Met grote, boze stappen baande een grote Luxray zich een weg door het bos. Waarom stuurde Akira hem weg? Waarom mochten de andere leiders wel blijven? Misschien was het gewoon toeval, maar hij betwijfelde het. Rowan snoof boos en zwiepte met zijn staart. Hij vroeg zich af of Blame hem volgde. Hij kon nu wel een gevecht gebruiken. Kon hij zich mooi even afreageren. Op een kleine open plek bleef hij staan en liet hij zijn blik inspecterend rond gaan. Ja, dit was prima. Zijn voeten jeukten en de Luxray begon heen en weer te ijsberen. Waarom, waarom, waarom?! Wilde Akira Shiny zijn rang terug geven? Werd hij nu gedegradeerd? Of zocht hij er gewoon teveel achter. Hij dwong zichzelf tot stilstand en blies zijn adem sissend uit. Hij moest rustig doen. Zo gedroeg een Ayuda zich niet. Rowan gromde en begon zich mentaal voor te bereiden op het gevecht. Blame was een Grovyle, een gras type. Zijn elektrische aanvallen zouden zwakker zijn, dus veel fysiek contact was nodig voor veel schade. Misschien kon hij hem ook Verlammen. Rowan grijnsde. Hij had echt zin om iets in elkaar te rammen.

Een kleinere voetstap stapte in de grote voetstap van de Luxray. Blame volgde het spoor van Rowan. Toen hij uiteindelijk een struik opzij duwde, zag hij een open plek, met Rowan die stond te ijsberen. "Hallo.." sprak Blame. Hij keek hem recht in zijn gele ogen aan. De enige move, die veel effect had tegen hem, was Dig. Die zou hij niet op het begin gebruiken, als Rowan wat meer uitgeput was, zou hij zijn Dig gebruiken. Nu zou hij enkel zijn Energy Ball en Leaf Blade gebruiken. Blame stapte traag naar de andere kant van het veld. Toen hij bijna tegen de bomen zat, draaide hij zich om en richtte zijn blik op Rowan. "Wie begint?" zei hij, terwijl hij wist dat Rowan eerst zou aanvallen.

De grote Luxray banjerde nog altijd op en neer. Rowan gromde van ongenoegen. Waarom was hij weg gestuurd? Zaten ze nu gewoon kinderachtig te roddelen? Of was het veel serieuzer? Ergens dacht hij dat zijn gesprek met Akira meer had losgemaakt dan hem lief was. "Hallo.." klonk er en Rowan keek op. Hij keek recht in de gele ogen van Blame en hij knikte kort. Hij dwong zichzelf opnieuw tot stilstand. Het was eigenlijk goed ook dat ze nu een gevecht hadden. Kon hij zich mooi afreageren. Met zijn oplichtende, gele ogen volgde hij de Grovyle die langzaam naar de andere kant van de smalle open plek liep. Hij stond bijna met zijn rug tegen de bomen en Rowan kneep zijn ogen tot spleetjes. Zo kon de Grovyle hem makkelijk ontwijken, hij sprong gewoon omhoog, de bomen in. Toch zou hij hem prima kunnen volgen tussen het gebladerte, aangezien Luxray’s door dingen heen konden kijken. Toch kon dit nog wel eens problemen op kunnen leveren. "Wie begint?" vroeg Blame en hij rolde met zijn ogen. Dat vroeg je toch niet? Je begon gewoon. Rowan liet een luide gerommeld klinken, een grom die diep uit zijn borstkas kwam. Hij besloot buitengewoon gemeen te beginnen. Blauwe vonken sloegen van zijn lichaam en hij schoot een Shock Wave op de Grovyle af. Een blauwe ring schoot het bos in, als een waterrimpel. Shock Wave was dan ook een aanval die je niet kon ontwijken.

Het lichaam van de Luxray begon blauw op te lichtten. Daarna kwamen er kleine vonkjes uit. Blame wist dat Rowan aanviel. Een blauwe ring van elektriciteit vloog het volgende moment op hem af. Dat moest Shock Wave zijn. Blame wist dat het onmogelijk was om die aanval te ontwijken, maar toch sprong hij in de lucht. Zoals verwacht raakte de Shock Wave. Enkel zijn benen werden geraakt, en omdat zijn lichaam niet goed geleidde tegen elektriciteit deden enkel zijn benen pijn. Hij landde tegen een boomstam en greep zijn poten aan een stam vast. Hij klom omhoog in de bladeren, wetend dat het geen zin had, omdat Rowan door voorwerpen heen kon kijken. Hij sprong van boom naar boom, totdat hij op de kant van Rowan stond. Hij keek waarschijnlijk naar hem omdat hij Blame hoogstwaarschijnlijk heeft zien springen. Hij sprong uit de boom. Een groene bal kwam tussen zijn klauwen tevoorschijn. Hij vuurde een Energy Ball op Rowan af, sprong over Rowan, en landde terug op de grond. Er rees wat stof op, op het moment dat Blame's poten op de grond kwamen.

