Houndoom keek zwijgzaam toe. Ze zat verscholen in het hoge gras, en was zo onzichtbaar. Ook was de wind goed, waardoor ze haar niet zouden kunnen ruiken. Houndoom perste haar ogen tot spleetjes. Misschien kon ze wel wat belangrijke informatie krijgen uit deze gesprekken... Wie weet. Ze maakte zich nog wat lager, zodat haar horens niets meer leken dan een aantal verdorde gras sprieten.
( Je kan me dus - nog - niet zien xD )