Voorzichtig liep Dahaka over het groene gras, terwijl hij keek naar alles om zich heen. Hij vond van zichzelf dat hij overleving's talent had. Hij keek rond en zag een schaduw van iets, waardoor hij zich dood schrok en net deed of hij dood was. Hij hield wel zijn ogen open, om te kijken wie het was die hem zo liet schrikken.
''Ik hoop maar niet dat het iemand is die mij wil opeten..'' dacht Dahaka.