De gewonden pikachu loop mank over het vochtige gras. Ze had gehoord dat hier een helende plek was. 'Ze zei tegen zich zelf nog een klein stukje dan ben ik er'. Ze liep vermoeiend verder en kroop de stijlen heuvel. éindelijk ik ben boven'Ze keek over een prachtig meer waar allemaal pokemons stonden te drinken. Ze wist niet waar ze moest kijken. 'oke hier moet het zijn'ze gaf al haar energie en probeerde zo snel mogelijk naar het water te rennen.
Ze plonste in het water en dronk en dronk. Van het heerlijke zuivere water.
Toen ze klaar was met drinken ging ze lang uit op het gras liche. het zonnetje was al doorgekomen. Na een tijdje was ze gedroogd en ging een rustig plekje uitzoeken.Ze pakte wat bladeren legde die op elkaar zodat ze een leker nestje had om te slapen. Ze keek naar de steren en viel in slaap.

Nikki liep met haar gekneusde vleugel naar het genezende meer. "nou, vliegend gaat veel sneller" zei ze met een diepe zucht. Toen ze bij het meer kwam keek ze haar ogen uit; "wat veel pokemons!". Nikki maakte nog een eindsprintje met haar laatste energie en dronk uit het meer. "Ohhh, wat lekker fris water!" zei ze onder het drinken door. Toen dacht ze weer aan die nacht..

Het was gaan stormen, en heftig ook. Heel veel kleine pokemons hadden hulp nodig. Ze had er nog maar een paar geholpen of ze werd zelf door een grote tak geraakt. Toen was ze even buitenwesten geweest. Die volgende ochtend was ze pas wakker geworden. Er stonden een paar pokémons om haar heen. Ze hadden tegen haar gezegd dat ze naar dit meer moest gaan om zich te genezen. Dat had ze gedaan, en nu was ze er.

Nikki kreeg tranen in haar ogen toen ze weer aan die arme pokémons dacht. "Als die stomme boom me nou niet had geraakt.." "Maar ik kan ook niet kiezen of die boom valt of niet."
Toen Nikki genoeg had gedronken ging ze naast een Pikachu ligen. Die was vast ook gewond geraakt bij de storm. 'ik zal het wel vragen' dacht ze bij zichzelf. "Ben jij ook gewond geraakt door die storm?" en met een scheef kopje wachtte ze op een antwoord.