Het was rustig in de Timerise Forest met enkele Pidgeys die vrolijk liedjes aan het zingen waren. Maar de Spearows en Murkrows vielen het gezang lastig door vlak langs de Pidgey's te vliegen zodat ze bijna omvielen van de hooggelegen takken. De Pidgeys vielen bijna achterover en een enkeling viel ook echt achterover en stierf door de harde klap. Een paar Spearows streken neer op het lijk en aten er wat van maar een Energybal weerhoudde ze hen van eten.
Het was een Energybal afkomstig van een Leafeon die lichtelijk geinteresseert was in het gebied. Het gebied dat overwoekerd werd met vele rampen,zoals overstromingen,stormen en aardbevingen. Hij was een rustige,kalme pokemon die graag vocht als het moet. Ook hield hij van de natuur maar qua nature was hij half-slecht en dat was je als je moeder slecht was en je vader neutraal. Maar dat vond hij zelf wel okey.
Hij sloot zijn ogen en staptte door en gaf een huil. Hij was deels honds. Om zijn roep beter te laten aangeven deed hij ook een Energybal en mepte die naar de lucht toe met behulp van het grote blad op zijn voorhoofd. "Omroep voor Akira en Houndoom,de leiders van de Guerra" riep hij zo hard en zuiver als hij kon. De Spearows bij het lijk vlogen op richting het mensengebied. Hij zuchtte maar zijn zucht was van verre af te horen.

Een luide huil klonk. Chagrijnig opende een Umbreon haar ogen, waarna ze zacht gromde. "Hallo, ik hoor te slápen overdag," gromde ze. Hierna rolde ze met haar ogen. "Maar, waarom zou je me ook laten slapen.. Ik heb heus geen slaap nodig, hoor," bromde ze sarcastisch, gewoon in het algemeen. Toch stond ze op. Ze spitste haar oren en sloot haar ogen. Toen ze iets hoorde, opende ze haar ogen. Een energybal vloog de lucht in. "Interessant," mompelde Akira. 'Omroep voor Akira en Houndoom,de leiders van de Guerra!' klonk erna een stem. "Wow, die heeft zin," mompelde ze. "De meesten doen één ding om me wakker te maken, maar deze wil me wakker hóuden," gromde ze, nog steeds chagrijnig. "Ach, nu ik toch al wakker ben gemaakt, kan ik maar beter eens gaan kijken wíe me wakker heeft gemaakt, en waarom," mompelde ze toen. Ze haalde diep adem voor ze opstond en zich langzaam in beweging zette, tot ze al snel aankwam bij een Leafeon. "Ah," mompelde Akira. "Een Leafeon.." mompelde ze. "Mijn naam is Akira. Je riep me?" Ze hief haar wenkbrauwen op terwijl ze de Leafeon bestudeerde. Ze kende hem niet. Ze wist bijna zeker dat hij bij de Guerra wilde, maar het kon altijd zijn dat hij zo dom was om wraak te willen nemen in zijn eentje, en de leiders zo te roepen. Ach, ze zou zien..

Tonu spitstte zijn oren en hoordde een stem van een Umbreon die gewekt was door zijn huil. Hij reageerdde niet erop en wachtte kalm totdat de Umbreon volledig in zijn zicht kwam. "Ah," mompelde ze en vervolgdde met"Een Leafeon..".Een zeer korte stilte volgde en toen zei ze"Mijn naam is Akira. Je riep me?"."Ja"antwoordde hij zuiver"Dus u bent de leidster van Guerra"vervolgdde hij. "Ik zou graag in uw groep willen komen"zei hij en ging in een bepaalde positie staan om opeens iets te moeten doen,zoals zich bewijzen om in Guerra te komen. Tenminste hij dacht dat je je moest bewijzen,het was wel zo in zijn geboortegrond en met vele gevechten heeft hij het daar overleeft. Ook vocht hij tegen vuur pokemons en pokemons van het type vlieg. Maar ze hadden een iets lagerder niveau dan hij ,waardoor hij toch nog kon winnen. Om zich goed aantepassen had hij ook aanvallen aangeleerd die een andere type hadden.
"Wat moet ik doen?"vroeg hij afwachtend en keek met een neutrale blik naar Akira. Opeens schoot het hem te binnen dat hij zich niet aan haar had voorgesteld. "Ik ben Tonu,The Leaf Warrior"zei hij en werd zo altijd genoemd in zijn oude gebied maar hij was enkel vriendelijk tegen groepgenoten. Hij had al eens van zijn ouders geleerd dat als je solitair leeft ,het niet zo lang redt in de wildernis. Daar was hij het ook mee eens maar toch was hij toen vertrokken van zijn gebied. Op zoek naar een pokemon steen en toen vond hij een Leaf Stone waardoor hij een Leafeon werd.
Hij keek eventjes dromerig voor zich uit doordat hij aan vroeger dacht. Hij knipperde met zijn ogen en liet merken dat hij weer helder was. Zijn oren gingen alert omhoog en richtte zijn ogen gefocust op Akira.

