar hersen en veranderde binnen een paar secondes in een Musmagius De Hyperbeam was ondertussen in Zoroark, die nu in een Mismagius vorm zat aangekomen. De Hyperbeam vloog met grote snelheid door het midden van zoroark haar lichaam heen. Na te lang in de lucht gebleven te zijn. Had de aanval zijn kracht verloren en verdween samen met de zand. Zoroark werd weer zichtbaar en je hoorde een lachend geluid. Ze zweefde zigzaggend heen en weer. Langzaam kwam ze in de buurt van Shiny. Shiny verwachte een aanval nu hij niet meer kon bewegen door de Hyper Beam. Ze teleporteerde een paar keer zodat ze sneller naar voren kwam. Ondertussen lukte het Shiny al om zijn poot wat te bewegen. Al ging het wat sneller dan kon hij zo bewegen. Hij beet op zijn lip. Maar ondertussen was Zoroark al bij Shiny aangekomen. Ze richtte haar hoofd weer op waardoor de zon in haar gezicht scheen. Hij keek goed naar het gezicht. Hij zou de gezicht niet vergeten. 'Sorry Umbreon, maar op elke aanval is iets te bedenken waardoor die nutteloos word… Helaas, een onmogelijke klus voor jou..' Shiny ontbloot zijn tanden. Al zou hij nu weer kunnen bewegen. Dan zou hij haar het liefst in haar oog willen bijten. 'Zeg, Umbreon, ik ga me tijd hier niet meer aan verdoen..' zei ze met een verveelde stem, en gaapte zachtjes. Ze veranderde in een Skarmory en verdween. Shiny kon weer bewegen en keek haar na. Hij zou haar vermoorden. Of iemand af sturen die haar zou vermoorden. Dat zou ook goed zijn. Een duivelse grijns verscheen op Shiny de gezicht. Dit was een van de weinige keren dat Shiny echt eng leek. Maar waar zou hij moeten beginnen? ''Ugh..'' hoorde hij opeens. Hij keek een richting op en zag iemand richting hem lopen. Een grijns verscheen op Shiny zijn gezicht. ''Wie is daar..'' Zijn stam klonk kill. Hij sloot zijn ogen en keek nu naar het gedaante.. interessant..

- Zou Zorua willen posten? -

Er klonken geluiden van een gigantische Pokémon die stampte op de grond. Een Houndour, die snuffelde in een vuilnisbak draaide om om naar die geluiden te kijken. Hij had vlug een half opgegeten braadworst kunnen pikken. Terwijl hij zachtjes kauwde en de smaak van de beschimmelde worst door zijn maag heen keek, zag hij een Groudon. De worst van de Houndour viel bijna uit zijn bek van schrik. Wat deed een Groudon nu hier? De Groudon leek iets gezien te hebben, hij vuurde een Solar Beam naar datgene af. Daarna liep hij verder. Maar daarna vervormde hij, werd hij kleiner, torende hij niet meer boven alle gebouwen uit en verdween dus uit het zicht. Gefrustreerd liet de Houndour zijn worst vallen. Hij keek naar de plaats van waar die Groudon verdwenen was. Daarna sprintte hij via een laag tuinmuurtje naar hogere muren. Tijdens een sprong lichtte hij op dezelfde manier als de Groudon op en veranderde van uiterlijk. Een Ampibom greep zich vast aan een dakgoot. en klom zo de daken op. Daarna sprintte hij over de dakpannen en sprong hij van dak naar dak. Toen hij een enorme kloof zag gleed hij bijna van het dak af. Hij bleef stilstaan, omdat een witte straal drie seconden zijn aandacht trok maar daarna verdween. De Ampibom sprong verder. Hij zag de Linoone van een dak springen. Maar ze verdween uit zijn zicht. De Ampibom sprong en landde op het dak van de kerk. Hij staardde omhoog naar de kerktoren en daarna veranderde hij in een Staraptor. Hij scheerde naar de top van de toren en landde veilig op de top. Hij speurde rond. De kloof was is niet zomaar.. Het lijkt alsof ze iedereen uit de stad wil houden. Daarna zag hij het; een Umbreon, waarvan de Staraptor net kon onderscheiden dat hij Shiny was en.. Zoroark! Een grijns verscheen op de snavel van de Staraptor. Zoroark transformeerde in een Camerupt. De Camperupt steigerde en een de straatstenen scheurden open. De Shiny Umbreon sprong weg en de Fissure voegde zich bij de grote kloof. De Umbreon vermeerderde zichzelf. Dat was Double Team. Zoroark vuurde iets af naar de Umbreon. Een van de Umbreon viel in slaap. Zoroark veranderde in een Crobat. Vijf van de Umbreon sprongen op Zoroark af, eentje liet iets zwarts in zijn mond verschijnen, wat de andere ook deden. Zoroark transformeerde razendsnel in een Absol. Ze viel naar beneden, maar ze raakte niet in paniek. Ze landde rustig op de grond, terwijl de Dark Pusles tegen elkaar botsten. De Absol liep naar de Umbreon af, en hij sprong op hem af, een groen schild verscheen rond de Umbreon maar de aanval van de Absol brak door het schild heen. De Umbreon viel aan, met een gele bol in zijn mond. Uit die bol kwam een monsterlijk grote straal. En in nog geen drie seconden was de Absol al een Mismagius. De Hyper Beam vloog dwars door de Mismagius heen. Die teleporteerde een paar keer rond Shiny. Voor de neus van Shiny werd ze opnieuw een Zoroark. Ze zei even iets maar de Staroptor stond te ver weg om te luisteren. Daarna transformeerde hij in een Skarmory, en vloog naar de blauwe hemel en was in nog geen tien seconden verdwenen. De Staraptor wou hem achterna vliegen maar ze was te snel.. Eerst zou hij wat praten met die Umbreon. Hij keek naar de Umbreon, die nog steeds op dezelfde plaats stond. Vermoedelijk had hij gekeken hoe Zoroark wegvloog. Daarna spreidde de Staraptor zijn vleugels en vloog terug naar beneden, in een klein steegje. Net voor hij landde lichtte hij opnieuw op. Tussen de vuilnisbakken liep nu een kleine, katachtige gedaante; Zorua. Hij bleef stil staan, net in de schaduw zodat hij bijna niet zichtbaar was. Hij wou achteruit stappen, maar hij botste tegen een vuinisbak op, die met een kletterend geluid omviel. Zorua gromde, maar het was al te laat. 'Wie is daar?' gromde de Umbreon kil. Zorua vloekte geluidloos. Hij lichtte opnieuw op en veranderde snel in een Haunter, voor alle veiligheid. "Ik!" zei hij terwijl hij uit de schaduw kwam en het prikkende zonlicht in zijn ogen kreeg.. Hij ging acht meter van Shiny afstaan en keek naar die plek waar Zoroark verdwenen was. "Ik weet het," gromde hij. "Ik weet dat ze lastig is." Zijn ogen gleden naar Shiny. "Ik zit namelijk al een tijdje achter haar aan.." vervolgde hij. "Mijn naam is trouwens Zoru-eh Haunter.."

