ghost knikte én ging ook liggen, ze keek naar eef. arme ziel, haar moeder verloren...

(moe gaan)

"Ikke wil met, jou mee" ze wees met haar koppie naar Ghost "zij lief!" ze kroop naar haar toe

Tunys haalde Eef weg bij Fluff. ''Kleintje, je moeder is er niet meer.. Het spijt me'' zei Tunys toen rustig, en ze knikte even naar Eef. ''Je zal een nieuwe moeder moeten vinden of op je eentje gaan leven'' zei ze daarna.

"ZIJ of JIJ!" zei Eef "Mis mam" Huilde ze "Komt ze terug" zei ze hoopvol..." (Moet gaan)

''Nee, je moeder komt niet meer terug.'' zei Tunys rustig en emotieloos, en keek toen naar Ghost.

ghost glimlachte toen eef haar koos 'ik zal goed voor je zorgen' zei ze lief. toen eef begon te huilen trok ze eef tegen zich aan 'het komt wel goed' zei ze sussend 'ik zal voor je zorgen, het komt allemaal goed' ze veegde de tranen van Eef weg met haar staart.

"Ikke mam pas 1 dagje ekent ebbe! Maa ik huil ook omdat mij boetjes of zuses misien nog in et eitje zit omdat mam meten weg ing, dus misien moet ikke tug voor boetjes of zuses zoge, aders zij dood!!!" (vertaling =
Ik ken mamma pas 1 dagje! Maar ik huil ook omdat mijn broertjes of zusjes misschien nog in het eitje zitten omdat mamma meteen weg ging, dus misschien moet ik terug om voor mijn broertjes of zusjes te zorgen, anders gaan ze dood!!!)

Tunys was even weggeweest, en kwam nu terug, de schrammen onder haar ogen, haar zwarte oren.. Alles was goed zichtbaar.. Ze gromde zacht naar Eef en Ghost, en grijnsde zacht. ''Ik moest even.. Iets afmaken.'' zei ze met een valse ondertoon. Ze kreeg de grijns niet weg, dus keek maar naar de grond.

'wat is er met jou gebeurd?' ghost keek naar tuyns, ze zag er niet uit.

Tunys liet een zachte grom horen naar Ghost, en deed een schaduwbal. ''Ik moest, zoals ik al zei.. Iets afmaken.'' zei ze, en grijnsde. ''Letterlijk.. Afmaken'' zei ze daarna rustig. ''Heb je daar problemen mee!?'' snauwde ze daarna.