Blame sprong op, maar zoals verwacht raakte zijn aanval. Rowan betwijfelde of de Shock Wave hem volledig had geraakt, maar hij hoopte dat zijn benen verlamd werden. Dit was duidelijk niet het geval, want de Grovyle greep een boomstam en schoot omhoog, de balderen in. Rowan grauwde zachtjes en zijn ogen lichten rood op. Hij zag Blame door de bomen springen en draaide mee, zodat hij steeds met zijn neus in zijn richting stond. De Luxray had weinig zin in een verrassingsaanval. Blame sprong naar benden en Rowan schudde zijn zicht van zich af, zodat zijn ogen weer fel geel waren. Hij zag hoe de Grovyle een Energy Ball oplaadde en afvuurde. Rowan sprong op, hoger dan Blame deed en de Energy Ball sloeg kapot op de plaats waar hij zojuist had gestaan. Blame lande op de grond, terwijl Rowan een soort achterwaartse salto maakte. Zijn staart lichte zilver op, hij was zo dichtbij dat dat de ijzerstaart moeilijk te ontwijken zou zijn.

Nadat het stof was weggewaaid zag Blame dat Rowan een Ijzerstaart op hem deed. Blame wou wegspringen, maar de staart raakte zijn rug. Blame kreunde luid toen de staart als een mes door zijn rug sneed. Hij haalde uit met zijn klauwen naar de rug van Rowan. daarna sprong hij weg van Rowan en laadde nog een Energy Ball op. Hij sprong achteruit terwijl hij de de aanval afvuurde. Meteen daarna vuurde Blame een Leaf Blade af. Een stroom vlijmscherpe bladeren ontsnapte uit zijn armen. Die zouden proberen om de zijkant van Rowan raken, die het waarschijnlijk iets te druk had met het afweren van de Energy Ball. Blame stapte nog wat achteruit. Hij hield nog een Leaf Blade in de aanslag. Als hij geraakt zou worden door één van deze aanvallen, zou hij ze afvuren.

Zijn Ijzerstaart raakte Blame hard op zijn rug en Rowan landde op vier poten. Plots voelde hij harde klauwen in zijn rug en met een luide grom sprong hij weg. Een Energy Ball vloog op hem af en weer sprong hij weg. Lichtelijk gedesoriënteerd probeerde hij Blame weer te vinden, maar zijn gele ogen vonden eerst een Leaf Blade die op hem af kwam. Snel deed hij een Discharge die de bladeren verschroeide, maar enkele schoten tussen de blauwe schichten door en schampten langs zijn lichaam. Rowan brulde woedend, voelde zijn volt stijgen en vestigde zijn ogen op Blame. Met een luide brul deed hij een Donder. De aanval reet de grond open en stevende op de Grovyle af.

Rowan brulde erg luid, waaruit Blame afleidde dat de Leaf Blade had geraakt. Daarna werd zijn brul nog luider, zo luid dat Blame dacht dat de andere Guerra leden de brul konden horen. Daarna lichtte hij helemaal blauw op, en een gigantische Donder vloog over de grond. Hij was zo krachtig dat verschillende brokken aarde alle kanten opvlogen. Blame sprong in de lucht, waardoor die donder net onder hem door scheerde. Als hij één seconde ,of misschien zelfs minder, later had gesprongen, zou hij geraakt zijn. Hij had nog steeds een Leaf Blade in de aanslag, die hij snel afvuurde, alsof hij bang was dat de bladeren zouden ontploffen als hij ze nog langer inhield. Hij landde naast de kleine kloof die Rowan veroozaakt had, die nog een klein beetje narookte van de donder. Meteen keek hij weer naar Rowan, benieuwd wat hij nu zou doen.

