''Nee,'' zei ze kort tegen de Luxray, voor ze weer harder ging. Toen ze eindelijk haar maximum snelheid bereikt had, gierde de wind langs haar vacht, en sloot ze haar blauwe ogen, om haar gevoel volledig te vertrouwen. Toen de wind voor haar minder werd, opende ze haar ogen, en keek recht naar een steen. Ze zette zich er op af, en sprong de lucht in. Toen ze weer op de grond landde, rende ze verder, tot er een kleine pokémon langsscheurde. Met haar snelheid kon ze niet meer stoppen, en ze struikelde. Met koprollen vloog ze voorover, en landde toen uiteindelijk stil op de grond.