Met snelle pasjes sprintte een Pikachu met een snelle aanval vanaf de fabrieken naar de watervallen. Hier waren de grotten. Mooier, lichter en sfeervoller dan de andere grotten. Bovendien kon je hier altijd water vinden. Amore grinnikte toen ze eindelijk aankwam. Ze stopte te laat, en gleed zo het ijs op. ''Aaah!'' Riep ze dom uit, terwijl ze doorgleed. In het midden zakte ze er terplekke doorheen, en deed ze van schrik een donder. Het gehele water lichtte op, en ijsstukken vlogen in het rond. Amore kwam snel boven, en klom weer op het ijs, wat niet lukte. Ze probeerde het nogmaals, en toen lukte het. Hijgend klom ze weer op de kant, en keek naar een grot. Het lag, net als de grot van Tora, niet áchter de waterval. Nee, het lag helemaal aan de zijkant.

[Dommigheid =3]

'Oke jij hebt gewonnen!' zei Riolu lachend waneer hij verscheen bij de watervallen. Verbaasd keek hij om zich heen, waar was Amore nou? Het geluid van een donder en opvliegende ijsstukken deden hem omkijken. Daar zat Amore, op de oever en drijfnat. Bezorgd liep hij naar haar toe 'alles oke?' vroeg hij terwijl hij haar onderzoekend aankeek. Ze leek echter niks te mankeren en ze staarde ergens naar. Zijn mond krulde zich op tot een glimlach toen hij haar blik volgde. Vlak bij de waterval, helemaal aan de zijkant, zat een grot. Zo te zien nog onbewoond en erg mooi. Nieuwschierig zette Riolu zich weer in beweging en liep hij naar de opening

Amore keek Riolu aan. Nu was het hét geschikte moment om over haar groep te vertellen. Ze schudde haar vacht uit, en wees naar een waterval, wat verderop. ''Daarachter is de grot van de Suerte groep,'' zei Amore rustig. Ze keek Riolu doordringend aan. ''De groep van mij, en van Shadow,'' zei ze kalm. Amore balde haar vuist, en liep de grot naast deze waterval binnen. Ze keek Riolu weer aan. ''De Darkside heeft mijn moeder vermoord,'' zei ze rustig. ''Ze.. Ach, lang verhaal,'' merkte Amore op. ''In ieder geval gaan we wraak nemen, met Suerte,'' zei Amore. Ze grinnikte, en wachtte op Riolu's reactie.

[Doe alsof het topic v. Suerte al bestond toen dit topic kwam «3]

Geboeid luisterde Riolu naar wat Amore te vertellen had en liet het even bezinken. Ze had dus een groep gemaakt, de Suerte genaam. Om wraak op de Darkside te nemen. Riolu schudde zijn hoofd 'Wraak is nooit de beste oplossing, Amore. Maar als je me hulp nodig hebt, kun je die altijd krijgen. Dat weet je' een klein glimlachje verscheen op zijn gezicht terwijl hij achter haar aan liep de grot in. Het was een mooie grot, droog en vrij groot. Ook zat de opening precies gericht naar het oosten, zo konden ze elke ochtend het prachtige uitzicht zien van de watervallen en de opkomende zon. Riolu nam plaats op een rots en liet een korte zucht horen. Het verbaasde hem dat deze grot nog niet was ingenomen. 'Maarja, laten we de bedden maar gaan klaar maken, ik bedoel, het lijkt me niet prettig om op de bodem te slapen.' zijn glimlach ging over tot een grijns en hij wende zijn blik richting Amore 'Dat over Suerte bespreken we morgen wel. Nu is mijn lichaam echt toe aan rust, en volgens mij geld dat voor jou hetzelfde' zei hij zacht.

''Het is geen wraak,'' zei Amore rustig. ''Het is.. We gaan ze stoppen,'' zei ze toen. Ze zuchtte, en keek hem aan. ''Nee,'' zei ze toen. Ze spitste haar oren. ''Ik.. Ik moet gaan..!'' Riep Amore uit, en ze snoof. Ze keek om zich heen. ''Het is belangrijk,'' zei ze rustig. ''Ik zie je wel weer,'' zei ze. Ze gaf Riolu een knuffel. Ze moest nog iets doen, en het was belangrijk. De oorlog tegen de DarkSide zou snel beginnen. Amore moest voordat dat zou gebeuren nog een aantal dingen regelen. ''Ik sla een nachtje over,'' zei ze, waarmee ze bedoelde dat ze (nog) niet van plan was te gaan slapen. Ze zuchtte, en keek Riolu aan. ''Dag,'' zei ze. Ze keek even om zich heen. ''Als je me wilt spreken, kan je altijd naar de Suerte-Grot komen,'' zei Amore toen. Hierna sprintte ze weg.

Riolu knikte rustig 'Oke dan, ik wil wel helpen' zei hij terwijl er een glimlach op zijn gezicht verscheen. De Darkside waren slechte Pokemon, ze verdiende het niet om hier te leven. Zoals Amore al duidelijk wilden maken, moesten ze boeten voor hun daden.
Amore zei dat ze moest gaan en dat het belangrijk was. 'Oke succes' zei hij terwijl ook hij even haar armen om zijn lichaam sloot. Uiteindelijk zei ze dat als hij haar wilde spreken, hij altijd naar de Suerte-grot kon komen. Riolu knikte en zwaaide haar gedag, totdat ze nog maar een kleine gele stip was aan de horizon. Toen zette ook hij zich in beweging en ging hij opzoek naar grote bladere, takken, veren en dergelijke, om twee comfortabele bedden te maken.