De Donder miste, wat hem nog een brul van frustratie ontlokte. Wilde emoties raasden door zijn lichaam. Naast de gebruikelijke woede en opwinding van een gevecht voelde hij zich werkelijk gefrustreerd. Gefrustreerd omdat hij was weggestuurd, omdat hij niet wist wat de toekomst hem bracht, gefrustreerd omdat hij blijkbaar niet eens een Grovyle neer kon halen. Scherpe bladeren scheerden op hem af en met nog een ijzerstaart sloeg hij de bladeren aan de kant. Hij lande en keek een seconde recht in de ogen van Blame die naast de kloof was geland. Toen riep hij een Hidden Power op, paarse bollen zweefden om zijn lichaam en zijn gezicht was vertrokken van de onbegrijpelijke woede die hij voelde. Rowan deed een Shock Wave die zich mengde met de Hidden Power en als ring weg schoot. Meteen daarop laadde hij een Thunderbolt en schoot deze op Blame af. Toen brulde hij, blauwe vonken schoten in het rond en de Luxray deed een enorme ontlading waarbij de bliksemschichten alle kanten op schoten.

Rowan brulde nog luider toen hij de Donder ontweek. Daarna verschenen er paarse bolletjes rond zijn lichaam. Dat moest Hidden Power zijn. Blame keek angstig naar de kleur. Aan de donkerpaarse kleur te zien, moest het een Poison-Type zijn. Blame haatte Poison-aanvallen. Een blauwe gloed verscheen rond de Hidden Power. Blame liet in die tussentijd een groene Bal tussen zijn klauwen verschijnen. Op het moment dat hij de Shock Wave en de Hidden Power wegschoot, Vuurde Blame zijn Energy Ball af. De Energy Ball nam drie paars-blauwe bolletjes mee in zijn ontploffing. Toch vlogen er nog vijf op hem af, die hij in zijn rechterborst raakten. Blame gromde luid, en nog voor hij tijd had om te bekomen van de aanval, werd zijn blik wazig blauw. Zware pijnschokken vlogen door het lichaam van Blame heen. Toen de schokken ophielden liet hij zich vallen. Blauwe schokken bleven over zijn lichaam gaan, hij was Verlamd. Moeizaam stond hij recht en gromde luid, als teken dat hij nog kon vechten. Hij sprong niet zo hoog in de lucht, en toen hij terug bij de grond was, graafde hij vijf meter diep in de grond, en blokkeerde de ingang van zijn zelfgegraven tunnel. Hij had Dig gebruikt.

Blame wist dat hij de gecombineerde aanval niet kon ontwijken, dus gebruikte hij een Energy Ball om de aanval af te slaan. Enkele paarse bollen schoten echter door en ramde de Grovyle op zijn borst. Niet dat Rowan dit zag. Hij zag enkel het blauw van zijn eigen ontlading, blauwe bliksemschichten die door het bos schoten. Ergens hoopte Rowan dat hij meer raakte dan de Grovyle en de bomen. Hij hoopte dat hij elk levend wezen in zijn bereik neer haalde. De Luxray kapte de elektriciteitstroom af en zag Blame naar beneden vallen. Tot zijn genoegen zag hij blauwe vonken over zijn lichaam schieten. Uitstekend, de Grovyle was verlamd. Rowan grijnsde voldaan. Zelf begreep hij ook niet goed waarom hij zo van iemands pijn genoot, maar het beste vermaak was nou eenmaal leedvermaak.

Blame sprong op en verdween onder de grond. Blijkbaar was hij nog altijd in staat zich te bewegen. Rowan gromde zachtjes en zijn blik schoot naar de bomen. Daar zou hij veilig zijn voor de Dig aanval, maar als Blame hem achterna kwam was hij zwaar in het nadeel. Een Protect was niet echt betrouwbaar, ook omdat hij niet wist hoe lang hij het schild omhoog kon houden. Rowan grijnsde vals toen hij zich bedacht dat hij nog een defensieve aanval kende. Zijn gestalte werd even wazig en toen stonden er opeens een dozijn grote Luxrays op het veldje. Knappe pokémon die hem nu kon vinden.

