Al uren dwaalde hij rond op dit 'Magma Terrain', of hoe het ook mocht heten. Hij zocht natuurlijk zijn partner, Mayumi. Al dagen was hij naar haar opzoek. Uiteindelijk kon hij de moed eigenlijk wel opgeven, zo moe was hij. Z'n hele vacht was nat en bezweet van de hitte. Het was ook zo verdomd heet op dit gebied voor een Absol, met nog steeds een dikke vacht. Zijn haren vielen niet snel uit, door een of andere vage speciale huidaandoening, had hij ooit een keer gehoord. Voorzichtig zakte hij door z'n pootjes en ging liggen net tegen een klein rotsje aan. De grond was zeker weten drie keer zo heet als de wind, maar dat kon hem niks schelen. De uitgang wist hij niet meer te vinden. Satoko had niet eens een idee hoe hij hier terecht was gekomen. Was hij hier 's nachts naartoe gelopen? Of had iemand hem hierheen gesleept? Was hij zelf gewoon zo dom geweest om naar het Magma Terrain te lopen? Hij wist niet eens de antwoorden op z'n eigen domme vragen. Ach, hij wist wel dat het minder heter was dan in de Sandtomb Desert, al betwijfelde hij dat af en toe wel eens. Even werd het snel wazig voor z'n ogen en leek het alsof hij een schim zag, maar dat zou vast verbeelding zijn geweest. Nog geen seconde later voelde hij iets op z'n hoofd branden, waarschijnlijk een zonnesteek, viel toen met z'n kop tegen de harde grond en werd het zwart voor z'n ogen. Het laatste wat hij hoorde was het kling-geluid van z'n zwaard dat tegen de grond opknalde.