Shiny keek naar het gedaante. De gedaante stond op 4 poten op de grond. Raar genoeg zag je even een helder licht en vloog er nu een Haunter. 'Ik!' zei de Haunter terwijl hij nog in de shaduw verstopt stond. De Haunter kwam nu weer tevoorschijn. 'Ik weet het,' gromde de haunter. 'Ik weet dat ze lastig is.' Shiny keek de Haunter even vies aan. Had hij de hele tijd naar het gevecht gekeken. 'Ik zit namelijk al een tijdje achter haar aan.. Mijn naam is trouwens Zoru-Ehh Haunter.' Shiny keek de Haunter weer aan. Iets klopte niet. De Pokemon was gewoon.. raar. Shiny wist zeker dat Force een pokemon op 4 poten had gezien. Of tenminste eentje op de grond. En Haunter had geen 4 poten, en kon ook niet op de grond staan. En ook bij het zeggen van zijn naam had de pokemon getwijfeld. Hij was begonnen met Zor. ''Kijk kleine opdonder, je gaat me alles vertellen over dat..'' hij bedoelde Zoroark. Maar aangezien Zoroark haar naam niet had gezegd noemde hij haar maar gewoon dat. ''En als je je leven lief hebtdan zou ik nu maar gelijk beginnen met spreken,'' sprak Shiny. Hij ontblootte zijn tanden om de Haunter lekker bang te maken. Hij wou dat een slechte pokemon het deed. Zodat hij aan de kant kon kijken en kon genieten.. Wie zou hij achter Zoroark aansturen wanneer hij wist wie en waar ze was? Misschien een paar legends? Darky en Darko klonken wel goed. Die waren samen wel sterk genoeg om Zoroark te verslaan. En anders konden ze wel Dark Void ofzo doen om Zoroark in slaap te brengen. Een grijns verscheen op het gezicht van de Shiny Umbreon. Hij wou niet dat de goeie pokemon Zoroark zouden verslaan.

