Ik voelde een pijn scheut door mij heen gaan. Bloed en zweet gingen langs mijn kop en kwamen neer op de grond. Mijn lichaam leunde wat naar voren waarna ik viel op de eerst zachte grond. De grond voelde leeg en somber wat mijn pijn enkel beter leek te voelen. Ik kneep zijn ogen dicht terwijl ze ernstig bloedde. Alsnog zag ik iets zwarts voor mij staan grijnzen. De grijns was vals en gaf mij een kippenvel. De gedaante boog zich voorover en boorde zijn klauwen in mijn onderkaak en bracht mijn kop naar boven. Ik wilde weggaan maar ik was te zwak. De energie in mij was helemaal weg en als ik bewoog, dan was het door de Zangoose. De Zangoose bleef ineens stil, tenminste ik hoorde niks totdat….Ik een harde ‘krak’ hoorde. Ik durfde mijn ogen niet te openen, bang voor wat ik zou zien. De Zangoose had de voorpoot van mij uit de kom getrokken en vervolgens weer goed gezet. Ik was opgelucht dat hij die weer terugtrok maar de pijn bleef. “Klaar..”Klonk er ineens terwijl ik mijn oren langzaam naar voren bewoog. Ook had ik de durf, om mijn ogen te openen. Maar alles was…grijs. Ik schudde mijn kop maar stopte er vlug mee, bang dat de Zangoose dat hoorde en mij zou doden. Alles bleef grijs. Een angstig gevoel bekroop mij terwijl ik weer mijn kop op de grond rustte. Ik sloot vervolgens mijn ogen een bleef bevend liggen. De pijn verminderde waarna ik in een droom belandde.

Een droom waarin ik mezelf zag lopen. Ik liep zonder wonden in het niets. De enige kleur die ik toen zag was wit..Niet grijs. Een grote schaduw kwam over mij heen. Ik keek om en zag een Zangoose staan die vals grijnsde. In mijn droom probeerde ik een Water Pulse maar…. Het lukte niet! Er verscheen enkel 1 zeer kleine waterbol tussen mijn poten die gelijk weer verdampte. Angstig liep ik traag achteruit en vermeed ik de blik van de Zangoose. De Zangoose werd groter en groter en trok zijn voorpoten terug. Zijn poten gaven licht waarna die grote klauwen naar mij toeschoten. Verbijsterd bleef ik daar staan en kneep ik mijn ogen dicht, in de hoop de wonden niet te zien.

Bezweet werd ik wakker terwijl het nog nacht was. Met een vlugge beweging kwam ik overeind waarna ik weer de pijn voelde. Een boomstam verderop kreeg mijn aandacht. Ik liep er strompelend naar en rustte vervolgens mijn lichaam erop waarna ik weer mijn ogen sloot. Weer mijn nachtmerrie in, waar er geen pijn was….

Een Pidgey vloog over Dika en landde op zijn buik. Hij opende zijn bek en pikte op de buik van hem. Dika mepte de Pidgey weg en kwam chagrijnig van de boomstam vandaan. De pijn was weer terug maar hij was de pijn al gewend. Een klein meertje lag zo’n 10 meter van hem vandaan maar dat was al veel moeite om naar toe te lopen. Hij leunde wat naar voren en ging met 4 poten naar het meer. Net aan de kant van het meer stopte hij gelijk met lopen en zakte hij in elkaar. Zijn poten konden zijn gewicht niet meer dragen. Dika trok zijn kop wat naar voren en likte wat water van het meer. Het proefde zo..Zo…Verfrissend. Al vlug was zijn dorst weg en rammelde zijn buik. Hij had honger….Maar hij kon niet jagen en in de bomen om hem heen waren er geen bessen. Somber keek hij toen weer naar het meer. Zijn spiegelbeeld was grijs ook de Pidgey die hem had gewekt. Gelukkig wist hij wel hoe de wereld eruit zag in kleur. Dat zou hij het meest missen…