Daar stond Zhao dan, in één of ander vaag grasveld. Hij voelde zich niet helemaal op zijn gemak, omdat hij zijn hele leven in donkere grotten geleefd had. Toch vond hij de felle zon die hartverwarmend op zijn kleine hoofdje scheen geen onaangename verrassing. Langzaam maar zeker begon hij zich steeds meer op zijn gemak te voelen in deze nieuwe omgeving. Het geluid van de bomen die ritselde en de grasvelden die gezellig meedansten in de wind; hij kon er geen genoeg van krijgen.

Ook de nieuwe Pokémon die hij ontmoet had vond hij fantastisch. Zo had hij een Caterpie ontmoet die gevraagd had of ze op zijn hoofd een eindje mee mocht reizen. Hij had een Pidgey geholpen haar nest te bouwen en zelfs een discussie gevoerd met een Rattata waarin ze tot de conclusie kwamen dat paarse Pokémon de coolste waren.

Daarom was het hem allemaal waard. Natuurlijk was dit ook de reden waarom hij van huis weggegaan was. Hij wou niet meer in zijn eentje de dagen doorbrengen. Helemaal niet in donkere grotten. Hij wou op avontuur gaan en een heleboel vrienden maken.