De Shiny Umbreon keek hem wantrouwend aan. 'Kijk kleine opdonder, je gaat me alles vertellen over dat..' Zorua hief één wenkbrauw op. "Over Zoroark?" vroeg hij met een flauw grijnsje. 'En als je je leven lief hebt dan zou ik nu maar gelijk beginnen met spreken,' zei hij terwijl zijn tanden begonnen te blikkeren in zijn mond. Zorua barstte in lachen uit. "Sorry hoor.. maar zoals je hebt gezien heeft Zoroark de Ability Illusion.. Hij moet maar enkel een Pokémon inbeelden en hij verandert erin.." Zorua stopte even om adem te halen. "Het kleine probleem is dat ik twee dingen gemeen heb met Zoroark.." Hij stopte opnieuw met praten, om zijn ene hand te laten oplichten. "Éen, ik ben de basis-vorm van Zoroark.." Hij liet zijn andere hand oplichten. "Twee, ik heb dus ook de Illusion Ability, ik heb net als haar de mogelijkheid om in iedere Pokémon van de wereld veranderen." Nu lichtte heel zijn lichaam op en waar eerst een Haunter had plaatsgevonden plofte nu een Zorua breed grijnzend op de grond. "Dat betekent: Áls je me zou aanvallen, dan zou ik net zoals haar veranderen in een Pokémon waarop je aanval bijna of zelfs geen effect heeft." Hij zweeg even, en schudde met zijn hoofd om zijn kuif terug recht te zetten.

In de verte was Darky, die nog niks had meegekregen van zoroark. Darky zweefde door pokécity heen. Het was hier een chaos. Er was geen pokémon te zien, nergens dus. Darky wou weten of er pokémon nog in de huizen waren. Misschien verscholen ze zich daar. Darky zweefde een huis in, waar bibberend een sanscrew familie in een hoekje zat. Darky strekte zijn arm om een shadow ball af te vuren, maar hield het in. Er was genoeg chaos. En de sandscrew familie had 'm niks gedaan, dus het was hersenloos om die shadow ball af te schieten. Darky grijnsde en verdween in de muur. Opeens zag Darky rook. Een groot gebouw was in de fik gevlogen. Darky zweefde rondom het gebouw, en zag 1 bekend karakter staan, een eindje verderop. Het was Shiny. Hij praatte met een haunter. De haunter veranderde in een keer van vorm? Wat was dat? Darky wreef door zijn ogen. Alleen ditto's en mew konden dat toch? Dit was wat anders dan een ditto of mew.. Dit was een raar wezen. Darky had het nog nooit gezien. Langzaam kwam darky dichterbij. Van een afstand keek hij hoe het diertje grijnsde naar shiny. Het leek of de pokémon iets te zelfverzekerd was. Met shiny moest je niet zomaar sollen..

'Over Zoroark?' vroeg Zorua met een flauwe grijns. 'Sorry hoor.. maar zoals je hebt gezien heeft Zoroark de Ability Illusion.. Hij moet maar enkel een Pokémon inbeelden en hij verandert erin..' Wacht, zat die Zorua hem nu aan het uitlachen? Geïriteerd keek Shiny naar de Zorua. Als hij wist wat hij wou weten, had hij zin om haar te vermoorden. 'Het kleine probleem is dat ik twee dingen gemeen heb met Zoroark.. Een, ik ben de basis-vorm van Zoroark.. Twee, ik heb dus ook de Illusion Ability, ik heb net als haar de mogelijkheid om in iedere Pokémon van de wereld veranderen.' De Haunter begon te veranderen en binnen enkele seconde stond er een kleine Zorua. Hij was kleiner dan de haunter, hoe kwam het dat hij zo'n grote mond had.. 'Dat betekent: Áls je me zou aanvallen, dan zou ik net zoals haar veranderen in een Pokémon waarop je aanval bijna of zelfs geen effect heeft.' Shiny wou net wat zeggen toen hij het gevoel keek dat iemand naar hen keek. Hij draaide zich om en keek nu naar een Darkrai, genaamd Darky. ''A, hallo Darky,'' sprak hij droog.. ''Ik wou je toevallig hierna roepen,'' grijnsde hij. Hij keek weer naar de Zorua. ''Is dat alles wat je me te zeggen hebt? Force toverde zijn klauw tevoorschijn. Klaar om iedere moment naar de Zorua toe te slaan. Als hij dacht dan geen van de aanvallen effect zou hebben op hem. Dan had hij het mis, en zou hij vandaag, pijn voelen.