'Ja,' zei de Leafeon met een zuivere stem. Akira hief een wenkbrauw op. 'Dus u bent de leidster van Guerra. Ik zou graag in uw groep willen komen,' zei hij. Akira keek hem grinnikend aan. 'Wat moet ik doen?' vroeg hij wat later. "J-" maar, voordat Akira haar zin, of zelfs maar haar woord af kon maken, stelde hij zich voor. 'Ik ben Tonu, The Leaf Warrior.' "Dankje. Het maakt het veel makkelijker voor me als ik weet tegen wie ik praat, Tonu," sprak ze rustig. Ze merkte aan hem dat hij even in zijn eigen dromen wegzakte, waardoor ze even de tijd nam om na te denken. Ze hadden nieuwe leden nodig. De Leafeon leek niet al te zwak, en sowieso mocht ze hem niet beoordelen op het uiterlijk. Secret, de kleinste en waarschijnlijk jongste van alle leden, had tegen alle verwachtingen in één van de grote vijanden van de Guerra uitgeschakeld. Dat betekende heel wat. Zij zelf was als kleine Eevee het gebied ingekomen. Plots namen Akira's ogen een beweging waar. De Leafeon was weer uit zijn dagdromen wakker geworden. Ze grinnikte. "Oké, Tonu," zei Akira. "Je hoeft niet veel te doen. Vertel me alleen waarom ik jóu toe zou laten."

Tonu luisterde na zijn dromen naar wat Akira zei. Ze wou enkel weten waarom ze hem moest toelaten. "Oke.."begon hij terwijl hij zich op zijn achterste rustte"...Doordat ik qua mijn type,gras niet sterk lijk en ik als een spion kan dienen wanneer het nodig is. Ook kan ik nog wat andere aanvallen die van andere type pokemons zijn en ik kan de sporen van vele pokemons volgen". Hij dacht even na en ging weer verder met"Ik kan nog gebieden overwoekerd laten maken door planten". De meestte redenen waren enkel door zijn type ,want tot nu toe zag hij bijna geen enkele gras pokemon. Er waren wel een paar water pokemon en de meestte waren elektrisch.
Hij wachtte op een ja of nee antwoord terwijl hij weer opstond en een rozengeur om zic heen liet gaan. Even gleden zijn ogen terug naar het lijk waar de Spearows van net weer zaten. Hij deed een Schaduw Bal op de Spearows en het explodeerdde net voor hun snavels waardoor ze nauwelijks konden vluchten en dus uitgeschakeld waren. Hij keek weer terug naar Akira en ging toen weer zitten. Hij likte zijn hoektanden af en hield toen zijn bek gesloten. "Frenzy Plant.."zei hij zeer zacht en concentreerde zich op de grond. Een paar wortels staken uit de grond en kwamen gelijk richting de Spearows. De wortels grepen hen en liet ze bijna stikken en uiteindelijk gingen de wortels terug de grond in. De Spearows gewogen nog nauwelijks en hapten naar adem.