Met een drafje liep Akira op Rowan en Blame af. Eenmaal daar aangekomen richtte ze haar blik op Rowan, die er aardig gefrustreerd uit zag. Hij deed een Dubbel Team. Akira wist niet waar Blame was, dus sloot haar ogen even. Ze hoorde wat, en richtte haar blik op de grond. Ah.. Onder de grond, Dig. Ze schudde haar kop grijnzend heen en weer. Ze liep met grote stappen naar de Luxrays toe. Ze sloot haar ogen en liet haar oren zacht heen en weer gaan. Maar, aangezien Rowan stil stond, kon ze hem niet onderscheiden van de andere Luxrays. Een zacht gegrom kwam omhoog vanuit haar borstkas. “Rowan, Blame, laat je zien!” riep ze luid. Ze keek om zich heen, naar alle Luxrays, en vervolgens naar de grond. “Het gevecht is over,” gromde ze toen. Ze snoof luid en keek één van de Luxrays aan. “We willen niet dat er doden gaan vallen,” zei ze, waarna ze weer naar de grond keek en grijnsde. “Nou.. Wel, natuurlijk.. Maar niet in de groep,” zei ze rustig. Hierna snoof ze luid. “Blame, ga terug naar de groep. Met Rowan wil ik nog even praten. Heel even maar,” zei ze rustig. Want daarna moet ik Houndoom en Shiny spreken, dacht ze erachteraan. Ze grijnsde eventjes licht.

Een ploffend, ritmisch geluid zweefde naar hem toe, iemand draafde hun kant op. Hij luisterde ingespannen naar de voetstappen, terwijl hij zijn focus ook bij het gevecht hield. Het was Akira. Op het moment dat hij dat uitgevogeld had, verscheen de Umbreon ook in zijn gezichtsveld. Het zou niet lang duren of hij herkende haar voetstappen op een kilometer afstand. Hij grijnsde toen Akira haar ogen sloot en hij haar oren zachtjes zag bewegen. Hij bleef volkomen roerloos om te kijken of ze hem zou vinden. Een zacht gegrom duidde aan dat dit niet het geval was. “Rowan, Blame, laat je zien!” riep ze luid, maar plagerig hield Rowan zijn aanval aan. “Het gevecht is over,” gromde Akira en een geamuseerde grijns trok over zijn gezicht. Hij liep een paar stappen naar haar toe en alle Luxray’s volgden zijn beweging feilloos. De Umbreon richtte haar blik op de dichtstbijzijnde Luxray. “We willen niet dat er doden gaan vallen,” Rowan lachte even en kapte zijn aanval af. Zijn kopieën verdwenen en één Luxray bleef over, aan de linkerkant van de bomenrij.

Hij liep naar de Umbreon toe die Blame beval terug te keren naar de groep. “Met Rowan wil ik nog even praten. Heel even maar.” Vervolgde ze en de Luxray hield halt. Die laatste zin klonk wel heel dreigend. Ging ze hem degraderen? Of uit de groep stoten? Hij had haar daar geen aanleiding toe gegeven, maar misschien zag ze hem als een dreiging. Of hij vleide zichzelf teveel. Toen kwam nog een gedachtte in hem op. Misschien heeft ons gesprek werkelijk meer losgemaakt dan me lief is. Hij onderdrukte een grom toen hij bedacht dat ze met Shiny was gaan praten toen hij weg was gestuurd. Dus omdat Shiny weer haar partner was kreeg hij promotie? Werd hij weer leider, net als vroeger? Wat had dat te zeggen over zijn positie? Hij keek even achterom en siste toen naar Akira, die zo’n twee meter van hem afstond: “Het gaat om Shiny, nietwaar?” Het klonk niet boos, noch beschuldigend, enkel heel kalm, op een geforceerde manier. Hij sprak zacht, maar hij wist dat ze hem kon horen.

OOC: Ik wachtte op Blame, maar aangezien hij niet post doe ik het maar.

