Dustfire landde op de zachtte bosgrond. Ze wou een van haar vrienden, Celebi opzoeken.
''Celebi?'' Riep Dustfire. ''Celebi?'' Ze wachtte, en na een hele tijd flitste celebi voor dustfire.
''Dustfire, wat een opluchting om je te zien...'' Zei celebi zacht, en glimlachtte zwakjes.
''Ja, dat vind ik ook, trouwends, waarom was je naar een andere tijd gereisd?'' Vroeg dustfire, en keek celebi vragend aan.
Celebi zuchtte. ''ik zal terugkomen, heus waar, als er hier weer vrede zal heersen'' Zei ze.
Er ritselde iets achter hen in de struiken.
''Wie is dat? sorry dust, maar ik moet gaan'' Zei celebi en verdween weer naar een andere tijd.
Dustfire keek meteen achterom. ''Wie is daar?'' Vroeg ze, en probeerde iets waar te nemen tussen de bosjes.

Tora liep de bosjes uit . ''Zo eng ben ik nou ook weer niet.'' zei ze grijnzend, en keek dustfire aan, wachtend op de reactie als DustF, Tora weer zou zien.. Ze grijnsde licht. ''Tenminste, niet meer.'' zei ze daarna droog.

''Jij weer?!'' Zei dustfire kwaad.
Ze liet een rots omhoog uit de grond komen op de plek waar tora stond, zodat ze omvergeworpen zou worden.
''Ben je soms weer van plan mij weg te krijgen?''

Tora sprong naar achteren. ''Rustig, rustig.'' zei ze rustig, en ze grijnsde. ''Ik doe niks meer.'' zei ze, en ze keek naar de rots, en zuchtte even. Ze klom erop, en ging er rustig op zitten.

Dustfire klapte langzaam haar vleugels in.
Ze dacht even na. Kon ze de pokemon vertrouwen.
''Waarom zou ik je moeten geloven?'' Vroeg dustfire rustig.

''Omdat ik je anders allang had aangevallen.'' zei ze rustig, en keek even droog naar Dustfire, ''En.. Lang zal je geen last meer van me hebben, want ik ga vandaag alweer weg.'' zei ze daarna rustig.

''Ik zal je een tweede kans geven,voor nu, en voor als je terugkomt''
Zei dust rustig. Ze vertrouwde de pokemon nog niet helemaal, maar ze had geleerd dat ze iedereen een tweede kans moest geven.

Tora moest grijnzen, ''Aha.. Te snel vertrouwen is niet al te goed.'' zei ze grijnzend, en met een vreemde ondertoon. ''Maarja, ik doe toch niks meer.'' zei ze toen, en ze knikte even. ''Ik moet alleen nog wat personen opzoeken'' zei ze daarna met een valse grijns, ze wist al wie ze allemaal moest opzoeken, maar die waren niet in Pokérpg, dus moest ze hier (tijdelijk) weg. Ze grijnsde. ''Maarja. Wat was er met die Celebi?'' vroeg ze toen droog, maar verwachtte niet echt een zinnig antwoord xD

''Celebi, de beschermer van het woud leeft normaliter hier, maar door al het onrust is ze naar een andere tijd gereisd, dus die zien we voorlopig niet meer terug'' Dustfire keek even naar de lucht.

''Aha.'' zei Tora rustig, en ze grijnsde. Celebi dus.. ''Celebi.. Oh, dat tijdreisding?'' vroeg ze toen dom, en keek DF droog aan. ''Oke.. Dus die leeft hier.. Wist ik nieteens.'' zei ze daarna, en keek naar een murkrow die rondvloog, en toen hij Tora zag vloog hij bang weg, ''Sommige dingen veranderen nooit.'' zei ze toen zacht.

Dustfire hoorde de laatste zin van tora.
Ze zuchtte even en keek omhoog. De lucht werdt met de weken zwarter.
Shadow lugia zou binnenkort aanvallen. Dat voelde ze.
Ze keek weer naar beneden.

Tora zuchtte even, ze had veel gehoord over die aanval, en was aan de ene kant blij dat ze hem waarschijnlijk niet zou meemaken, maar aan de andere kant zou ze dit gebied ook wel missen. Ze zuchtte, en stond even op, ze sprong van de steen af, en ging daar zitten. ''Er vlogen steeds pokémon langs mn hoofd.'' zei ze droog.

Dustfire keek droogjes naar tora. ''Ow...'' zei ze dom.
Ze wou gaan lachen, maar iets in haar hield dat tegen.

Tora had niet in de gaten dat ze met haar staart een stuk rots had meegenomen, die nu wankelde op de rand, en naar beneden viel. Recht op haar hoofd. ''Weltrusten.'' zei ze, en viel neer.

(Ik kon het niet laten.)

( xD)

Dustfire trok een wenkbrouw op, en keek raar naar tora.
Ze liep naar haar toe. ''Euhm.. ja'' Zei ze droogjes,maar wist niks te doen x)

Tora werd een half uur later wakker, en ging zitten, ze voelde aan de bult op haar hoofd. ''Heb je mij geslagen!?'' riep ze kwaad tegen dust, niet wetend dat de bult door de steen kwam. ''Nou, zomaar he!'' riep ze dom.

''Nee gek, je liet een steen op je kop vallen'' zei dust rustig en droog.
Ze pakte een sitrus berry en gaf het aan tora. ''eet maar, daar zal je je beter door voelen''

Tora schudde haar hoofd, ''Die zijn niet lekker.'' zei ze, en begon rond te lopen, even later kwam ze terug met tomato bessen. ''Lekker pittig.'' zei ze, en nam een hap.

''Púh'' Zei dustfire dom, en keek rond.
''bos bos bos boom boom boom tak tak tak'' Ratelde ze dom.

Tora keek Dustfire dom aan, en begon haar toen te bekogelen met oran bessen. Ze grijnsde. ''Ik kon het niet laten.'' zei ze toen, en moest even lachen.

Dustfire ving er een paar met haar bek, en slikte ze door.
Ze grinnekte even en keek tora dom aan. Ze ging op de rots zitten.
Ze at wat tomato bessen, en keek toen droog vooruit.
Ineens kwam er een vlam uit haar snavel. ''ugh... Pittige dingen xD''
Zei dustfire dom.

''Lekker toch, moet jij tegen kunnen als Vuurpokémon.'' Zei tora rustig, en ze perste wat tomato bessen leeg in een glas, die er toevallig stond. Ze dronk het sapje op. ''Lekker pittig '' grijnsde ze toen, en ging op haar rug liggen.

Dustfire smakte wat.
''Ik kan er ook wel tegen'' Zei ze droog. Ze liet een boer.
''Oeps, sorry'' zei ze dom.

''Ja, oke.'' zei ze rustig, en grijnsde. ''Kan je ook tegen water?'' grijnsde ze, en gooide wat water dat ze toevallig had naast dustfire neer.

''ja.. maar niet als het aanvallen van anderen zijn he,...'' Zei dustfire rustig.
Ze gaapte, en keek naar de lucht. ''Als je het niet erg vind, dan ga ik weer''
Zei dustfire, en spreidde haar vleugels. ''Doei''