‘Oké,’ begon Tonu, ‘doordat ik qua mijn type, gras, niet sterk lijk en ik als een spion kan dienen wanneer het nodig is. Ook kan ik nog wat andere aanvallen die van andere type pokemons zijn en ik kan de sporen van vele pokemons volgen. Ik kan nog gebieden overwoekerd laten maken door planten,’ zei hij. Akira snoof. “Wij hebben al een graspokémon in de groep zitten,” mompelde ze, “en planten haat ik,” zei ze daarna met een geïrriteerde grijns op haar kop en haar wenkbrauwen opgeheven. De Leafeon liet nog iets zien bij de Spearows. Akira gromde zacht. “Het is niet grappig om iedereen die je tegen komt te vermoorden. Spaar je kracht liever tot je iemand tegen komt die je echt moet doden,” sprak ze, elk woord duidelijk, maar zacht uitgesproken. “Bovendien, als je een wezen dat onschuldig is verwondt als dit, kan je het beter gelijk afmaken.” Ze liep op de Spearows af en zette haar poot op de keel van één van de Spearows. Het duurde niet lang voor hij bezweek. Hierna zorgde ze er met een psychic voor dat de rest van de Spearows weg werden gegooid, waardoor ze hoogstwaarschijnlijk door de landing alleen al zouden sterven. “Gesnapt?” vroeg ze hierna, met de gebruikelijke arrogantie in haar stem. Ze keek even snel om zich heen. “Ik wil je toelaten tot de groep, omdat ik denk dat als je wat dingetjes leert je best een goed lid zult zijn. Zorg dat ik hier geen spijt van krijgt, want dan krijg jij spijt,” de laatste zin werd grommend uitgesproken, “bovendien moet je respect tonen voor de leden met een hoge rang: Ik, Houndoom, Taresh, Rowan en Shiny. Doe je dit niet, kan je problemen krijgen.” Ze snoof. “Gesnapt? Zo ja, dan heet ik je welkom.”

Tony luisterde aandachtig aan alles wat Akira had gezegt over wat hij verkeerd deed. Hij probeerde zijn eigen teleurstelling niet te laten zien door kalm naar Akira te blijven kijken. Toen ze vroeg of hij het had gesnopen knikte hij en zei duidelijk"Ja,Akira". Daarna zei ze dat hij respect moest geven voor haar,Houndoom,Shiny,Taresh en Rowan. "Ik snap het,leidster"zei hij en boog zijn kop naar voren waarna hij zijn kop langzaam terug trok. Toen ze vertelde dat hij dan welkom was glimlachtte hij en kreeg hij een voldaan gevoel. Maar hij moest alles onthouden wat Akira net zei zodat hij er gelijk aan kon werken. Hij had vroeger enkel technieken geleerd maar niet echt veel echte wijsheid ,omdat zijn hele groep redelijk jong was. Hun leider die iets van 67 jaar oud was stierf.
"Dank u nogmaals,ik zal volledig opgaan in uw groep"zei hij en boog nogmaals waarna hij naar de lucht keek die grauw grijs werd en wat druppels liet vallen. "Dus het is waar.."zei hij zacht waarna hij dekking zocht in een holle boom. Nog steeds glimlachtte hij doordat hij nu veel meer kon leren over allerlei onderwerpen en zeker over pokemons.

‘Ik snap het, leidster,’ zei de Leafeon. ‘Dank u nogmaals, ik zal volledig opgaan in uw groep,’ zei hij wat later. Hij boog even en keek naar de lucht. ‘Dus het is waar..’ zei hij. Akira hief haar wenkbrauw op en snoof. Akira wist dat hij haar nog zou horen, dus bleef ze staan waar ze stond. “Ik zal het even uitleggen. Je begint met de laagste rang die we hebben, de rang voor de ‘gewone leden’, de Nuovo-rang. Als je je goed laat zien in de groep, je laat merken dat je het waard bent, dan zal je stijgen tot een ‘verhevene’, een Duro. Verder hebben we alleen nog de rangen Ayuda, Cuello en Altura. Ik ben de Altura, de leider. Houndoom is Cuello, onderleider. Taresh, Shiny en Rowan zijn Ayuda’s, zie hen als rechterhanden of Bèta’s,” sprak ze luid. “Je hebt vanaf nu toegang tot het donkere gebied: ons gebied. Zorg dat je je laat zien tijdens trainingen en ook in de Guerra grot. Doe je dit niet, zul je niet lang bij de Guerra horen. We willen namelijk wel dat de leden zich ook laten zien,” sprak ze hierna. Ze schraapte haar keel. “En een beetje regen kan geen kwaad,” gromde ze hierna, voordat ze zich omdraaide. “Dag, Tonu,” zei ze luid, voor ze weg liep.