Houndoom ijsbeerde nu al haast de hele dag. Ze probeerde tot een besluit te komen, wat bijzonder moeilijk was. Ze was weg gegaan van Joel, die maar bleef volhouden dat hij van haar hield. Alhoewel ze steeds het tegendeel tegen hem zei. Een tijd geleden had Shade haar een voorstel gedaan, en dat voorstel begon nu weer bij haar te dagen. Misschien zou ze van alle ellende bevrijd zijn als ze op het voorstel inging... Ze had vernomen dat hij er weer was, dus het zou nut hebben als ze hem zou roepen. Ze draaide zich in de richting van een donkerder gebied. Ze liet eerst een kille, lange huil horen. "Shade!" Bulderde ze in de richting van het donkere gebied. Ze ging zitten, en wachtte geduldig tot Shade zou komen.

Shade zweefdesloom naar het geluid toe. Toen hij zag dat het van Houndoom afkomstig was, kreeg hij zijn gewoonlijke, kille grijns. "Goedemorgen..." zei hij droog, maar kil en kalm.

Houndoom keek kalm naar Shade. "Ah, daar ben je eindelijk." Ze kwam weer overeind. "Een tijdje geleden deed je me een voorstel..." Begon ze. "En ik heb er opnieuw over nagedacht." Er verscheen een niet veel goeds voorspellende grijns op haar gezicht. "En als het aanbod nog geldt, zou ik er graag op in gaan."

Shade was verbaasd, maar liet dat niet zien. "Duurde wel lang..." zei hij kalm. "Maar natuurlijk geld dat aanbod nog, je bant altijd welkom" hij grijnsde kil.

"Fijn, dan is dat ook weer opgehelderd." zei Houndoom met nog steeds de kille kalmte. "Is... Er ergens een plek waar we bijeenkomen?" vroeg Houndoom geïnteresseerd. Als ze al bij hen wou horen, zou ze wel het een en ander moeten weten...

Shade ging in de luch zitten. "We hebben een grot..." zei hij nadenkend. "Niet zo ver weg..." hij sprak met weinig woorden.

Houndoom knikte dat ze begreep wat hij zei. "Zou je me naar de grot toe kunnen brengen? Ik weet niet precies waar de grot is." sprak Houndoom. Ze bekeek Shade schattend. Hij zou nog wel eens de leider van de groep kunnen worden, als hij dat niet al was.

Shade rekte zich uit. "Volg mij..." zei hij, op een dromerige manier. Hij zweefde in de richting van de grot.

Houndoom sloeg haar ogen even neer, en kwam daarna achter Shade aan. Ze was benieuwd wat ze nog allemaal zou meemaken... Misschien kwam hier haar ware aard wel naar boven. En bovendien, ze zou niet meer zo vaak gespeeld aardig hoeven zijn.