Houndoom knikte even. "Ik vertrek denk ik voor een tijdje." besloot ze vastberaden. Ze keek even omhoog, en daarna weer omlaag naar Shadow.

Shadow wou Houndoom niet aankijken. "Nou... Sorry... Ik bedoel..." ze had geen idee wat ze moest zeggn, dus zei ze maar wat dingen xD

"Je bedoelt wat?" zei Houndoom met opgetrokken wenkbrauw. Ongeduldig wachtte ze op andwoord. Plots dacht ze aan de klus die ze nog af te handelen had. Houndoom zuchtte even. Ze kon ze natuurlijk niet zómaar achter laten zonder af te maken waar ze aan begonnen was... Ze fronsde haar wenkbrauwen nadenkend. Als ze optijd weg zou willen gaan, zou de klus snel geklaard moeten zijn.

Shadow zuchtte. "Ik bedoel dat je moet doen wat je wil" zei ze zacht. "Zelfs als we " haar toon werd zachter, "dan geen vriendinnen meer kunnen zijn" vanaf 'virendinnen' fluisterde Shadow zowat. Het voelde alsof de brok in haar keel niet eens in haar keel paste.

Houndoom begon zich eraan te irriteren dat iedereen dacht dat ze gewoon nog steeds de vrolijke rond hupsende Houndoom was. Ja, toen ze nog maar net bij de dark side was, was dat inderdaad nog steeds zo. Maar toen gebeurde er een paar dingen, wat was het ook al weer? Eigenlijk hoefde ze er niet overna te denken. De hoofdpijn hielp haar er constant aan herinneren... "We zien wel." zei Houndoom onverschillig.

"Ja... We zien wel..." Shadow wist niet meer wat ze moest zeggen. Ze moest zich flink inhouden om nit naar huis te rennen, maar het lukte.

"Oke..." zei Houndoom. "Dan ga ik nu maar... Ik moet nog iets doen voordat ik vertrek." er verscheen een geheimzinnige grijns op haar gezicht, waaruti je niet kon opmaken of hij goed of slecht bedoelt was.

"Ow, oké..." Zei Shadow een beetje afwezig. "Ik ga denk ik ook maar... Gewoon naar mijn huis, dan weet je me te vinden..." Shado begn lnzaam in de rictin van haar huis te lopen. Als Houndoom nog iets te zegen had kon ze dat nu nog zeggen.

Houndoom knikte even, en haar hoofdpijn werd langzaam wat minder. Ze bleef nog heel even staan, desondanks dat Shadow al even uit het zicht was. Houndoom snoof even, en de grijns op haar gezicht werd breder. Al weer wat vrolijker door het vooruitzicht wat ze zou gaan doen liep ze loom weer naar de grot.