Akira keek met een duistere, autoritaire blik naar Rowan, nadat hij alle kopieën had laten verdwijnen. Hij liep naar haar toe en hield halt, zo’n twee meter van haar verwijderd. ‘Het gaat om Shiny, nietwaar?’ vroeg hij, zijn stem kalm en zacht. Akira grinnikte. “Half,” zei ze rustig. “Hij zal binnenkort promoveren, maar dat heeft weinig effect op jullie, aangezien jullie toch al respect voor jullie mede-Ayuda’s dienen te hebben,” zei ze toen en ze hief een wenkbrauw op. Ze richtte haar blik op de lucht en haalde diep adem. Al snel keek ze Rowan weer aan. Haar staart hing zoals altijd naar beneden. Zacht zwiepte het heen en weer. Ze had nog altijd een lichte grijns op haar gezicht. Ze dacht even aan het gesprek met Rowan. Het had er alleen voor gezorgd dat ze Shiny geroepen had. Verder had Shiny alles gezegd, had zij niks gedaan. Ze grinnikte even. “Het spijt me, maar hij was aardig.. Dat kan een meisje als ik toch niet weerstaan?” vroeg ze droogjes, haar stem sarcastisch. “Maar, nu weer serieus. Ik wil weten hoe het gevecht met Blame is gegaan. Ik denk dat jij zeker van pas zult komen tijdens wat dan ook waar wij, de Guerra, mee te maken zullen hebben. Vandaar je hoge rang. Maar, ik weet niet wat ik van Blame moet denken.. Ook hem ken ik minder goed,” zei ze rustig. “En aangezien ik wist dat Houndoom er fysiek niet in staat voor is, en er psychisch haar hoofd net niet helemaal bij had, en Taresh in dromenland zit, dacht ik dat jij misschien even voor me kon kijken,” zei ze toen. “Ik weet dat ik het gevecht snel onderbroken heb, maar ja.. Ik was zelf in gevecht geraakt met Tonu, maar begon me te vervelen, dus besloot ik de gevechten te beëindigen,” zei ze toen. Ze wachtte tot Rowan zou reageren, hopend op een nuttige reactie over Blame.

Rowan keek weg. Natuurlijk ging Shiny promoveren. Hij had sowieso al meer respect gehad voor de Umbreon dan voor Taresh door zijn ervaring, maar het feit dat er opnieuw iemand boven hem geplaatst werd… Akira grinnikte zachtjes en hij keek haar vaag aan. “Het spijt me, maar hij was aardig.. Dat kan een meisje als ik toch niet weerstaan?” Sarcasme doorklonk in haar stem en Rowan grijnsde halfslachtig. Was het maar zo makkelijk. Kon hij iemand maar voor zich winnen door alleen aardig te zijn. Dat had bij Houndoom waarschijnlijk niet veel nut. Hij moest haar vertrouwen winnen, haar schild doorbreken. “Maar, nu weer serieus.” Zei Akira en de Luxray richtte zijn gele ogen weer op haar. “Ik wil weten hoe het gevecht met Blame is gegaan. Ik denk dat jij zeker van pas zult komen tijdens wat dan ook waar wij, de Guerra, mee te maken zullen hebben. Vandaar je hoge rang. Maar, ik weet niet wat ik van Blame moet denken.. Ook hem ken ik minder goed,” Ergens voelde hij trots om het fei dat zijn kracht herkend werd, maar liet het niet naar zijn hoofd stijgen. Akira begreep vast wel dat de krachtigsten ook de grootste bedreiging vormden wanneer je ze tegen je kreeg. Toen ze over Houndoom sprak keek hij even weg, maar deed snel alsof hij Blame zocht, zodat het niet op zou vallen. Dus Houndoom was er met haar hoofd niet bij?

Akira brabbelde nog verder, maar hij hoorde weinig interessante informatie. Rowan dacht even na over hoe het gevecht was verlopen. “Blame maakt goed gebruik van zijn sterke punten, zoals zijn snelheid en lenigheid, maar zijn aanvallen zijn voorspelbaar. Hij heeft maar twee of drie aanvallen die echt nuttig zijn en die gebruikt hij ook constant. Ik heb het gevoel dat hij te weinig aan tactiek doet, nadenken hoe je aanvalt en hoe je je krachten kan combineren.” Hij dacht even terug, zijn aanvallen waren niet echt moeilijk te ontwijken geweest. “Hij kan nuttig zijn, maar dan moet hij wel getraind worden. Hij moet tactisch gaan denken.” Besloot Rowan, terwijl hij Akira in de ogen keek. Hij beet even op zijn lip, maar vroeg toch datgene wat hij zo graag wilde weten. “Akira, wélke rang krijgt Shiny eigenlijk? Wordt hij medeleider, of onderleider?” Niet dat het in respect verder uitmaakte, hij wilde gewoon weten waar hij stond.

