Terwijl de zon op zijn allerhoogst ging staan en de velden verwarmd werden door de vele stralen die de zon afgaf, was er een kleine Pokémon vrolijk aan het spelen tussen de hoge grassprieten en struikjes. Het was Boo, een vrolijke Spoink. Hij sprong de hele tijd in het rondte en speelde met zijn psychische gaven. Zo liet hij wat bladeren van rond hem vliegen of gooide hij een steen de lucht in. Door dit speelse gedrag waren zijn krachten best goed ontwikkeld. Als Boo niet bezig was met Psychic uit te voeren, was hij wel bezig met Shadow Ball of Hidden Power. Vooral het laatste vond hij leuk om te doen. Geweldig vond hij het, om te zien dat hij allemaal kleine lichtbollen tevoorschijn kon toveren. Boo besloot dat het tijd was om dit eens te gaan oefenen. Hij ging op zoek naar een plekje waar hij alle ruimte had en maakte zich klaar. Terwijl hij zijn ogen sloot, begon de roze parel op zijn hoofd lichtblauw te gloeien. De kleine Spoink opende zijn ogen, terwijl er allemaal witte tot lichtblauwe balletjes tevoorschijn kwamen en deze om Boo heen begonnen te draaien. "Yah yah! Het is me weer gelukt." riep Boo blij. Hij begon de balletjes alle kanten op te sturen. Naar boven, naar beneden, naar links, naar rechts, diagonaal, verticaal en horizontaal. Het leverde best een mooi schouwspel op, hoewel het grotendeels werd afgeschermd door de grote lange grassprieten.
Na een tijdje in het toch wat beschutte deel van de velden te hebben gespeeld, besloot Boo de open vlaktes op te gaan. Vrolijk sprong hij in de rondte. Ergens in de verte zag hij een donkere wolk, als een zwart stipje aan de hemel, maar dat leek niet deze kant op te komen. Terwijl de zwart roze Pokémon rondsprong, viel zijn oog op een slapende Pokémon. Er was nog een ding wat deze Spoink het allerliefst deed; andere Pokémon laten schrikken, mede dankzij zijn naam uit te roepen. Zachtjes sprong de Spoink met kleine sprongetjes op de liggende Pokémon af. Bijna was hij er en Boo bedacht zich hoe hij deze Pokémon zou kunnen laten schrikken. "Wat zal ik vandaag doen. Ik denk dat over hem heen springen het beste is, en dan hard roepen. Ja, dat ga ik doen." Onschuldig kroop Boo dichterbij, tot hij vond dat hij dichtbij genoeg was. Boo ging op zijn veerstaartje zitten en sprong daarna over de Pokémon waarvan hij dacht dat hij sliep. Terwijl hij er overheen ging, liet hij een lichtblauw randje om zichzelf komen. "BOOOOOOOOO!" riep Boo keihard. De deugniet landde aan de andere kant van de slapende Pokémon waar hij wachtte op de reactie van deze Pokémon.