Een zwarte gedaante zweefde dichterbij "Stond jij ons af te luisteren?" gromde hij. 'A, hallo Darky,' zei Shiny. 'Ik wou je toevallig hierna roepen,' grijnsde hij. Hij keek weer naar de Zorua. 'Is dat alles wat je me te zeggen hebt?' gromde Shiny terug. "Nee, dat was niet alles.. Ik ken veel meer, maar jij bent niet... de juiste Pokémon." Een klauw schoot uit de voorpoot van de Umbreon. "Wat? Wil je vechten?" vroeg hij op een vaag toontje terwijl hij een wenkbrauw ophief. "Oké dan." zuchtte hij overdreven verveeld. Hij lichtte paars op sprong naar de andere kant van de open plek. Hij keek aandachtig naar naar Shiny en naar de Darkrai, Shiny kende die Darkrai, dat betekende dat die zou meevechten, dus hij zou het moeten opnemen tegen deze twee. Deze Darkrai zou zeker Dark Void kunnen, als hij deze move zou gebruiken, zou hij in een Snorlax transformeren. Een Snorlax kon handige aanvallen zoals Snore en Sleep Talk. Zorua's lichaamsvorm veranderde, er schoten lange benen uit de kleine achterpootjes, en de voorpootjes werden grote scharen. Een Scizor landde op de grond, deze kon handige aanvallen zoals X-schaar, en hij een zeer hoge Aanval. Omdat zowel die Darkrai als Shiny Dark waren, zou X-schaar handig zijn, en Steel kon veel type's verdragen. Zorua sperde zijn klauwen open, als twee grote slangen. "Je hebt het zelf gewild." sprak hij rustig, alsof hij Shiny een drankje aanbood.

'Nee, dat was niet alles.. Ik ken veel meer, maar jij bent niet... de juiste Pokémon. Wat? Wil je vechten?' vroeg de Zorua op een vaag toontje terwijl hij zijn wenkbrauw ophief. Shiny snoof,''wie denk je wel dat je bent?'' Hij ontbloten zijn scherpe spierwitte tanden 'Oké dan.' De ervoor kleine Zoroua kreeg een licht paarse gloed en sprong naar de andere kant van de plek. Hij begon te transformeren en al snel stond er een Scizor voor hun. Een Pokémon die rond de tachtig centimeter langer was dan de meeste Umbreon, maar aangezien Shiny langer was dan de gemiddelde umbreon zou het zo'n zeventig centimeter zijn. Shiny keek even naar het gezicht van de Pokémon die eerder veel lager leek te zitten. De Pokémon was dom geweest, hij zou een gevecht aan gaan met een legendarische Pokémon, darky, die samen met Shiny vocht. Samen hadden ze het voor elkaar gekregen om Dustfire, het beschrmster van het gebied, te doden en dan dacht zo een Pokémon dat hij hun alleen aan kon? 'Je hebt het zelf gewild,'zei Zorua rustig. ''Eigenlijk had ik je nog niet uitgedaagd, maar als je zo graag dood wilt,'' mompelde hij kort. Hij zou de Pokémon nog niet gelijk gaan vermoorden. Het was namelijk de bedoeling dat hij nog wat extra informatie van de Pokémon zou gaan krijgen. Over wie de Zoroark precies was. Het enige wat hij nu wist was dat ze Zoroark heette en dat ze kon transformeren. Maar dat tweede had hij al gemerkt. En aangezien de zorua al had gezegd dat hij meer wist maar het gewoon niet wou zeggen moesten ze het er uit slaan. Hij opende zijn mond en een Shadow Ball verscheen. Deze verdween al snel bij het nadenken over zijn aanval. Een Scizor kreeg maar halve damange van een dark aanval dus hij moest een andere aanval kiezen. Een Psychic aanval zou ook niet gaan werken, die deed ook de helft van de damange. Hetzelfde gold voor een normaal type aanval dus hij moest overgaan op zijn grond aanvallen, waar hij maar 1 van had. Hij sprong de lucht in en dook ondergronds. Het gat sloot hij binnen enkele seconde zodat er geen aanval naar binnen kon worden geschoten. Daarna begon hij door de grond te graven..

'Eigenlijk had ik je nog niet uitgedaagd, maar als je zo graag dood wilt,' ''nog niet.. inderdaad.' zei hij zuchtend. Een paarse bal verscheen in de mond van Shiny, maar die verdween snel weer. Na wat na te denken, brak hij de straatstenen open en verdween in de grond. Dat moest Dig zijn. Hij keek naar de Darkrai, die zich nog niet verroerd had, pas als hij zou deelnemen aan het gevecht, zou hij hem aanvallen. Zorua sloot zijn ogen en concentreerde zich vijf andere Scizors verschenen rond hem. Vier van de vijf, waaronder de echte, sprongen op hogere plaatsen, zoals kleine gebouwen. Eentje bleef staan. Als Shiny terug boven zou komen, zou hij de kloon raken en hij had waarschijnlijk niets gezien van de Double Team aanval omdat hij onder de grond zat. dan zouden de vier op hem afspringen en aanvallen. lok hem iets dichter naar de afgrond. ging er door Zorua's hoofd heen. De Scizor die op de grond stond liep iets dichter naar de afgrond die veroorzaakt was door Zoroark. Als alles goed ging zou Shiny de voetstappen horen en hem volgen. Als hij boven zou komen zou het misschien lukken om hem in de afgrond te duwen..

[Kortheid, geen inspiratie.]