Het was even stil, maar al snel begon Rowan te praten. ‘Blame maakt goed gebruik van zijn sterke punten, zoals zijn snelheid en lenigheid, maar zijn aanvallen zijn voorspelbaar. Hij heeft maar twee of drie aanvallen die echt nuttig zijn en die gebruikt hij ook constant,’ zei hij. Net als Tonu, dus, dacht Akira bij zichzelf. ‘Ik heb het gevoel dat hij te weinig aan tactiek doet, nadenken hoe je aanvalt en hoe je je krachten kan combineren. Hij kan nuttig zijn, maar dan moet hij wel getraind worden. Hij moet tactisch gaan denken,’ zei hij toen. Hierna veranderde hij van onderwerp. ‘Akira, wélke rang krijgt Shiny eigenlijk? Wordt hij medeleider, of onderleider?’ vroeg hij. Akira probeerde een grinnik te onderdrukken, wat niet echt lukte. “Onderleider, natuurlijk. Je denkt toch niet dat hij dezelfde rang als ik zou krijgen, zo gemakkelijk?” vroeg ze rustig. “Bovendien heeft hij een fout gemaakt, een tijd terug. Ik ben benieuwd hoe de oudere leden op zijn promotie zullen gaan reageren. Als hun het heel fout oppakken, kan hij niet nog eens promoveren,” zei ze toen, waarna ze terugkwam op het onderwerp ‘Blame’. “Hij vecht dus net als Tonu,” zei ze rustig. “Dit wordt Shiny’s taak.. Hun trainen,” zei ze toen, met een valse grijns. Dat zou uiteindelijk gaan vervelen, maar, hoe lief Shiny ook een keer had gedaan, soms was hij strontvervelend. En, dit was haar wraak. Ze grinnikte zacht. Ze snoof. “Ze moeten getraind zijn voor de oorlog. En.. Houndoom en Taresh moeten uit dromenland komen,” mompelde ze, meer tegen zichzelf dan tegen Rowan. Hierna snoof ze eventjes. “Rowan, als jij er geen problemen mee hebt, gaan we nu terug naar Houndoom en de rest. Ik moet Houndoom en Shiny nog even spreken over Shiny’s promotie,” zei ze rustig.

Voetstappen klonken boven de grond. Net toen Blame wou springen, kwamen er nog voetstappen dichterbij. Deze keer was de Pokémon veel kleiner, en veel lichter. 'Rowan! Blame! Laat je zien!' riep Akira. Blame sprong uit de grond en schudde alle aarde van zich af. Akira was gearriveerd. 'Het gevecht is over.' Blame keek meteen naar Rowan, of de meerdere Rowan's, daarna verdwenen alle andere Luxrays en stond de echte Rowan in hun midden. 'We willen niet dat er doden gaan vallen,' zei ze. 'Nou.. Wel, natuurlijk.. Maar niet in de groep,' Een snuivend geluid vloog door haar neusgaten. 'Blame, ga terug naar de groep. Met Rowan wil ik nog even praten. Heel even maar,' zei ze bevelend. "Oke." antwoordde Blame met een licht gekreun omdat een blauwe schok over zijn lichaam heen ging. Blame draaide zich om en stapte traag weg van Akira en Rowan die nog steeds niet al te blij keek...

Akira’s reactie beviel hem niet echt. Ze lachte hem uit! Of in elk geval grinnikte ze gemeen –zo klonk het ten minste in zijn oren-. Haar antwoord beviel hem eigenlijk ook niet zo. “Onderleider, natuurlijk. Je denkt toch niet dat hij dezelfde rang als ik zou krijgen, zo gemakkelijk?” Hij gromde binnensmonds. Hij werd ook wel erg gemakkelijk onderleider. Waarom zou hij promotie krijgen omdat hij haar partner was? Ayuda was toch ook een hoge rang? “Bovendien heeft hij een fout gemaakt, een tijd terug.” Vervolgde de Umbreon. “Ik ben benieuwd hoe de oudere leden op zijn promotie zullen gaan reageren. Als hun het heel fout oppakken, kan hij niet nog eens promoveren,” Rowan grijnsde even gemeen. Daarna kwam Akira terug op hun oorspronkelijke onderwerp. “Hij vecht dus net als Tonu. Dit wordt Shiny’s taak.. Hun trainen,” Haar gemene grijns verbaasde hem een beetje. Nieuwelingen trainen was niet het allerleukste werkje. Noodzakelijk, maar vervelend. Akira mompelde nog wat, maar hij negeerde het. De Luxray keek langs haar het bos in. Hij moest dit even een plek geven, zodat hij zich er niet zo over op zou winden. Hij moest toch maar wat aan zijn temperament gaan doen. Hij grinnikte even in zichzelf. Misschien moest hij maar op woedebeheersingscursus. “Rowan, als jij er geen problemen mee hebt, gaan we nu terug naar Houndoom en de rest. Ik moet Houndoom en Shiny nog even spreken over Shiny’s promotie,” Hij richtte zijn gele ogen weer op zijn leidster en knikte. “Prima.” Zei hij kortaf en liep toen langs haar het bos in.